Dertien factoren die vrouwen belemmeren op weg naar de top
18 maart 2009 -
Er zijn vele redenen waarom niet meer vrouwen een toppositie nastreven: hun gezin, de organisatiecultuur en managementstijl, gebrek aan kansen, discriminatie, enzovoort. Maar één ding is duidelijk: met betere coaching door het senior management doorbreken meer vrouwen het glazen plafond.
Dat blijkt uit internationaal onderzoek van het Britse Institute for Employment Studies naar de redenen waarom vrouwen wel of juist niet een toppositie accepteren. Nog steeds staat het kleine aantal vrouwen aan de top in schril contrast met het totale aantal werkende vrouwen: bijna de helft van alle werkenden is vrouw, en bijna 40 procent van de lagere managementposities wordt ingenomen door een vrouw. Het zou echter te simpel zijn dit alleen te wijden aan discriminatie, stelt het IES. De factoren waarom vrouwen niet doorbreken – en dat soms niet eens willen – zijn veel groter in aantal en vooral complexer. Het IES identificeerde er dertien.
1. Managementstijl
Dit komt keer op keer naar voren als een van de factoren waarom mannen makkelijker carrière maken dan vrouwen. De meerderheid van de vrouwen vindt dat er verschillen zijn in de manier waarop mannen en vrouwen leiding geven en dat vrouwen hierdoor iets betere managers zijn. Vrouwen kunnen het echter nooit goed doen qua gedrag: ze ervaren grote druk om zich een mannelijke managementstijl aan te meten, maar doen ze dat, dan wordt dat niet gepast geacht en tegen hen gebruikt.
2. Organisatiecultuur
Veel vrouwen hebben het gevoel dat het beleid in hun organisatie gericht is op mannelijke topmanagers die volledig gesteund worden in hun carrière door hun vrouw. Bovendien heerst er in de top van sommige bedrijven zo’n ‘boerse, macho’ cultuur dat vrouwen bewust afzien van een plek daarin. Andere vrouwen zeggen dat assertief gedrag van vrouwen niet goed ontvangen wordt in de hogere regionen van een organisatie, terwijl een onderdanige rol hen sowieso niet hogerop brengt.
3. Werving
Sommige topmanagers hebben de neiging mensen aan te nemen die zoveel mogelijk op henzelf lijken. Veranderingen worden niet verwelkomd, en daarom worden vrouwen automatisch minder geschikt gevonden. Ook rigide selectiecriteria, zoals het moeten beschikken over bepaalde ervaring, maakt het in bepaalde gevallen moeilijker voor vrouwen om een toppositie te bemachtigen. Er is aangetoond dat vrouwelijke directieleden over het algemeen veel gekwalificeerder zijn dan mannen. Ze moeten zich dubbel zo hard bewijzen dus.
4. Discriminatie
Hoewel alleen de Griekse vrouwen geen melding maakten van seksediscriminatie, is het niet zozeer (bewuste) discriminatie maar zijn het vooral hardnekkige (onbewuste) vooroordelen die vrouwen in de weg staan. Hierdoor zien mannelijke managers vaak onbewust zeer competente vrouwen over het hoofd wanneer een functie vrijkomt.
5. Doorgroeimogelijkheden
Vrouwen krijgen minder vaak het soort promotie dat essentieel geacht wordt om uiteindelijk de top te bereiken. De vrouwen die de vereiste ervaring wel opdoen, hebben die mogelijkheden vaak zelf gecreëerd.
6. Werkervaring Veel beroepen worden als typisch mannelijk of typisch vrouwelijk beschouwd. Kiest een vrouw een ‘typische’ vrouwenrichting, dan kan dit een enorme impact op haar doorgroeimogelijkheden hebben. CEO’s worden bijvoorbeeld veelal aangetrokken uit werkvelden die door mannen gedomineerd worden, zoals financiën en techniek. HR-managers daarentegen worden als minder competent beschouwd, en juist onder hen bevinden zich relatief veel vrouwen.
7. Positieve discriminatie Veel van de ondervraagde vrouwen zijn, in zekere mate, pioniers in hun functie. Veel van hen hebben echter het gevoel dat ze tegelijkertijd als pionnen gebruikt worden om het diversiteitsbeleid van de onderneming uit te dragen. De druk die sowieso met een managementpositie gepaard gaat, wordt hierdoor nog groter. Alle ogen zijn immers op de betreffende vrouw gericht.
8. Uiterlijk
De ondervraagde vrouwen vinden dat ze veel meer op hun uiterlijk beoordeeld worden dan mannen. Ze ervaren een grote druk om een ‘passende’ indruk te maken. Sommige vrouwen vinden het moeilijk om de juiste balans tussen zakelijkheid en toegankelijkheid te vinden.
9. Quota
In sommige landen, zoals Noorwegen en Zweden, zijn bedrijven wettelijk verplicht een bepaald percentage vrouwen in topfuncties te hebben. Het grote nadeel hiervan is dat de kans bestaat dat iemand alleen aangenomen wordt op basis van haar sekse en niet op basis van haar kunnen. De meeste vrouwen zouden zich beledigd voelen als ze aangenomen worden op basis van positieve discriminatie.
10. Netwerken
Netwerken is sinds jaar en dag een belangrijke manier voor mannen om hun invloed te vergroten en toegang te krijgen tot topposities. Voor vrouwen is het moeilijk door te dringen tot mannennetwerken en vrouwennetwerken zijn er niet zoveel. Omdat er zo weinig vrouwen in topposities zitten, zouden dergelijke netwerken bovendien lang niet zo effectief zijn als die van mannen. Mede daarom doen vrouwen er beter aan te leren netwerken zoals mannen, en zich een plek in hun netwerk toe te eigenen.
11. Kinderopvang
Onvoldoende beschikbaarheid van kinderopvang blijft een groot obstakel voor vrouwen om fulltime te werken. Naast beschikbaarheid, speelt ook de houding ten opzichte van opvang een rol. Zelfs in Zweden, waar de kinderopvang het best geregeld is, is het niet alom geaccepteerd dat een vrouw snel na de bevalling weer aan het werk gaat. In andere landen is die sociale afkeuring nog groter. Sommige vrouwen kiezen ervoor om parttime aan de slag te gaan nadat ze kinderen hebben gekregen, met als gevolg dat hun kansen op promotie verdwenen zijn.
12. Internationale ervaring
Veel vrouwen vinden internationale werkervaring essentieel om carrière te maken. Voor vrouwen is het moeilijker om die ervaring op te doen, al wordt niet duidelijk wat de reden daarvan is.
13. Zelfvertrouwen
Vrouwen hebben volgens onderzoekers minder zelfvertrouwen dan mannen en dat belemmert hun carrière in meer dan één opzicht. Zo zullen vrouwen minder snel solliciteren op banen waarvoor ze zichzelf niet 100 procent geschikt achten en voeren ze minder harde salarisonderhandelingen, waardoor hun beloning achterblijft bij die van mannen. Bovendien plaatsen vrouwen zich minder snel op de voorgrond ook dat heeft een negatieve invloed op promotiekansen.
Coaching
Het IES heeft geen pasklare oplossing voor al deze obstakels. Maar extra coaching voor vrouwen op managementposities zou enorm kunnen helpen, aldus de onderzoekers. Een coach kan helpen hun zelfvertrouwen te vergroten, een klankbord zijn voor hun ideeën en hen leren omgaan met de bestaande organisatiecultuur. Ook kan een coach helpen bij het verbeteren van netwerkcapaciteiten, helpen ontdekken wat iemand echt wil, en tips geven op het gebied van presentatie. Bovendien kan een coach vrouwen begeleiden in hun functie, extra stimuleren bepaalde doelstellingen te behalen en een balans helpen vinden tussen werk en privé. Mannen op hun beurt kunnen gecoacht worden om te leren wat ze kunnen doen om meer vrouwen naar de top te helpen.
Ligt dit nou alleen aan de vrouwen of ook aan de mannen? Want is het niet zo dat zij zich vaak bedreigd voelen door vrouwen in hogere functies?
odijk@xs4all.nl
|
|
18
-
03
-
2009
|
09
:
01
uur
Interessant stuk, maar ik mis een aantal zaken.
@10 - het netwerken
In hoeverre spelen de rechtzaken tegen sexuele intimidatie (en dan vooral de onterechte aanklachten) hier een rol? Een man kan makkelijk op een andere man afstappen voor een babbeltje en hem eens apart nemen. Ik weet van mezelf dat ik wat meer afstand tot vrouwen houd. Als er potentie is, dan zie ik die vaak toch iets later bij vrouwen door die afstand.
@11
Ik weet niet of kinderopvang een probleem genoemd mag worden. Mogelijk wél het feit dat vrouwen geen keuzes kunnen maken (sorry, flauwe opmerking maar niet geheel onwaar). Waarom wil je een dikke baan én kinderen? En als je dat wilt, waarom zorg je dan niet voor een man die het prima vind om veel tijd thuis door te brengen?
Ik neem iets te vaak de houding waar dat alles moet kunnen, maar dat het door iemand anders mogelijk gemaakt moet worden. Door alles tegelijk te proberen, zie je vaak dat alles net mislukt...
Keuzes maken. Concentreer je op de dingen die je écht wilt, en laat andere zaken achterwege of stel ze uit.
Misschien zijn die keuzes in dit geval overigens wel gemaakt. Misschien kiezen vrouwen liever voor de positie net onder de top, waar nog een vorm van beschutting is. Is er in het onderzoek bijvoorbeeld gekeken naar het verschil in ambitie? Zijn er echt net zoveel vrouwen als mannen die de absolute top in het bedrijfsleven willen bereiken?
@13
Zelfvertrouwen speelt een enorm belangrijke rol. Als je echt een kei ergens in bent, maar je hebt niet het lef om het te tonen, dan blijft het waarschijnlijk onopgemerkt. Bovendien zorgt een gebrek aan zelfvertrouwen veelal dat je minder goed in staat bent optimaal productief te zijn met die kwaliteiten. Daarmee kom je dus nergens. Het is een beetje laf om dat op coaching af te schuiven. Als je dat manco hebt, dan zou je eens bij een assertiviteitscoach langs kunnen gaan (al dan niet op kosten van de baas. Als jij het gevoel hebt om niet vol gewaardeerd te worden, waarom zou je dan niet zelf de touwtjes in handen nemen?).
Jacqueline
|
|
18
-
03
-
2009
|
09
:
04
uur
Een aardig lijstje. Ik sluit me vooral aan bij het laatste punt, omdat ik in mijn coachpraktijk vaak zie dat vrouwen die blokkades bij zichzelf opruimen, grote stappen maken in hun carriere.
Even puntsgewijs:
1. Managementstijl: Als vrouwen zich bewust zijn van dit obstakel, kunnen ze leren dit in hun voordeel te gebruiken. Je kunt het benoemen, en dan ombuigen. Liefst met een flinke dosis humor.
2. Organisatiecultuur: Ook hier geldt: benoem dit, en gebruik daarbij zelfrelativering en humor. Technieken uit de provocatieve coaching kunnen hierbij behulpzaam zijn. Zo'n cultuur verandert niet van de ene dag op de andere, dus leer ermee om te gaan.
3. Werving: Zorg dat je van het begin af aan een portfolio aanlegt met je ervaring en laat collega's en leidinggevenden opschrijven wat ze in je waarderen cq waar je kracht ligt.
4. Discriminatie: Weiger te praten in stereotypen als: Mannen kunnen niet multitasken en benoem het zodra anderen het doen. Dit is er één van de lange adem.
5. Doorgroeimogelijkheden: Bespreek je plannen met je leidinggevende, met HRM en vraag hier begeleiding in. Zoek een mentor binnen het bedrijf. Wees pro-actief. Manage je eigen carriere.
6. Werkervaring: Kies al tijdens je studie voor stageplekken in sectoren waar weinig vrouwen werken. Zoek ook hier een mentor en/of ga langs bij HRM. Eigen initiatief wordt beloond. Dit zouden stagebegeleiders van jonge vrouwen ook kunnen benadrukken.
7. Positieve Discriminatie: Werkt vaak averechts. Het is goed een streven te benoemen, maar dwing het niet af. Je vangt meer vliegen met stroop dan met een vliegenmepper.
8. Uiterlijk. Pas je niet teveel aan. Authenticiteit is belangrijker dan het perfecte uiterlijk. Dat laatste bestaat niet. Zorg dat je kleding matcht met die van je omgeving, zonder dat het een exacte kopie is. Vraag kleding- en kleuradviezen aan een deskundige.
10. Netwerken: Sluit je niet alleen bij vrouwennetwerken aan. Zoek juist een netwerk waar je je onderscheidt. Zorg ook dat je bij een online netwerk als Linkedin te vinden bent en maak gebruik van al je contacten. Schroom niet om op een feestje enthousiast over je werk te vertellen.
11. Kinderopvang: Ja, dat is lastig. Maar zit de belemmering ook niet in ons eigen hoofd? Vinden we onze kinderen belangrijker dan ons werk? Dat mag natuurlijk, maar wees er helder in voor jezelf. Waarom kan een man een sabattical van een jaar nemen om zich bij te scholen en op te frissen? Ik heb nog nooit zoveel geleerd als in de eerste jaren met mijn oudste kind. Hier is nog een lange weg te gaan. Ook voor bedrijven!
12. Internationale ervaring: Zoek een stageplek in het buitenland en leg daar contacten. Doe een traineeship bij een internationaal bedrijf, zelfs als je uiteindelijk niet bij dat bedrijf wilt blijven. Een paar jaar investeren na je studie kan later heel veel opleveren.
13. Zelfvertrouwen: Zoek een mentor en/of een coach om je hierbij te helpen. Jongens worden in onze samenleving beloond als ze risico's nemen, meisjes veel minder. Die blokkade werkt tegen vrouwen. Dus het is goed om daar al vroeg mee aan de slag te gaan.
En als het allemaal niet lukt: Start je eigen bedrijf en maak er een succes van. Je kunt het later wellicht verkopen en je ervaring gebruiken in een topfunctie.
PMA coaching is erop gericht allerlei blokkades op dit gebied op te sporen en op te lossen. Met meer ruimte in je hoofd, meer energie en meer plezier in wat je doet, kan je als vrouw heel ver komen.
Jacqueline Keuning
PMA Coach.
Christian Gibson
|
|
18
-
03
-
2009
|
10
:
15
uur
Ik vond deze 13 factoren allemaal zeer aannemelijk. Meer interessant is echter waarom deze factoren zich voordoen - eigenlijk is de vraag: ''waarom zijn vrouwen anders dan mannen?''. Het antwoord is volgens mij puur biologisch. Het gedrag van de vrouw en de man wordt in belangrijke mate beinvloed door mannelijke en vrouwelijke hormonen. Natuurlijke selectie heeft dit vele miljoenen jaren geleden bepaald. Mannen blijven jagers, vrouwen blijven verzorgsters. Ook al zouden wij dit in een moderne geindustrialiseerde samenleving misschien toch anders willen zien, je kunt natuur niet zomaar veranderen......
Er zijn minder uitzonderlijk slimme vrouwen dan uitzonderlijk slimme mannen. Eveneens zijn er minder uiterst domme vrouwen dan uiterst domme mannen.
Daardoor zie je minder vrouwen aan de top, maar ook minder vrouwen aan de bodem.
Moeten we naast meer topvrouwen dan ook meer vrouwlijke zwervers, alcoholisten en gekken wilen?
Martijn
|
|
18
-
03
-
2009
|
12
:
24
uur
@Sandra
Een interessante en typisch vrouwelijke vraag.
Als ik nou als antwoord: ''who cares'' geef. Kun je daar dan wat mee?
Er zijn weinig mensen die in een gespreid bedje komen. Misschien moet je niet constant kijken of het eerlijk is hoe je behandeld wordt, of je wel begrepen wordt, of iedereen wel evenveel doet...
Misschien is het zonde om aan al dat soort zaken energie te verspillen. Natuurlijk kun je het veranderen, maar als je die energie in je groei steekt, dan levert het een stuk meer op.
Misschien moet je jezelf gewoon vragen: wat kan IK doen om mijn toekomst zo goed mogelijk te laten zijn. Zie zaken die je tegenzitten als een uitdaging en niet als iets ''oneerlijks'' dat iemand anders voor je op moet lossen (het is niet persoonlijk; zo interessant ben je namelijk niet). Als je de schuld elders legt, leg je immers ook de oplossing elders.
Of je daarbij gelijk hebt is totaal niet belangrijk. Echt niet. Denk er niet over na, verspil je energie er niet aan.
Marianne Sturman
|
|
18
-
03
-
2009
|
11
:
11
uur
Ik denk dat vrouwen, maar natuurlijk ook mannen, gebaat zouden zijn bij een cultuuromslag naar 'het nieuwe werken.' Dat betekent niet nooit meer naar kantoor gaan, maar wel bepaalde taken, die zich daarvoor lenen, vanuit een andere plaats verrichten. Hiermee bereik je de top én een goede werk-privé balans. Vanuit huis of een flexibel kantoor kan je veel werk verzetten en zit je niet vast aan zogeheten 'face time' - de tijd dat je inklokt en fysiek aanwezig bent. Face time blijkt namelijk helemaal niet altijd productief. En we moeten af van het idee dat je met 4 dagen in de week geen carriere zou kunnen maken. Kwestie van goed plannen. En wat zegt het cliché nu juist altijd over vrouwen...?
Marianne Sturman, directeur Moneypenny (detacheerder van flexibel personeel)
a.c.m. van der knaap
|
|
22
-
03
-
2009
|
17
:
15
uur
Ik herken veel van de obstakels maar heb er zelf veel van kunnen doorbreken. Zoals vorige reacties al aangeven: weet wat je wilt, maak je keuzes en organiseer het zo dat het voor elkaar komt. Ik heb zelf bewust gekozen voor géen kinderen (en nooit een moment betreurt). Heb echter in sollicitatiegesprekken soms een uur lang moeten uitleggen waarom ik geen kinderen wilde zonder als een kreng over te komen. Als ik wel kinderen had gewild dan zou ik daar permanente kindermeisjes voor genomen hebben. Ik ben zelf ook zo opgegroeid en heb zeer warme herinneringen aan die dames.
Als je een partner in je leven wilt, kies er dan éen die bereid is jouw carièrre maximaal te ondersteunen. Mijn man ging een baan zoeken in Italië omdat ik internationale ervaring op wilde doen. Ik heb uiteindelijk in 3 jr daar zelf nauwelijks in grote bedrijven gewerkt maar de tijd gebruikt door een stukje mba te doen op een amerikaanse universiteit in Milaan. Absoluut geweldige tijd gehad, maar ik vond dat ik niet te lang uit de industrie kon wegblijven, dus manlief weer meegesleept naar Nl. Daar vlekkeloos elke 1,5 jaar naar de volgende job gehopt en ontzettend veel geleerd van mijn diverse mannelijke bazen (goede en vooral ook slechte).
Belangrijke tip: selecteer je baas, weet wat voor jou de beste is, die je vrijheid en ruimte voor ontwikkeling geeft, pal achter je staat als je een keer iets te snel beslist. Mijn doel om Operations manager te worden van een grote chemische fabriek had ik in no-time bereikt en na 5 jaar in die functie was het een abc-tje. De nederlandse multinational die mij als eerste vrouwelijke productiemanager aanstelde boven 120 mannen heeft daar nooit een schijnwerper op gezet (hoewel ze me wel goed in de gaten hielden weet ik achteraf). Na mij zijn inmiddels al minstens 2 vrouwen op deze functie gevolgd dus de koudwatervrees voor vrouwen op zo'n functie is bij dat bedrijf wel weg. Wel weet ik dat ze nog ernstig aan full-time ipv parttime vasthouden. Diverse vrouwen zijn daarom ook opgestapt. Nu heeft betreffende bedrijf zoveel atv dagen dat, als je ze spreidt over het jaar, je dan al op een 4-daagse werkweek zit.
Dan nog even over die cultuur. Die cultuur maakt een geweldig leuke swing op het moment dat jij als vrouw daar in het MT komt. Maar ook in de fabriek knappen alle mannen daarvan op. Gebruik je glimlach om de dag voor de mannen mooier te maken, en ze werken voor jou 3x zo hard. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik deze wijsheid van de mannen uit de fabriek zelf te horen heb gekregen. Zij vonden mij in het begin wel heel serieus en dat deed ik omdat ik dacht dat 't gewenst gedrag was.
Wees jezelf, blijf jezelf, probeer alsjeblieft niet op die grijze MT-muizen te lijken om carière te maken. Ze hebben je aangenomen omdat jij unieke kwaliteiten aan het team toevoegt die zij niet hebben! Doe vooral een baan die je leuk vindt die je energie geeft en je rolt vanzelf naar boven. Maar niet de kantjes ervan af lopen, goed werk doen! Want je moet inderdaad 2x zo goed zijn als een vent voordat je gewaardeerd wordt. Maar dat ben je over het algemeen wel anders zou je nooit gesolliciteerd hebben op die baan want wij vrouwen gaan op zeker!
Have fun!
Sandra
|
|
22
-
03
-
2009
|
18
:
13
uur
@Martijn
Dat is precies wat ik doe, focus op mezelf want daar heb ik de hand in.
Ik heb er zelf ook geen problemen (meer) mee, wat niet wegneemt dat het niet bestaat.
Y G
|
|
1
-
05
-
2009
|
21
:
10
uur
''vrouwen geen keuzes kunnen maken'' Waarom mag een man WEL kiezen voor kind en leuke baan en een vrouw niet?! En de rest van die reactie; don't get me started. Het is echt te triest voor woorden dat (de heer) Odijk deze reactie durft te plaatsen.
Martijn
|
|
31
-
07
-
2009
|
14
:
45
uur
@Y G
Ik durf deze reactie te plaatsen omdat ik denk dat er vrouwen zijn die wat aan deze vooroordelen kunnen hebben. Kijk in de spiegel, kijk wat er van mijn opmerkingen waar is en kies vervolgens of je er iets mee wilt doen.
Vrouwen kunnen geen keuze maken is gewoon een constatering van mij. Misschien zie ik het verkeerd (daar ga ik graag de discussie over aan), maar ik laat me niet leiden door wat er politiek correct is en wat niet. Met zo´n knuffelcultuur wordt namelijk niemand beter: Zonder kritiek (al dan niet terecht) is het immers een stuk moeilijker om jezelf te verbeteren.
Wat kinderen betreft:
Mogen is niet relevant. Doen wel.
Van mij mag je wel voor én / én kiezen hoor, maar je mag zelf het werk doen dat nodig is om het te realiseren; daar ga ik je niet bij helpen en ik vind het onverstandig van je als je van anderen verwacht dat zij dat wel doen; Daarmee creëer je namelijk een afhankelijkheid.
Nog wat dieper ingaand op mijn andere punten:
@10
Wat ik hier feitelijk zeg is dat het niet verstandig is als vrouwen op een stap van een mannelijke collega wachten voor toetreding tot het netwerk. Vrouwelijke netwerkers zijn er zeker (ik durf te stellen dat die er beter in zijn dan mannen), maar dat zijn altijd vrouwen die zélf het initiatief nemen.
@13
Of ik bedoel dat vrouwen jankende watjes zijn?
Het komt voor. Vaker dan bij mannen die van kinds af aan ingegoten krijgen dat ze zich niet kwetsbaar op mogen stellen.
Kwetsbaarheid is een gevaarlijke eigenschap voor leiderschap. Het is echter ook een leiderschap die op een bepaald niveau zeer nuttig kan zijn: Als je leiding geeft aan professionals (mensen met veel kennis en een grote zelfstandigheid), kan het voor een aangename sfeer zorgen waarin iederee open tegen elkaar is en de productiviteit tot grote hoogten kan stijgen. Op het moment dat er echter oorlog is, dan wil je iemand aan het stuur die geen zwakheden heeft (eigenlijk: lijkt te hebben).
Kortom: wil je naar de top? Laat dan niet het achterste van je tong zien en stel je harder op dan je bent. (p.s. hard en gemeen zijn twee totaal verschillende zaken...)
Het zou fijn zijn als je nu een wat beter onderbouwde reactie kunt geven.
icnivad
|
|
26
-
08
-
2009
|
19
:
55
uur
Vreemd dat dit soort semifeministische artikelen nog steeds geplaatst worden. Er zijn vast wel 13 of meer redenen te bedenken waarom niet elke man aan de top komt, een groot aantal zijn dezelfde als genoemd in het artikel.
Een mantelpakje en strakgekamd haar maakt je geen man maar een karikatuur, wil je managen gebruik je je eigen stijl als vrouw, want die zijn 1000 mannen te erg.
Of zijn veel vrouwen terecht onzelfverzekerd?
Of is dit slechts wolvengehuil.
In een artikel in deze vorm kan nooit de verschillende standpunten beschrijven. Interessant dat er zoveel reacties zijn op dit artikel. Waardering en posities moet je afdwingen. Als een bedrijf jouw waarde niet goed inschat. Waarom zou je je daar dan blijven.
