24 september 2008 -
Het salaris is de belangrijkste reden waarom hr-professionals liever geen ouderen aannemen, blijkt uit onderzoek van HRBase.nl. 310 hr-professionals werd gevraagd of zij een 60-jarige zouden aannemen voor het salaris van een 30-jarige. 78 procent zei 'Ja, want een hoger salaris is de enige reden dat niet te doen.'
Door de krapper wordende arbeidsmarkt verlangt de regering van mensen dat zij langer doorwerken. In de praktijk blijken bedrijven echter toch een voorkeur te hebben voor jongere werknemers. Uit het online onderzoek blijkt nu dat 22 procent van werkgevers maar moeilijk loskomt van het stigma 'inflexibel' dat aan oudere werknemers kleeft. De ruime meerderheid ziet echter de hogere loonkosten als enige echte belemmering voor het in dienst nemen of houden van ouderen.
Demotie
Een mogelijke oplossing is dat oudere werknemers weer genoegen nemen met een lager salaris (demotie), een andere is het geven van subsidies of bonussen aan bedrijven die oudere werknemers aannemen. Tijdens Prinsjesdag kwam het kabinet met dergelijke maatregelen. Zo krijgt een werkgever die een 50-plusser met een uitkering in dienst neemt, drie jaar lang 6.500 euro. En werkgevers die iemand van 62 jaar of ouder in dienst houden, ontvangen daarvoor 2.750 euro premiekorting.
Weer een onderzoek dat slecht is uitgevoerd.
Geen woord over de functies waar we het over hebben, want een manager van 56 is zijn geld heus wel waard, terwijl dat voor een stratenmaker een heel ander verhaal is.
Ondanks mooie plannen als leeftijdsbewust beleid is blijkbaar het dogma van de oudere vastgeëtst in de cortex van enkele vastgeroeste HR managers, die we maar beter gewoon personeelboer kunnen noemen.
De oplossing van onze overheid kan op de hoop van alle oplossingen die dit kabinet heeft gepreveld. Symbool politiek die niets uithaalt.
Wat een onzin! Juist door voorstellen over demotie versterkt het beeld dat de seniore werknemer te duur is. Het lijkt mij beter te kijken naar de ervaring,competenties, betrokkenheid en gemotiveerdheid van deze groep werknemers.
Als alle investeringen van overheidwege nu eens zouden worden aangewend om de vooroordelen weg te nemen, want dat zijn het, blijkt keer op keer uit onderzoek, zal de marktwerking hier vanzelf regulerend werken.
Is het niet zo dat ondernemers kijken wat de terugverdienmogelijkheden zijn van het inzetten van personeel. OKE soms gaat de kost voor de baat, maar volgens mij is er geen ondernemer die personeel uit een soort luxe of andere nobele motieven aanneemt.
Ik zou dus willen stellen dat personeel een kostbaar bezit is, waar werkgevers zuinig mee om dienen te gaan.
Bert Huisman, 52 jaar jong en gedreven coach
Sandra de Bruijn
|
|
24
-
09
-
2008
|
21
:
28
uur
Wat mezelf betreft, ik ben nu 51 jaar. Flexibel? zeker weten, ben zelfs naar het buitenland vertrokken vanwege een baan. Waarom? juist omdat jullie werkgevers, werknemers zoals mij geen baan gunnen omdat je zogezegd te duur bent. Misschien zouden die belachelijke hoge lonen van Managers e.d. eens wat lager moeten. Of is dat weer een ander verhaal?. Jullie vergeten bovendien, dat VOORDAT deze economie zo-gezegd plat ging, mensen gestimuleerd werden tot het kopen van woningen, auto's e.d. Niks was teveel, je werd praktisch iedere dag overgoten met aanbiedingen omtrent leningen. Zulke dingen kon ik mij echter nooit veroorloven. Ik moest ooit geld lenen om Sinterklaas te kunnen vieren omdat mijn jongste zoontje niet zo goed wist hoe hij op school uit moest leggen, dat de Sint nooit bij ons langs kwam. De hoge onkosten binnen het gezinsleven, sinds de euro zijn intrede deed heeft bij een-ouder gezinnen zulke problemen veroorzaakt, dat je noodgedwongen op eten moest besparen. Bedrijven die jou uitmelken met leugens: gas/elektriciteit en een internetbedrijf, ja zelfs de belastingdienst of gemeente belasting wordt soms op onverklaarbare manier berekent, kunnen dit ook ongelimiteerd doen omdat niemand deze bedrijven controleert. Ik kan daar een boek over schrijven. Als je dan opeens op straat komt te staan omdat de id-banen zijn opgeheven, ben je ook niet meer welkom in deze maatschappij. Zelfs als je aangeeft dat je hetzelfde loon zou willen verdienen als de jongeren omdat je dan tenminste nog boven de uitkering uitkomt. Je bent te oud, en zou teveel kosten wordt uiteindelijk met pijn en moeite toegegeven. Voor jouw expertise wil men dus liever niet meer betalen. Momenteel krijg ik verschillende keren een aanbod voor werk in het land waar ik verblijf. Ik sta lang niet zoveel meer onder druk nu ik dit weet. Het voelt goed en je krijgt meer zekerheid wat je aflossingen betreft, die je in het verleden moest maken vanwege de opvoeding voor je kinderen, een fiets voor school en andere onkosten binnen een gezin. Ik mis mijn kinderen heel erg, maar ben dolgelukkig dat ik nu wel mag werken. Nederland heet mij niet meer welkom ook niet omdat ik een buitenlandse partner heb die ik naar mijn verblijfplaats wil laten overkomen omdat we daar grote kans toe hebben. Ik vind de Nederlandse maatschappij kil en onpersoonlijk. Ik heb zelf een warme persoonlijkheid en daarom juist veel moeite met dit alles. Maar ik ben een doorzetter, en geloof in mezelf. Ik lees jullie website graag, het is leerzaam. Ook omdat ik zelf een eigen bedrijf wil beginnen zodra ik het aan kan.
Saskia Van Begin
|
|
25
-
09
-
2008
|
09
:
51
uur
Hoi,
Goede enquête, eindelijk! Ik moet me aansluiten bij de vorige schrijfster, Sandra. Ik ben zelf marketing-communicatiespecialist. Ik was werkzaam als marketing manager bij verschillende internationale bedrijven binnen zeer verschillende discilpines. Ik ben nu 43. Gedurende een verblijf in buitenland (via de baan van mijn echtgenoot) heb ik me bijgeschool in talen. Nu ben ik weer terug in Nederland. Ik ben sinds meer dan een half jaar volop aan het solliciteren en wat ik merk is dat ondankts mijn prachtige CV, nieuwe ervaringen, sprankelende en enthousiaste persoonlijkheid, laten we het maar gewoon benoemen (wat altijd een plus bleek te zijn in vorige banen) ben ik nog altijd brieven aan het schrijven!
Wat gebeurt er: bij uitnodiging via een personeelsselectiebureau krijg ik te maken met (junior) HR beslissers die totaal inhoudelijk niet begrijpen wat de expertise van een senior manager betekent. Dat kunnen ze helaas ook nog niet. Besluit: dag perfecte baan, verkeerde piste. Vaak wordt ik zelfs niet uitgenodigd zelfs als mijn profiel perfect bij de baan past! Een groot deel van mijn sollicitaties blijft zelfs onbeantwoord.
Ik concludeer dat ik moet concurreren met 30'ers wat opmerkelijk is want no way dat je met enkele jaren ervaring het beslissingsnivea, efficiëncy en doortastendheid kunt bereiken van een professional met 10 jaar meer deskundigheid (uitzonderingen daargelaten). Bovendien moet het gros van deze groep nog door die luierperiode! Afwezigheid op de werkvloer, groot verloop... die periode ligt allang achter me. Verkeerde redenering werkaanbiedend Nederland goedkoop personeel resulteert in duurkoop! Mijn carriëre heeft de bedoeling een tweede vlucht te nemen! Hokjesdenken, rigiditeit, weg verbeelding: Nederland lijkt te 'verRTLiseren': overal eenheidsworst. Ik ken veel van deze 'high-potentials' die precies in hetzelfde schuitje zitten.
Elsevier: hoe komen jullie aan die salarisindicatie per beroepgroep?. Ondanks dit alles blijf ik nog even krachtig schrijven! Misschien toch maar weer terug naar het buitenland?
Jammer hoor, al dat werkpotentieel dat onbenut blijft. De arbeidsmarkt is blijkbaar helemaal niet zo krap, tijd voor een volgende enquête zou ik zeggen.
G.J.
|
|
25
-
09
-
2008
|
12
:
24
uur
Na het lezen van al deze berichten ben ik weer versterkt in mijn ideeen. Ik ben momenteel bezig met het oprichten van mijn callcenter. Ik heb er heel bewust voor gekozen om samen te gaan werken met CWI's, DMO, UWV en noem ze maar op omdat ik vind dat mensen van 40+ juist van onschatbare waarde zijn! Bent u wel eens gebeld door een meisje van 18 en die u het hemd van je lijf vraagt over pensioenen en hypotheken?? In dit geval is het nou eenmaal beter om een ouder iemand aan de telefoon te hebben. Daarnaast is het zo dat deze mensen meer levenservaring hebben en meer werkervaring hebben dan wij broekies... dus wie zijn wij dan om tegen de oudere groep te zeggen dat ze 'niet goed genoeg zijn' ??
Gerdien... 27 lentes jong en heel goed beseffend wat 40+ers voor de maatschappij zouden kunnen betekenen
R.V. Molenbroek
|
|
29
-
09
-
2008
|
11
:
31
uur
In ketelbinkie kan je het al horen.
''want zieke zeelui zijn nadelig en brengen schade aan de vracht''
Oudere werknemers zijn vaker ziek mankeren van alles en hier in Nederland is een werkgever heel slecht af als de werknemer ziek wordt.
Bedrijven nemen geen risico dat zie je ook in het beleid, regelingen om er na je 50ste vervroegt eruit te gaan zijn er te over.
Als er aan de ontslag bescherming en de zorgkosten problematiek niets gedaan word, gaan steeds meer bedrijven naar het buitenland en wordt het hier alleen maar erger.
Er is zat werk maar alleen voor mensen die niets onder de leden hebben.
Marcel van Vliet
|
|
3
-
10
-
2008
|
10
:
44
uur
Er zal een kern van waarheid inzitten, maar dient het onderzoek zich niet op te splitsen tussen lager en hoger geschoold personeel of de posities die men door jaren van hard werken heeft weten te bereiken. Ik denk van wel.
Het is jammer dat de heer Molenbroek zo'n gekleurd beeld heeft van oudere werknemers.
Ik kan mij overigens wel voorstellen dat een fabrieksarbeider een ander ziektebeeld kan vertonen dan een gemotiveerde vijftiger op een uitdagende positie.
Zelf behoor ik tot de laatste categorie en ik kan u vertellen dat ik minder verstek laat gaan dan de jongere generatie.
Kwestie van mentaliteit, niveauverschil, verantwoordelijkheidsgevoel, betrokkenheid met het bedrijf......
Ik wil hier natuurlijk niet alle jongeren over één kam scheren maar ik ben er van overtuigd dat de gemiddelde oudere absoluut positiever en flexibeler is dan veelal wordt gedacht.
Overigens heb ik zoals wellicht tussen de regels door is te lezen een uitdagende functie en vertoon ook geen ''job-hoppende'' mentaliteit.
Ook zo lekker voor een bedrijf, zijn de jongeren net een beetje opgeleid en gaan ze vruchten afwerpen, hup voor € 100,00 meer, of een auto, of voor één of ander apparaat waar je van alles mee kan doen en uiteindelijk ook nog bellen, naar een ander bedrijf.
Beetje gekleurd maar dat schijnt hier te mogen.
