2 maart 2009 -
Een MBA is duur en verliest steeds meer status nu er ieder jaar meer opleidingen bij komen. Academici van de Booth School of Business en Harvard onderzochten waarom vrouwelijke MBA’ers het niet net zo goed doen als hun mannelijke equivalenten. En concludeerden dat een MBA halen tijdverspilling is voor vrouwen.
Een MBA werd altijd beschouwd als een goede investering in de toekomst die zichzelf terugbetaalt in de vorm van een snelle carrière, meer mogelijkheden, meer salaris en een grotere kans op succes mocht de afgestudeerde besluiten voor zichzelf te beginnen. Volgens dit onderzoek kan dat echter wel eens helemaal niet van toepassing zijn indien u vrouw bent.
Salariskloof
De onderzoekers bestudeerden de carrières van MBA’ers die tussen 1990 en 2006 afstudeerden aan de Graduate School of Business van de University of Chicago en hoe die verschilden tussen de seksen. Ze ontdekten dat er drie, nauw met elkaar verweven, redenen zijn van de grote en groeiende salariskloof tussen mannen en vrouwen: verschillende vooropleidingen, andere carrièreverwachtingen en verschillen in aantal gewerkte uren. Vlak na afstuderen gaan de lonen en variabele beloningen van mannen en vrouwen gelijk op, maar al snel lopen de mannen enorm uit. Tien jaar na afstuderen, werkt dertien procent van de vrouwelijke MBA’ers helemaal niet meer. Datzelfde geldt voor slechts één procent van de mannen.
Minder ambitie?
De grote verschillen in beloning blijken niet te liggen aan de studiekeuze – die varieert niet zozeer tussen mannen en vrouwen – maar veel meer aan het feit dat vrouwen hun carrière vaker onderbreken en minder uren werken omdat ze op een gegeven moment kinderen krijgen. Tien jaar na afstuderen hebben vrouwen gemiddeld een half jaar minder werkervaring en werken ze zes uur per week minder dan mannen. Na vijftien jaar heeft de gemiddelde vrouw acht maanden minder gewerkt dan de gemiddelde man. Bovendien kiezen vrouwen met kinderen vaker banen die goed te combineren zijn met het moederschap en werken ze dus minder uren en hebben daardoor minder doorgroeimogelijkheden. Veel MBA-moeders, vooral degenen met een goedverdienende partner, besluiten het rustiger aan te doen na de geboorte van hun eerste kind en gaan dan een kwart minder werken dan mannen. Of dit komt omdat vrouwen van nature minder ambitieus zijn of simpelweg het nut niet inzien van je 40 jaar lang over de kop werken in ruil voor een gouden horloge, is de vraag natuurlijk. Uit eerdere onderzoeken lijkt naar voren te komen dat het om een combinatie van beide factoren gaat. Hay Group concludeerde in 2006 bijvoorbeeld dat vrouwen over het algemeen minder ambitieus en gemotiveerd zijn dan mannen en bovendien hele andere prioriteiten aan hun werk stellen. In hetzelfde jaar stelden onderzoekers van Praxis Executive Resourcing dat vrouwen niet dezelfde offers willen brengen als mannen. Bovendien werkt het niet in hun voordeel dat ze hun carrière onderbreken om kinderen te krijgen en hun gezin voor hun werk stellen.
Doet u mij een man met een baarmoeder of één zonder kinderwens.
Margriet
|
|
2
-
03
-
2009
|
11
:
55
uur
De wereld ziet eruit zoals je ernaar kijkt. Als je een deel van de wereld meet volgens de richtlijnen van wat een bepaald deel van de bevolking belangrijk vindt, en je meet de resultaten van een deel van de bevolking die juist andere prioriteiten stelt, dan krijg je een andere score. Je kunt die beoordelen als minder dan de andere, maar al te haastige conclusies over wat zin heeft is denk ik op zijn minst voorbarig.
Waar je energie (focus) aan besteedt, dat groeit. Als je kinderen krijgt heb je de verantwoordelijkheid om voor deze nieuwe mensen in de wereld het voorbeeld te zijn hoe je voor je eigen geluk kunt zorgen of hoe je gelukkig kunt zijn. Als je dat maar steeds overlaat aan anderen waarvan je niet weet hoe goed zij in staat zijn gelukkig te zijn, dan is het de vraag of je je die verantwoordelijkheid wel voldoende in de ogen kijkt. Als alleenstaande moeder van drie kinderen en ondernemer vind ik het behoorlijk moeilijk om hieraan de juiste vorm te geven. Toch lever ik graag een stuk salaris in om geluksmomenten met mijn kinderen te beleven. Want als ik mij afvraag hoeveel meer dan mijn basisfinancien ik voor die momenten in wil ruilen, dan is de keuze snel gemaakt.
Dat heeft niets te maken met dat ik het niet voor een bedrijf over zou hebben, de capaciteiten niet zou hebben om net zoveel in een carriere te investeren als een man. Het heeft te maken met dat ik de consequenties van mijn keuze voor kinderen als volle verantwoordelijkheid op me heb genomen en die niet voor financieel gewin maar voor de helft wil invullen. Misschien moeten we wel weer eens een keer ons afvragen wat we nou eigenlijk echt belangrijk vinden. Wat maakt ons nou echt gelukkig en van daaruit eens verder redeneren over hoe je leven er dan uit moet zien. Ik hoor veel te veel mensen zeggen: hoe komt het toch dat ik zo weinig tijd besteed aan wat op mijn favorietenlijstje staat?
K Dijk
|
|
2
-
03
-
2009
|
12
:
04
uur
Doorgroeimogelijkheden moeten dus niet meer worden gebaseerd op het aantal gewerkte uren maar op geleverde prestaties. Vrouwen kunnen vaak in minder uren en met meer thuiswerken hetzelfde bereiken als mannen. Promoties moeten gebaseerd worden op wat zichtbaar wordt bereikt en niet op aanwezigheidsplicht.
A.R. van der Woude
|
|
14
-
04
-
2009
|
09
:
32
uur
''MBA is tijdsverspillling voor vrouwen''?
Volgens mij dekt de titel het artikel niet.
Als je deze stelling wilt onderbouwen moet je op z'n minst kijken naar vrouwen met en vrouwen zonder MBA.
