28 juli 2009 -
Smartphones moeten zo snel mogelijk uit vergaderruimtes worden geweerd. Dat zeggen David Beatty en Mark Weber van de Rotman School of Management op Express.be. Het duurt minuten voor managers die aan het mailen of sms’en zijn hun aandacht weer bij het onderwerp hebben en dat leidt tot verkeerde beslissingen.
Uit recent onderzoek blijkt dat mensen die in de auto een sms versturen, zelfs nog meer kans op een botsing hebben dan iemand die onder invloed van alcohol is. Mensen kunnen alleen twee dingen tegelijk doen als een van die dingen natuurlijk of automatisch is. En dat geldt niet voor vergaderen en ook niet voor sms’en/mailen. Beide zaken vereisen concentratie. Wie tijdens een vergadering met zijn smartphone bezig is, schaadt daarmee de belangen van zijn werkgever.
Dagvaarding
In de VS lopen al voorbereidingen om topmanagers te dagvaarden omdat ze tijdens een vergadering zaten te sms'en of te e-mailen. Omdat de bedrijfsservers de data bijhouden van wat er met de Blackberry gedaan wordt, kunnen managers moeilijk beweren dat ze met hun hoofd wél bij de vergadering waren.
Bron:Financial Times, Express.be
Regel één, alle mobiele telefoons uit en alle andere electronische zaken die niets met de vergadering te maken hebben ook uit.
De voorziiter is verantwoordelijk voor deze acties en men kan afspreken welke straf (b.v. geld storten in een pot) er moeten komen voor diegene die de regels niet volgen.
Trojan
|
|
31
-
07
-
2009
|
19
:
04
uur
Goede regel zeg!! Want de meeste vergaderingen leveren enorm veel rendement op!! NIET DUS!! Per jaar wordt er in NL meer dan 3 miljard verspild aan loze vergaderingen... Even ter vergelijking.. voor 3 miljard los je ook het wereld drinkwaterprobleem op...!
Misschien moeten we gewoon eens wat minder vergaderen. Komt bij dat de meeste mensen zitten te mailen of smsen, omdat ze hun werk anders nooit voor vijf uur afkrijgen. Maar daar moeten de loonslaven niet over zeuren, want dan moeten ze maar gewoon weer wat langer doorwerken om e.a. af te kunnen ronden... Lekker breed belicht allemaal!!
Dit onderzoek klopt zowiezo voor geen ene meter, want in het artikel staat dat mensen niet in staat zijn om 2 dingen tegelijk te doen... Waarom moeten werknemers dat dan wel kunnen zodra de vergadering voorbij is?????????????????? Na de vergadering word je je kantoortje ingejaagd en daar moet je dan de hele dag met 2 telefoons aan je hoofd en een flatscreen met 10 geopende programma's, al multitaskend je werk zien te doen...
De wereld staat op zijn kop!!! Het is maar net hoe de wind het gunstigst staat voor de mensen met een meerderheidsbelang.... de loonslaaf moet daar maar in meegaan.
Ton
|
|
3
-
08
-
2009
|
17
:
53
uur
Vergaderen kun je zinvol doen of zinloos. Op het moment dat er zinvol vergaderd wordt gaat ook bijna niemand met zijn telefoon spelen.
Ik vind het dat ook gewoon blijk geven van desintresse als iemand met zijn telefoon in de weer gaat tenzij het voor het raadplegen van de agenda is. Het gebeurt ook gewoon uit ego. Kijk eens hoe druk ik heb heb, hoe belangrijk ik ben.
Ik zit nogal wat vergaderingen voor, zouden de deelnemers met de telefoon in de weer gaan, dan maak ik daar een opmerking over als het storend is en frequent gebeurt. Ik toets ook wel eens of ze de vergadering zinvol vinden, misschien zijn de onderwerpen niet boeiend, of de wijze van vergaderen saai. Misschien kan ik daar dan wat aan doen.
Soms kun je zaken ook simpelweg per mail afstemmen of tijdens het werk.
Daarbij ben ik zelf altijd heel kritisch geweest naar vergaderingen toe. Zie ik ze als zinloos voor mij, dan vraag ik of het wel noodzakelijk is dat ik ze bijwoon. Soms kan ik gewoon dat punt wat ik besproken wil hebben bij iemand anders deponeren voor wie de vergadering zinvoller is.
Multitasken kan ik ook niet, dan doe ik mijn werk niet goed, tja ik ben een man, die kunnen over het algemeen slechter multitasken dan een vrouw, schijnt het.
Of je loonslaaf bent bepaal je voor een gedeelte ook zelf. Je hebt een contract, een functieschrijving en targets in ruil daarvoor krijg je geld en nog wat zaken. Niemand dwingt je dat te accepteren en het is ook geen vrijbrief voor de werkgever. Misschien stel ik het erg zwart wit en simplistisch voor maar ik zie mezelf als een soort dienstverlener. Stel ik was tegelzetter en werkte voor mijzelf. Dan bepaalde ik ook zelf waar mijn grenzen lagen. Die insteek heb ik ook als werknemer. We kunnen constructief samenwerken op basis van een contract en wederzijds respect, geven en nemen of ik ga weer om mij heen kijken. Hoe meer ik het gevoel krijg als loonslaaf gezien te worden hoe groener het gras bij de buren wordt. Natuurlijk zeker in tijden van oplopende werkloosheid liggen de verhoudingen al snel scheef en mijn acceptatiegrens waarschijnlijk hoger, dat is ook zo. Desondanks stel ik mijn eigen grenzen. Ik probeer mijn werk zo goed en foutloos mogelijk te doen en wat mijn werk is staat beschreven in een functiebschrijving enz. Ik stel me flexibel op en kijk ook over de functiebeschrijving heen maar dat is de basis en daar is een vergoeding voor afgesproken. Daar hebben we handtekeningen onder gezet. Als iemand daar dan later anders over denkt dan mag hij het contract ontbinden, dat kunnen we dan bespreken. Inderdaad in een vergadering.
Wat zou er gebeuren als jij met 1 telefoon gaat werken ipv 2 Trojan? Misschien komt je werkgever er dan achter dat er hulp bij moet.
Als je fouten maakt omdat je niet kunt multitasken krijg je natuurlijk op den duur ook sores met je werkgever. Die wil natuurlijk foutloos werk. Wat doe je als hij je nu het vakantie is een derde telefoon erbij geeft. Hoe ver wil je gaan? 4 telefoons, 3 computers?
Misschien is het tijd om wat tegengas te geven. Ik kan me niet voorstellen dat het A voor je zo vol te houden is en B foutloos uitgevoerd wordt. Wat als je iemand gewoon laat wachten? Sorry ik ben nu even bezig, ik bel je wel terug? Tuurlijk dan krijg je scheve gezichten maar de kans is groot dat men went aan die nieuwe aanpak. Je wilt immers kwalitatief goed werk afleveren. Maar inderdaad soms wordt je er gewoon toe gedwongen dan is de keuze ''take it or leave it''. Ik koos er wel eens voor om die keuze bij de werkgever ner te leggen. Ik doe dat niet meer op die manier en heb je daar moeite mee dan verneem ik het wel. Natuurlijk had ik wel eerst mijn beweegredenen gemotiveerd.
trojan
|
|
3
-
08
-
2009
|
18
:
53
uur
@ Ton
Ik moet je gelijk geven in je reactie. Ik lees de stukken op deze site en ik reageer dan vaak vanuit mijn grondgevoel. Met als gevolg dat ik soms een minder goed onderbouwde reactie geef, maar eerder mijn emotie beschrijf.
Je hebt gelijk met je voorbeeld over de tegelzetter. Probleem is echter dat ik het soms wel moeilijk vind om mijzelf te zien als mijn eigen 'merk'/product/dienst. In de basis is het natuurlijk zo dat je met een contract afspreekt dat je, je kennis en kunde belooft in te zetten. We zijn ook niet met ons werk getrouwd, maar ik voel altijd een afhankelijkheid die ervoor zorgt dat ik niet het achterste van mijn tong laat zien.
