26 januari 2009 -
Bedrijven presenteren zich dan vol vertrouwen richting werknemers, maar diep van binnen zijn ze bang dat hun managers niet in staat zullen zijn hen veilig door de crisis te leiden. Erger nog: die angst is misschien niet ongegrond. Veel managers weten het ook niet meer en hopen maar het beste van de koers die ze varen.
Uit onderzoek van Booz & Company onder 800 managers kwam naar voren dat de meesten worstelen met de keuzes waar ze voor staan en dat velen twijfelen of ze wel over de juiste leidinggevende capaciteiten beschikken om de recessie het hoofd te bieden. Vier van de tien betwijfelen of hun directie een goed plan heeft om de crisis te bestrijden en 46 procent is er niet van overtuigd dat de directie dat plan uit kan voeren, goed of niet. Een derde van de topmanagers heeft zelfs geen vertrouwen in de plannen, hoewel ze die hoogstwaarschijnlijk zelf hebben opgesteld. Bijna tweederde van de ondernemingen die geraakt zijn door de recessie doen niet genoeg om zichzelf te redden, zoals het versneld afstoten van onderdelen of geld van buiten aantrekken. Van degenen die stellen dat ze financieel wel sterk staan, maakt een kwart geen gebruik van de mogelijkheden om hun positie te versterken. En hoewel meer dan de helft van de ondervraagde managers verwacht sterker uit de crisis te komen, wordt dit optimisme niet gestaafd door hun boekhouding, integendeel.
Vier categorieën
De onderzoekers verdeelden de bedrijven in vier categorieën: ‘sterk’(zowel financieel sterk als een sterke concurrentiepositie), ‘’stabiel’(financieel sterk, zwakke concurrentiepositie), ‘worstelend’(financieel zwak maar met een sterke concurrentiepositie) en ‘zwak’ (op beide gebieden zwak). In veel gevallen varen de ondernemingen niet de koers die het best bij hen zou passen, concluderen de onderzoekers. Van ‘worstelende’ en ‘zwakke’ ondernemingen zou men verwachten dat ze proberen hun werkkapitaal te vergroten, hun overhead te verlagen, procesverbeteringen door te voeren en te onderhandelen met leveranciers. Verbazingwekkend veel doen dat niet.‘Stabiele’ en ‘sterke’ ondernemingen zouden zich meer moeten focussen op kostenbesparingen en het in stand houden van hun liquiditeitspositie dan het verstevigen van hun concurrentiepositie. Waar van deze ondernemingen verwacht mag worden dat ze een slaatje slaan uit de crisis door concurrenten op te kopen, trekt een vijfde zich juist terug van de overnamemarkt. Een vijfde van de stabiele ondernemingen investeert bovendien minder in nieuwe producten of vertraagt hun intrede op opkomende markten. Veel ondernemingen balanceren op het randje: een foute beweging en het is gedaan. En de directie maakt zich terecht zorgen, want een crisis is nieuw voor de meeste managers.
Verder blijkt uit het onderzoek dat groene initiatieven en maatschappelijke verantwoordelijkheid naar de achtergrond zijn geschoven. Dit is vooral het geval in de transport- en energiesector.
Drie stappen
Booz & Company raadt managers drie stappen aan om ongeschonden uit de crisis te komen:
1. Zorg dat u weet waar de onderneming en de markt momenteel staan Een goede zelf-diagnose is essentieel om een eind te maken aan onjuiste strategische acties.
2. Stel een goed, maar beknopt, plan op
Stel enkele duidelijk omlijnde doelen die snel een verschil kunnen maken. Hou er rekening mee dat er weinig tijd is en dat er minder middelen beschikbaar kunnen zijn. 3. Communiceer
Herstel en behoud het vertrouwen van alle betrokkenen: van sceptische managers tot risicomijdende aandeelhouders.
Goed artikel. De angst die heerst bij veel managers is begrijpelijk, maar juist nu is het zó belangrijk om met je organisatie je eigen koers te varen. Wees eerlijk tegen je werknemers als het slecht gaat, dit zal alleen maar een gevoel van urgentie tot gevolg hebben. Kijk vervolgens goed naar binnen, wie ben je en waar sta je voor als bedrijf? Richt hier goed je plannen op in en zorg voor draagvlak in de hele organisatie. Dan ben je, ook ten tijde van crisis, in staat je eigen koers te varen en goed te presteren.
Dat veel managers momenteel niet weten hoe ze moeten handelen, lijkt me voorstelbaar. Deze crises is extremer en veel omvattender dan ooit tevoren. Maar angst is een slechte raadgever. In deze tijden is het voor managers vooral belangrijk dat ze om weten te gaan met hun eigen emoties en die van hun medewerkers. Je baan verliezen, je geld verliezen, je zekerheden kwijtraken, dat zijn dingen die veel mensen stress bezorgen. En geen bedrijf heeft er iets aan om nu met een club stressvolle managers te zitten. Dus ook nu investeren in het welzijn van je mensen!
Tip: houdt het hoofd koel en laat je niet meeslepen door het pessisme van anderen.
Zie je het niet meer (zitten) bel dan liever een optimist dan een pessimist. (mijn nummer is te vinden op www.f-ektief.nl).
Is de crisis extremer dan eerder? In 1968 hadden we 750.000 werkelozen, nu 300.000 (en dat stijgt misschien door de paniek nog iets).
In 2003 liep de economische groei met 3% terug, nu is de meest pessimistische schatting 2%.
De koopkracht van de gemiddelde consument zal dit jaar stijgen met enkele tientalle euro's per maand. dus het valt echt we mee.
Alleen de banken hebben een probleem, maar ook daar gloort volop licht aan de horizon.
Weinig redenen om in paniek te raken en uit te kijken naar kansen, want die zijn er meer dan ooit.
Ik scheer me hier graag achter Ad. We hebben de negatieve berichtgevingen nu wel genoeg gehoord om ons er nog langer werkelijk druk om te maken laat staan er energie in te steken. Men name binnen de BV NL is het een tweede natuur graag en veel over van alles te klagen en overal een mening over te moeten hebben.
Dat neemt veel tijd en energie in beslag die ik graag aan constructieve en vooruitgang wijd dan al te lang de criticasters aan te moeten horen. Bel inderdaad Ad of anders mij op en er zijn 'knoppen' genoeg in een ieder die kunnen worden omgezet om positief naar zaken en mogelijkheden te kunnen kijken.
Nederland is een enorm rijk en innovatief land. Laten we dat niet vergeten. Tegen welke tegenslagen we ook aankeken, we hebben de resources om heel veel aan te kunnen. Nu nog een nieuw kabinet die werkelijk 25% van de staatsuitgaven niet meer uitgeeft en wij zijn binnen 12 maanden weer enorm positief op onze eigen kaart.
