20 februari 2009 -
De huidige crisis dwingt werkgevers, overheid én werkende mannen en vrouwen om - nog meer dan anders - haast te maken met het behalen van de emancipatiedoelstellingen. Als deze drie partijen niet snel hun verantwoordelijkheid nemen dan zal de kredietcrisis de emancipatie verder terugdringen.
De Taskforce DeeltijdPlus roept de partijen op om niet naar elkaar te wijzen, maar over te gaan tot actie. "Het is van het grootste belang dat er een cultuurverandering plaatsvindt op het gebied van vrouwenemancipatie. We zijn een heel eind, maar we zijn er nog lang niet," zegt Martijn de Wildt, lid van de Taskforce DeeltijdPlus. "Er is nog altijd te weinig besef over de gevolgen op de lange termijn van financiële afhankelijkheid van vrouwen. Aangezien eerdere crises hebben uitgewezen dat vrouwen als eerste uit het arbeidsproces verdwijnen, is het van belang om geen stappen terug te zetten, maar juist vooruit. En daar zullen zowel overheid, als werkgevers, als de man en vrouw thuis aan de keukentafel hun steentje aan moeten bijdragen."
Gedeelde verantwoordelijkheid Terwijl vrouwen zichzelf zouden moeten motiveren om meer uren te werken, moeten mannen meer zorgtaken op zich nemen om dit mogelijk te maken. Op de lange termijn kan niet werken of werken in kleine deeltijdbanen grote gevolgen hebben voor vrouwen én het gezin. Los van de persoonlijke ontwikkeling die door het werk gemaakt wordt, lopen vrouwen salaris en pensioenopbouw mis. En wat gebeurt er bij scheiding of vroegtijdig overlijden van de werkende partner? Mannen moeten op hun beurt het traditionele rollenpatroon doorbreken en meer delen in de zorgtaken. Zodoende kunnen zij hun partner meer kansen bieden op de arbeidsmarkt.
Werkgevers én overheid
Om vrouwen meer uren te laten werken, is ook de inzet van werkgevers nodig. Door flexibelere werktijden of thuis werken mogelijk te maken, is de overstap voor vrouwen en mannen om zorg en werk te combineren makkelijker te zetten. Werkgevers zouden daarom moeten streven naar een bedrijfscultuur waarin flexibiliteit de norm is. "Op de uitspraak ‘deze baan kan alleen tussen 9 en 5 op een vaste werkplek’ zou wat ons betreft een taboe moeten liggen," aldus De Wildt. De overheid zou daarom moeten stimuleren dat werkgevers waar het kan deze omslag ook echt maken, bijvoorbeeld door middel van fiscale voordelen.
Arbeidsparticipatie
De arbeidsparticipatie is weliswaar gestegen, blijkt uit de Emancipatiemonitor 2008, maar met de financiële onafhankelijkheid van vrouwen is het slecht gesteld. De gemiddelde werktijd van een vrouw die werkt is 24,8 uur per week. Daarbij wordt bij lange na niet de benodigde 900 euro netto aan inkomen gerealiseerd die noodzakelijk is om officieel 'financieel zelfstandig' te zijn. De Taskforce DeeltijdPlus is ingesteld door het kabinet en de sociale partners om vrouwen met kleine deeltijdbanen (minder dan 24 uur) te stimuleren meer uren te werken
Met opgetrokken wenkbrauwen lees ik deze redenering. Wat mij een beetje verbaasd is dat men hier de koppeling maakt tussen de huidige crisis en de emancipatie. Als ik het wel heb zou de auteur zich op totaal iets anders moeten richten.
Het is namelijk zo, en verschillende representatieve onderzoeken hebben dit allang uitgewezen, dat de Nederlandse vrouw aardig tevreden is met de huidige stand van zaken. Zij willen helemaal niet zo graag meer uren gaan werken. Wat dat betreft wil ik het hier even laten voor het stukje emancipatie.
De crisis.
De huidige crisis is deze regering niet helemaal aan te rekenen. Met nadruk op niet helemaal. Waar kijken we nu feitelijk sec tegen aan? Dat zal ik u even uitleggen.
Eén van de speerpunten van dit en voorgaande kabinetten was Emancipatie en het terugdringen van de staatsschuld. We hadden namelijk de economisch winden mee. Dit kabinet heeft het gepresteerd om in de jaren dat zij aan de macht is, zaken dusdanig te verdelen, dat er van adequaat beleid helemaal niets terecht is gekomen.
Uiteraard geldverslindende initiatieven ten spijt, initiatieven die nergens toe hebben geleid. Als we alle bedragen en budgetten bij elkaar harken die werden gespendeerd aan emancipatie, dan zitten we met gemak bosen het miljard. Beste Auteur, MEN VIND HET WEL GOED ZO! Dit laatste met alle respect overigens.
Waar we nu tegen aankijken is de aanzet tot de grootste gelegaliseerde fuck up die men ooit heeft mogen aanschouwen op het gebied van ordentelijk 'crisis management'. Deze regeridng is verantwoordelijk voor het grootste financiele falen in de geschiedenis.
it falen heeft alles te maken met politieke benoemingen boven benoemingen gebaseerd op competentie. Laten we het maar niet hebben over de verrichtingen van Ella Vogelaar en haar prachtwijken want van enige emancipatie heeft zij duidelijk geen kaas gegeten.
De belastingebetaler en het bedrijfsleven zal met de allergrootste gelegaliseerde criminele zetten te maken van deze regering. In plaats van rigoureus te snijden in het eigen overheidsapparaat, heeft de incompetente Balkenende al geroepen dat de rekening niet bij de overheid mag worden neergelegd.
Neen, u en ik gaan met krankzinnige maatregelen, de schade betalen die deze krankzinnig incompetente en onbetrouwbare contingent parlementariers en topambtenaren hebben veroorzaakt.
U en ik mogen aanschouwen dat een aantal erudiete leugenaars met droge ogen zal staan te beweren dat de aangekondigde maatregelen onontkoombaar zijn. U en ik zullen door een incompetente Balkenende worden gezegd toch vooral de schouders eronder te zetten. Hij zal de woorden WIJ gebruiken. Dit voorspel ik u.
Emancipatie is een mooi woord maar als er geen basis voor is, dan moet je daar, zakelijk gezien dan, je ook niet al te druk over maken. Dit is gewoon een hele natuurlijke gang van zaken. Zadel de belastingbetaler en het bedrijfsleven niet op met de grillige wensen van een minderheid, en al helemaal niet voor de kosten.
Er is een groot alternatief die veel belangrijker is voor dit moment. Dit alternatief is door een paar nuchtere weldenkende mensen uit het bedrijfsleven opgesteld. Simpele maatregelen die ons weer op het juiste spoor kunnen brengen.
www.numoquest.nl/crisis.doc
Dit is wat er allereerst moet worden gedaan voor we weer eens aan het onderwerp 'Emancipatie' toekomen.
Rene ik begrijp je reactie maar al te goed, ook ik vind dit een onzin artikel. Het getuigd van weinig kennis om de emancipatie te koppelen aan de huidige economische crisis.
In Zweden is duidelijk te zien hoe je emancipatie in het bedrijfsleven inpast.
Het verlenen van faciliteiten zoals een echte opvang voor de kinderen, het openstellen van deeltijdwerken door man en vrouw en daar de rekening niet bij de werknemers te leggen, dat bevordert emancipatie dus wel.
Een taskforce groep vaak door een ministerie opgezet, maakt wat d.m.v. folders, bijeenkomsten en uiteindelijk een rapport wat lawaai en daar blijft het gewoon bij.
Politieke partijen roepen dat der meer vrouwen in het bedrijfsleven aan de top moeten komen en kijk naar hun eigen ministeries, weinig vrouwen te vinden.
Politieke partijen zoals de PvdA kloppen op hun schouders, want ze hebben er voor gezorgd dat hun lijst om en om een man en een vrouw hadden en ook in de regering hebben ze vrouwen op posten gezet. Helaas pikt de leider van de PvdA geen tegenspraak of eigen meningen van vrouwen, of het nu Vogelaar of een ander is, weg ermee. Dat is dus emancipatie zoals de PvdA het invult.
Erg sterk zijn de vrouwen in de regering niet, mijn mening is dat de juiste persoon (vrouw of man op de juiste plaats wordt gezet en op zijn/haar competenties wordt gekozen.
Met praten en groepje oprichten en daarna geen zorg dragen dat er opvang voor kinderen komt, daar promoot je geen emancipatie mee.
Dit artikel zorgt er weer voor dat de echte oorzaak onbenoemd blijft, werkgevers moeten willen, werkgevers zijn de sleutel tot kwaliteit en begeleiding van hun beste werknemers voor een hoge positie. De overheid heeft daar een sleutelrol in de opvang daarom heen.
Geen van de twee partijen is hier echt serieus mee bezig, dus blijft er één mogelijkheid open, vrouwen die de top willeen bereiken, die trouwen niet of nemen geen kinderen en leven als mannen. Of dat in de mannenclubjes aan de top genoeg is…. Ik betwijfel dat een beetje.
