21 april 2009 -
De grens tussen opbouwende en afbrekende kritiek is aan het vervagen. De beste bewijzen hiervoor ziet u op tv en internet. Op internet heerst de anonimiteit waardoor iedereen zo ongeveer alles kan zeggen wat hij wil. Op tv wordt kritiek steeds vaker verpakt in klinkklare beledigingen; kijk maar naar Gordon Ramsay en Idols.
Dergelijk gedrag dringt ook steeds vaker ons eigen leven binnen. U heeft vast wel eens te maken gehad met een baas of collega die er een pervers genoegen in leek te scheppen om u haarfijn op uw tekortkomingen te wijzen. Misschien maakt u zich zelf ook schuldig aan dergelijk gedrag. Hoe we kritiek geven en ontvangen, zegt alles over ons karakter. Het kan dan ook geen kwaad de manier waarop u omgaat met kritiek te verbeteren. Bruce Weinstein, The Ethics Guy, zet een aantal stellingen over kritiek op en rij en geeft tips hoe te reageren als iemand commentaar heeft op u of uw werk.
Zelfbeeld
Kritiek krijgen is nooit leuk. Wie wil er immers voor zichzelf toegeven dat hij niet perfect is en ook fouten maakt? Wie weinig zelfvertrouwen heeft, wordt in dat lage zelfbeeld bevestigd middels kritiek; wie barst van het zelfvertrouwen wordt geconfronteerd met minder leuke kanten van zichzelf. We willen kritiek dus het liefst vermijden. Toch is het doel van kritiek om het beste in iemand naar boven te halen. Goed gegeven kritiek zal iemand dan ook doen inzien wat hij of zij fout gedaan heeft en tegelijkertijd inspireren om ten goede te veranderen. We zouden kritiek dus moeten verwelkomen; het is de enige manier om te (blijven) groeien, zowel persoonlijk als professioneel.
Maak het niet persoonlijk
Het is veel makkelijker de persoon dan zijn of haar ideeën te bekritiseren maar dat wil niet zeggen dat u dat dan ook maar moet doen. Vooral op het internet zie je mensen vaak inhoudsloze kritiek op de persoon geven, zonder inhoudelijk te beargumenteren waarom ze het niet eens zijn met wat die persoon schrijft of doet. Dat is geen kritiek, maar eerder een manier om stoom af te blazen, aandacht te trekken, de eigen frustraties op iemand anders af te schuiven. Zinloos.
Luister naar kritiek
Wat moet u doen als iemand u bekritiseert? Zolang het niet gemeen, aanvallend, persoonlijk of anderszins ongefundeerd is: luister! Door kritiek ter harte te nemen, groeit u en wordt u beter in wat u doet. Negeer die eerste impuls om de standpunten van uw criticaster naast u neer te leggen omdat u zich beledigd voelt. Zelfs de allerbesten onder ons kunnen altijd iets leren.
Drie spelregels
Heeft u kritiek, neem dan de volgende regels in acht:
1. Begin met een positief punt
Noem eerst een van de dingen die u waardeert in de persoon en/of wat hij doet. Dit is niet alleen eerlijk, maar vergroot de kans dat de ander daadwerkelijk zal luisteren naar wat u te zeggen hebt.
2. Bekritiseer gedrag, niet de persoon
Concentreer u op datgene wat verbetering behoeft. Alleen dat is relevant, alleen daar heeft de ontvanger iets aan.
3. Spreek uw vertrouwen uit
Sluit af met de mededeling dat u erop vertrouwt dat de ander in overweging neemt wat u net heeft gezegd. Zo toont u uw respect en verzekert u zich ervan dat uw opmerkingen ter harte zullen worden genomen.
Krijgt u kritiek, let dan op het volgende:
1. Ga er niet tegenin
Ga niet meteen in de aanval. Als u tot u door laat dringen wat de ander zegt, vergroot u uw eigen begrip van de situatie die u ter harte gaat. Grote kans dat u er iets van leert.
2. Geef uw ongelijk toe
Erken dat u het misschien niet bij het rechte eind heeft. Misschien kent u niet alle feiten of heeft u enkele regels over het hoofd gezien.
3. Negeer persoonlijke aanvallen
Besef dat spelen op de man meer zegt over de ander dan over u. Verlaag u niet tot hetzelfde niveau, maar leg ongefundeerde kritiek gewoon naast u neer en verspil er geen energie aan.
Fietsers hebben een hekel aan automobilisten. Automobilisten aan fietsers en ben je als automobilist in het weekend een fietser, dan heb je een hekel aan automobilisten. Automobilisten hebben een hekel aan automobilisten, wanneer deze te hard, te zacht, teveel op de linkerbaan rijden of willen inhalen op het moment dat jij komt aanscheuren. Linkse stemmers hebben een hekel aan rechts, rechts een hekel aan links, atheïsten aan gelovigen en gelovigen aan atheïsten. Monarchisten aan republikeinen, republikeinen aan het koningshuis. Ouderen hebben een hekel aan die gemakzuchtige jongeren en jongeren aan zelfgenoegzame ouderen. Autochtonen hebben een hekel aan allochtonen en andersom. Vakbondsleden hebben een hekel aan werkgevers en werkgevers aan vakbonden. We hebben een hekel aan autoriteit, politiek en politiek leiders. We hebben een hekel aan medeburgers die hun hond overal laten schijten en een hekel hierop terecht gewezen te worden. We hebben überhaupt een hekel aan anderen die ons terecht wijzen. Wat denken ze wel. Rokers hebben een hekel aan een rookverbod in cafés en niet-rokers aan rokers die het rookverbod aan hun laars lappen. We hebben een hekel aan grootverdieners (behalve aan Ruud van Nistelrooij die meer verdient dan Jeroen van der Veer), aan bankdirecteuren die geen sorry zeggen. We hebben ook een hekel aan bankdirecteuren die wel sorry-zeggen. De grootste hekel lijkt de gewone man vandaag de dag te hebben aan ‘graaiers’ en doet daarom en masse mee aan de postcode loterij. In dit land lijkt het of zo langzamerhand iedereen een hekel aan elkaar heeft en je gaat bijna denken dat een anarchistische burgeroorlog op uitbreken staat. Ik maak me daar zorgen om. Het gekke is dat ik het hekelen alleen maar waarneem bij anderen. Uiteraard niet bij mij. De mensen die ik spreek zeggen trouwens ook dat het de anderen zijn die kankeren maar zij niet. Dat kan natuurlijk niet. Iemand liegt hier. Kijk.. en daar heb ik dan weer een hekel aan.
In mijn communicatietrainingen leer ik cursisten elkaar op een prettige en respectvolle manier feedback te geven. Zodanig dat de ander inderdaad open blijft staan voor wat je te vertellen hebt, en daardoor kan groeien. Ik leg dit inderdaad ongeveer volgens uw Spelregels uit. Ik heb daarbij nog enkele toevoegingen: ad 1 (Begin met een positief punt): kom met feiten. Wat hebt u preciés gezien, gehoord, gemerkt wat de ander deed/zei. Benadruk daarbij het positieve effect op u, op anderen etc. Leg uit dat de ander dit zéker moet blijven doen (is tegelijkertijd een mooi complimentje).
Vervolgens bij punt 2 (Bekritiseer gedrag): vertel niet wat béter kan, maar wat ánders kan. Zo hou je ook de positieve intentie van de ander in ere. 'Beter' heeft vaak bij de ander het effect van ''oh ik deed het dus niet goed'' met dichtklappen of een tegenaanval als gevolg.
Bij punt 3 (Spreek uw vertrouwen uit) laat ik punt 1 en 2 samenvatten en laat ik benoemen wat het mogelijke eindresultaat zal zijn: ''Als je ....blijft doen en ...nog verandert, dan levert het je ...op''. Dat zal de ander zeker motiveren om zijn best te doen, dan is er een win-win-situatie.
Wanneer cursisten hieraan de juiste lichaamstaal leren koppelen, ontdekken ze dat het effect héél anders is dan op de 'oude' manier kritiek geven of krijgen!
In mijn communicatietrainingen leer ik cursisten elkaar op een prettige en respectvolle manier feedback te geven. Zodanig dat de ander inderdaad open blijft staan voor wat je te vertellen hebt, en daardoor kan groeien. Ik leg dit inderdaad ongeveer volgens uw Spelregels uit. Ik heb daarbij nog enkele toevoegingen: ad 1 (Begin met een positief punt): kom met feiten. Wat hebt u preciés gezien, gehoord, gemerkt wat de ander deed/zei. Benadruk daarbij het positieve effect op u, op anderen etc. Leg uit dat de ander dit zéker moet blijven doen (is tegelijkertijd een mooi complimentje).
Vervolgens bij punt 2 (Bekritiseer gedrag): vertel niet wat béter kan, maar wat ánders kan. Zo hou je ook de positieve intentie van de ander in ere. 'Beter' heeft vaak bij de ander het effect van ''oh ik deed het dus niet goed'' met dichtklappen of een tegenaanval als gevolg.
Bij punt 3 (Spreek uw vertrouwen uit) laat ik punt 1 en 2 samenvatten en laat ik benoemen wat het mogelijke eindresultaat zal zijn: ''Als je ....blijft doen en ...nog verandert, dan levert het je ...op''. Dat zal de ander zeker motiveren om zijn best te doen, dan is er een win-win-situatie.
Wanneer cursisten hieraan de juiste lichaamstaal leren koppelen, ontdekken ze dat het effect héél anders is dan op de 'oude' manier kritiek geven of krijgen!
I.G.R.
|
|
21
-
04
-
2009
|
20
:
02
uur
Volgens mijn mening zou iedereen stapsgewijs zichzelf moeten ontwikkelen naar een waardevolle positieve denkvermogen door begrip te tonen voor anderen. Dan pas zal de samenleving hierdoor de ''ik mentaliteit en de rest mag stikken'' verstoren en stapsgewijs vermijden.
Anita Schuijers
|
|
22
-
04
-
2009
|
10
:
48
uur
Er is nog een effectievere manier om om te gaan met kritiek. Kritiek kan je zien als een signaal dat je kritiekgever onvervulde behoeften heeft. Het gaat dan om algemeen menselijke behoeften zoals respect, uitdaging, verbinding met anderen, erkenning, etc. Als je kritiek krijgt kan je je aandacht richten op de gevoelens en onvervulde behoeften van die ander; door die aandacht te verschuiven voelt kritiek ook niet langer als een aanval. Voor jezelf is het dan ook belangrijk om na te gaan wat je eigen gevoelens en behoeften zijn. Die onvervulde behoeften van de ander en/of van jezelf kunnen dan omgezet worden in verzoeken aan de ander en/of jezelf om bepaalde acties uit te voeren.
Deze manier van communiceren is de kern van Geweldloze Communicatie. Het is een simpel en zeer effectief principe (wordt ook in internationale conflicten toegepast) maar het vereist nog wel enige oefening om gevoelens en behoeften van jezelf en anderen te leren herkennen. Helaas is ons dat met onze opvoeding vaak afgeleerd.
Er zijn ook trainingen voor Geweldloze Communicatie op bedrijfsniveau. Dit om aan te geven dat het ook binnen een commercieel klimaat erg effectief kan zijn. Klantvriendelijkheid is tenslotte ook gebaseerd op het tegemoet komen aan behoeften.
R.A.C.
|
|
22
-
04
-
2009
|
21
:
10
uur
Ik hou het simpel:
Als je nog de behoefte hebt om kritiek te geven,
- leef je nog vanuit je hoofd, tussen de oren
- zit je in je egofase van je geestelijk groei
- heb je het nog nodig om anderen op hun fouten te wijzen, af te katten en te vernederen, te baten van en eigen superioriteit.
Leef je al vanuit je hart, verdwijnt vanzelf iedere behoefte om nog kritiek te uiten. Je begint dan eerst met waarderen en accepteren van al wat is.
Dus.. waar leef jij nu?
1. Besef - voordat je uberhaupt nog kritiek wilt geven - dat van Liefde en Oprechte Waardering mensen meer gaan groeien dan van je ego gez**k en kritiek.
2. Vraag jezelf eens af, voordat je je mond opent om ''kritiek'' te geven,
- wat die ander er beter van word?
- waarom jij jouw ego met je op de loop wilt laten gaan?
3. Aan het eind van de dag blijven we allemaal mensen, ongeacht huidskleur, leeftijd, opleiding, salaris, functie-omschrijving en skill-sets.
Leuke tip (uit ''De ongeschreven regels op het werk'')
Als je niet in staat bent om iets POSITIEFS te zeggen, hou dan je mond dicht en ga werken aan jezelf en je eigen onverwerkte troep die je op een ander projecteert.
