30 oktober 2008 -
Uw pensioen zou wel eens op losse schroeven zijn komen te staan en de kosten voor levensonderhoud rijzen inmiddels de pan uit, maar u moet niet denken dat u een loonsverhoging wacht om die klap op te vangen.
Uit twee onderzoeken blijkt dat werkgevers hun beloningsbudget voor volgend jaar nog eens goed herzien- en verwachten dat werknemers dat stilzwijgend accepteren.
Minder bonussen
Uit onderzoek van Hewitt Associates komt naar voren dat veel werkgevers minder loonsverhoging en bonussen gaan uitkeren dan verwacht, en in feite van mening zijn dat werknemers blij mogen zijn dat ze überhaupt nog een baan hebben. Ook Watson Wyatt zegt na onderzoek dat de helft van de ondervraagde ondernemingen hun beloningsbeleid en –filosofie nog eens goed onder de loep nemen vanwege de huidige financiële situatie. Meer dan de helft van die bedrijven denkt er zelfs over na de salarissen te bevriezen en/of zelfs mensen te ontslaan.
Variabele beloningen
Ken Abosch van Hewitt Amerika: "Door de lagere loonsverhoging, zullen Amerikanen hun broekriem nog strakker aan moeten trekken. Tevens is het een enorme uitdaging voor ondernemingen die zowel kosten moeten zien te beheersen als hun personeel gemotiveerd houden. Personeelsbehoud is immers belangrijker dan ooit. We verwachten dan ook een grotere nadruk op variabele beloningen om het personeel te motiveren en hen te helpen omgaan met toenemende economische druk. Op die manier kunnen bedrijven hun vaste kosten beter beheren, zich concentreren op hun corebusiness en toch hun werknemers belonen voor het behalen van bepaalde doelstellingen."
Toppers
Er is meer goed nieuws voor goed presterende werkenden, ontdekte Hewitt. Bijna 40 procent van de ondernemingen reserveert namelijk een deel van het budget voor deze groep. Een kwart roept extra beloningen voor hun beste mensen in het leven. een vijfde geeft een loyaliteitsbonus als werknemers een bepaalde periode voor hen werken. Watson Wyatt ontdekte dat de bonusstrategie aangepast wordt aan de nieuwe economische realiteit en dat lange termijn beloningen conservatiever beheerd worden. John Pymm van Watson Wyatt Europa: "Het blijft wenselijk dat managers beloond worden voor hun prestaties en helemaal dat die mogelijkheid er is zodra de economie weer aantrekt."
Dit artikel heeft betrekking tot de situatie in de VS. Daar zijn bonussen, als component van salaris, gebruikelijker. Maar wellicht kan men daar eens nadenken over een van de oorzaken van de kredietcrisis.
Ron LOadage
|
|
30
-
10
-
2008
|
09
:
18
uur
Weer een verhaal over de “Amerikaanse Droom” en dat moeten we als maatstaf voor onze economie gaan nemen. Wordt het niet eens tijd dat we binnen Europa een eigen koers gaan varen en zeker binnen Nederland.
VNO/NCW staan te springen om de Amerikaanse Sociale normen over te nemen en dan kunnen ze eindelijk eens laten zien wat er in de hoofden van de managers echt omgaat!
De zin “en in feite van mening zijn dat werknemers blij mogen zijn dat ze überhaupt nog een baan hebben”, zegt alles over het bedrijf en vooral over zijn leiders!
Een goed werkgever kent de waarde van zijn personeel en handelt daar dan ook naar.
Maar wat de echte waarde van de topmanager is, dat heeft Groenink ex-Amro bank, weer eens gedemonstreerd.
Hij heeft aangegeven dat nu de Amro bank weer Nederlands is, hij de enige echte geschikte directeur voor deze bank is. Na de bank verkwanseld te hebben aan Fortis en daarmee 26 miljoen Euro in zijn zak te hebben gestopt, staat hij weer te popelen om de bank te gaan leiden.
Logisch want er zijn miljarden door de staat is gestopt en hij wil zijn miljoenen heel graag omwisselen voor miljarden! Dan kan hij wederom een goed product de vernieling in jagen.
Deze groep managers zijn de oorzaak van onze economische crises, dus hun remedie, schop de werknemers eruit, voordat zij bonussen bedreigen is heel logisch nagedacht in hun werkwijze.
Koos den Dunnen
|
|
24
-
08
-
2009
|
22
:
21
uur
Natuurlijk, het begint bij de hoge salarissen en bonussen van de hoogste bazen. Om volgelingen te krijgen zakt dat naar beneden. Daardoor ontstaat logischerwijs afhankelijkheid maar ook en vooral een gewenning die overgaat in een gevoel van : ik ben het waard, hetgeen zelden het geval is.
Er is geen andere manier dan afdwingen zonder volledige gelijkheid na te streven en natuurlijk alleen van toepassing voor niet-eigenaren.
Eenvoudigweg een systeem waarbij de hoogste baas maximaal x-maal het loon ontvangt van de laagst betaalde. Dat geldt ook voor winstdeling en/of bonus.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat de overbetaalde super managers zich al jaren niet meer prettig voelen. Niemand kijkt met enig respect naar de overdreven veelverdieners, de mooie huizen, auto's, boten en vakantiehuizen in Frankrijk. Je ziet ze er ook onder lijden en bijna roepen: maar ik ben heel belangrijk....
Maar de vraag is of de gewone werknemer veel anders is. De afgelopen vier jaar is men zichzelf ook veel meer waard gaan vinden. Niets menselijks is ook de gewone werknemer vreemd. Het valt alleen minder op. De solidariteit is er nog wel maar het duurde wel even voordat we het weer wisten. Begrijpelijk want je hebt niemand echt meer nodig, je hebt genoeg.
En kijk eens naar de postcodeloterij: drommen mensen op straat in veel Europese landen als, let wel, de 27 miljoen moet gaan vallen, mensen die naar de rechter stappen als er in de staatsloterij slechts 1/5 wordt uitgekeerd.... Is het niet tijd om ook naar onszelf te kijken?
Waarom ook niet een maximum aan dit soort grappen. Je maakt mensen in de war van zoveel geld, ze krijgen nieuwe maar geen echte vrienden,en ook hier geldt: geen respect, slechts geluk.
Een maximum van bijvoorbeeld honderdduizend euro maakt veel meer mensen blij en brengt ze niet in de problemen. 27 miljoen slaat nergens op voor 1 persoon. Allemaal mee eens? Ik hoop het maar verwacht het niet.
Wat mij betreft: niet alleen de managers, wij allemaal moeten na gaan denken,