'Salariskloof tussen seksen heeft niks te maken met discriminatie'
22 oktober 2008 -
Mannen verdienen niet meer dan vrouwen omdat ze voorgetrokken worden, maar omdat ze langere dagen maken, meer overwerken, alles op alles zetten om die salarisverhoging en promotie in de wacht te slepen en niet stoppen met werken om een gezin te stichten.
Het ‘Should We Mind the Gap?’-onderzoek van het Britse Institute of Economic Affairs stelt verder acties voor gelijke betaling en anti-discriminatiewetgeving zelfs contra-productief uit kunnen pakken voor vrouwen. Onderzoeksleider John Shackleton van de University of East London Business School zegt bovendien dat er vrijwel geen verschil in inkomen is tussen mannen en vrouwen tussen de 22 en 29 jaar, dus voordat er over gezinsuitbreiding nagedacht wordt.
Stoppen met werken
De reden waarom oudere mannen meer verdienen, is voornamelijk omdat ze veel langere werkdagen maken dan vrouwen. Daar staat wel tegenover dat mannen ook meer risico lopen hun baan te verliezen of zwaar gewond te raken op hun werk. Verder streven mannen veel actiever naar meer salaris en succes, terwijl vrouwen vooral een leuke baan willen – zelfs als die slechter betaalt. Cruciaal is echter dat tweederde van de vrouwen vroeg of laat een tijdje stoppen met werken en minder dan een achtste van de mannen datzelfde doet.
Individuele keuzes
Overheidsmaatregelen zoals het bestrijden van ongelijke beloning, hogere subsidies voor kinderopvang en het stimuleren van flexibel werken blijken weinig invloed te hebben op het verkleinen van de kloof. "Het alom aangenomen geloof dat verschillen in salaris tussen mannen en vrouwen voortkomen uit diepgewortelde discriminatie getuigt van eenzijdige informatie," stelt Shackleton. "De kloof is veel meer een reflectie van de keuzes die individuen zelf maken. De overheid kan die niet reguleren – en moet dat ook niet willen."
Mannen houd toch op. In Nederland hebben we de gewoonte om discriminerende situaties onder het tapijt te willen schuiven en enorm ons best doen om te ontkennen. Maar hoe harder de poging te willen ontkennen hoe meer de feiten benadrukt worden. Laten we de feiten dus niet verdoezelen. Vrouwen worden gediscrimineerd als het op salaris aankomt. Laten we dus eerlijk zijn en toegeven anders komt er nooit een eind hieraan. Iets veranderen houdt eerst in iets onder ogen willen zien. Ookal zou een vrouw volledig kiezen voor haar carriere heeft ze in de meeste gevallen geen gelijke kansen. In principe moet je haar vergelijken met een allochtoon. Gelijke opleiding, een grotere ambitie, misschien zelfs intelligenter, maar hij zal zich tweemaal moeten bewijzen en dan nog te vaak zonder resultaat. Laat het dan nog een allochtone vrouw zijn. Die hebben het vele malen moeilijker. We moeten de uitzonderingen niet gaan zien alsof dat een regel is, en vooral geen flutredenen onder het mom van ''wetenschappelijk'', gaan hanteren om goed te praten wat niet correct is. VROUWEN ZIJN ONDERGEWAARDEERD EN WORDEN ABSOLUUT ONDERBETAALD. Ik ben een man en kan het dus weten.
H. Wiegel
|
|
22
-
10
-
2008
|
07
:
48
uur
Het probleem is echter dat vrouwen die bewust geen gezin stichting en wel voor 100% voor die carrière gaan op latere leeftijd lijden onder deze keuzes van hun geslachtsgenoten.
Klopt als een bus, naar mijn idee en ervaring. Wel merk ik erbij op dat, vooral herintredende vrouwen, zeer doelgericht kunnen werken en zeer goede prestaties kunnen leveren. Het moraal ligt vaak hoog.
Caroline Rijsdijk
|
|
22
-
10
-
2008
|
09
:
42
uur
Ik vind dit artikel echt onzin!
Sinds 1980 werk ik in de gezondheidszorg, probeer al jaren mijn carriere te verbeteren, heb allerlei studies gedaan tijdens werken , kinderen opvoeden en nog eens werken, helaas is het voor een heleboel mannen niet mogelijk om parttime te werken om de thuissituatie te ondersteunen, daar zijn (bijna) altijd vrouwen de pineut.
onderbetaald? ja in de verpleging, gelukkig inmiddels als teamleider(middenmanagement) nog steeds onderbetaald, je onregelmatigheidstoeslag vervalt en je klimt nauwelijks op!
ja dat heet in mijn ogen toch echt discriminatie.
Joyce van de Pas
|
|
22
-
10
-
2008
|
10
:
44
uur
Hoezo generaliserend en hoe moeilijk kan het zijn ?
Vergelijk het salaris van de vrouwen en de mannen die op dezelfde wijze keuzes hebben gemaakt in hun carriere (ook al hebben ze eventueel een kind gekregen)en dan heb je je antwoord, toch ?
Yente
|
|
22
-
10
-
2008
|
10
:
57
uur
Een verschil in salaris ontstaan door individuele, verschillende keuzes, is niet discrimerend. Helaas is het bij mijn werkgever zo dat je anders benaderd wordt als vrouw, meer moet 'vechten' tijdens een vergadering gehoord te worden en minder betaald krijgt dan collega's (die niet zoals ik 's avonds en in het weekend bereid zijn te werken en daarvoor ook benaderd word). Maar goed, ik zal wel een uitzondering zijn.
S. Engelsman
|
|
22
-
10
-
2008
|
15
:
33
uur
Ik weet niet hoe het nu is, maar tien jaar geleden, toen ik mensen in de gezondheidszorg interviewde over dit onderwerp, werd mij duidelijk verteld door de verantwoordelijken dat zij mannen eerder promotie zouden geven omdat ''die een gezin moeten onderhouden'' en dat zij ook meer kansen kregen om bij te verdienen. Zij kregen bijv. meer kansen om overuren te maken.
Hebben de onderzoekers ook gekeken of vrouwen er zelf voor kozen om een tijdje te stoppen? Zelf vond ik het helemaal niks om thuis te zitten met kroost, maar ik kon niet anders, omdat er geen opvang te vinden was op de tijden dat ik het nodig had. Bovendien heeft mijn zoon op zijn 11de 3 weken lang alleen ziek thuisgezeten omdat er nergens een oplossing te vinden was. Ik vond en vind dat schandalig.
Zelf werk ik nu voornamelijk thuis in mijn eigen bedrijf omdat dit de enige manier was waarop ik werk & een kind in de brugklas kan combineren. Voor die leeftijdgroep is er namelijk geen behoorlijke opvang meer.
Ik ben wel assertief, maak wel overuren, streef zeker naar succes en steek mijn ambities niet onder stoelen of banken.
E.Lensen
|
|
23
-
10
-
2008
|
09
:
51
uur
Als vrouw dacht ik tegen precies dezelfde lamp te lopen als mannen die niet langer werken, niet alles op alles zetten om een betere (betaalde) baan te krijgen.
Hoe kan het dan toch dat mannen in mijn werkkring, die
net zo hard -soms minder hard-
net zo goed - soms minder goed- presteren, zeggen minder ambitie te hebben dan ik,
minder uur per week werken dan ik,
net als ik een gezin met kinderen hebben,
gemiddeld 5 jaar jonger zijn dan ik,
beter betaald dan ik, toch die (hogere)functie krijgen?
En dan erbovenop: voorrang op cursussen tbv persoonlijke ontwikkeling?
Het antwoord is: HIERACRHIE van de langstzittende. De vrouw jobt van de ene leuke baan naar de ander omdat ze ''leuk'' werk zoekt en bouwt daarmee geen dienstjaren bij hetzelfde bedrijf op.
De man blijft steevast op zijn plek vanwege de zekerheid van een baan/salaris. Als je lang genoeg blijft zitten, komen de kansen vanzelf.
Dat doe ik juist niet, want ik vind wel een baan, het salaris is nergens minder, maar ook niet meer.
( tegenwoordig kun je er op rekenen dat als je 4 -5 jaar ergens vast zit je vanzelf ''doorgroeirechten'' opbouwt). Wellicht is onderzoek naar ''Hierarchie van de langstzittende'' vanaf het moment dat er een gezin gesticht is interresant?
K.Dix
|
|
23
-
10
-
2008
|
22
:
15
uur
Als medewerker op de HR afdeling moet ik helaas bevestigen dat vrouwen (dus ook in de onderneming waar ik werk) vaak minder verdienen dan hun mannelijke collega's. Ze maken ook vaak minder kans op promotie. In vele gevallen willen de managers die hierover beslissen niet toegeven dat er verschillen zijn. Liefst van al maken ze een bocht rond het onderwerp of ontkennen ze het gewoon.
Wendy
|
|
26
-
10
-
2008
|
14
:
46
uur
Zelf ondervonden, dat wij vrouwen worden onderbetaald. Wat heb ik zelf daaraan gedaan? Ik ben brutaal geweest om te gaan solliciteren, om te kijken wat ik nog waard bent op de arbeidsmarkt. Er voor gezorgd, dat ik bepaal welk bedrijf bij mijn kwaliteiten past en niet andersom! Bij een betere aanbod heb ik dat aan mijn werkgever bekend gemaakt om te kunnen onderhandelen. Denk er goed overna hoe je dat gaat brengen. De werkgever zal dan idd versteld staan van deze uitdaging...dat kan leiden tot promotie of salarisverhoging. Lijkt het anders uit te pakken? Dan moeten wij ons zelf eerst afvragen of we dan wel op de goede plek zitten.
A.C. Buis
|
|
26
-
10
-
2008
|
20
:
42
uur
Als vrouwen en mannen nu eens op hun feitelijke prestaties worden afgerekend (in plaats van allerlei andere triviale zaken), dan motiveert dat wellicht ook om full-time te gaan werken. Kijk naar het succes van Nederlandse vrouwen (waaronder heel wat moeders) op de Olympische spelen.
Marieke Evertsen
|
|
27
-
10
-
2008
|
07
:
59
uur
Wat is het toch weer heerlijk voor die (waarschijnlijk) mannelijke onderzoekers om de ''schuld'' voor het verschil in salaris bij de vrouw zelf neer te leggen. Wij werken te weinig, wij werken niet hard genoeg, werken niet over en willen graag thuis blijven voor de kinderen.
Zolang er mannen zijn die dit blijven geloven, zal er helaas ook deze ongelijkheid blijven bestaan.
Even kijkend naar mijzelf: vanaf mijn 17de altijd keihard gewerkt. Ondertussen ook nog opleidingen volgen om uiteindelijk een masters in mijn handen te hebben. Overwerken? Werkweken van 80 uur waren meer regel dan uitzondering. Helaas krijg je de overuren niet betaald als manager zijnde maar je doet het, omdat het werk het van je vraagt. Kinderen? Die heb ik niet en die zullen er ook niet komen. Toch verdiende ik minder dan mijn mannelijke collegae, niet een klein beetje maar zo'n €20.000,- op jaarbasis. Ligt het aan mijn eigen werkhouding en werkethiek of toch een beetje aan de gedachte dat mannen het meer ''verdienen'' om beter te verdienen dan vrouwen?
inmiddels heb ik een eigen bedrijf, ik bepaal liever zelf hoeveel ik waard ben, hoeveel ik verdien. Ook dit is trouwens een trend die je steeds meer ziet: vrouwen beginnen steeds vaker een eigen bedrijf, onder meer omdat het gevestigde bedrijfsleven niet de gelijkheid biedt die we mogen verwachten.
Saskia
|
|
27
-
10
-
2008
|
10
:
24
uur
Ik ben een vrouw van 31, geen kinderen, ben niet van plan minder te gaan werken en werk veel over. Ik wil graag carriere maken, spreek deze wens uit, volg trainingen. Als er iets af moet, maak ik het af. Als het druk is neem ik werk mee naar huis en zit ik hele avonden en weekenden te werken. Wat dat betreft zou ik niet moeten onderdoen voor een man. Sterker nog: veel mannen in mijn omgeving doen dit niet! Ik heb ook een functie waarin je zowel mannen als vrouwen tegenkomt.
We zullen het zien bij mijn eerstvolgende salarisronde, of ik op gelijk niveau met mijn mannelijke collega's uitkom...
Tot nog toe kan ik niet anders concluderen dan dat er toch wel enigszins sprake is van discriminatie...
Hetgeen wat volgens ons ook 'meewerkt' aan de ongelijkheid in salarissen is simpelweg het feit dat mannen veel beter kunnen en durven te onderhandelen over hun salaris. Dit wordt vaak door de bedrijven overigens op prijs gesteld, want dit geeft ook direct de onderhandelings'skills' van de persoon in kwestie weer. En de man in kwestie krijgt wat hij wil (of meer)!
Vrouwen vinden het over het algemeen moeilijk om over het salaris te praten en initiëren die onderhandeling vaak niet.
Dit heeft veelal te maken met de opvoeding van (lieve) meisjes versus de opvoeding van (stoere) jongens.
En dan wordt e.e.a. toch al een stuk logischer, nietwaar?
J.E. Heinen
|
|
27
-
10
-
2008
|
16
:
48
uur
Ooit nam ik een positie over van een collega. Deze collega was een man en hij was ca. 20 jaar ouder dan ik. De inhoud van de functie stond echter vast, of hij hem nu invulde of ik. Bovendien vertrok hij omdat hij niet goed functioneerde.
Wat bleek: hij verdiende toen hij weg ging 50% meer dan ik, toen ik er kwam! Ik had zelf 10 jaar werkervaring en 3 jaar ervaring op soortgelijke functies.
Natuurlijk mag leeftijd en ervaring een verschil maken, maar 50% op dezelfde functie?
Ik heb het aangekaart, en tevens aangegeven dat ik dit op seksediscrimininatie vond lijken.
Mijn leidinggevende heeft daarop overigens direct actie ondernomen. Toen ik 3 jaar later uit dienst ging zat ik op hetzelfde salaris als mijn toenmalige voorganger.
Maar zeg nu niet dat verschil in beloning tussen mannen en vrouwen niet bestaat en blijft bestaan als je het niet aankaart.
J. Hensen
|
|
3
-
11
-
2009
|
11
:
18
uur
Ik denk dat het artikel de halve waarheid is. Zelf heb ik mijn leven lang ervaren dat je als vrouw niet dezelfde waardering krijgt als mannen. Dat begon al met de opmerking: we investeren niet in opleidingen van vrouwen, want die houden toch op met werken als ze kinderen krijgen. Voor de laagste functies werden bijna per definitie vrouwen aangenomen, want 'een man is op die functie binnen een jaar weg en anders doet hij zijn werk niet goed'. Bij een reorganisatie werden vooral vrouwen ontslagen, want zij hadden geen gezin te onderhouden (er werd niet gecheckt of dat wel klopte). Toen ik als bedrijfsjournalist ging werken kreeg ik een lagere salarisschaal dan mijn mannelijke collega, die dezelfde functie had, want 'wat ik deed was hetzelfde als een secretaresse'.
En nu ik als zelfstandige werk merk ik dat het uurloon van vrouwen aanzienlijk lager ligt dan dat van mannen. Als ik meer vraag, maak ik geen kans.
Ik vrees dat ik niet de enige ben die dit in haar carriere heeft ervaren.
BA van der Schans
|
|
9
-
11
-
2009
|
16
:
17
uur
De discussie dat vrouwen minder verdienen is eigenlijk niet aanwezig. Ze verdienen minder. Hoe dat komt, dat is de andere kant.
Persoonlijk zie ik ook het verleden er nog een stuk in. Vroeger was het zo dat de man verdiende en de vrouw thuis zat. Dat is veranderd door de vrouw door mee te werken. In het begin mocht het niet teveel zijn.
Nu vrouwen steeds zelfstandiger worden, Zouden ook de salarissen moeten veranderen. Als man zijnde vind ik dat niet meer dan normaal.
Andere mensen zeggen dat vrouwen het ''zwakke'' geslacht zijn. Dat vind ik ook niet kloppen.
Uiteindelijk vind ik dat de vrouw als het om dezelfde functie gaat, evenveel zou moeten verdienen. Dit omdat ze hetzelfde doen.
