12 januari 2009 -
Het belonings- en bonussenbeleid is de belangrijkste oorzaak van de kredietcrisis. Dat blijkt uit internationaal onderzoek van KPMG. Gebrek aan ‘fatsoenlijk bestuur' op het gebied van risicomanagement is volgens de ondervraagde bankiers een andere belangrijke oorzaak van de malaise op de financiële markten.
Ik weet nog net niet of exorbitante beloningen debet zijn aan de crisis. Eerst zal men moeten definieren wat exorbitant is. Als ik bijvoorbeeld als AI manager een organisatie een aanzienlijke besparing weet te brengen en ik heb daarbij wellicht een percentage bedongen, kan dit aanzienlijk ogen natuurlijk.
In het geval van de banken vind ik dit volkomen anders liggen. Jaren lang hebben banken en verzekeringsmaatschappijen exorbitant aan de consument verdient. De klanten werden op meer dan één manier benadeeld en dit gebeurd nog steeds.
Nu is het diezelfde consument, alleen nu even omgedoopt tot 'belastingbetaler' die plots de financier wordt van het enorme debacle van het bankwezen. Bos maakt zich hier hart voor en het is maar helemaal de vraag of de belastingbetaler hier uiteindelijk ook rendement van zal zien. Immers, de rekening word bij de volgende generatie neergelegd.
Ik hou er persoonlijk een nare nasmaak over aan het gegeven dat de banken aan mij heeft verdient, enorme fouten hebben gemaakt waarvoor ze mij als consument nog eens aan durven spreken. Rente verschillen worden mij pas later doorberekend, uiteraard in mijn nadeel. Men maakt het mij moeilijker een lening of hypotheek te krijgen.
In andere woorden vertrouwd de bank mij minder. Dat is de wereld op zijn kop. Ik kan de banken niet meer vertrouwen maar mag hiervoor wel als financier opdraven. Bos heeft wat dat betreft de consument en de belastingbetaler niet echt een dienst bewezen.
Day inhaligheid ten grondslag ligt aan deze dip moge duidelijk zijn,
