28 november 2008 -
Interim-managers moeten professioneler worden. Volgens Arie de Ruijter, hoogleraar sociale wetenschappen aan de Universiteit van Tilburg, werken ze teveel vanuit hun ‘onderbuikgevoel'. "Ze leunen sterk op hun ervaring, maar kunnen niet overbrengen waarom iets werkt en die ervaring dus niet delen met vakgenoten."
Op Management Team stelt De Ruijter dat het vak naar een hoger plan getild kan worden door een gerichte opleiding en een kwaliteitskeurmerk. Op die manier weten organisaties ook beter wat ze kunnen verwachten.
Korte termijn De verleiding voor interventiemanagers is groot om een ‘opportunity snatcher' te worden. "Ze gaan voor korte termijn succes," legt De Ruijter uit. "Het echte probleem blijft." Dit heeft er ook te maken dat organisaties volgens De Ruijter te vaak interim-managers binnenhalen. "Als die het probleem niet op kunnen lossen, kunnen ze zeggen: die professional lukt het ook niet. Dat is een verkeerde instelling."
Geen belangen
Overigens vindt hij dat het inschakelen van een interventiemanager zeker ook voordelen biedt. "De interimmer heeft geen verleden en geen toekomst met de organisatie. Hij heeft geen interne belangen bedrijf en is objectief. Bovendien kan hij harde maatregelen doorvoeren die een intern persoon moeilijk kan verkopen."
Bron:Management Team
Van een wetenschapper mag je verwachten dat hij uitspraken doet op basis van onderzoek.
De conclusies van Ded Ruijter kan ik niet delen.
Nu is het we zo dat ''de interim manager'' niet bestaat. Er is een breed scala aan interim managers van de schoolverlater die via Maandag of Yacht meteen op de markt worden gezet als manager, zonder ooit ervaring in het management te hebben opgedaan, tot en met de zeer ervaren manager die al meerdere keren in zijn loopbaan ''wat'' heeft meegemaakt.
De meeste interim managers die ingeschreven staan bij ons, scholen zichzelf regelmatig bij, dat is per slot de enige manier om bij te blijven.
Kennisoverdracht naar klanten is in veel gevallen ook aan de orde. Eerst de boel op orde brengen en daarna de nieuwe kennis en informatie overdragen aan de achterblijvers hoort bij de opdrachten die wij verstrekken.
Ik kan me vinden bij de laatste alinea. Het grote voordeel van een interim manager is dat hij geen onderdeel is van de cultuur en het systeem van de organisatie. Een tapijt waar je op staat kun je niet oprolen, daar heeft de interimmer geen last van.
Het beeld van een interimmer als de vanuit het onderbuikgevoel, korte termijn successen genererende oplosser gaat inmiddels voor veel interimmmers niet meer op. De opdrachten zijn daarvoor te veel van inhoud veranderd.
Je kunt je overigens de vraag stellen of de interimmer die in bovenstaand artikel wordt beschreven zich wel bezig moet houden met de overdracht van kennis en kunde als dit niet expliciet in zijn/haar opdracht zit.
Een kwaliteitskeurmerk voor interimmers kan interessant zijn en laten we dan ook vooral eens kijken naar de kwaliteitseisen die de bestaande interim organisaties hebben. Zij hanteren al formats en controlemechanismen om juist de kwaliteit en overdracht van kennis en kunde (onderling en naar opdrachtgevers) te garanderen. Dit doen zij al jaren!
De grote uitdaging zit hem dan ook in het ''laten keuren'' van de interimmers (zzp'r), die nergens bij aangesloten zijn, geen partners en vooral ook geen erkende/vaste systematiek van werken hebben. Hun tarief kan natuurlijk altijd goedkoper dan van de bureaus die wel aan kwaliteitskeurmerken voldoen.
Mogelijk moeten we organisaties die gebruik willen maken van interimmers nog meer duidelijk maken dat het verstrekken van de opdracht voor een belangrijk deel de kwaliteit vana de uitvoering bepaald.
Ah daar hebben we meneer de Ruijter die hoogleraar Sociale Wetenschappen is en die vindt dat er een keurmerk moet komen voor interim managers, liefst natuurlijk met een beroepsvereniging, zodat er weer wat extra’s te verdienen is.
Het is en blijft typisch Nederlands, regeltjes, keurmerken en toffe jongens onder elkaar clubjes.
Wanneer er maar regelgeving, wetjes en zelfbedachte keurmerkjes zijn, dan is het goed. De klanten die deskundigheid inhuren zijn natuurlijk niet in staat om dit zelfstandig te doen.
Daar zijn ze gewoon te dom voor, dus de hoogleraar bedenkt de oplossing voor dit probleem te weten.
Alsof de klanten niet zelf kunnen kiezen en beslissen wat ze van de interim verwachten.
Vier jaar geleden zat ik in Den Haag bij het ministerie van SZW en daar waren ook bekende en vooral grote adviesbureaus die vonden dat er een keurmerk en een vereniging moesten komen, ter bescherming van de klanten!
De vrije markt moet gewoon verdwijnen en geheel in handen komen van een bepaalde gevestigde orde, dan zijn al die lastige kleine zelfstandigen in één klap uitgeschakeld.
Het gaat om geld en de macht op het marktsegment en nog steeds niet over echte kwaliteit.
En wat vreemd dat die interim managers geen kennis willen overdragen en uitsluitend met “buikgevoel” de klus klaren! Misschien is het eens tijd voor de hoogleraar om eens in het echte leven te gaan kijken en te onderzoeken of zijn beweringen wel kloppen.
Het beschrijven van de opdracht is de start van wat je van elkaar mag verwachten en een echte klant betaalt niet, wanneer de afspraken niet nagekomen worden.
Een echte manager kan zelfstandig beslissen of de man voor de job de juiste is of niet, daar helpt geen keurmerk aan.
Hoe meer keurmerken, hoe meer zogenaamde brancheverenigingen en dat is en blijft financieel heel lucratief, helaas niet voor de kleine bedrijfje en de ZZP'ers, maar daar gaat het toch niet om?
Ben benieuwd naar de reacties van de mensen die interim managers inhuren over hun ervaring daarmee.
Het keurmerk voor de interim manager is er we degelijk. Het RIM, Register Interim Managers.
Opleidingen voor Interim Managers zijn er meer dan voldoende, ik wordt daar in ieder geval regelmatig over gemaild.
Maar wat zegt een keurmerk?
ISO 9001 geeft een garantie dat het bedrijf verworden is tot een bureaucratie waar niks meer op goed gevoel kan worden gedaan.
IiP is niks meer dan een lijstje met een stukje papier wat alleen maar aangeeft dat er ergens in het bedrijf een manager zonder visie maar met certificaatgeilheid rondloopt.
2 Michein sterren wil zeggen dat de kok ooit gekookt heeft wat een controlleur lekker vind. En waarschijnlijk dat de borden vele malen groter zijn dan de porties.
De kwaliteit van een interim manager vind je in zijn CV, welke projecten heeft hij of zij doorlopen en met welk resultaat!
Dat de interim manager alleen voor de korte termijn bezig zou zijn ligt aan de opdrachtgever, niet aan de interim manager. Althans, dat is de situatie in Nederland.
In de UK worden interim managers ook ingeschakeld om een nieuwe strategie inclusief implementatie te verzorgen en dan gaat het toch gauw over een periode van 2-3 jaar.
@Ad: De RIM is geen certificering van interimmanagers, maar de Raad voor Interim Management: branchevereninging van bemiddelingsbureaus.
Er is wel het IM-register. Een tamelijk kleine club (minder dan 400 im-ers) die eigen leden toetst.
Ad
|
|
4
-
12
-
2008
|
15
:
01
uur
@Hugo Jan,
Het RIM is dan wel geen echte certificerende instelling, maar laat wel alleen interimmers toe die voldoen aan een aantal kwaliteitseisen, die bevestigt dienen te worden door één of meer deelnemende bureaus.
Ik ben overigens geen voorstander van welk certificaat dan ook, het zet alleen maar aan tot fraude en/of bureaucratie.
