Info

Zeven manieren waarop de baas (goede) medewerkers wegpest

3 maart 2009 - Eén op de zes werknemers wordt het slachtoffer van ‘bossing’, gepest worden door de baas, zo blijkt uit onderzoek in het onderwijs, de zorgsector en bij de overheid. Opmerkelijk genoeg worden vooral productieve medewerkers weggepest. Dit meldt Businesscompleet.nl.

In een tijd van economische teruggang grijpen sommige managers naar bossing. Ze hopen dat de werknemer zelf opstapt en dus op een goedkope manier van personeel af te komen. In de praktijk belanden veel slachtoffers echter thuis met een burnout, en hoge kosten voor het bedrijf tot gevolg.

Redenen
Soms wordt bossing ingegeven door jaloezie: de manager voelt zich bedreigd door de medewerker. Bossing kan ook gestimuleerd worden door gevoelens van haat omdat de werknemer anders is dan anderen. Dat kan gaan over prestaties, competenties, opleidingsniveau, opvattingen, etnische herkomst, huidskleur, seksuele geaardheid, handicap, sociaal onvermogen, hoogbegaafdheid of leeftijd. De pestende manager kan ook ‘gewoon’ een machtswellusteling zijn of iemand die op een andere manier een probleem tussen de oren heeft.

Zeven soorten bossing
Frank de Mink en Lia Donkers, oprichters van het Mobbing Experts Platform, bundelden hun kennis over pesten op het werk en noemen zeven soorten bossing:

1. Isoleren
Een medewerker negeren, in een kamertje veraf van collega's plaatsen, niet meevragen voor de lunch en/of niet groeten.

2. Het werken onaangenaam of onmogelijk maken
Bestanden van computers wissen, belangrijke telefoontjes niet doorgeven, vergaderingen zo plannen dat één persoon niet mee kan doen, iemands arbeidsresultaten manipuleren, iemand zijn werk afnemen, iemand alleen nog onbelangrijke klusjes geven of dingen die hij niet leuk vindt.

3. Bespotten
Iemands uiterlijk, gedrag, manier van praten of lopen of seksuele voorkeur belachelijk maken.

4. Roddelen
Geruchten verspreiden om Iemand zwart te maken en zijn reputatie te schaden.

5. Dreigen
Veel functioneringsgesprekken houden, altijd ontevreden zijn over goed gedaan werk, dreigen met ontslag.

6. Lichamelijk geweld
Iemand opsluiten, duwen of slaan.

7. Seksuele intimidatie
In woord en/of daad.

Bron: Businesscompleet.nl

Doorsturen

96 reacties

Laatste nieuws

Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid

Gen-Z’ers en Millennials zouden van baan veranderen voor bedrijf dat beter aansluit bij waarden

Duurzaamheidsmanagement steeds belangrijker voor moderne bedrijven

Gerelateerde nieuwsitems

Leidinggevende vaak betrokken bij pesterijen

Manager is zelf de grootste pestkop

Britse managers zijn pestende bureaucraten

Elf manieren waarop werknemer en baas elkaar pesten

Ton van Houten

2009

uur

Typerend dat gezegd wordt in de sector :
onderwijs, de zorgsector en bij de overheid

Deze sectoren zijn al jaren zelf 'ongezond'. Mensen die weggepest worden zijn volgens mij degene die wat aan de misstanden willen doen. Niet meer en niet minder.

Marij Bär

2009

uur

Ik ben het helemaal met Ton van Houten eens; degene die de ''zieke organisatie'' signaleert is een groot gevaar en moet dus weg.
Belangrijk lijkt het mij, om te weten wat je kunt doen, als je deze ''symptomen'' van wegpesten ziet, om jezelf te behoeden voor een burn-out of erger.
Wat kun je meer doen dan weggaan aan uit deze zeer bedreigende situatie?

Ellen

2009

uur

Herkenbaar. Wanneer ex- werkgever werd gevraagd naar het waarom van bepaalde werkzaamheden, waarom iets wel of niet kon werd dat te moeilijk voor hem. In de loop van de dagen werd dit door hem gebruikt om te schofferen, belachelijk te maken, te negeren enzovoort.
Het gaat m.i puur om macht omdat werkgever de instelling heeft dat je als werknemer MOET luisteren en MOET doen wat hij zegt zonder tegenspraak (terecht of onterecht). Zo niet dan heb je als werknemer een probleem en wordt het werken onmogelijk gemaakt

en nu dan?

2009

uur

Dit hele jaar al probeert mijn baas er alles aan te doen om mij weg te pesten. Ik heb ook al enkele maanden ziek thuis gezeten daardoor. Mijn werk is me afgenomen, en verder word ik op allerlei manieren dwars gezeten en getreiterd.
Ik heb altijd keihard gewerkt en me volledig ingezet. Inderdaad heb ik misstanden bespreekbaar proberen te maken en dat is mijn fout geweest.

Omdat naar mijn idee deze hele situatie mij niet te verwijten is wil ik ook niet zo maar weggaan. Er zijn ook niet veel mogelijkheden om weg te gaan.

Ik ben niet rechtsbijstand verzekerd en ben niet lid van een vakbond.
Wat kan ik nu het beste doen?

Marij Bär

2009

uur

Wat je mijns inzins het beste kunt doen is een serieuze afweging maken; wat is (uiteindelijk) het belangrijkste, je werk of je leven / gezondheid?
Je schrijft dat er niet veel mogelijkheden zijn om weg te gaan; er is dus wel íets, grijp die kans, want je bengelt nu aan een zijden draadje boven een afgrond en vandaag of morgen breekt de draad.
Jouw baas is bezig om je geestelijk te breken, laat dat niet gebeuren, want dan verlies je je zelfvertrouwen volledig en wordt het onmogelijk om een baan te vinden waarvoor jij je weer met hart en ziel in kunt zetten.

Ook al is de situatie waarin je terecht bent gekomen niet jouw schuld, het is wél jouw verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor je eigen herstel en je eigen leven.

Er zijn echt wel werkgevers die integriteit, betrokkenheid en inzet waarderen en ik adviseer je om vandaag nog op zoek te gaan naar werk waar deze kwaliteiten van jou op de waarde worden geschat die ze verdienen.

Veel succes.

Ton

2009

uur

Een van de betere artikelen wat betreft de praktijken op de werkvloer. Ik kom uit de industrie en ken dit en nog een paar andere manieren hoe medewerkers slachtoffers worden van bossing. Het is dagelijkse praktijk en voor sommige managers en leidinggevenden kennelijk core business die met prio 1 uitgevoerd moet worden. Nog belangrijker dan al het andere werk. De directie slaapt recht op of interessert het niet, vertrouwt blind op de manager. En inderdaad wie is de dupe...de hard werkende loyale, goed producerende medewerker vaak. Dus HR en selecteurs. Waar vinden jullie goed medewerkers...juist! Op de arbeidsmarkt. Bovendien hebben die mensen vaak de drive om zich bij een nieuwe werkgever volledig te geven en te bewijzen, mist ze niet geknakt zijn voor altijd!
Na dik twintig jaar leidinggeven en managen bij verschillende bedrijven herken ik dit en onderstreep ik dit. Sterker nog men heeft me vaak met enige dwang ook gepushed om iets dergelijks te doen en toen ik het tegendeel deed stond ik ook zo op straat na zelf te zijn gebossed. Nu moet mij van het hart dat ik in sommige gevallen nog wel kan begrijpen dat een bedrijf ten einde raad over gaat tot wegpesten van een medewerker die absoluut niet wil en er een potje van maakt, een heel team tot blok aan het been is geworden. Want die zijn er ook en meestal zijn dat vaste medewerkers die zich beschermd voelen door de wet en de wetten ook precies kennen. Het bedrijf, hun bron van inkomen interessert ze verder niks, ze hebben maling aan het team en de resultaten van hun werk als ze maar zoveel mogelijk ''ziek'' thuis kunnen zitten en het loon op tijd wordt overgemaakt. Ja, die lamlendeling zou ik er ook uit kunnen werken. Opmerkelijk genoeg worden dergelijke medewerkers vaak juist beschermd door dergelijke managers of durft men niets te ondernemen er zelfs maar iets van te zeggen. Men bakt liever zoete broodjes met klaplopers. Daarintegen moet men zijn frustratie en macht demonstreren tegen de loyale hard werkende medewerker. Meestal een type dat laat doorschermeren dat hij op een of andere manier kwetsbaar is. Bang om het werk te verliezen of iets dergelijks. Soms mikt men ook op de slimme werknemer of iemand die kritisch is in positieve zin vanuit betrokkenheid. Die mensen worden er dan uitgepest. Je kunt je nauwelijks verweren tegen dergelijke praktijken. Je kunt het wel even winnen maar het blijft doorbroeien. De baas van de baas kiest bijna altijd voor de baas pas als hem duidelijk wordt dat de baas niet functioneert maar zich bezig houdt men dergelijke misselijkmakende praktijken ontstaat er misschien hoop.
Zelf houd ik me als ZZP bezig met het onderzoeken van afdelingen of bedrijven waar zoiets speelt. Bedrijven zijn gewend een van de grotere bureau's in te huren maar die komen zelden erachter wat daadwerkelijk speelt op een afdeling of hoe leidinggevenden of personeel werkt, welke krachten en spelletjes in het verborgene plaats vinden. Ze spreken met het personeel en met de leidinggevenden , de managers of HR. Het personeel vertelt niet wat er daadwerkelijk speelt bang voor hun baan, de leidinggevende zit tussen twee vuren of is zelf de veroorzaker van de problemen of de manager is het probleem, die is soms alleen maar met eigen positie verbeteren of behouden bezig. Men komt er dus niet achter en de informatie die men verkrijgt is gekeleurd van alle kanten. De problemen blijven voortbestaan en de genomen maatregelen werken averechts.
Daarom werk ik dus tijdelijk mee en monitor wat echt speelt en breng een vrijblijvend advies uit. Dat doe ik vanuit de ruime ervaring als leidinggevende en manager die ik opgedaan heb bij verschillende bekende bedrijven. Het idee om hier als ZZP mee aan de slag te gaan was omdat ik enerzijds als betrokken medewerker zelf ooit slachtoffer werd van zoiets en omdat ik het later steeds weer om me heen zag gebeuren met anderen of zelf gevraagd werd zoiets te gaan doen. Ik zag het al snel als kapitaalvernietiging als goede, betrokken hard werkende, competente medewerkers weggepest werden door niet functionerende leidinggevenden of managers. Zag zinloze averechtse acties ondernomen worden en bedacht een manier hoe het beter kan. Uiteindelijk bespaart een bedrijf zo enorm veel kosten en moeite. Maar goed de realiteit is dat veel bedrijven er van uitgaan dat het bij hun niet voorkomt en veel directeuren of eigenaars liever op de golfbaan staan dan zich bezig houden met de bedrijfsvoering. Men komt pas in actie als de schade flink uit de handen is gelopen. In iedergeval weet men nu waar men moet zijn wil men dat voorkomen.

@ En nu dan?

Misschien kun je proberen je baas medeeigenaar van ''het probleem'' te maken door aan hem hulp en ondersteuning te vragen. Je keuze is op dit moment de aanval openen, de ervaring leert dat je dat nooit wint eerder het proces versnelt. Rustig blijven en meegaan zoals de grashalmen in de wind in de hoop dat het overgaat. Daarmee hebben de meesten succes. Niet iedereen kan dat trouwens kwa karakter. Je zou kunnen proberen hoe de hogere leidinggevende reageert door het voorzichtig aan te kaarten. Let op dit kan verkeerd vallen en de situatie verergeren. Personeelzaken zou misschien iets voor je kunnen betekenen maar ook dat kan verkeerd vallen immers wordt wellicht gecommuniceerd naar je leidinggevende en hoe dat uitpakt ligt ook weer aan het bedrijf en de kultuur en de mensen die het betreft.
Ik zou ook niet te hoge verwachtingen hebben van de rechtsbijstand of een vakbond. Persoonlijk zou ik inzetten op tijdswinst, die win je door de confrontatie te vermijden en mee te buigen met de wind, stil zitten als je geschoren wordt. Met honing vangt men meer vliegen dan met azijn zegt men wel eens. Probeer je leidinggevende eens naar de mond te praten misschien helpt dat. Maar zoals ik al aangaf niet iedereen kan dat kwa karakter. Het is ook moeilijk in te schatten omdat ik geen idee heb met welke soort mensen je te maken hebt en met welk een kultuur en wat er aan vooraf ging. Misschien is het ook mogelijk om gewoon een doorbraak te forceren als je heel direct open en eerlijk je zorgen ventileert naar je leidinggevende en hem vraagt om samen met hem naar een oplossing te zoeken. Misschien schat je het ook verkeerd in en zit de vork iets anders in de steel dan je nu denkt. En af en toe helpt het om pressie op je leidinggevende uit te oefenen om of duidelijkheid te krijgen of een halt te roepen aan de praktijken.
Persoonlijk zou ik gaan voor tijdswinst gezien de arbeidsmarkt en niks doen wat handvaten geeft om je verder aan te pakken. Dus geen confrontatie zoeken, honing ipv azijn, niks ondertekenen en nauwkeurig op te letten wat gezegd wordt als je een gesprek hebt en niks te ondertekenen of op papier laten zetten waar je niet achter staat tenzij jou versie er ook in staat. Gaat het uit de hand lopen dan zou ik zeker voorstelen een onafhankelijke mediator in te schakelen of iemand die je vertrouwt mee te nemen naar zo'n moeilijk gesprek, zeker als men met meer personen namens de werkgever tegenover je zit.
De arbodienst kan hierbij ook diensten verlenen al moet je wel in het achterhoofd houden dat wie betaalt ook vaak bepaalt. Professionele werkende arbodiensten nemen echter hun verantwoordelijkheid en kunnen samen met jou op zoek gaan naar een oplossing of je ondersteunen om zo uitval door ziekte te voorkomen. Ziekmelden en duidelijk benoemen dat het voortvloeit uit een conflictsituatie kan pressie opleveren en misschien erger voorkomen. Probeer het echter te zien als een trechter waar je in gaat. Ga je eenmaal de trechter in dan kun je niet meer eruit behalve door de nauwe uitgang. Dat is het resultaat. Wil je tijd winnen dan moet je zo lang mogelijk uit de trechter blijven.Wil je een beslissing hebben dan moet je zo snel mogelijk erin zien te komen. Besef dan wel dat die beslissing een exit kan zijn of een nog verstoorde verhouding met je leidinggevende en misschien andere mensen met macht.
Zo snel mogelijk de trechter in gaan en zelfs zelf aangeven dat je ermee kapt als er zo met je omgegaan wordt kan ondanks alle nadelen toch ook een beslissing zijn waar je later met trots op terug kijken kan en power uit kan putten. Niks voelt zo lekker als iemand die denkt dat hij macht over je heeft en kan doen en laten met je wat hij of zij wil even duidelijk te maken dat ze in principe helemaal niks over jou te zeggen hebben. Immers je bent je eigen baas en bepaalt voor je zelf waar de grenzen liggen, hoe ver dat je wilt gaan en niemand anders. Het leven houdt niet op bij je exit maar gaat gewoon in en andere vorm door. Hoe eerder de beslissing er komt hoe eerder je kunt werken aan het zoeken naar een werkgever/leidinggevende die wel bij je past. Daar kun je afhankelijk van je situatie en karakter prioriteit aan geven. Ik ging altijd zo snel mogelijk de trechter in, eigenwaarde en meerwaarde hebben voor een bedrijf, fatsoenlijk behandeld worden enz. waren zaken die voor mij altijd belangrijker zullen blijven dan geld. Inderdaad het heeft me dan ook wel eens grof geld gekost, helaas.
Mocht je er behoefte aan hebben dan mail me maar.
Succes, sterkte en wijsheid wens ik je. Ik hoop dat je er iets aan hebt wat ik hier snel bij elkaar getikt heb, met de beste intenties.

Groet,

Ton

henk

2010

uur

Misschien zijn er mogelijkheden ...tand om tand
Misschien terugpesten? (indirect natuurlijk ivm weinig/geen macht)
Informatie / dossiervorming ?

moon

2010

uur

ik werk erg hard, ben een goede werknemer en heb alles in me wat een werkgever maar wilt.
Echter ik ben het zat! zat om op eieren te lopen, zat om te horen dat ik emotioneel ben! zat om mezelf te bewijzen. Ik werk al 30 jaar en heb veel ervaring. Kortom nu werk ik 2 jaar bij een bedrijf, 2 x een jaar contract dit vanwege een economische crisis. Onder mijn collega's worden mensen soms na een half jaar al aangenomen die meteen een vast contract ontvangen. Ik kijk lijdzaam toe en heb nu aan mijn nieuwe leidinggevende om uitleg gevraagd.
Ik krijg veel lof over mijn inzet, mijn gedrevenheid en passie voor mijn werk, echter mijn nieuwe leidinggevende ziet het anders!Ondanks alle lof,goede voorgaande beoordelingen heeft hij geen goed gevoel bij mij, hij zegt spiritueel te zijn, ( kan aura lezen) hij geeft aan dat ik een emotiomeel mens ben! en daarom heeft hij twijfels! ( ik ben HSPer!, dus inderdaad wat gevoelig, maar niet normaler dan normaal, geen extreme uitingen en uiterst integer en spontaan en sociaal) Hij scheept me af met een half jaar contract! daarnaast moet ik volgens hem meer mijn best doen.Hij zoekt een argument om van me af te komen, want dat gevoel is sterk aanwezig bij mij. Sinds mijn gesprek geeft hij aan dat ik geen strijd met hem moet aangaan, want dat ga ik verliezen. Daarna is hij me gaan negeren en vraagt niets meer aan mij, terwijl ik de meeste ervaring en kennis van het team heb. Hij betrekt me nergens meer bij.
Ik kan er niet meer tegen en heb me ziekgemeld, ben er echt ziek van. Hij heeft me gebeld en gevraagd of ik ziek ben en waarvoor. Mijn huisarts contrateerd hoge bloeddruk en zeer veel stress. Ik weet het niet meer. Bij de OR heb ik aangegeven wat er aan de hand is maar die kunnen niets doen, en als ik via de klachtencommissie een klacht indien, dan kan ik volgens hun mijn baan wel helemaal vergeten.
Emotie is geen zwakte maar ook een kracht, ik ben een krachtige en sterke persoonlijkheid, maar ook een gevoelig mens, moet ik daarom afgerekend worden door een leidinggevende!~
Ik ben afgeknapt en uitgeblust. Door alles ben ik gaan twijfelen aan mezelf terwijl ik weet dat ik zeer loyaal en eerlijk ben. ik denk erover om het op te geven want zoals gezegd deze strijd win ik niet, en waarom? dat is me nog steeds een raadsel! ik denk er over om een andere baan te zoeken maar heb daar geen kracht voor op dit moment, terugkeren weet ik niet want een gesprek aangaan met deze leidinggevende zie ik niet zitten.

johan Baars

2011

uur

@Moon
Bedankt voor deze spiegel. Ik herken mij namelijk volledig in je verhaal. Na een jaar lang, voor 4 fte werkverzet te hebben zonder enige vorm van waardering heb ik 7 maanden thuis gezeten met een burn-out. Dit heeft mij veel geleerd over mij en over de organisatie. Zelf zit ik nog bij deze organisatie maar zit nu in het proces om een beeindigingsovereenkomst af te spreken.

Wat ik je wilde vertellen is dat ik na mijn burn-out nog gevoeliger ben geworden en dat ben ik langzamerhand aan het inzetten op een positieve manier. Ik ben een opleiding tot intuitieve ontwikkeling begonnen welke eindigt in aura healing EN aura reading. Deze opleiding heeft mij veel gebracht onder andere ook handvatten om met negativiteit om te gaan.
Mocht je chef daadwerkelijk aura's kunnen lezen dan gaat hij er in ieder geval respectloos mee om en het klinkt alsof hij zijn interpretatie aangeeft. Daar kun je nu niets mee en laat dat lekker bij hem (makkelijker gezegd dan gedaan), dus richt je op jezelf. Ga die dingen doen, die je energie geven. Ga sporten/bewegen en ga ontspannen. Een goede methode is om op yoga te gaan, dit hoef je uiteraard niet op je werk te vertellen als je er voor schaamt en dat niet wil vertellen. Richt je op je hobbies, en als je die niet hebt dan is het noodzakelijk dat je die gaat vinden. Zelf ben ik na mijn burn-out bij een vechtsport terecht gekomen.
Ga leuke dingen ondernemen met je partner. Even koffie drinken op een vrije avond kost weinig en is heel gezellig. Wandelen/fietsen in bos of op strand kost helemaal niets. Ga naar musea/film/theater of volg met z'n 2'en een cursus. Wij doen een cursus noors omdat we komende zomer naar noorwegen op vakantie gaan, gewoon...leuk en hebben vorig jaar bij de volksuniversiteit een introductie gedaan tot de boedistische filosofie, gewoon omdat we het leuk vinden.
Het belangrijkste voor jou is:

KOM IN BEWEGING,
letterlijk maar ook geestelijk.

Dan komt je energie en je zelfvertrouwen langzaam weer terug (leuk, ik geef nu een advies die eigenlijk ook op mijzelf slaat.)

Overweeg ook eens het volgende. Bij beslissingen die we nemen zijn er 2 interne raadgevers. Je hoofd en je hart.
Je hoofd analyseert de feiten en geeft daar een kleuring aan op basis van je ervaring/kennis en verwachting. Je hoofd zit daarwerkelijk in je hoofd
Je hart ook wel je gevoel genoemd zit in de rest van je lijf. Je hart communiceert heel sterk maar we zijn meestal verleerd om ernaar te luisteren. Je hart geeft aan wat je onderbewuste je verteld. En als je realiseert dat we slecht 3% bewust doen en de rest onbewust kan je je misschien voorstellen dat je hart wel eens een andere mening kan hebben. Achterhaal eens wat je hart je verteld. Hier zit ook vaak het probleem. Je hoofd gaat er een draai aangeven met ''ja maar'' opmerkingen. Heb je achterhaald wat je hart je vertelt, ga dat dan eens ten uitvoer brengen MAAR WEL MET VERSTAND en in kleine stapjes!!

Breng je je hart in balans met je hoofd dan ben je z.g.n. congruent en gaat je leven er mooier uitzien.

Bedenk dat het een proces is, die de rest van je leven duurt en verwacht langzame veranderingen. Dit is een stap die je moet willen en durven te nemen. Eenmaal genomen ontdek je een wereld die misschien nu nog onbekend is en wil/kan je niet meer zonder.

Ik wil afsluiten met een paar levensspreuken:

1. Er is maar 1 persoon met wie je altijd door één deur moet kunnen, en dat ben jezelf
2. Lessen die je niet leert, worden je elke keer weer aangeboden
3. De reactie die een ander heeft, is het gevolg van je eigen communicatie

Ik wens je veel warmte, liefde en wijsheid op je levenspad en succes.

Johan Baars

henk

2011

uur

@Ellen

Geachte mevrouw:zo snel mogelijk lid worden van de bond.
Ik snap werkelijk niet dat er mensen zijn die niet lid zijn,eendracht maakt macht
Ook al ben ik t.z.t met pensioen, zal ik nog lid blijven uit solidariteit.
(Ik ben (20jaar lid)2 maal meer dan uitstekend geholpen door de AOB waarvoor ik hun mijn hele leven erkentelijk voor ben en blijf)
Wordt lid van uw bond zij zullen u helpen en u wordt er alleen maar beter van
Als u lid wordt mag u niet verwachten dat alle advocaten ter uwer dienst vrij worden gemaakt Maar u krijgt advies hoe te handelen etc en mogelijk toch advocaat hulp ondanks dat u maar net lid bent geworden
NOGMAALS: W OR D T LID EN DAT GELDT VOOR ALLE ONGEORGANISEERDEN DIE HET NUT VAAK WEL INZIEN ZODRA ZE PERSOONLIJK IN DE SHIT ZITTEN

Annemiek

2011

uur

Moon en Johan,

Volledig herkenbaar verhaal. Gelukkig ben ik (nog) niet in de ziektewet terechtgekomen. Bedenk je dat leidinggevenden ook maar mensen zijn en leidinggevenden die pesten, gewoon zielepoten. Persoonlijk heb ik mijn vraagtekens bij organisaties die dergelijke leidinggevenden in dienst hebben.

Annnnoniempje

2011

uur

Lid worden van een vakbond heeft weinig zin daar waar deze alleen het belang van 55+ vertegenwoordigen.

Door lid te worden van die bond krijgen ze nog meer macht in nederland en daar passeer ik voor. Dus los van lid worden van de bond welke stappen kan ik nemen om het mijn werkgever zo zuur mogelijk te maken???

zuster

2012

uur

Hallo lieve mensen,
Ik wil alleen mijn verhaal kwijt .
Ik werk in de gezondheidszorg als nachthoofd 2 vaste nachten per week en tussendoor avonden ,soms 2 soms 3 per week.In de nacht sta ik alleen op 40 cliënten, waarvan 24 PG afgesloten afdeling en de rest noemen ze lichte zorg (waar van al 2 inmiddels naar de PG afd zijn verplaatst ) . Al met al het klopt niet .
Ik heb sinds vorige jaar begin zomer schouder klachten ...huisarts stelde diagnose peesontsteking dus rust houden en proberen met medicatie .Heb medicatie gebruikt , maar gewoon doorgewerkt .Na een paar verschillende medicaties en toenemende schouder klachten ben ik dit jaar maart naar de orthopeed verwezen . Inmiddels ziek gemeld en volop bezig met onderzoeken in het ziekenhuis ,wilde mijn teamleider een gesprek met mij . Er was totaal geen begrip voor mijn situatie ...zij wilde mij therapeutisch aan het werk en over 6 dagen moest ik een MRI scan doen. in opwelling zei ik tegen haar : het is misschien beter als ik ontslag neem . En dat deed ze ...mij beter gemeld mij vakantiedagen op laten maken (ik had haar verteld dit werk is te zwaar en ik was al aan het kijken voor wat anders )
Maar 6 dagen hier na MRI uitslag naast mijn pees ontsteking in mijn bovenarm spier en schouder heb ik artrose aan AC gewricht (inmiddels al 3 keer in een maand 3 injecties in schouder gehad ).
Ik heb mijn ontslag inlaten trekken en nu is pas ellende begonnen .
Ik word psychisch kapot gemaakt ...enigste wat ze willen is mij aan het werk zien .Inmiddels naast de pijn en onzekerheid ben overspannen .
Ik weet het niet meer ...
Groetjes van een zuster

Johannes Annema

2012

uur

Het is vaak het Peter Principle:
Mensen bestijgen de carrièreladder totdat ze een positie bekleden die te hoog gegrepen is.
(Daardoor veel incompetentie in leidinggevende functies)
In plaats van een trede naar benee (of opzij) te doen, gaat de leidinggevende rattengedrag (in te kleine kooi) vertonen.

Overlever

2012

uur

Beste mensen,

Ook ik kan uit ervaring(en) meepraten. Tja, het was niet fijn, gelukkig wel lang geleden. En ik kan zeggen: het valt te overleven. Ik vind van de bovenstaande tips vooral die van Ton erg goed. Daarop mijn aanvulling:
Zoek boeken over het onderwerp en lees ze aandachtig door. Daar kan j eveel inspiratie uit putten.
Aan de vakbond heb ik veel gehad, dus dat valt zeker te proberen.
Tijd uitzingen op de werkvloer heb ik ook gedaan en is mij slecht bevallen. Het is een aanslag op je veerkracht en die heb je in zo'n situatie wel nodig, anders val je uit met langdurige klachten.
Op tijd je probleem aankaarten geeft je in ieder geval meer duidelijkheid. En als het uit de hand loopt kun je eventueel aansturen op een beeindigingsovereenkomst. Dan ben je weg uit de stress en heb je de regie weer in eigen hand, terwijl je de ruimte krijgt voor een nieuwe toekomst.

Met HR en bedrijfsartsen heb ik wisselende ervaringen, hoewel de wet poortwachter je wel mogelijkheden geeft, dat is een vooruitgang. Niet elke bedrijfsarts stelt zich onafhankelijk op en dat heb je dan wel nodig. Anders kun je nog een second opinion krijgen bij een keuringsarts van het UWV.
Wil je het laagdrempeliger aanpakken dan is het vaak nuttig om een achterban te creeeren vanuit de werkvloer. Collega's kunnen vergelijkbare ervaringen hebben, kennen de manager en de werksituatie, dus hebben misschien goede tips. Er zijn ook collega's die goed bij de baas liggen en het voor je opnemen uit eigen beweging. In ieder geval sta je er dan minder alleen voor, kun je je hart luchten. Echt zeer nuttig. Ook om een wat objectiever beeld over jezelf te creeeren losstaand van de mening van je manager, want je collega heeft minder eigenbelang bij het geven van feedback.
Verder is het belangrijk dat je in jezelf blijft geloven, in je eigen capaciteiten.

Reken niet op een reeele referentie van je manager. Ook hiervoor zou je bij een collega te rade kunnen gaan. Als je bij een sollicitatiegesprek geen referentie op kunt geven, bedenk dan tevoren hoe je dit in gaat kleden. De laatste jaren wordt er steeds meer waarde aan referenties gehecht, terwijl het ook maar een mening is van een persoon die uit eigen bril kijkt, niet die van een doorgewinterde psychoanaliticus. Ik vind dat erg jammer.

@ en nu dan? Vasthouden aan per se toch willen blijven kan je gezondheid schaden. Durf los te laten, zoek zonodig iemand om je in dat proces te begeleiden. Bij verlies van werk, zeker op deze manier, kan er sprake zijn van een rouwproces. Daar mag je de tijd voor nemen.

@Moon je baas heeft een bedreiging geuit, dus zo erg spiritueel is ie niet. Maak je asjeblieft niet onzeker over emotioneel zijn, dat is een kwaliteit. Blijkbaar passen jullie niet bij elkaar en zijn er elders werkgevers die wel oog hebben voor jouw capaciteiten, want die heb je eerder ook al gehad. Zeker als werknemer met een tijdelijk contract trek je aan het kortste eind, dus dan kun je beter je blik op de horizon richten.

Sterkte allemaal

zwemmer

2012

uur

@zuster: Jouw teamleider bepaalt niet wanneer je weer aan de slag moet en hoeveel je belast mag worden. Dat is aan de bedrijfsarts. Als je die nooit gezien hebt is je werkgever ernstig in gebreke lijkt me. Als je werkgever de adviezen van die arts niet opvolgt, of je bent het oneens met die arts, kun je bij het UWV een deskundigenoordeel aanvragen. Geeft het UWV je gelijk, dan sta je juridisch sterk. Het loont de moeite je te verdiepen in de wetgeving hieromtrent. Als werknemer heb je best wel veel rechten, al moet je wel moeite doen je recht te halen. Sterkte.

@Overlever: De beëindigingsovereenkomst lijkt op het eerste gezicht zeer aantrekkelijk om te ontsnappen uit een hopeloze situatie, maar nóóit doen als je ziek bent en niet weet of en wanneer je weer hersteld zult zijn! Je verspeelt al je rechten op loondoorbetaling, reïntegratie-inspanningen werkgever (die moet heel wat doen om jouw weer aan de slag te krijgen!), WW, WIA. En je werkgever is in 1 klap overal van verlost. Ook het eerst-even-beter-melden-truukje is uiterst link; bij het UWV zijn ze ook niet gek. Ik was er ook bijna ingetrapt. Als je ziek bent en in conflict ligt met je baas, zit er weinig anders op dan door te vechten, ook al gaat dat regelrecht ten koste van je herstel. Op dit punt schiet de wetgeving tekort.

Overlever

2012

uur

@zwemmer
Goede opmerking zwemmer. Uiteraard niet doen als je ziek bent. Mag ook niet van het UWV. Persoonlijk had ik vooral stress van de werksituatie en dan is mooi wegkomen erg nuttig. Mijn gezondheid knapte acuut op, want de oorzaak van de stress was weg. En problemen pak je het best aan bij de oorzaak. Nu heb ik ruimte om te kijken naar iets nieuws.
Als je ziek bent om een andere oorzaak, al of niet werkgerelateeerd, dan moet je die oorzaak aanpakken. Dus de medische molen in en/of de arbeidsomstandigheden aanpakken. Is die arbeidsomstandigheid een beroerde baas, dan is je baas veranderen een heel nobel streven, maar kans op succes is niet so groot. En dan is vertrekken beter voor jezelf. Een mooie regeling gebruiken, nu die er nog is tenminste, is beter dan een gang naar de rechter, met alle stress en kosten van dien.

FrederikHartman

2012

uur

Hallo dames en heren,

Ook ik wil wat vertellen.

Ik heb 3 weken geleden een beoordelingsgesprek/ functioneringsgesprek gehad, ik kreeg tijdens dit gesprek een beoordelingslijst voor me waarin ik als \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'voldoende\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\' ben beoordeeld, echter kwam tijdens het gesprek dat ik een nogal slechte \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'houding\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\' anneem, en dat ik me houding moet verbeteren. Op zich is dit natuurlijk geen probleem , maar nu 3 weken later kreeg ik weer plotseling een functioneringsgesprek waarin mijn baas zei:\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'Als jij je houding de komende 3 weken niet verbeterd is het beter dat je wordt overgeplaatst! En dat zou zomaar kilometers verder kunnen zijn!\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'
Het frapante is dat ik mijn baas in die 3 weken slechts 2! keer heb gezien, waarvan 1 op die bewuste dag.

Nu maak ik me ernstige zorgen over hoe het nu de komende 3 weken zal gaan.
Ik moet er ook bij zeggen dat ik werkzaamheden uitvoer waar ik niet bevoegd voor ben en ook in het bezit ben van een vast contract!

Overlever

2012

uur

Ik ben het eens met Marij. Op dit moment kun je alleen de houding van angstig afwachten aannemen, hopen dat de beoordeling verandert. Trouwens raar dat je plotseling weer een functioneringsgesprek krijgt en dat er dreigementen worden geuit. En zelfs nog met een deadline van 3 weken. Niet echt functionele houding van de leidinggevende. Mensen kiezen wel eens voor motiveren van anderen in plaats van ze kundig te maken. In jouw geval komt kundig maken neer op vertellen wat en hoe je je houding kunt verbeteren. Geven ze je deze info niet, dan hebben ze niet genoeg dossier opgebouwd voor ontslag. Gelukkig voor jou is de wet nog niet aangepast.

Of je zomaar kan worden overgeplaatst naar een andere vestiging, hangt af van of dit in jouw arbeidscontract als mogelijkheid is opgenomen. Zo niet dan gelden wettelijke bepalingen, die kun je opzoeken op internet. Dan weet je beter wat je te wachten staat. Ben je minder een schaap dat naar de slachtbank wordt geleid.

De kunst is om zelf regie te houden. Dus bij deze onduidelijkheid zou ik vragen gaan stellen. Waar zijn ze precies niet blij mee, wat willen ze graag veranderd zien, welke houding willen ze wel zien. En hoe denken ze dat je dat het best kan doen kun je ook nog vragen, gewoon advies inwinnen. Dan heb je in ieder geval je best gedaan. En maak een verslagje van dit gesprek voor je eigen dossier. Heeft je manager geen tijd, ga dan naar een plaatsvervanger op zoek. Dus hogerop, onderop, HRM. Wat jou het beste past in jouw werkomgeving. Liefst zo snel mogelijk, want je hebt een deadline gekregen. Succes.

Marij

2012

uur

Nou beste Frederik, je houding verbeteren als je geen concrete feiten hebt over het specifieke gedrag dat verbeterd moet worden, lijkt me helemaal niet makkelijk. Maar ik begrijp dat je positief staat tegenover het verbeteren van je houding. Dan lijkt het me verstandig dat je baas een \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'verlanglijst\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\' maakt van verbeterpunten, zodat jij weet wat hij precies bedoelt en of je dat ook kunt realiseren.
Meer duidelijkheid zal in ieder geval een zorg minder zijn.

Succes.

Jan

2012

uur

Ik heb ook zo'n mafkees van een baas. Liefst zou ik m afknallen. Hij boft wel, als dit 20 jaar geleden zou zijn was ik m allang vol in zn nek gesprongen.

Actueel Nieuws Nederland

2013

uur

Hallo,
zie het artikel Corrupte vakbondstuig en toga criminelen: (Klik hier)

Tom Keymeulen

2014

uur

Psychologische oorlogsvoering is het, tewijten deels aan de economische crisis en deels door het feit dat de manager gewoon is dat het werk voor hem gedaan is en zich met dit soort praktijken gaat bezighouden om zijn tijd te vullen.
Maak het regelmatig mee, hier bestaan rechtbanken voor
Anders geraken ze niet geleerd en blijven ze maar verder doen.

JJJ

2014

uur

Ik heb ook zo'n situatie meegemaakt. Zo ben ik bijvoorbeeld beoordeeld op competenties die niet in mijn profiel stonden. Negatief natuurlijk. Toen ik daarover een klacht indiende, kwam ik uiteindelijk voor behandeling van die klacht aan tafel met mijn leidinggevende en een P&O'er. Die leidinggevende zat op dat moment aan tafel met een andere pet, namelijk niet die van mijn leidinggevende, maar die van interim-afdelingsmanager. De P&O'er keek verbaasd, maar ondernam geen actie. Vanzelfsprekend vond hij mijn klacht niet-gegrond.
Dit is een van de voorbeelden. In de situatie vond ik alleen steun bij mensen die in hetzelfde schuitje zaten (door de fysieke isolering zat ik namelijk wel met een aantal van hen op een kamer).
Wat ik heb gedaan, is zoveel mogelijk klussen aanpakken binnen andere organisatiedelen. Vanzelfsprekend stond de leidinggevende alleen klussen toe, waarvan hij dacht dat ze niet bij mij pasten. Maar op die wijze heb ik vele getuigschriften verzameld van mensen die op dat moment mijn inhoudelijk leidinggevende waren. Zodat ik op basis daarvan kon solliciteren en geen gebruik hoefde te maken van referenties.
Het is nu dik drie jaar geleden voor mij. Terwijl ik dit typ, merk ik dat ik toch nog ontzettend veel stressgevoelens krijg. Ook heb ik in de afgelopen jaren gemerkt dat ik behoorlijk beschadigd ben geraakt. Ik heb veel moeite met het vertrouwen van leidinggevenden en draag nog altijd het gevoel bij me dat ik elk ogenblik kan horen dat mijn functie niet wordt voortgezet en er voor mij iets anders gezocht moet worden...
Ik weet niet wat wijsheid is voor de mensen die nu in zo'n situatie zitten: doorgaan of stoppen. Ik ben doorgegaan. De getuigschriften maakten solliciteren makkelijker, maar mijn verminderd (zelf)vertrouwen maakt het werken weer moeilijker...

angelo

2014

uur

Het lijkt wel, alsof dergelijke vervelende situaties in deze huidige tijd steeds vaker voorkomen. In ben zelf werkzaam in het primair onderwijs. Daar gebeurt het steeds vaker.
Helaas zit ik er zelf nu middenin.
Als de werkgever financieel niet sterk staat en er moeten mensen uit, komen de drukargumenten om je eruit te werken.
Men zoekt dan een goedkope oplossing om van je af te komen. Dan heiligt het doel voor de werkgever alle middelen. Als je wat ouder bent en je gaat wat mankeren , ben je al snel aan de beurt. Je goede staat van dienst is men al meteen vergeten, maar het telt wel degelijk mee bij een rechter.
Bedenk echter ook dat een leidinggevende alleen zijn gang kan blijven gaan met zijn pestgedrag als hij gedekt wordt door zijn meerderen.
Volgens de wet moet de werkgever zorgen voor een veilige werkplek en daar is de werkgever ook op aan te spreken.
Een grote organisatie is natuurlijk erg sterk en lijkt zo over je heen te kunnen walsen. Toch ben je sterk alleen. Jouw belang ( voor jou persoonlijk en voor mij persoonlijk natuurlijk supergroot) is toch veel kleiner dan hun belang naar buiten toe. Elke organisatie is kwetsbaar. Een nietige wesp kan de hele ballon vernietigen!
Probeer daar gebruik van te maken. Verzamel zoveel mogelijk voorbeelden van het pestgedrag en leg dat goed vast. Zoek niet te snel de publiciteit naar buiten toe.( Voor mij is dat een zeeeeer moeilijk punt: ik moet op mijn handen zitten om niet naar buiten te treden, maar doe het nog niet...)

Het is nu voor mij ook een zware tijd, ik kan niet zeggen dat ik wel ff doe. Het geeft diepe wonden.
Ik kan echter wel zeggen dat ik er keihard tegenin blijf gaan. Je moet in jezelf blijven geloven. De werkgever denkt goedkoop uit te kunnen zijn, maar laat hem merken dat hij nu veel duurder uit is. Ook Annoniempje wees ons daar hierboven al op!!
Ik lees hier veel zinnige adviezen. Helaas ook veel onzinnige. Uit (meervoudige) ervaring weet ik dat je aan een vakbond niks hebt. Iets beter is een rechtsbijstandverzekering, maar blijf zelf erg scherp en ga niet blind in op adviezen. Lees zelf veel, gebruik ook veel internet, google bijvoorbeeld maar eens naar de pesttechnieken van de pester, zoals beschreven door Tim Field( wetenschappeljke tint). Dan kan je de volgende stap van de pester soms ook aan zien komen. De pester kruipt zomaar in de slachtofferrol als het haar/hem goed uitkomt....Hij/zij gaat hulp vragen bij anderen in jouw casus.... Dan zit hij in het nauw dus.
Zelf steun zoeken bij anderen is prima, maar vertrouw in principe niemand van je eigen werk, ook al lijkt iemand een goede vriendin of vriend. Daar heb je je echte vrienden voor en die zijn meestal van buiten je werk.

Ik lees hier ook adviezen in de zin van: laat gaan, kies voor je gezondheid en voor je leven.
Zulke adviezen zijn voorspelbaar( boekwijsheden) en ik kreeg ze ook, maar het zijn typisch adviezen van een buitenstaander.
In de praktijk heb je hier niets aan. Zelf ontslag nemen kan gemakkelijk als je al miljonair bent, of al snel een andere baan hebt, maar anders is het meestal gewoon onhaalbaar.
De adviezen hierboven van Johan Baars en die van de Overlever spreken mij zeer aan (behalve die over de vakbond dan, maar zijn ervaring is goed en zo kan het gelukkig ook zijn).
Doe vooral wat je zelf vindt!!!!!!!!
Luister naar iedereen, maar beslis zelf.

Ik hoop dat ik iemand help met het ventileren van mijn ervaringen en mijn mening. En anders... ben ik het weer ff kwijt, want ik ben er zelf helaas nog niet klaar mee.

angelo

2014

uur

sarah

2014

uur

Voor mij is het prettig om hier te belanden.....ik voel me behoorlijk eenzaam in de positie van gepest wordende.
Mijn leidinggevende maakt me kapot met het pestgedrag! Ik zit klem want hij weet het zo te draaien dat het allemaal aan mij ligt en helaas gaat de baas met hem mee. Ik heb zelfs een waarschuwing gekregen dat ik niet op de werkvloer mag praten want dan sta ik op straat. Collega's zwijgen nu....
Ik loop nu bij de psycholoog. Deze heeft benoemd dat dit pesten is. Het gebeurd altijd stiekem dus bewijzen kan ik niks. Ik ga er behoorlijk aan onderdoor. Geen idee wat ik moet doen of waar aan te kloppen. Ik ben wel lid geworden van de bond. Of het mij helpt weet ik nog niet. Moet ik echt mn baan waar ik dol op ben opgeven? Of me toch ziek melden zoals psycholoog zei? Of kan ik er iets mee proberen te maken langs juridische weg??
Geen idee...op dit moment vind ik alles uitermate vermoeiend en maakt het me emotioneel kapot. En ik schaam me ervoor!
Hoe is het mogelijk dat 1 persoon dit voor elkaar krijgt??

Zwemmer

2014

uur

@sarah: Je zult iets moeten gaan ondernemen om uit deze situatie te komen. Ik zou denk ik een keer bij m'n leidinggevende binnenstappen, en hem recht in het gezicht zeggen dat je doorhebt dat hij je wegpest en dat je het niet langer accepteert. De kans is groot dat dat al enorm helpt. Je kunt niet zomaar worden ontslagen voor een dergelijke actie zolang je fatsoenlijk blijft. Ook kun je niet worden ontslagen voor praten op de werkvloer terwijl anderen dat wel mogen, dat is een volstrekt onredelijk verbod. Gewoon negeren dus. Vraag telkens een schriftelijke bevestiging van dit soort onredelijke ''verboden''. Wil hij die niet geven, negeer het dan. Leg een dossier aan van al het pestgedrag, en laat je leidinggevende merken dat je dat doet. Hij moet dan wel erg veel lef hebben om ermee door te gaan. Helpt dat allemaal niet, dan kun je je inderdaad ziek melden. Bedenk wel dat als je dat doet, je bent overgeleverd aan de grillen van de bedrijfsarts. Erg onzeker hoe dat gaat verlopen, maar het meest waarschijnlijke lijkt mij dat deze constateert dat er sprake is van een arbeidsconflict en geen ziekte...

chayannea

2014

uur

Ik was op zoek naar mensen die net als mij in hetzelfde schuitje zitten.
Ook ik wordt gepest door mijn leidinggevende. Hij weet het zo te verdraaien dat ik niet voldoende functioneer, hij zegt mij dingen toe, maar weet ze te verdraaien dat hij dan van niets weet, en zijn leidinggevende steunt hem hierin. De volgende stap zijn ze al aan het plannen, ze gaan het gooien op het feit dat ik een storende factor ben op de afdeling die er voor zorgt dat mensen hun functie niet kunnen uitoefenen. Ze laten mij alleen staan op de afdeling, terwijl dit niet haalbaar is, hoewel ik weet dat ik deze strijd niet gaat winnen, wil ik er toch van alles aan doen om te laten zien dat ik mij niet zomaar laat wegpesten, ik ga het hun niet makkelijk maken.

Magda

2014

uur

Ik leef met jullie mee als ik zo de verhalen lees. Ook ik ben door een baas die zich als een sociopaat gedroeg, de laan uitgestuurd (mijn contract werd na 2 jaarcontracten niet meer verlengd c.q. niet omgezet in vast). Waar ik vooral achteraf spijt van heb, is dat ik te weinig mijn boosheid heb ingezet. Ik heb er nu, na 2 jaar, nog last van. Dat komt ervan als je een karakter hebt met de volgende eigenschappen: eerlijk, integer, zachtaardig, gevoelig, attent, hard werkend etc.
Er is een spreuk van Loesje: ''Iedereen accepteert mij hoe ik ben, nu ik nog''. Maar het wordt tijd voor een nieuwe spreuk:''Niet iedereen accepteert mij hoe ik ben, maar ik wel''.

2014

uur

Fijn om te lezen, hoewel het mensonterende toestanden zijn. Ook ik ben bijna 3 jaar geleden ''aangepakt'', en ik heb er nog last van; het is goed om te weten dat ik niet de enige ben, wel triest te lezen dat het zo vaak en zo intens gebeurt, en het is alleen maar erger geworden vandaag de dag. Mijn ervaring is dat je er iets anders, beters! voor in de plaats moet vinden, voordat je zelf opstapt; in je eentje thuis gaan zitten te tobben is een aanslag op je eigenwaarde, wat er nog van over is.
In de reactie hierboven van Ton worden wel spijkers op hun kop geslagen, ik vind de machteloosheid en de isolatie wel het ergste, en idd, je kunt zo'n werkgever niet als referentie opgeven en dat is lastig bij volgende sollicitaties. Voor degenen die toch thuis komen te zitten: beschouw dit als een sabbatical, maak er wat van!

Emma

2014

uur

Graag zou ik jullie mening willen hebben van het volgende: 7 jaar geleden ben ik begonnen bij een notariskantoor. 4 jaar geleden tijdens de crisis zijn alle medewerker ontslagen met een vaste contract behalve ik, aangezien mijn salaris ten opzichte van de anderen veel lager was. Ter ondersteuning van het kantoor is zijn vrouw in dienst gekomen. Nu drie jaar later ben ik als enige met een vast contract op kantoor. Er werken wel andere medewerkers, maar zonder vaste aanstelling. Aangezien mijn werkgever over 3 jaar met pensioen gaat en waarschijnlijk geen opvolger kan vinden voor zijn kantoor heb ik het gevoel dat hij mijn weg wil pesten. De notaris, alsmede zijn vrouw zeggen nooit goedemorgen tegen mij, maar wel overdreven goedemorgen tegen de andere werknemers. Door zijn vrouw wordt ik opgejaagd om allerlei zaken te doen (tijd is geld), om vervolgens mijn werk zolang te controleren zodat ze fouten tegenkomen. Vervolgens gaan ze tegen mij schreeuwen dat ik niets kan, waardeloos ben en dan vervolgens weer negeren.
Afgelopen jaar ben ik (op eigen kosten) geslaagd voor mijn HBO-Rechten. Het enig wat hij zei was:hoera. Het is heel moeilijk om in deze situatie te blijven werken. Maar als ik andere werk ga zoeken hebben zij mij wel verslagen. Wat is verstandig want mentaal is het gewoon heel zwaar.

Overlever

2014

uur

Beste Emma,

Van de notaris en zijn vrouw kun je niet winnen. Van je eigen trots wel. Kortom, pak de kans van het nieuwe diploma aan om op een betere baan te solliciteren. Er is een wereld buiten dit kantoor, waar ze wel oog hebben voor jouw kwaliteiten, en die waarschijnlijk ook nog beter betaalt. Dat heb je zo onderhand wel verdiend lijkt me. Tijd dus om je inzet en investering ten gelde te maken voor jezelf. En laat je tot die tijd niet gek maken door de opmerkingen die je te verduren krijgt. Dat is maar de kift. Misschien doe je het allemaal wel te goed. Succes.

b. van aken

2014

uur

na drie zgn off waarschuwing waarvan 1 op papier nog nooit gesprek met p en o gehad en nu bij de derde komt er gesprek met waarnemend manager, waarvan ik de derde heb ontvangen, en de manager zelf geen p&o erbij geen hoor of wederhoor.
mag dit zomaar?
en weer op een tijdstip dat ik niet werk (ik kan dus ik ga en schrijf de tijd bij mn werkuren)

Marijke

2014

uur

Dit mag vast wel. Je kunt natuurlijk altijd op eigen initiatief een gesprek aangaan met p en o. Of op zoek naar de vertrouwenspersoon in jullie organisatie. hebben je directe collega's vergelijkbare problemen? Kun je een vertrouwelijk gesprek met hen aangaan over de gang van zaken? Misschien hebben zij zinnige tips hoe met deze situatie om te gaan. Zij kennen de manager namelijk ook. Wat is hun mening en ervaring?
De vraag is natuurlijk waar deze waarschuwing over gaat. Kun je dit toelichten?

Jacqui

2014

uur

ik herken jammer genoeg heel veel in jullie verhalen. ik zit in het onderwijs. Jarenlang met veel plezier. In 2011 krijg ik een klein herseninfarct, kom na 5 maanden weer terug op school. Waar ik allerlei werkzaamheden doe, behalve voor de klas. Na enkele maanden wordt mij te kennen gegeven dat als ik niet meer voor de klas kan dat ik dan maar moet ophoepelen. Collega's uit mijn team hoeven niet voor de klas, maar blijven gewoon in dienst.
Tegelijkertijd straalt er zo'n afgunst uit mijn directie, daar word je akelig van. Ik heb naast mijn onderwijsbaan ook een eigen bureautje. voorbeeldje: sinds mijn infarct heb ik maar een electrische fiets aangeschaft om toch nog te kunnen fietsen. Directie ziet mijn fiets en roept met opgetrokken lip: heb jij ook al een electrische fiets????
ander voorbeeld: in december ruil ik met een collega twee lesuurtjes... hierdoor kan ik naar het buitenland afreizen. Alles prima, totdat directie mij mailt of ik wil komen om de collega te vervangen. Ik kan dus niet, omdat ik in het buitenland zit. Nou, de wereld is te klein voor haar woede. Uiteindelijk moet ik voor de grote baas, Pen O man en de directie verschijnen en word ik gedreigd met ontslag en een schriftelijke berisping. In onderwijsland is een schriftelijke berisping voorbehouden aan leraren die sexueel intimideren of jarenlang niet functioneren. Dus ik wist niet wat me overkwam.
Ik heb dusdanig verweer gevoerd dat de berisping werd ingetrokken. Dit moet via een aangetekend schrijven door het bestuur gebeuren. Nu, na 8 maanden heb ik nog steeds geen aangetekend schrijven ontvangen. omdat bestuur weet dat ik met dit schrijven een klacht ga indienen bij de Commissie van Beroep, en het Bestuur inclusief directie dan flink op de knieen moeten.
In de tussentijd word ik genegeerd, onheus behandeld, afgezeken, belogen, uit mijn vaste groep gezet, de moeilijkste taak opgedragen en worden er onwaarheden gezet in voortgangsverslagen.
Toch voel ik me na alle ernstige stress toch een beetje winnaar. Ik ben al die maanden gewoon blijven werken en heb mijn directie gewoon aangesproken, terwijl zij zich steeds omdraaide om mij maar te ontlopen.
Nou, dit is mijn verhaal uit het onderwijs. Daar is het ook helemaal geen koek en ei. En ook in het onderwijs groeien mensen door naar directiebanen terwijl ze hier niet capabel voor zijn. Jammer genoeg gaat dit altijd ten koste van een team.

b. van aken

2014

uur

de laatste waarschuwing ging dus over het feit dat ik door tennisarm ziek had gemeld 50% en na 2 weken weer ben gaan werken en in die week na werktijd op gesprek moest komen voor reintegratiegesprek (dit alles binnen 3 weken) tot 3 x toe gemeld dat ik niet kon, ik ben ook mantelzorger voor mn ma met alzheimer pa in verpleeghuis, 2 andere data aangegeven dit wordt niet geaccepteerd. en nu halen ze ook de uren die ik via ons bedrijf de lichtere zorg lever bij mn ma (op advies van dezelfde manager) weggehaald.

b. van aken

2014

uur

C. van Platerink

2014

uur

Oh wat een bekende geluiden. Ook mijn manager pest op de afdeling, maar dan specifiek mij.
Ik ben wat verlegen en terughoudend, dus vind ik het moeilijk om hem hiermee te confronteren.
Bovendien weet hij dat ik laaggeschoold ben en met 38 jaar niet zo snel een andere baan vind.
Een aantal voorbeelden, ik studeer op dit moment voor Juridisch Medewerker (MBO niveau), met als doel een vervolg opleiding voor Legal assistent te volgen.Zijn commentaar (hij zag mijn studieboek op tafel liggen tijdens lunch), waarom? Ten eerste ben je te dom voor deze opleiding, en vind je het nodig je collega na te apen? Mijn collega heeft mij juist enthousiast gemaakt voor deze richting (zij is een bedrijfs advocaat). Ik had een betaal achterstand met de huur, en was, om verdere schulden te voorkomen, verplich deze binnen afzienbare tijd te betalen. Omdat ik dat geld niet tot mijn beschikking had op dat moment, hoopte ik dat het bedrijf me een deel van mijn salaris kon voor schieten (helaas niet, maar nooit geschoten is altijd mis). Ik had aan mijn manager een gesprek aangevraagd, waarin ik hem het probleeem voorlegde. Hij zou met de directeur gaan praten (heeft ie nooit gedaan, de vuillak). Vervolgens heeft hij een e-mail naar iedereeen in het bedrijf gestuurd, waarin hij verkondigde dat ik niet te vertrouwen ben, en een klaploper ben. Ik stond niet in die e-mail, maar een collega liet mij deze zien. Men vond het zeer laag, wat hij had gedaan, dus het gewenste effect bleef uit voor hem. Nu wil ik dit wel aankaarten bij de directie (we hebben geen HR of P&O afdeling), maar ik ben bang voor repesailles. Wat kan ik nog meer doen, want het loopt inmiddels de spui gaten uit.

Marijke

2014

uur

Beste C,

Duidelijk een manager die niet te vertrouwen is. Met de email in de hand kun je inderdaad een klacht indienen wegens smaad. Zo extreem ongewoon was je vraag nou ook weer niet en alleen nee zeggen lijkt me afdoende. Aangezien jouw collega bedrijfsadvocaat is, kun je misschien bij haar het beste te rade wat de juridische aspecten hieraan zijn en hoe die kunnen worden toegepast op deze situatie.

Blijft je financiele probleem. Geld laten voorschieten door je werkgever lost op dit moment even je probleem op, maar ze willen het ook weer terug. Eigenlijk heb je budgetcoaching nodig,om al je inkomsten en uitgaven goed in balans te helpen brengen. En indien je schuldenprobleem groter is dan alleen de huurachterstand, is ook schuldhulpverlening geen slecht idee. Het beste kun je hiervoor bij je gemeente zijn. Die kunnen je doorverwijzen naar de instantie die zij hiervoor ingehuurd hebben. Dan los je het financiele probleem echt op, dat is beter dan vooruit schuiven.

c.van platerink

2014

uur

Beste Marijke,

bedankt voor uw adviezen. Ik ga met mijn collega overleggen, welke stappen ik verder kan ondernemen, want met weerzin naar het werk gaan, daar schiet niemand wat mee op. Gelukkig heb ik behalve de toenmalige huur achterstand (deze is inmiddels opgelost),geen andere schulden. Nogmaals bedankt voor uw reactie

angelo

2014

uur

Mijn situatie is nu redelijk goed.
Na mediation heeft het bestuur excuses aangeboden aan mij, zowel mondeling als schriftelijk.
Maar je moet wel een goede advocaat hebben.
Nu kan ik weer ff verder.

MVG,

Angelo

bas de vries

2014

uur

ik zit ook in de situatie dat ze je graag weg willen hebben word de hele dag omringd door polen klinkt hard maar begrijp steeds beter dat mensen bewust in de bijstand blijven geen gezeur aan je hoofd elke dag het is niet goed maar snap het wel

chayannea

2014

uur

Ik word weggepest door mijn teamleider. Ik moet zeggen dat zij dat heel gewiekst doet. Zij maakt opmerkingen over mijn intelligentie, zgn betrekt zij mij bij de groep, en daarna negeert zij mij volkomen. Doordat iedereen haar mag, willen of zien zij niet in waar zij mee bezig is.
Zij is bezig een dossier aan het opbouwen, zodat ik later gewoon weg gewerkt kan worden. Dus nu doe ik als ik bezig ben met opdrachten, dat ik ze naar verschillende mensen toe mailt.
Ik sta alleen en ik weet het, als ik ga zeggen ik wordt door haar weggepest dan ben ik spoken aan het zien. Maar hoe ga je nu hier mee om. Ik heb zelf bedacht omzet maar te gaan benoemen in de groep.Terloopse opmerkingen maken enz enz. Ik weet het niet meer.

Marijke

2014

uur

Lastige situatie, Chayannea,

Een dossier opbouwen betekent dat er meerdere beoordelingsgesprekken zijn geweest, waarin kritiekpunten worden gegeven. En waar van vervolgens wordt bijgehouden of je ze aanpast. Bijvoorbeeld dat je vaak te laat komt en of je dat dan niet meer doet. Ik lees in jouw verhaal niet dat dat gebeurt. Dus zover is het waarschijnlijk nog niet. Toch knaagt het aan je dat je je negatief beoordeeld voelt.

Voorlopig ben je dus onzeker over wat je manager van jou vind, omdat ze onaardige opmerkingen maakt. Hierover kun je met haar in gesprek gaan.
Ik denk dat in jouw geval exact benoemen wat je dwars zit het beste devies is. Dus tegen de teamleider zeggen dat je het bijvoorbeeld niet fijn vind dat ze opmerkingen over je intelligentie maakt. Is ook niet echt netjes, zeker niet in gezelschap.

Je kunt ook zo neutraal mogelijk aan haar vragen wat ze van je functioneren vind. Dan heb je een duidelijk antwoord. En kun je er iets positiefs van maken, door jezelf gericht te verbeteren.

Om zo'n gesprek aan te gaan heb je wel wat stalen zenuwen voor nodig. Eventueel kun je eerst een collega vragen wat die van jouw functioneren vindt. bijvoorbeeld een van de mensen aan wie je je opdrachten mailt. Dan heeft het mailen meteen meer een functie. je vraagt om feedback, om je te kunnen ontwikkelen.

Ik wens je heel veel sterkte.

Kitty's van Deventer

2014

uur

Dit is recent bij mijn man gebeurd op zijn werk, weg gepest door leugens geïntimideerd door zijn bazen! Dossier op gebouwd om hem meteen te kunnen ontslaan. Heeft na 5 jaar nooit ene. Klacht gehoord te hebben een heel slecht gesprek gehad. Niks was meer goed. Door gewerkt en kon de spanning niet meer aan en dat resulteerde in een bewusteloosheid en met hart klachten afgevoerd naar LUMC . Ze weten dat mijn man hart medicijnen gebruikte wij hadden daar nooit een geheim van gemaakt. Toch aangenomen. Maar nu komt de aap uit de mouw mijn man
Moest weg voor de zoon van de baas . Want ton is al 1 jaar thuis met een zware depressie en een burn-out . Maar zijn zoon heeft dit baantje nu zodat hij verder kan met zijn opleiding voor prof tennis en zijn vader niet zo veel aan kosten kwijt is omdat zijn zoon werkt. Ton is nu 61 jaar oud heeft altijd hard gewerkt in een kaaswinkel die hij ringden als filiaalhouder. Dit werk werd te zwaar en kwam zo op een kantoorbaan terecht als facilitair medewerker . Nu volledig aan de grond en gesloopt. Er veel meer te vertellen

Verpleger

2015

uur

Sinds 2 maanden nieuwe leidingevende in de zorg. Deze heeft met iedereen in het team kennismakings gesprekken gevoerd.
Ben opgeroepen voor een gesprek met P&O
Tijdens dat gesprek werd benoemd dat er een aantal collega's zich negatief over mij geuit hadden. 6 vd 19 collega's voelen zich onveilig , vinden mijn bejegening niet correct. Stomverbaasd na dit gesprek want herken mezelf hier niet in.
Van de laatste 4 jaar geen bijzonderheden tijdens de functioneringsgesprekken gehad.

Er ontstaat een soort heksenjacht op mij en waar ik dit aan verdiend heb is mij onduidelijk. Tijdens de kennismakingsgesprekken heeft mijn manager ook aan een aantal collega's gevraagd hoe ze zich voelden bij mij? Dit terug gehoord van collega's.
Krijg steun vanuit de artsen en aantal collega's die mij ook niet herkennen in gedrag wat benoemd werd.

Er wordt een dossier opgebouwd en alles wat ik doe wat onder de loep genomen.
Mijn leidinggevende heeft contact gehad met haar baas en mijn vorige leidinggevende om zo sterk te staan.
Krijg van alle gesprekken verslagen die ze eist dat ik onderteken maar ben het niet eens met de inhoud. Wat moet ik hiermee?

Heb geen rechtbijstand en geen lid vd bond
Iemand nog tips wat ik kan doen

bell van aken

2015

uur

wordt lid van de bond of vraag assistentie van het juridisch loket maar teken niets ze mogen je niet verplichten om iets te tekenen en al helemaal niet als je het met de inhoud niet eens bent ze zijn bij mij ook bezig met dossier opbouw omdat ik voor mijn rechten opkom wat werken betreft hebben ze geen poot om op te staan dus hopen ze dat het kan door te intimideren. ik heb nu91 ingeschakeld en heb op de rapportage van leidinggevende geen reactie gegeven aangezien ik het ook niet mee eens ben. ik ga hier op zeker nog van horen en dat gaat linea recta naar mn vakbond

Magda

2015

uur

Beste verpleger, dit is naar om mee te maken. Vooral als je kritiek niet direct via die collega's hoort, maar via een leidinggevende of P&O. Dat is wel mooi makkelijk; hoeven ze zelf niets te doen. En ik vind het ook zwak dat een leidinggevende daar zo mee om gaat. Ik zou eisen dat men het dan recht in je gezicht zegt.

Ook al ben je geen lid van een bond of heb je geen rechtsbijstand,je hebt altijd het recht om iemand mee te nemen naar gesprekken.
Je zou ook nog een vertrouwenspersoon vanuit je eigen organisatie kunnen inschakelen, die je mogelijk kan ondersteunen.
V.w.b. dat ondertekenen kan het zijn dat je dat moet ondertekenen. Maar als je tekent zou ik er bij zetten ''tekenen voor gezien''.

Laat je er niet onder krijgen. Sterkte!

Groet, Magda

Eef

2015

uur

Wat jammer dat dit zo wijdverspreid probleem is!

Ik zit inmiddels 3 maanden thuis. Vorig jaar al het woord 'mobbing' tegen de baas laten vallen, aangezien dit overduidelijk aan de hand was. Mijn baas was toen nog mijn bevriende baas, mijn steun en toeverlaat. In de proeftijd kreeg ik al zijn advances en ben er, helaas, met open ogen ingetuind. Die sexuele relatie was langzaam over gegaan (zijn nalaten m.b.t. de werksfeer en mijn welzijn vond ik natuurlijk erg teleurstellend. Wer bleven nog wel bevriend: zelfs oud en Nieuw met zijn tweetjes gevierd! Begin januari nog over opleidingsmogelijkheden gehad..

Twee weken later was hij er niet en ben ik bedreigd op de werkvloer. Je meot natuurlijk iets, dus heb ik toch maar een klacht ingediend (ondanks de wetenschap dat HR een lachertje is - peter's principle).

Mijn klacht zou worden behandeld in mediation.. Nog voor de eerste mediation werd mijn klacht als 'behandeld' bestempeld, een dag na de eerste mediation werd mijn account al vewijderd.

De eerste dag na de tweede (en laatste) mediation kreeg ik van mijn 'bevriende' baas te horen dat ik mijn werk niet meer zou in komen.

Waar andere oud-cllega's gewoon welkom zijn om hun oude werkplek te bezoeken, kan ik niet naar binnen omdat men dan de politie belt.

Het jammere is dat ik het al zo lang zag aankomen... maar mijn bevriende baas zag het alleen als gezeur.

Ik heb hem laatst een berichtje gestuurd: 'het is al moeilijk genoeg ok gedumpt te worden voor mijn werk, maar dat jij me nu helemaal blokkeert'. Wat krijg ik terug: 'het is ook niet makkelijk voor mij... Sorry !''

De rreactie van een CEO die alleen tekeningsbevoegd is, tegelijkertijd beweert zijn advocate 'niet onder controle te hebben'.. Hij vroeg me zelfs eerder dit jaar in God te geloven, en zei laatst nog 'je kunt misschien wel een leuke baan vinden bij een advocatenkantoor!'

Ik sta echt versteld van hoe Grof dit alles is. Dit bedrijf heeft al vaker problemen gehad - en slechte pers - en velen zijn voor mij eruit gewerkt. Ik heb echter nog geen vaststellingsovereenkomst getekend.. en mijn 'geluk' is wellicht de mallot van HR: hij heeft in deze kwestie even slim gehandeld als altijd en daarom zei mijn advocate: ' er is geen rechter in Nederland die dit gaat toestaan'.

Ik ga naar de rechter om wedertewerkstelling te eisen, wat vreemd is omdat ik nu dus moeite en geld ga investeren om terug te keren naar die zieke organisatie.

Maar.. na jaren te zijn getreiterd, met als hoogtepunt de bedreiging, en het gebrek aan begrip intern: ik kijk er zo erg naar uit mijn zegje te gaan doen in een ander forum! Dat wordt mijn 'pay-back', de bevestiging van de rechter is mij veel waard.

Maar.. als ik mijzelf een advies zou mogen geven, terug in de tijd: investeer in het zoeken naar een andere baan, het liefst voordat je je gaat voelen zoals zij je willen laten voelen: waardeloos.

Voor een ieder: heel veel sterkte en succes! Wellicht wordt het een kwestie van omdenken: de grofste beleiging kan wellicht ook worden gezien als compliment (mannetjes die bedreigd zijn door intelligentie oid).

Wat ik wel graag zou willen weten: hoe dit in mijn volgende baan te voorkomen!

magda

2015

uur

Beste Eef, ga nooit een relatie met een baas aan zolang je ergens werkt. wees zeer alert wáár je gaat werken. Probeer bij sollicitaties van tevoren zo veel als mogelijk te weten te komen van een organisatie. Investeer zelfs tijd in het (via kennissen) vinden van mensen die er werken en probeer meer te weten te komen over de sfeer en de werkcultuur.
Maar dan nog, je kunt niet alles voorkomen. Zeker in deze woelige werktijden, waarin er steeds meer ''bazen en colleg's zonder gevoel'' de Baas worden. Dat is tenminste mijn ervaring.

angelo

2015

uur

Eef,
Heel erg voor je.
Helaas weet ik wat het is.
Ben er nu al bijna twee jaar mee bezig.
Je hebt het over terugkeer naar je vervelende werkplek via de juridische weg.
Meestal is het de werkgever die ontslag vraagt voor een werknemer en daar gaat de werknemer tegen in beroep, etc.
Maar het is is ook mogelijk dat de werknemer ontslag vraagt bij de rechter.
In jouw geval lijk je sterke argumenten te hebben waarom het vertrouwen onherstelbaar is beschadigd.
De werkgever is dan verwijtbaar, volgens je advocaat. Is het getreiter aantoonbaar, dan heb je meer kans.
Zelf zit ik ook al een aantal jaren in een dergelijke situatie.

Elle

2015

uur

Het gevoel een verliezer te zijn is groot. Er wordt je onrecht aangedaan en het is tegennatuurlijk dat zomaar te laten gebeuren en ook nog gedupeerd achter te blijven. Het is nu over. Ik heb een beeindigingsovk getekend met voor mij redelijke voorwaarden. Het heeft nog lang geduurd want ik was niet van plan me uit te laten spugen zonder redelijke compensatie. Er viel niets meer te winnen, alleen maar te verliezen. Dat houd ik mezelf voor. Het mag dan voorbij zijn, het zit nog in mn hoofd en mn lijf, deze narigheid die ik niemand toewens. Er zou een meldpunt moeten zijn waar dit soort zaken worden geïnventariseerd zodat wanneer werkgevers zich vaker schuldig maken aan dit soort praktijken op zn minst aan de oren worden getrokken. Want wat is het erg dat er nu weer een nieuw persoon zit die net als ik 5 jaar geleden niet weet waar ze aan begint.

Magda

2015

uur

Beste lezers van deze pagina, pas heb ik een artikel gelezen ''Identiteit''van Paul Verhaege. Graag wil ik jullie deelgenoot maken van een aantal standpunten van deze schrijver en psychoanalyticus. Hij signaleert dat onze veranderde maatschappij psychische klachten veroorzaakt (burn-out, depressie, faalangst op de werkvloer). Dat het vooral de schuld is van het neoliberalisme dat nu hoogtij viert. Materialisme is het hoogste goed geworden-je moet targets halen en veel geld verdienen. Als mens word je beoordeelt op één ding, je productie. Niet meer op wat en wie je allemaal nog meer bent. Die ontkenning van een groot deel van onszelf is funest voor ons welbevinden.
Tegenwoordig is het machtsuitoefening wat de klok slaat: degenen die over het meeste geld en de meeste middelen beschikken, bepalen wat anderen moeten doen. De machtige handelt puur vanuit eigenbelang en legt anderen een gedwongen onderwerping op. Daardoor ontstaat er een verziekte werkomgeving. Mensen doen wat de machtige zegt, maar zijn het vertrouwen in hem kwijtgeraakt.
Wat we nodig hebben, is een nieuwe invulling van autoriteit. Een samenleving kan niet zonder; autoriteit leidt de intermenselijke verhoudingen in goede banen. Zonder dat wordt het ieder voor zich en gaat onze verbondenheid verloren. Een gezagsdrager streeft naar duurzaamheid en goede sociale verhoudingen, een machtsfiguur louter naar eigen belang.

Mijn stelling is: er mankeert niets aan ons brein, maar aan de verziekte samenleving. Weg met het neoliberalisme en meer socialisme. Streef je eigen dromen na, maar doe ook belangeloos iets voor anderen en het grotere geheel. Ik denk dat we veel te weinig beseffen hoezeer wij bestaan via de ander.

Roel Tijskens

2015

uur

8. Vals beschuldigen
9. Tips/waarschuwingen van de werknemer straal negeren en wanneer het dan inderdaad fout loopt, punt 8 hanteren

Marijke

2015

uur

Beste Magda, helemaal mee eens. Ik ken het verhaal van Paul Verhaege.
Toch gloort er ook wel wat hoop aan de horizon. Zo is het idee van easycreatie ontwikkeld, een andere manier van samenwerken, bottom up geinitieerd ipv alleen top down. Leuk idee, nu nog in de praktijk brengen.

Vera

2015

uur

Wanneer ik alle bovenstaande verhalen lees kom ik tot de conclusie dat ik in hetzelfde schuitje zit. Ik ben wel lid van de vakbond maar deze kan mij niet helpen. Ik werk met een kleine vaste benoeming in het po. Ik heb al 36 mnd een tijdelijke uitbreiding naar fulltime. Normaal gesproken heb je dan recht op een vaste benoeming. Niet dus. Het blijktdat je doordat je al een benoeming hebt geen enkel recht meer hebt op uitbreiding. Mijn directeur heeft dit jaar besloten (na 13 jaar alleen maar ruim voldoende beoordelingen ) dat ik er niks van kan. Hij dreigt en suggereert van alles wanneer ik niet door zijn hoepel spring en dan nog spring ik waarschijnlijk nog verkeerd.

angelo

2015

uur

Vera,
Jouw verhaal is zeer herkenbaar, lijkt wel op vele andere.
In het basisonderwijs is dit eerder regel dan uitzondering.
Aan de vakbond heb je meestal niets.
Bij (grotere )besturen hebben directeuren een grote macht. Die weelde kan men vaak niet dragen.
Blijf vechten en probeer alle juridische wegen te blijven bewandelen. Onderzoek alle beweringen van de werkgever zelf.

chayannea

2015

uur

Ik word nu gepest dor zowel mijn manager als haar assistent.
Hoe kan ik dit dan het beste aanpakken, ik wil mij niet laten wegpesten, ik wil zelf beslissen wanneer ik wegga.
ik heb een aantal opties,
optie 1: via de mail
optie 2: een pamflet maken
optie 3 de hogere leidinggevende hierin betrekken
optie 4 niks doen.

Weggepest en nu heel happy

2015

uur

Chayannea, hoe zwaar het ook is, hoezeer je ook gelijk hebt, laat het los. Neem het van mij aan, ik heb het ervaren. Als het éénmaal zo ver is dat men je wegpest is er geen hulp. Wanneer je stappen gaat ondernemen om terug te slaan, dan ga je achteraf altijd degene zijn die ''tegen de manager'' gevochten heeft. Die gaat jou dan ook niet accepteren maar je wel nog subtieler aanpakken.

Mijn tip: doe NIKS.
Blijf een HELE LANGE TIJD ziek thuis en laat je omwille van medische redenen afkeuren.
Ik heb dat ook gedaan maar bij mij was het omwille van een burn-out ook echt nodig. Ik ben buitengewerkt uit een bedrijf waar ik 24 jaar gewerkt heb. Leugens, valse beschuldigingen, kinderachtige ploegbazen, ... Ik ben er van verlost en ik ga binnenkort een job doen die ik met héél veel plezier ga doen. Denk aan jezelf, je staat vér boven degenen die je willen wegpesten, heel ver.
Geen enkele job is het waard om je kapot te laten maken.

Emmetje

2015

uur

Ik herken veel van wat hier wordt geschreven. In mijn laatste werkomgeving heb ik meegemaakt dat ik werd ontmoedigd op alle denkbare manieren. In plaats van samenwerken en het creëren van draagvlak voor keuzes die naar mijn idee moesten worden gemaakt, werd mij het leven zuur gemaakt. Niet eens altijd bewust, maar ook onbewust. Door een externe partner veel macht te geven en opdrachten toe te schuiven die zij niet kon waarmaken. Ik kan niet minder idealistisch worden dan ik ben en dus ging ik er tegenin. Ook collega's deden dit, maar die waren onaantastbaar vanwege hun vaste aanstellingen en andere redenen waarom zij zich belangrijk hadden gemaakt. Men kon nog wel om mij heen. En daarom werd ik de pispaal van de manager en de samenwerkingspartners. Te eigenwijs, te idealistisch, te eigen, te creatief. Ik kom tot de conclusie dat ik ofwel meer macht had moeten opeisen (dat zou ik het liefste willen) of minder idealisme had moeten uitdragen (dat doen anderen meestal). Mijn strategie klopte niet (wel bij mijn idealen maar niet bij de omgeving) en ik raakte ergens in verzeild waarin ik geen vat meer kon krijgen op de situatie. Ik werd ook heel onzeker en kon niet meer stralen. Pas in een te laat stadium begonnen enkele collega's me te helpen. Maar het was echt te laat. Toen de volgende stok om te slaan beschikbaar kwam (die is altijd te vinden, hoe goed je dat ook probeert te voorkomen) werd die gebruikt en lag ik eruit. Ik vind het verbluffend en bizar hoe mensen kunnen zijn. Onbeschoft zonder schaamte. En toch zag en zie ik ook dat er veel mooiere dingen te doen zijn op deze wereld. Dingen waar ik echt blij van wordt en waar ik mijn idealen wel in kwijt kan. Het zal nog een lange weg zijn, maar ik ga wel een nieuwe weg inslaan waar ik nog beter op mijn plek zit. En ik ga gebruik maken van de harde lessen die ik heb geleerd. En stralen, omdat ik doe waar ik echt in geloof. En ik alle hierboven beschreven mooie lessen gebruiken. Dank daarvoor!

Ilja

2015

uur

Beste Emmetje,

Ik vind je verhaal duidelijk en mooi!

Sara

2016

uur

Ik ben ook ziek thuis gebleven van mijn werk met de reden dat ik veel stress had door de onmogelijke verwachtingen van mijn leidinggevende. Ik werd gekleineerd en afgekat.
Toen ik me weer beter voelde na vele bezoekjes aan de psycholoog, werd ik midden op de werkvloer met cliënten en medewerkers erbij de grond in gestampt en bespot. Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik vind niet dat er juist is gehandeld door de leidinggevende.

Groetjes,

Sara

Marijke

2016

uur

Kan ik heel veel bij voorstellen sara. Managers zouden zelf eens een bezoekje aan de psycholoog kunnen gebruiken.De beste respons voor jou weetvii ook nog niet. Andere haan zoeken zou een oplossing kunnen zijn. En hou altijd gertrouwen in je eigen kwaliteiten. Sterkte gewenst.

Paul Kemperman

2016

uur

@Sara

Het wegpesten van medewerkers is misdadig en hoort strafbaar gesteld te worden in het Wetboek van Strafrecht. Door jou te kleineren en af te katten en dat ook nog eens te doen in het bijzijn van anderen, maakt je leidinggevende je ziek. En die anderen durven er niets van te zeggen want dan worden zij ook ziek gemaakt en daarna ontslagen.

chayannea

2016

uur

Ja, het pesten wordt nu op een subtiele manier voortgezet door zowel de leidinggevende als haar assistent. Er worden verjaardagen gevierd van iedere medewerker, behalve de mijne.
informatie wordt voor mij achtergehouden, waardoor ik mijn werk niet goed ka uitoefenen enz enz. Het blijft mar doorgaan.
Ik laat mij niet opfokken en ik ben mezelf. ik ga pas weg op mijn voorwaarden

angelo

2016

uur

Helaas ben ik nu uiteindelijk ontslagen door de werkgever.
Gewoon door pestgedrag van de hele organisatie van onder tot aan de hoogste top. Schandalig.
De werkgever is BOOR Rotterdam.
Ik verwijs u verder naar de stelling van de heer Kemperman hieronder.

Het wegpesten van medewerkers is misdadig en hoort strafbaar te zijn.

Ik vecht mijn ontslag door deze pestkoppen van BOOR uiteraard aan.
Ik hoop dat u de uitspraken in deze zaak zult kunnen volgen.

liezo

2016

uur

Peter, Tekenen voor ''akkoord'' zou ik niet doen, roddelen is een vaag begrip; uiteindelijk praat je best vaak over andere mensen, maar wanneer is het roddelen? Een optie is tekenen voor ''gelezen''.
Ik vraag me überhaupt af of dit een geldige reden tot ontslag is, al kan het een hoop narigheid geven en de sfeer verzieken; niet doen, dus.

Peter

2016

uur

Hallo, heb een vraag. mijn dochter kreeg van de week een brief onder haar neus gedrukt met daarin de de mededeling dat als er over een collega geroddeld werd zij ontslagen wordt. Deze brief moest ook ondertekent worden. Mag dit zomaar?

Peter

2016

uur

José Penders

2016

uur

Ik zit al van 1995 thuis door zo'n werkgever.
Ben altijd graag en zingend gaan werken had een goede en leuke baan. Totdat ik in 1983 van werkgever verwisselde binnen de overheid. Daar werd ik gesaboteerd in mijn werk door mijn meerdere. Ik had de diploma's op zak en hij was al drie keer gezakt. Heb op een gegeven moment mijn functie neergelegd omdat er nog andere misstanden waren waar ik de verantwoording wel voor nam maar de directie het negeerde (waren toch maar vermoedens) ik zou zeggen vrouwelijke intuïtie. Mijn meerdere is 2 maanden later op staande voet ontslagen mijn vermoeden had zich bevestigt. Ik mijn functie kwijt en zij hebben mij vervolgens systematisch afgebroken. 23 dienstjaren binnen de overheid waarvan de laatste 11 jaar een hel....
Heb gevochten voor mijn wachtgeld en ben toen totaal in elkaar geklapt. Ben sindsdien niet meer aan een echte baan gekomen.
Wat ik overgehouden heb is een post traumatisch stress syndroom en 30% wachtgeld nog. En de kans dat ik vanaf mijn 65e tot 66.6 zonder enig inkomen zit.
Hier ben ik na 20 jaar nog niet overheen......

Business-Blog.nl

2016

uur

Interessant onderzoek van onze collega's.

Het is anno 2016 niet gemakkelijk om van personeel af te komen wat totaal de kantjes er vanaf loopt. Dit is een logisch gevolg, ondanks dat dit zeker niet de manier is waarop dit moet gebeuren.

angelo

2016

uur

Een stommere opmerking heb ik hier tot op heden nog niet eerder gezien.
Dus pest maar raak als werkgever?
Ik reageer hier op de reactie van business-blog.nl.

Lees de opmerking van Paul Kemperman hierboven nog maar eens.
Welke gek wil misdadig gedrag van een werkgever of van wie dan ook goedkeuren, aanmoedigen of zelfs faciliteren?

HenkS

2016

uur

Een mogelijkheid tot reageren op pesten (met de nadruk op een)

Beschrijf de situatie zeer zakelijk en feitelijk binnen liefst een half A4 (veel tekst leest men overheen, of helemaal niet)met spatie tussen de regels voor meeer duidelijkheid

Roep diegenen van wie de pestkop iets te vrezen heeft bij elkaar, hoe meer hoe liever. Zowiezo de baas.Als een chef vraagd waarover het gaat vooral niets verklappen en zeg het is van belang.

Als ieder bij elkaar zit deel uw verhaal uit aan een ieder inclusief de pestkop (ieder gaat het lezen en watch tot ieder klaar is Het zal waarschijnlijk stil zijn omdat ieder denkt ....wat is dit.

Neem nu het woord en richt u tot de pestkop en vraag: graag hoor ik je reactie op deze brief.

Waarschuwing: de inhoud van uw brief is bepalend voor OOK de reactie naar u toe zal zijn, dus denk zeer goed na over de inhoud om de reactie niet in uw nadeel uit te laten vallen.

Marij Bär

2016

uur

Lange tijd geleden heb ik op deze site mijn reactie geschreven, tips gegeven.
Nu zie ik, niet tot mijn verbazing, dat nog steeds dezelfde verhalen en adviezen worden gegeven. Ook ik ben nu al 13 jaar weg uit zo'n ziekmakende omgeving, maar heb nog steeds last van Post Traumatische Oplevingen. Ik ben een vechter en gaf het dus niet snel op. In deze situatie is dat echter een kwaliteit die in mijn nadeel werkte; hoe langer je blijft vechten hoe meer psychisch letsel je oploopt.
Zoals hier al eerder werd geschreven:

DE MACHTIGE HANDELT PUUR VANUIT EIGENBELANG EN LEGT ANDEREN EEN GEDWONGEN ONDERWERPING OP.

Je niet onderwerpen leidt tot steeds extremere reacties van degene met macht, vaak iemand zonder geweten en inlevingsvermogen. Leugens en manipulaties maken daar meestal deel van uit. Denk je nog steeds dat jij hier wel tegenop gewassen bent, en dat je eventueel met de hulp van anderen gerechtigheid kunt krijgen, denk dan maar eens aan andere grote manipulatieve wereldleiders en hoe zij mensen ertoe konden aanzetten om de meest gruwelijke daden tegen mensen te begaan.

Nu verkeren de meeste mensen op deze site in de situatie dat het om hun báán gaat en niet om hun léven, daarom is mijn advies: geef je baan op om je leven te behouden.
Misschien denk je dat ik overdrijf, maar zolang je in deze situatie blijft, zal degene met macht door blijven gaan met je steeds verder kapot te maken.

Ilja

2016

uur

Sterk geschreven Marij! En herkenbaar.

Post

2016

uur

Interessant hier te belanden. Ik had een prachtige internationale job, bij klein regionaal buro. Alle kantoren wereldwijd tevreden; van Japan tot USA. Totdat een nieuwe, regionale chef kwam. Nul interactie; geen intro; bizar. Slechts een paar emailtjes, die prima werden beantwoord. op de gang standard ''social talk''. Tijd voor ''1:1'' meeting was er niet. Na ''x'' maanden een gesprek: ''ik pas niet in concept''. Advocaat in arm en uiteindelijk biezen genomen. Moeilijke ervaring. Voor eerst in leven was ieman ''ontevreden'' over mijn prestaties. Nog steeds weet ik niet waarom. Ook oud-collega's vonden het bizar. Conclusie: 1 chef kan alles bepalen & het is eigenlijk simpel ieman eruit te flikkeren met een beetje geld.

Jose

2016

uur

Je hebt helemaal gelijk Marij.
Je kunt beter je baan opgeven dan blijven vechten tegen die misstanden.
Het enige wat je eraan overhoudt is een post traumatisch stress syndroom en daar kom je dan niet meer of moeilijk vanaf. De macht zege viert zij zijn altijd sterker in hun intriges....erg maar zeker waar. Sterkte

Marij Bär

2016

uur

Beste Post,

Trap niet in de valkuil van (blijven) zoeken naar de reden van zijn ontevredenheid. Jouw moeilijke ervaring kan zinvol worden als je kunt achterhalen waarom het voor jou zo moeilijk is dat één persoon, één keer in je leven, niet tevreden is over je prestaties.
Net zoals jouw chef zijn maar weinig mensen bestand tegen de verleiding om misbruik te maken van hun macht; waarom ze dat doen? Gewoon omdat ze het kunnen.
Nu je de kans krijgt, zou het wel eens interessant kunnen zijn om te ontdekken wat je nog meer kunt doen met al je kwaliteiten. Succes.

chayannea

2016

uur

Ik ben blij dat pestgedrag door de lg bespreekbaar wordt gemaakt, wat ik niet prettig vind om te lezen is dat er gezegd je baan op geven, zodat je er niet aan onderdoor gaat. Ik denk zelf niet dat de oplossing is, maar dit probleem juist te Blijven aankaarten. Ik ben nu het slachtoffer van pest gedrag door zowel mijn leidinggevende als een collega, die een hekel aan allochtonen heeft. Zij is zelfs allochtoon. Het liefst wilt ze alleen met blanken werken, en zij is zo iemand die zich moeiteloos omhoog weet te slijmen, medewerkers zwart maakt, en iedereen lijkt dit te pikken. ze sluiten hn ogen hiervoor. Ik kijk, luister, en maak de fouten bespreekbaar.
Ik ben nu de meest genegeerde persoon op mijn werk, maar ik laat mij niet kisten door deze houding. Ik bepaal nog steeds zelf wanneer ik met ontslag ga, en ik laat mij niet wegdrukken door deze mensen.

wsb

2016

uur

Door een grote reorganisatie, splitsing van één grote afd, naar twee zelforganiserende teams en een flinke onderbezetting van personeel, is er veel werkdruk ontstaan.(ouderenzorg) Ik en een collega bleven als oudgedienden over in zo'n team en voelden we ons zeer verantwoordelijk voor alle ' nieuwen' die werden aangenomen om in te werken en wegwijs te maken. Bij massa sollicitanten zit altijd wel een rot appeltje, zo ook in mijn team, hier kreeg ik een conflict mee en de spanning werd niet doorbroken. Er werd een interim manager aangesteld en deze zag dit conflict niet anders dan een probleem waar vooral niet teveel moest worden geïnvesteerd, maar juist opgeruimd moest worden. Interims boeken overwinningen bij op hun cv en nemen dat mee naar de volgende werkplek. Haar voorwaarde was óf beide erin óf beide eruit door gedwongen overplaatsing. Rotte appel die er 2 maanden werkte en ik na 9 jaar intensief met veel plezier. Appeltje was zo weg, maar ik gaf niet op. Manager moest rechtsgeldig mij in ander team plaatsen in hetzelfde huis, maar laat me wel 'voelen' hier niet blj mee te zijn. Het vervelende is dat dit soort mensen geen flauw idee hebben wat ze je aandoen, de impact, de pijn. Ze doen gewoon. Ik stap na nu naar een par maand toch over, kan niet op mijn tenen werken en waar de sfeer slecht is. Ik heb nog werk en de overstap gaat met enige mildheid, mijn verhaal kan niet vergeleken worden met de schrijnende verhalen die ik hier op het forum lees, maar ik ken wel de diepte en de pijn en weet waar ze het over hebben. Ik heb zelf even de tijd nodig gehad om los te komen van mijn werkhuis, maar laat nu los en ga verder, dit doet me weer een beetje lachen :-) en uiteindelijk komt boontje om zijn loontje

Chiara

2017

uur

ik kan alleen maar bevestigen wat Ton en Marij hebben aangegeven. Ga weg uit de ziekmakende pest situatie. Want je kan het niet winnen omdat achter je rug leugens en roddels worden gestrooid. Ik zit nu twee jaar na ontslag nog in de PTSS. Maar het systeem in Nederland maakt het lasting om zelf ontslag te nemen. Dus let daar wel mee op als je lang in dienst bent geweest. In iedere geva is mijn reputatie dank mijn oud-werkgever behoorlijk aangetast en kom ik maar niet aan nieuw werk want een positive referentie kan ik niet opgeven. Toch blijf jezelf trouw en laat je niet breken !!! Als je geen achterbaks type bent ga je beter uit jezelf op zoek na een baan (mits mogelijk) in een werkomgeving die wel bij je past. Wij moeten ons allemaal gaan verantwoorden op een dag voor onze schepper. En wat is belangjiker je vrede met jezelf of blijven werken bij een ziekmakend bedrijf... Macht en Manipulatie kan het alleen willen als wij het allemaal ook toelaten. Dus ik hoop ook dat de meelopers van die bazen een keer wakker worden.

Rob

2017

uur

DAg allen, ik ben erg gepest door leidinggevende. ik heb 1x flink van mij af geslagen. Door te dreigen dat ik het op facebook zet.
Toen hield het een tijd op. Ze was doodsbang.... maar later toch... strafbaar of niet als ze het nog een keer doet doe ik het gewoon met naam en toenaam. ik ben de terreur zat.

Marij

2017

uur

Beste Rob, jouw reactie op alle terreur is heel begrijpelijk, want pesten doet heel wat met je, maar alles op facebook zetten is niet de beste oplossing voor jou. Om een einde te maken aan de terreur is er echt maar één verstandige, maar wel pijnlijke oplossing en dat is weggaan uit deze terreur situatie. Je schrijft; ''áls ze het nog een keer doet'', als jij de terreur zat bent dan wacht je daar niet op, maar ga je nu en onttrek je jezelf daarmee aan alle verdere terreur.
Zo te lezen heb je nu nog energie, gebruik die om een andere baan te zoeken, veel succes.

Kelvin

2017

uur

Ik werk in een ICT bedrijf, ik val al op omdat ik anders eet en omdat ik een lichte vorm van autisme heb(asperger)

Ik heb 2 ''bazen'' man en vrouw.

Ze nemen me niet serieus en willen niet naar me luisteren.

Mijn contract werdt afgelopen juli voor een jaar verlengd en sindsdien uiteraard een vakantie gehad. Echter hebben ze de dagen die ik de rest van dit jaar moet krijgen niet gekregen en dat gaat ook niet gebeuren. Ze dreigen nu 13 vakantiedagen van mn loon in december af te pakken.

Daarom ging ik in persoonlijk gesprek met 1 van de bazen om dit recht te trekken.
Daarbij spreek ik gewoon netjes en gedraag ik mij beleeft gedurdende het hele gesprek.

Baas noemt me een leugenaar en schreeuwt naar me dat ik misbruik maak van de situatie en dat mn contract komend jaar niet verlengd gaat worden. Ook moet ik nu verplicht met een tl balk boven mn hoofd werken terwijl ze weten dat dit mij duizelig maakt en koppijn bezorgd.

Daarna stak ze me ook nog vals toe dat ik een paar kleine cactusjes en leuke dingetje op mijn bureau moet weghqalen omdat ze het anders kapotslaat. Het hele gesprek was alleen de baas aan het schreeuwen en tieren, en ik kon er niks tegenin brengen.

De andere baas kan ik wel mee praten, maar die durft niet tegen zijn partner in te gaan.

Wat moet ik doen?

Rob

2017

uur

wat ik 1x heb gedaan mijn leidinggevende heb gedreigd. Als je hier niet meer ophoudt zet ik je op facebook en internet en dat blijf ik doen waar je ook werkt of woont......... en toen hield het op. Ze had het zweet op haar voorhoofd staan. Kennelijk helpt het bij dit soort 'gekken'' om gewoon eens flink van je af te bijten bij een andere collega ook gedaan en toen hield het heel snel op. je wordt er niet populair van maar dreigen waar niemand bij is helpt kennelijk wel. de lafbekken.

Magda Rijk

2017

uur

Beste kelvin, ik heb niet direct een oplossing. Maar de manier waarop jij de situatie beschrijft, lijkt deze baas overspannen te zijn.
Kun je naar P&O of is er een vertrouwenspersoon? Vakbond?

Magda Rijk

2017

uur

Beste kelvin, ik heb niet direct een oplossing. Maar de manier waarop jij de situatie beschrijft, lijkt deze baas overspannen te zijn.
Kun je naar P&O of is er een vertrouwenspersoon? Vakbond?

Gumo

2017

uur

Met verbazing de vele berichten gelezen. Zit zelf ook in de shit na 3 jaarcontracten geen vaste aanstelling. Rede: hij had met anderen gepraat en die waren niet positief over mij. En zelf deelde hij die mening, alhoewel hij zelden tot nooit op kantoor aanwezig is. Die 'anderen' is o.a. een directe collega die constant loopt te zeuren over iedereen en al 1 persoon eerder op deze manier eruit gewerkt heeft. Nu zit ik aan de laatste 5 weken en dan hoef ik die K.. koppen nooit meer te zien. De wereld wordt harder, egoïstischer. Ik zie het om me heen gebeuren en diegene die de dupe zijn, zijn de mensen met gevoel, empathie. Voor alle gedupeerden: noteer alles goed, maak een eigen dossier en sla de eikels met argumenten om de oren!

Gerard

2019

uur

Bovenstaande berichten zijn alleen maar een bevestiging, van datgene wat ik ook ongeveer heb meegemaakt. Wat me opvalt, is dat één en ander opvallend vaak voorkomt, bij de overheid en semi-overheid. Met name openbaar bestuur + zorg en onderwijs. Zelf binnen deze organisaties als ICT-er werkzaam geweest en ben blij dat ik er weg ben!! Maar het is niet goed voor je zelfvertrouwen en ik kamp nog steeds met psychische problemen, tengevolge hiervan.

2020

uur

Ik las de bovenstaande berichten, en sta versteld hoeveel dit gebeurd, maar zeker niet van de wreedheid soms en de perversiteit, want wees er maar zeker van, er zijn van die mensen die ervan genieten ook hoor, om zich zo stoer en almachtig te voelen. Ik ben voor het eerst hiermee geconfronteerd geweest een 10-tal jaar geleden, en daar waren het een aantal vakbonds mensen met enkele leidinggevenden- mijn collega's leidinggevenden- en een achterbakse manager die alles heel secuur speelden. mijn klachten aan de manager gingen rechtstreeks naar de werkvloer zodat die reeds klaarstonden met ander gepest. Dat kon van alles zijn. De reden die hen aanzette om zo te handelen met mij was dat de meeste leidinggevenden van dezelfde familie kwamen, broers, neven, ooms, aangetrouwd, enz. En tegen dat ik doorhad dat de helft van mijn collega's familie van elkaar was ( ze hielden het wel stil hoor) , was het te laat . Ik zat in een ondoorbreekbaar vacuum waarin alles was toegestaan, ik kon niemand ter orde roepen, geen opmerkingen geven, werd overal in de gaten gehouden, alles werd achter mijn rug dubbel gecontroleerd op eventuele fouten van mijnentwege, andere fouten werden in mijn schoen geschoven. Fysisch geweld incluis, aan mijn mouwen trekken, confrontaties met echt provocatie om op de vuist te gaan, tot op het moment dat ik moest wegspringen voor een heftruck, anders had ik geen benen meer . Ondertussen was ik al in gesprek met de HR-dienst, hoger management en dit zelfs tot bij de eigenaars van het bedrijf. Toch werd mij aangeraden door HR zelf om me ziek te zetten , tot er een oplossing kwam. Deze oplossing was mijn ontslag, met een ''premie '' , een soort vergoeding voor geleden schade. Maar die schade, moest er nu een Pester meelezen , mr en mevr. de Pester, die krijg je nooit meer goed, hopelijk moeten de heren en dames Pester dit nooit doorlopen.
Wat is nu aan de hand , ik werk nu elders , begon als productie-supervisor, en werd al direct schietschijf van een aantal mensen, en daar zat ( en zit nog steeds) mijn collega supervisor achter, terug 2 deleguées van de vakbonden en een aantal meelopers die als hobby het verspreiden van leugen, roddels en achterklap hebben. Ik ben reeds veranderd van afdeling, ben nu intern auditor , wat denken jullie ? De meest ondankbare job, die iedereen en alles controleert, het gedrag tegenover mij is er door sommigen niet op verbeterd. Ondertussen kwam er een andere Productiemanager en die is direct boezemvriendjes geworden met de Supervisor. Ik heb me bij de vorige sociale verkiezingen opgegeven als vakbondsafgevaardigde, werd niet verkozen ( 2 stemmen te kort) , deze maal terug op de lijst en hoogstwaarschijnlijk wel verkozen. Ondertussen blijft men maar alles uit het onderste van de kan halen om me het leven zuur te maken, maar ik heb gezworen , ook tegen die manager gezegd en op de Hr-afdeling ook , dat ik NIET zal plooien, ik sta recht in mijn schoenen en ontslag geven doe ik zeker nooit .
Ik weet nu ook wel dat er mensen nu zeggen dat ik niet genoeg omschrijf wat er gebeurt, wel die lijst is te lang, te ingewikkeld . Maar blijkbaar moet er toch iets zijn waarom men dezelfde persoon terug zoekt als slachtoffer ook in ander bedrijf, en ik denk dat de het geregeld heel toegewijde personen zijn die hieronder vallen, zeker niet altijd de zwakste. Maar de heren en dames pesters spelen het zodanig dat je op een bepaald moment inderdaad zwak opgesteld staat, eens je daar bent , dan ben je sitting-duck; En sommige managers en leidinggevenden hebben daar echt een neus voor, en kunnen dit heel secuur opstellen. Wat mij betreft, natuurlijk is het niet gemakkelijk, en soms staan me de tranen in de ogen, maar ik hou me sterk, en blijf strijden . Ik hou me vast aan mijn gelijk, ik gebruik de voorschriften en regels, wetgeving, alles wat weerlegbaar is om steeds mijn gelijk te halen, en ik stop niet. Mails waar ik geen antwoord op krijg blijf ik herhalen wekelijks of maandelijks of zo tot er toch een antwoord op komt, is dit mondeling dan maak ik een mail met het besprokene in omschreven, krijg ik geen antwoord, dan herhaal ik deze mail ook . Het is niet eenvoudig, maar ik wens alle mensen die met zulke dingen te maken hebben veel kracht en doorzetting, laat jullie niet doen, en houd in gedachte dat de pesters , op welke stoel ze ook zitten, eigenlijk niets meer zijn dan zielige mensen die zich op een dergelijke manier moeten bevestigen, vooral omdat ze anders geen middelen hebben.

Magda Rijk

2020

uur

Ik reageer hiermee op Marij Bär en Ton van Houten. Ik vind het herkenbaar wat jullie beiden schrijven. Met vallen en opstaan ben ik uiteindelijk gestopt (ben nu 65 jaar) met werken.

Ik zet nu mijn ''boosheid'' in via de politiek (de SP)want het persoonlijke is politiek.

2021

uur

Triest alle verhalen, en nog het meest triest is het feit dat er in al die jaren niets veranderd is en preventie etc. niet voorkomt dat medewerkers door de leidinggevende finaal kapot gemaakt worden en met een burn-out thuis komen te zitten. Ik ben gestart met onderzoek, o.a. lees ik met bewondering naar de wetswijziging in België om de pesters aan te pakken en ga me hard maken om er voor te zorgen dat de pester in Nederland ook ter verantwoording geroepen wordt en de consequenties van zijn/haar gedrag onder ogen moet zien. De slachtoffers van de 'me to' beweging hebben terecht aan de bel getrokken, maar de pester, die evengoed grensoverschrijdend gedrag laten zien, kunnen hun gang gaan.

Geen enkele actie tot nu toe heeft ertoe geleid dat de pester aangesproken wordt echter vaak ook nog eens promotie krijgt. Het slachtoffer is compleet kapot gemaakt en zit met een burn-out thuis. Dit moet stoppen en daar ga ik me hard voor maken. Welke advocaat wil mij helpen, ik wil vooral voor de duizenden slachtoffers voor de toekomst het verschil maken. Ze moeten weer uit een angstige en onzekere situatie met plezier hun werk kunnen doen. Ik heb altijd met plezier mijn werk gedaan maar dit wordt me nu door 1 persoon, namelijk de teamleider onmogelijk gemaakt. Met grote ontsteltenis lees ik de verhalen. De werkgever hoort dat er gepest wordt, doet niets en het kost de samenleving miljarden. Het pesten neemt pandemische vormen aan (las Ik) niemand durft zijn nek ut te steken voor de slachtoffers of weten de weg niet, maar we blijven 'lief' praten en onderhandelen. De stichting 'Stop Pesten Nu' doet zeer goed werk, evenals andere stichtingen die dit thema oppakken, maar het heeft niet kunnen voorkomen dat er duizenden slachtoffers bij komen en de aantallen stijgen schrikbarend.

Mediation wordt o.a. voorgesteld alsof dat helpt, dat is een farce en een manier voor de werkgever om onder de eigen verantwoordelijkheid uit te komen en heb dit zelf aan den lijve ondervonden. Als maar 1 van beide partijen het op wil lossen, is mediation iets wat je als werkgever af kunt vinken om aan te tonen dat je je ingespannen hebt om het pesten op te lossen.
Wetenschappelijke literatuur bevestigd dat mediation in nagenoeg de meeste gevallen van pesten geen enkele zin heeft, het lost niets op! Het moet stoppen, cijfers ut het verleden laten zien dat er jaarlijks 250 mensen zelfmoord plegen ten gevolge van pesten. Ik ben benieuwd wat de cijfers nu zijn, ik vermoed dat die minstens verviervoudigd zijn. Als Maurice de Hond, Radar, de talkshows en wie van invloed kan zijn, daar nu eens keihard op insteken moet het ons toch met elkaar lukken zoals in België om de pesters aan te pakken zodat de slachtoffers weer met plezier hun werk kunnen doen. Wie wil er met me strijden tegen dit grote onrecht? Het doel is om eindelijk recht te doen aan alle slachtoffers. Mijn insteek is om binnen afzienbare tijd een website te lanceren om de verhalen te verzamelen en de noodzaak bij de overheid aan te tonen met maar 1 doel. Verander de wet zodat we pesters een halt toe kunnen roepen

Magda Rijk

2021

uur

Goedemorgen RP,

Wat goed van je dat je tracht om pesters aan te pakken en dat via een wet mogelijk te maken!

Ik lees ook dat je binnen afzienbare tijd een website wil lanceren, dat lijkt me heel goed.

Ik weet op dit moment niet goed of ik actief mee wil doen, maar ik wil wel mijn steun geven om mee te strijden.

Mocht die website verschijnen, dan hoor ik dat graag.

Succes!!!

Marij Bär

2021

uur

Als een rode draad door alle reacties loopt de onmogelijkheid om pesters aan te pakken. Mensen hebben al van alles geprobeerd, maar met weinig of geen succes. Hoe kan dat toch?
Pesters kennen de begrippen waarheid en rechtvaardigheid niet en zullen zich ook nooit aan deze waarden en normen conformeren. Vaak vinden ze ook dat de wet voor iedereen geldt, maar niet voor hen.
Wat voor oplossing valt er dan nog te bedenken?

Francien Nort

2022

uur

Aan Marij Bär Helemaal mee eens. Had een baas die vanuit zijn eigen onzekerheid echt een volleerd pester manipulator is. Heb zelf op mijn tandvlees andere baan gevonden en ontslag genomen. Zie nu dus ook duidelijk dat er bij deze meneer wat draadjes los zijn. Wil van me af, maar kan het ook niet hebben dat ik nu zelf weg ga. Puur macht willen hebben over iemand. Wilde alles maar dan ook alle mails in de cc. Nog nooit zoiets meegemaakt en nu dus weg na 8 maanden. Net als erg veel van mijn voorgangers en inmiddels ook vele andere collega's die met hem te maken krijgen direct. En inderdaad dit soort mensen maken je gek, want je kan geen kant op vanuit de machtspositie die ze hebben als hoogste baas. Is net alsof ik uit de gevangenis ben bevrijd. Het was of bevrijding of echt de ziektewet want lichmelijk ging ik al helemaal kapot.Freedom! Choose your battle! Is het de hoogst baas in de organistatie dan kan je maar 1 ding vertrekken! zo snel mogelijk voordat je niet meer in staat bent een andere baan te vinden. bij mij was het na 8 maanden echt op mijn tandvlees. en zelfs na ontslag nog gepest. Te ziek voor woorden.

REAGEREN

Naam:

Emailadres:

URL: (niet verplicht)

http://

Reactie/Opmerking:

Ik wil bericht per e-mail ontvangen als er meer reacties op dit artikel verschijnen.

Als extra controle, om er zeker van te zijn dat dit een handmatige reactie is, typ onderstaande code over in het tekstveld ernaast. Is het niet te lezen? Klik hier om de code te wijzigen.


	Human Design op de werkvloer voor teameffectiviteit en bedrijfsgroei


		Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1)
		‘Ben jij een workaholic?’ (1)
		Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3)
		Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie (1)
		Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1)
		Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen? (1)
		Mind your data (1)