Sollicitant ongevraagd Googlen moet wel/niet kunnen
17 november 2008 -
‘Werkgevers zouden sollicitanten niet ongevraagd mogen googlen’. Dat stelt Corien Prins, hoogleraar Recht en Informatisering aan de Universiteit van Tilburg. "Onzin," zegt Danny Mekic', verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, mede-auteur van 'Internetrecht 2.0' en directeur van Domeinbalie.nl.
"Dit soort uitspraken door hoogleraren camoufleert het werkelijke probleem," zo stelt hij in een reactie. Mekic' is van mening dat er door de overheid veel meer geïnvesteerd zou moeten worden in de voorlichting van jongeren over de gevaren van het internet. "Als ik een foto van een beschonken Danny upload op mijn Hyves-profiel dan weet ik dat dat negatieve gevolgen kan hebben, bijvoorbeeld bij een sollicitatie," zo licht hij toe.
Fatsoen
Veel bedrijven googelen sollicitanten om informatie te vinden. Niet netjes, volgens Corien Prins. "In de gewone wereld is het ook gebruikelijk om aan sollicitanten te vragen 'mag ik u checken bij referenties?' Dit is gewoon een digitale vertaling van die fatsoensregel."
Onwetendheid
"Gezaghebbende personen in de maatschappij, zoals hoogleraren, zijn goed in staat discussies een andere wending te geven," stelt Mekic'. "Het lijkt nu namelijk net alsof er aan de werkgeverskant iets fout gaat (het googlen van sollicitanten) terwijl het probleem juist gezocht moet worden in de onwetendheid van internetgebruikers."Het is tijd voor een open debat over de privacygevaren van het internet, vooral gericht op jongeren".
Ik vind dat mensen zich gewoon bewust moeten zijn van hun digitale i.d. Vooral als je aan het solliciteren bent.
Kleine kanttekening: Werkgevers zullen wel voorzichtig moeten zijn met wat zij met die informatie gaan doen. Ik vind het geen reden om iemand niet uit te nodigen op gesprek als er een ''dronken foto'' op het internet staat...
Er zijn toch wel grijze gebieden te benoemen; wat als een recruiter de naam van een sollicitant actief terugvindt op een forum van zwangere vrouwen, of in een discussiethread over HIV-besmetting?
Volgens mij is het te makkelijk om te zeggen dat mensen zich bewust moeten zijn van hun digitale vingerafdruk en zul je als bedrijf zuivere gedragsregels moeten afspreken over het gebruiken van internet bij referentieonderzoek.
Ik denk dat het wel meevalt. Ik Google mensen ook wel eens, maar gewoon uit nieuwsgierigheid. Het ligt er ook aan wat je bedrijfscultuur is. Aan de hand van iemand's Hyves of Facebook pagina kun je wat meer leren over zijn of haar persoonlijkheid en of diegene in je bedrijf past.
Henk
|
|
17
-
11
-
2008
|
17
:
10
uur
Een gevaar kan zijn dat diegeen die op deze wijze achter bepaalde info komt, is dat er een beeld van de (bv) sollicitant ontstaat (gevormd wordt)terwijl men nog niet eens kennis heeft gemaakt met de persoon in kwestie.
Dit kan de kennismaking mogelijk vertroebelen.
Tevens is het m.i zo dat er genoeg info is die ik niet eens wil weten omdat als je genoeg ontdekt er bij iedereen wel shit is aan te wijzen.
Geen uitzonderingen, ook niet bij de meneer die zich niet zo maar de eerste de beste vind.
Met Wesley eens, dat je als (aspirant) werkgever -maar eigenlijk geldt dat voor iedereen- moet nadenken wat je met alle informatie doet.
Maar wel: de persoon in kwestie zet zelf de informatie op het net, voorzover het Hyves, LinkedIn, Ecademy of zoiets betreft. Dan moet je ook bedenken dat daar ook gebruik van wordt gemaakt. Je bent als het ware je eigen referent.
Daarnaast komt er ook uit andere bronnen informatie, die via Google (soms verrassend!) benaderbaar is. Dat ligt al weer iets moeilijker.
Zelfs in de voorbeelden van Arno is het misschien wel moeilijker, maar nog steeds de eigen verantwoordelijkheid van de persoon wat die op het net wil achtergelaten.
Overigens vindt ik dit dus geen referenties natrekken. Je vraagt niet aan een derde iets over deze persoon te melden. Dat is echt iets anders.
Het geeft absoluut extra informatie wat iemand van zichzelf laat zien.
En tot slot: Ja, natuurlijk vormt deze info mede het beeld van de sollicitant. Maar gebeurt dat sowieso al niet op basis van de brief, het CV, hoe een en ander is opgesteld? Nog voordat iemand wordt ontmoet?
Nu wordt het beeld in de meeste gevallen alleen maar completer, dus ruimer, dus beter.
Welcome to the real world (ook het virtuele gedeelte daarvan). Dit zijn niet meer de sixties. Anno nu is internet een (inderdaad, soms te...) openbare bron.
Denk dus na over wat je doet-aan beide kanten van de tafel!
Plezier met googelen; ik heb er geen bezwaar tegen, dat je me ook vindt in andere -meer persoonlijke- rollen, dan waaruit ik nu reageer.
vriendelijke groet,
Ronn van Etten
sandra
|
|
18
-
11
-
2008
|
08
:
56
uur
En hoe weet je zeker dat je de juiste persoon hebt. Er zijn meer hondjes die fikkie heten.
Karin
|
|
18
-
11
-
2008
|
12
:
13
uur
Ik ben tegen het vooraf googlen! Niet alleen door de eerder genoemde beeldvorming die onbewust optreedt, maar ook vanwege mogelijke persoonsverwarring. Ik heb zelf bijvoorbeeld een naamgenoot in dezelfde stad die erg actief is op forums e.d. Het gevaar is dus dat toekomstige werkgevers veel informatie vinden die niet over mij gaat.
Marcel
|
|
19
-
11
-
2008
|
12
:
05
uur
Je moet je grenzen weten als bedrijf, googlen is niet de juiste manier, als iemand in het verre verleden iets op zijn kerfstok heeft wil niet zeggen dat die persoon nog steeds dat uitvoert. Ben zelf ook niet de liefste geweest neemt niet weg dat je iemand niet zomaar kan slaan met hele oude informatie. Bel naar zijn oude werkgevers en hoor hoe hij heeft gefuncioneerd als het dan naar voren komt is het je goed recht om die persoon daar op te wijzen. Maak alleen geen misbruik van de bronnen zoals Google cq internet.
jacqueline
|
|
19
-
11
-
2008
|
12
:
50
uur
Wat ik jammer vind is dat ook referentie een verkeerd beeld kunnen geven. Ik ben seksueel geintimideerd door mijn chef.
Heb hem diverse keren erop aangesproken op zijn gedrag. Hij bleef doorgaan. Toen heb ik een klacht ingediend. Gevolg ik zat thuis en hij kon lekker verder gaan. Later heeft hij een vrouwtje op het werk aangerand. Toen kon hij weg. Weet je hoe ik me heb gevoeld? Nou echt rot. Wat ik wel vreemd vind is dat ik de schuld min of meer kreeg. Ik was vervelend in de omgang. Ik gaf alleen mijn grenzen aan.
Toen ik solliciteerde naar een functie, heeft een recruiter achter mijn rug informatie gechecked en mij er mee geconfronteerd. Ik was moeilijk volgens het bedrijf. Ik had thuis gezetten. En het was zeker mijn schuld!! Ik had zeker moeten wachten tot hij mij aanrandde of verkrachtte. Vind het niet fair. Het is net als je een verkrachte vrouw de schuld geeft van. ''had je maar geen kort rokje moeten dragen'' Al liept ze naakt,dan hoor je dit niet te doen. Ik zit hier op mijn werk en ik verdien respect.
Het is toch niet dan normaal dat je op een respectvolle en volwassen manier met elkaar omgaat.
Wat een vreselijk verhaal! Er zijn ook manieren om dit te vermijden. Je kunt jezelf niet altijd verwijderen uit Google, maar je kunt er wel voor zorgen dat bepaalde pagina's prominent aanwezig zijn. Zo kun je een bepaald beeld van jezelf scheppen. Als je wilt, moet je maar contact met me opnemen, ik kan misschien wel helpen.
Dit verhaal is wel echt de keerzijde van de medaille. Ik ben er alsnog niet tegen en heb onlangs toen ik op zoek was naar een nieuwe medewerker iemand gegoogled en op basis daarvan juist wel aangenomen. Hij leek qua instelling en principes goed bij mijn bedrijf te passen.
Maar het maakt wel goed duidelijk dat Googlers ook niet blind op informatie die door anderen wordt gegeven moeten vertrouwen. Ik kijk meer naar hoe iemand zichzelf presenteert, wat diegene zelf zegt op fora, etc.
Google is heel handig maar ook heel gevaarlijk, net als vuur, je kunt het gebruiken om een maaltijd te koken maar ook om een mens te koken. Misschien een drastisch voorbeeld maar er zijn heel veel goede dingen die verkeerd worden gebruikt.
marcel
|
|
8
-
02
-
2010
|
11
:
18
uur
Werkgevers mogen niet Googelen naar sollicitanten, dit kan de desbetreffende sollicitant beschadigen, iedereen drinkt wel eens teveel ben je daarom ''onbetrouwbaar'' of ''Niet serieus''. Misschien moeten we dan ook werkgevers Googelen op hun zakelijk misstappen waardoor hele gezinnen in de problemen zijn gekomen, want papa is weg gesaneerd. Weet je gelijk of je voor zo'n persoon je pensioen en toekomst op het spel wil zetten.
@Marcel en jij denkt dat sollicitanten dat niet doen?
Sollicitanten doen niks anders. 12start.nl is daar een voorbeeld van. Of op persoonsniveau: beoordeelmijnrecruiter.nl! Of op andere sociale netwerken!
Zolang je openminded blijft en een gesprek aangaat als zijn cv daar aanleiding toe geeft maakt het naar mijn idee niet uit. Sterker nog je maakt zo ook mensen bewust van hun digi-id!
Anton
|
|
8
-
02
-
2010
|
17
:
40
uur
Ik vind dat googlen naar sollicitanten moet kunnen. Maar de informatie die de werkgevers verschaffen via bijv. Hyves, Facebook, etc. moet geen effect hebben of aanleiding zijn om die sollicitant af te wijzen. De werkgever moet gewoon achteraf openhartig toegeven dat zij de sollicitant op google hebben gecheckt, en dat ze grappige foto's hebben gezien op bijv. Hyves.
