27 juli 2009 -
Onbetrokken medewerkers zijn over het algemeen mensen die ooit tot de besten binnen het bedrijf behoorden en op een of andere manier hun interesse in hun baan en de onderneming verloren hebben. Als gevolg daarvan neemt hun productiviteit af, hun negativiteit toe en dit alles verspreidt zich als een virus door de hele organisatie.
Als de economie floreert vinden ze meestal snel een nieuwe werkgever, voor wie ze wel weer interesse hebben, maar in slechte tijden blijven ze meestal zitten waar ze zitten. Volgens Business Week is het aantal onbetrokken medewerkers met 45 procent gestegen in het afgelopen jaar. volgens sommigen moeten organisaties het probleem oplossen door nieuw beleid in te voeren waardoor de medewerkers geïnteresseerd blijven in hun baan. Anderen vinden dat ontevreden medewerkers zo snel mogelijk ontslagen moeten worden. Hoe dan ook, niet betrokken medewerkers zijn een bitter stelletje. Ze zien hun werkgever als te incompetent of te slecht georganiseerd om het probleem op te lossen. En hun onbetrokkenheid is hun wraak daarvoor.
Zeven gewoontes
Zeven gewoontes van zeer onbetrokken medewerkers:
1. Ze zijn meesters in het vermijden van werk
Onbetrokken medewerkers richten al hun energie op het ontwijken en vermijden van werk. Ze spenderen enorm veel tijd in het doen alsof ze het druk hebben. Ze zetten bijvoorbeeld nepvergaderingen in hun agenda zodat ze een excuus hebben hele middagen, dagen of weken niks uit te voeren.
2. Hun belangrijkste taak bestaat uit rondsurfen op het internet
Dit wordt gevolgd door toiletbezoek.
3. Ze zijn zich er buitengewoon van bewust hoe slecht hun werkgever is
Onbetrokken werknemers haten hun bedrijf en/of manager ontzettend. Zelfs als de manager of het bedrijf de beste bedoelingen heeft, vinden ze wel een manier om hier een negatieve draai aan te geven
Voorbeeld 1: de manager nodigt de hele afdeling uit voor een lunch, op kosten van de zaak. De onbetrokken medewerker denkt: ‘Hij wil er alleen maar zeker van zijn dat we niet twee uur weg blijven, zoals altijd.’
Voorbeeld 2: iedereen wordt uitgenodigd voor een bedrijfsfeest. De onbetrokken medewerker denkt: ‘Waarom mogen we niet gewoon naar huis?’
Voorbeeld 3: de manager vraagt wanneer het document af is. De onbetrokken medewerker denkt: ‘****’ (onbetrokken medewerkers bereiken een punt waarop alles wat de manager doet als een pesterij beschouwd wordt).
4. Ze zijn pas tevreden als iedereen hen gelijk geeft
Maar in plaats van positieve berichten te verspreiden, vertellen ze alleen slechte. Hoe meer mensen ze een slecht gevoel kunnen geven over hun baan, hoe blijer ze zijn. Dan zijn ze immers niet meer de enigen die zich ellendig voelen. Gedeelde smart is halve smart.
5. Ze gaan stiekem eerder naar huis
Ze glippen stiekem door de achteruitgang of nemen geen jas mee zodat niet opvalt dat die mist, maar iedere onbetrokken medewerker zoekt en vindt manieren om er eerder tussenuit te knijpen.
6. Ze zijn erg geïnteresseerd in thuiswerkmogelijkheden
Thuiswerken is een droom voor onbetrokken medewerkers. Er gaat een wereld van mogelijkheden open. Op het werk kunnen ze alleen via internet ontsnappen. Thuis hebben ze bovendien tv, films en middagdutjes tot hun beschikking. (Let op: niet iedereen die thuis wil werken is onbetrokken!)
7. Ze zijn ervan overtuigd dat al hun collega’s incompetent zijn.
En van die mening zijn ze niet af te brengen.
Heel opmerkelijk maar wel herkenbaar. Ik heb het met een dikke smile gelezen.
Bij een grote multinational woorvoor ik gewerkt heb was deze houding de manier om hogerop te komen. Wie ongemotiveerd was kreeg promotie. Daar werd ik op geattendeerd door de oude garde. Dat was ook wel appart. Hoe dan ook een prima werkgever en dat besef je pas als je weg bent. Nu tien jaar later zijn andere bedrijven pas bezig met beleidszaken, vernieuwing van inzichten en principes alsof het nieuw is. Deze werkgever liep sterk vooruit, dat leek toen heel gewoon en algemeen. Later besef je dat het zeer vooruitstrevend was. Wie dat was?..een Nederlandse zoutproducent uit Arnhem. Met respect kijk ik terug op die tijd en met datgeen wat ik bij hun leerde heb ik op mijn beurt weer andere bedrijven geholpen die minder professioneel bezig waren. Bedankt!
Trojan
|
|
31
-
07
-
2009
|
18
:
49
uur
Ik ben het niet met dit artikel eens en ik vind het gevaarlijk om dit soort stigma's de wereld in te helpen.
Als iemand dus één van de bovenstaande symptomen vertoont, dan is hij onbetrokken?? En nu niet roepen dat deze uitspraak te kort door de bocht is, want mensen zijn kort door de bocht. Het is zwart of het is wit... Iemand is betrokken of onbetrokken. Ga eens kijken naar het motivationele aspect in deze kwestie. Waarom is iemand onbetrokken. Bovenstaande lijstje kan je namelijk ook zonder al te veel moeite ombuigen naar een organisatie. Veel bedrijven zijn totaal niet betrokken bij hun personeel, wat verwacht je dan van je personeel?? Als je jaren lang tegen muren oploopt dan krijg je vanzelf een onbetrokken houding!
Steek de hand eerst maar eens in eigen boezem zou ik zeggen. Daar komt bovendien bij dat wanneer iemand echt onbetrokken is en bewust zijn omgeving saboteert, dit vanzelf tot uiting komt in zijn/haar resultaten. Het feit dat werknemers met bovenstaand gedrag jaren in een functie kunnen blijven zitten, zegt meer over de organisaties die hen een werkplek verschaffen.
Ik en velen om mij heen worden er een beetje flauw van, dat er steeds maar wordt geroepen dat de werknemers de oorzaak van veel problemen zijn. Kijk eens naar de wantoestanden die werkgevers op werkvloeren creeeren of laten bestaan/ontstaan. Komt nog bij dat de gemiddelde manager in NL volstrekt onbekwaam is en alleen maar aan zijn/haar eigen positie denkt. Likken naar boven schoppen naar beneden, en dat is al eeuwen lang het motto!
Werkgevers willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten.. Voorbeeld zijn de belachelijke vacatureteksten die werkgevers tegenwoordig uitkotsen (excuseer mijn Frans). Je moet alles kunnen en weten en je moet je ziel aan je baas verkopen. In ruil voor....??? Geen idee!! Dat staat nooit vermeld, omdat het zogenaamd niet gepast is om over geld en voorwaarden te praten. Gebrek aan transparantie en veel te hoge eisen zorgen ervoor dat mensen vermoeid en wantrouwend worden. Dat resulteert erin dat mensen eenzelfde spelletje gaan spelen. Liegen, bedriegen en bedriegen wordt immers al in gang gezet voordat je uberhaupt in dienst bent. De vacatureteksten worden gepimpt, dus werknemers gaan hun CV's op eenzelfde manier pimpen. De één krijgt meer omdat hij goed onderhandelt, de ander denkt vervolgens.. OK dan ga ik het wat rustiger aan doen, want ik wordt voor hetzelfde werk minder beloont. Dictators gebruiken de 'verdeel en heers tactiek' al sinds het ontstaan van de maatschapppij, om hele volken te onderdrukken. Dus wie wijst nu wie aan als onbetrokken/vals/leugenachtig... Volgens mij verwijt de pot, de ketel, dat hij zwart is.
Natascha Vantuykom
|
|
3
-
08
-
2009
|
07
:
54
uur
Trojan is volgens mij een onbetrokken werknemer...
Ton
|
|
3
-
08
-
2009
|
13
:
56
uur
Ik ben het wel met je eens Trojan, je hebt gelijk. Ik begrijp alleen niet waarom dat je iets anders uit het artikel haalt als ik. Als ik de inleiding lees dan interpreteer ik het zo dat de bedrijven eens moeten kijken waarom hun medewerkers ongemotiveerd worden/zijn. Vervolgens beschrijft men hoe een ongemotiveerde werknemer zich gedraagt. Een goede werkgever doet daar iets aan. Het is in beider belang immers. Een slechte werkgever is blind, of durft er niks aan te doen en laat het zijn beloop gaan. De slechtste werkgevers trappen personeel om die reden op straat zonder de moeite te nemen om te onderzoeken wat er aan de hand is. Daarom kijk ik me plezier terug naar 1 werkgever die dat wel deed. Toen leek dat heel gewoon, dat bleek het echter niet te zijn immers mijn ervaringen zijn soortgelijk al jij beschrijft. Ik ben zelf altijd manager of leidinggevende geweest en het heeft mij altijd gestoord dat ik ook tegen een muur aanliep als ik probeerde iets te doen waar het personeel behoefte aan had. Zo had ik het geleerd ooit van die werkgever, helaas kreeg ik te maken met direct leidinggevenden die het hadden over ''handjes'' en ''eruit trappen'', ''ze krijgen betaald dus werken ze maar, zo niet dan nemen we afscheid nadat we ze eerst ingepeperd hebben dat ze niks waard zijn, niet functioneren''. De goudklompjes werden niet opgepoetst maar ondergestoft of bij het vuil gezet en ik kreeg een reprimande omdat ik te veel voor het personeel zou zijn. Heel dom, kapitaalvernietiging, verstorend en vaak uitdraaiend op aansturen via angst.
De manager was meestal wel in staat om de signalen van beneden, dus bottum -up tegen te houden, of te kleuren. De directie zag het niet of wilde er niks aan doen, interesseerde zich vaak niet voor wat er echt speelde. De manager kon zo vaak zijn gang gaan, goed personeel eruit werken of demotiveren, slecht functionerend personeel tot zijn loyale hulpjes maken. Waren de resultaten beneden verwachting dan lag dat natuurlijk aan het personeel en zijn beperkte bevoegdheden of mogelijkheden die hij kreeg. Soms kwam de aap uit de mouw na een aantal jaren en kon de manager uiteindelijk vertrekken. Wat zie je dus op de arbeidsmarkt. Veel goed personeeldat niet aan de bak komt omdat men zich afvraagt wat aan hun mankeerd, gezien de vele korte arbeidsrelaties en managers die vaak 2 a 3 jaar ergens gezeten hebben en dan verkassen. Dat wordt dan als positief gezien tijdens een sollicitatie.
Dat soort mij al jaren en ik nu voornemens om als freelancer daar iets aan te gaan doen. Ik zie namelijk dat dit een groot probleem is geworden voor bedrijven. De signalen komen top down wel door maar signalen vanuit het personeel komen slechts tot bij het middenkader of management. Die middenlaag berokkent zo vaak ongemerkt schade aan de onderneming en is vaak enkel bezig om dat te verhullen, desnoods door goed en loyaal personeel de poort uit te werken of te demotiveren,frustreren en psychisch te beschadigen. Juist de bedrijven met veel awards in de kast ivm goed personeelsbeleid maken er een potje van in de praktijk.
Zo moest ik ooit het voltallige personeel instrueren over een zogenaamde ''ethiek huplijn''. Er werd een boekwerkje gedrukt en er werd gewezen op de lokale ethiek functionaris, eeen soort van vertrouwenspersoon, een landelijke ethiek hulplijn voor de verschillende BU's en een Internationale ethiek afdeling en hulplijn. Het leek me een heel zinvol iets, je kon er terecht voor Fraude, slecht leiderschap, discriminatie, diefstal, sexuele intimidatie enz. In de praktijk bleek al snel dat niemand beschikbaar was, mails niet beantwoord werden, telefoontjes resulteerden in eindeloos doorverbinden. Zelfs op het hoofdkantoor bleek niemand bij de afdeling ethiek te bereiken. Wel heel opmerkelijk. De bevindingen hierover bleken ook onbespreekbaar te zijn binnen de eigen directie, HRM en zelfs de ondernemingsraad kreeg rare antwoorden. Misschien was de nep hulplijn opgezet om investeerders gerust te stellen. Misschien weet de hoofddirectie niet eens dat het een farce was. Maar ik vond het een goed idee. Ik heb er ook altijd voor gepleit dat bedrijven enquetes houden en iets doen met de info. Maar nogmaals wil je als bedrijf echt weten wat er speelt op de werkvloer en binnen het management dan zul je dat anders moeten aanpakken, een externe manager van een inghuurd adviesbureau met pak over de werkvloer laten lopen in de hoop dat je de onderste steen boven krijgt is je zelf voor de gek houden. Die wordt gewantrouwd. In die niche ben ik ik nu gedoken. Want ik denk dat jij met je reactie spijkers op de kop slaat. Het is dan ook ongebrijpelijk dat veel bestuurders kennelijk denken dat zoiets in hun organisatie niet aan de orde is, ja misschien een beetje. Pas als ze daadwerkelijk een onderzoek doen merken ze pas hoe hun onderneming al jaren ondermijnt is geworden, vooral door de middenlagen waarop ze juist het meest vertrouwden. Inhuren van externe bureau's is in dat geval niet de beste aanpak, zult zult namelijk ook iemand moeten hebben die zonder gevaar voor eigen baan, kritisch kan zijn over zijn eigen leidinggevenden de middenlagen, iemand een dag of meerdere weken de werkvloer laten interviewen in pak, stropdas en met laptop werkt zo niet, dan krijg je nooit boven water wat er echt speelt.
Bovendien zal diegenen die dat boven water moet halen door ervaring goed moeten kunnen inschatten wat er echt speelt zonder dat hij opvalt dat hij daarmee bezig is. Zeg maar net als een ''mystery shopper''. Bedrijven die daar interesse in hebben kunnen mij benaderen per pm. overigens.
Ton
|
|
3
-
08
-
2009
|
17
:
13
uur
@ Natascha. (U schreef: Trojan is volgens mij een onbetrokken werknemer...)
Dat zie ik anders. Ik dan dat hij kritisch is en wellicht gefrusteerd over de gang van zaken. De echte onbetrokken medewerker wordt steeds stiller, het boeit hem/haar niet meer. Trojan ventileert wat hem niet bevalt, waar hij zich aan stoort dat vind ik op zich een goede eigenschap. En ik denk dat veel van zijn kritische opmerkingen absoluut terecht zijn.
trojan
|
|
3
-
08
-
2009
|
17
:
31
uur
@ Natascha Vantuykom
Wat jij wil geloven Natascha... Als je goed door mijn reactie heenleest, lees je dat ik zaken om mij heen signaleer. Zaken die naar mijn idee veel te rechtlijnig worden bekeken. Ik erger mij eraan dat onze maatschappij steeds over de oorzaken van haar problemen heenstapt en met een vinger gaat zitten wijzen naar de gevolgen.
Als ik onbetrokken was, zou ik mijn tijd niet verspillen aan het typen van een reactie... Komt nog bij dat jij je reactie zat te typen onder werktijd (07.54), terwijl ik het netjes buiten de kantooruren doe!!
Werknemer
|
|
3
-
12
-
2013
|
17
:
04
uur
Natascha is zelf een onbetrokken en incompetente baas. Je zou voor minder ''onbetrokken werknemer'' worden. Bovendien merk je ook wel uit haar commentaar dat haar intelligentieniveau vrij laag ligt. Nadat ze bewezen heeft dat ze totaal geen people skills heeft, gaat ze nu de life coach uithangen. Ronduit hilarisch! :)
