20 mei 2009 -
Ruim een op de tien werknemers in Nederland geeft aan dat zijn collega’s frauderen. Dit blijkt uit onderzoek van onderzoeksbureau Elba Media namens Securitas onder 506 respondenten. Verder komt naar voren dat 30 procent van de ondernemers in Nederland niets doet om fraude binnen het bedrijf tegen te gaan.
Ondanks dat dertien procent van de werknemers ziet dat zijn collega fraudeert, zegt veertien procent van de ondervraagden dat hij zijn collega niet aan zou geven. Reden van collega’s om te frauderen zijn: gebrek aan loyaliteit werkgever (27 procent), schulden in de privé omgeving (22 procent) en gedwongen vertrek bij de werkgever (negentien procent). Ondernemers pakken fraude niet aan omdat zij dat niet nodig vinden of omdat zij niet weten hoe zij dit tegen kunnen gaan.
Persoonlijke reden
Fedor Kwerreveld, verantwoordelijke Consultancy & Investigations bij Securitas: "Vaak hebben werknemers een persoonlijke reden om fraude te plegen. Dit is als werkgever erg moeilijk tegen te gaan. Wel kun je deze redenen onderscheppen door bijvoorbeeld schuldhulpverlening aan te bieden wanneer je signalen opvangt dat het mis gaat met een werknemer. Zeker in tijden van crisis is de kans op toename in deze categorie groot. Fraude voorkomen binnen bedrijven is maatwerk. Gekeken moet worden naar de beste combinatie van organisatorische, bouwkundige en elektronische maatregelen."
Meest voorkomende vormen van Fraude:
1. Adressenlijst met klanten meenemen (31 procent)
2. Concurrentiegevoelige informatie meenemen (27 procent)
3. Bedrijfsgevoelige informatie kopiëren en publiceren of verkopen (negentien procent)
4. Spookboekhouding vanaf de computer van een collega (tien procent)
5. Kwetsende of gelogen e-mails sturen vanaf het adres van een computer (zes procent)
Pennen
Naast het signaleren van fraude, ziet 50 procent van de werknemers zijn collega wel eens kantoorartikelen mee naar huis nemen. Meest geliefd om mee te nemen zijn kleine kantoorartikelen zoals pennen en plakband (75 procent), gevolgd door grotere kantoorartikelen als multomappen (zeventien procent). "In de praktijk signaleren wij dat weknemers het meenemen van dergelijke kleine artikelen niet bewust zien als diefstal. Om als werkgever dit soort diefstal tegen wilt gaan moet je bewustzijn creëren over welk effect het heeft op de organisatie. Zodra iedere werknemer een pen mee naar huis neemt, tikt dat snel aan. Bedrijven kunnen het wel beter reguleren door een centrale uitgifte te hanteren voor bureauaccessoire in plaats van personeel zelf te laten pakken," aldus Kwerreveld.
Uw artikel is interessant omdat het een dilemma van loyaliteiten kan betekenen. Enerzijds de collega waarmee je samenwerkt en de gedachte ''ja, moet ík daar nu iets van zeggen'' en anderzijds ''ja, ben ik nou gek of zie ik het als enige fout ...''. Het idee dat je zelf initiatief zou nemen terwijl je onderdeel bent van een groep is al veel onderzocht en leidt altijd tot een ''terughoudend gedrag''. Nuttig om ook in uw artikel op te nemen is dat het management de werkprocessen zodanig moet structureren dat de verleiding zo veel mogelijk wordt weggenomen (!) Hieraan is zeer veel te doen. Anderzijds is bewustzijn verhogen, bespreekbaar maken en wijzen op het hellend vlak van de interne (sociale) hygiëne een andere ingang.
met vriendelijke groet,
Antoon Duijnker
Landsmeer.
