23 september 2008 -
Naar schatting lijdt twintig procent van de managers aan een geestelijke stoornis. Als er zo’n steekje los zit aan de leidinggevende, resulteert dat nogal eens in een slechte verstandhouding met zijn werknemers. Voor hen reden om uit te kijken naar een nieuwe baan.
De Canadese professor en forensisch psycholoog Robert Hare zegt in De Pers dat het niet toevallig is dat veel managers een steekje los lijken te hebben. Management Team vat samen. Hare constateert een dunne scheidslijn tussen de eigenschappen die typerend zijn voor een persoonlijkheidsstoornis en de vaardigheden die nodig zijn om carrière te maken als leidinggevende. Zo is een goede manager enigszins dominant, maar de grens naar overheersing en onderdrukking is flinterdun.
Psychopaat
Een tot twee procent van de beroepsbevolking voldoet aan Hare’s beschrijving van een psychopaat. Vinf tot tien procent lijdt aan een andere persoonlijkheidsstoornis. Onder leidinggevenden ligt dat percentage aanzienlijk hoger. De Nederlandse hoogleraar en psychotherapeut Manfred Kets de Vries schat dat twintig procent van de managers een geestelijke stoornis heeft. Vooral in traditionele, hiërarchische organisaties is de kans groot dat medewerkers geconfronteerd worden met een pathologische baas, zegt psychologe Dominique Haijtema, auteur van 'Psychologie op de werkvloer'. Daar zijn de werkdruk en de competitie immers het grootst.
Bron:De Pers, Management Team
Ik wist het wel! Peter, hoor je het eens van een ander. Weet je ik kwam door het psychologisch onderzoek. Nu wil dat ook niet alles zeggen maar jij hebt er niet eens een ondergaan.
Kan dit onderzoek alleen maar onderstrepen want het strookt met mijn ervaring.
Als je dit leest zoek in vredesnaam hulp, Peter.
Groet,
Ton
peter
|
|
23
-
09
-
2008
|
08
:
39
uur
nou dit verklaart direct dat mijn ex-manager me doodleuk ging vragen of ik kon beloven in de KOMENDE twee jaar niet meer ziek zou zijn.
(na 1 dagje migraine)
en dan heb ik het nog maar niet over zijn pogingen om voortdurend alles met het leger te vergelijken
20% dat is me nogal wat. Zou dit een echt psychisch probleem zijn, dus wat uit henzelf komt? Of komt het wat meer door hun competitieve omgeving? Wellicht kunnen zij hun niet goed met hun spanningen omgaan.
Ton
|
|
23
-
09
-
2008
|
11
:
49
uur
@Peter, lijkt erop dat jij het over dezelfde persoon hebt als ik. HAHAHA. Welnu over een aantal dagen is hij ook mijn ex.
Ik kan er nu om lachen maar enkele maanden geleden was het een hel, Naïef van me om te denken dat het allemaal goed bedoeld was en dat meneer spanningen had van druk druk druk.
Maar na verloop van tijd was het duidelijk. Ik werkte bij een typische sadist die het fijn vindt om al zijn frustratie op een paar zwarte schapen af te reageren.
Helaas, las ik te laat de ''idiots guide for verbal selfdefense'', van Lillian Glass, het vervolg op ''Toxic People''.
Ik had te maken met een duidelijke vorm van een toxisch persoon.
De meneer verzoop steeds dieper in zijn eigen knoeierij en zocht kennelijk mensen die hij kon vernederen.
Ik ezel trapte er in. Ging zelfs nog geloven dat ik inderdaad verschillende zaken verkeerd deed. Maar wat ik ook probeerde het was nooit goed, goed genoeg.
Wat bleek iedereen wist dat hij zo was. Men adviseerde mij het me niet aan te trekken, het lag niet aan mij. Hij was nu eenmaal zo.
Het was een ex-militair en daar had hij op die manier leren leiding geven.
Tja, moet je maar kunnen dacht ik bij mezelf. Zelfs in dienst pikte ik zo'n toon niet dan ging ik ook dwars liggen.
Wat zei hij ooit eens tegen mij: '' ik breek je helemaal af en dan bouw ik je weer op precies zoals ik je wil hebben''.
Tja Peter, nu ben ik iemand die dan extreem dwars gaat liggen. Ik ben mezelf, heb dik 20 jaar ervaring en als hij denkt mij af te breken en weer op te bouwen zal hem dat opbreken.
Ik de psychische martelingen die hij op mij uitvoerde zat en heb de rollen omgedraaid.
Hij gooide zijn speeltje onmiddelijk weg.
Zelf denk ik omdat het kwam omdat we gezamelijk op training moesten. Hij bakte er niks van en zat met domme grijns verlegen excuses te zoeken voor zijn falen.
Ik moest reageren op zijn rollenspelletje en kon maar een ding uitbrengen. Prima zo, Peter, zoals je nu doet vind ik je veel menselijker.
Als je zo eens doet tijdens de dagelijkse werkzaamheden krijg je veel meer gedaan door de mensen.
Dat vond deze übermensch heel erg ongepast van mij. Kennelijk is toen iets geknapt in hem. Maar waarschijnlijk is tijdens zijn militaire dienst iets in hem geknapt.
Ik zal vervolgens als het kan met een hele grote boog om dergelijke vervelende labiele mensen heen lopen. Want voor je het beseft zit zo iemand zich te verkneukelen omdat ik een trauma heb.
Eigenlijk zouden arbodiensten zich hiermee veel meer moeten bezighouden.
Ik heb bij verschillende leuke bedrijven gewerkt waar veel personeel last had van dergelijke rotzakken. Ze melden zich ziek daardoor maar gaven aan dat ze de griep hadden, hoofdpijn enz.
Wie de ware reden opgaf had een probleem. Immers die moest de confrontatie aan met dergelijke personen en stuitte op onbegrip. Had zijn exit al binnen.
Maar goed, de exit is dan ook het beste eigenlijk.
Groet,
Ton
M. van de Pasch
|
|
23
-
09
-
2008
|
12
:
56
uur
Is het niet zo dat meer dan de helft van de bevolking psychopatisch is aangelegd? Mede de tijd waarin een mens leeft en niet kan beantwoorden aan de rol die hij of zij graag zou willen spelen. Krijgt men deze niet toebedeeld dan dwingt men hem af en neemt de gekste poses aan om meer macht te krijgen. Al de psychologische testen zijn momentgebonden. Laten we eerlijk zijn. De hele psychiatrie moet op de schop want daar zitten de meeste steken los. En die willen een ander beoordelen. Onverantwoord om de ene gek op de andere los te laten. En zo is de kring weer rond. Wie lacht niet die de mens beziet volgens Horatio. En dat doen we dan maar.
R.
|
|
23
-
09
-
2008
|
12
:
56
uur
Ach tja,
Weer iemand die zijn naam moet neerzetten door een spraakmakend onderzoekje.
Managers zijn ook mensen. Bull shit dat op het operationele vlak de organisatie gemaakt wordt.
Onderzoek ook eens de psychische gesteldheid van medewerkers die er voor kiezen om onder een manager te gaan werken.
Respect
peter
|
|
23
-
09
-
2008
|
14
:
54
uur
Maar pas na weken of maanden weten die medewerkers met wat voor iemand ze te maken hebben (dit kan natuurlijk ook andersom gelden en we moeten het niet generaliseren) maar ook niet doen alsof dit soort machtsverhoudingen niet voorkomen.
En bij mij was het wrange dat de uiteindelijke man die ook over arbozaken ging..... u raadt het al.
Ton
|
|
24
-
09
-
2008
|
02
:
24
uur
@ Peter,
Ik ben het helemaal met je eens. Ik had de neus vol van managers met een psychisch probleem. Ik heb dan ook tijdens het solliciteren destijds behoorlijk doorgevraagd aan de potentiële leidinggevende, in de hoop een duidelijker beeld te krijgen van mijn toekomstige leidinggevende. Hij deed zich heel schappelijk voor, beloofde mijn de maan.
We tekende een contract met wederzijds tussentijds opzegverbod. Na de proeftijd, waarin hij trouwens heel aardig was, begon de ellende. Op een bepaald moment begon hij te acteren als Ramsey, de chefkok. Alleen Ramsey heeft vaak nog wel een punt, dat miste ik bij hem. Ik hield me koest besprak het bij pz en nog wat collega managers. Iedereen kende het probleem, zo deed hij al jaren, proberen te negeren was het advies. Nou, ik ben op een goede dag in de aanval gegaan en heb hem op zijn nummer gezet. Gewoon, aangeven dat je hem niet begrijpt,je eigen ding doen en aangeven dat hij het kennelijk niet goed uitlegd. Verbaasd kijken als hij zegt dat je je moet veranderen in iemand. Eigenlijk keek ik alleen nog maar verbaasd naar hem, boos werd ik al lang niet meer. Aanvankelijk werd ik boos, probeerde grenzen vast te stellen. Maar dat werkte niet. Er was gewoon geen respect van hem zijn zijde om je accepteren wie je bent en waarvoor je staat. Vreemd genoeg was ik daar wel op geselecteerd tijdens een meerdaags psychologisch onderzoek en in de uitslag herkende ik me ook heel goed. Nu was dat kennelijk voor hem een probleem. Ik heb op een gegeven moment gewoon gezegd kijk maar wat je met me doet, koop mijn contract maar af als het je niet bevalt of accepteer me zoals ik ben. Ik kan mij zelf niet zo veranderen zoals jij dat beschrijft, weet niet eens waarin ik me moet veranderen dat kun je niet eens beschrijven.
Je zou me ondersteunen bij het werk, maar dat doe je niet door voortdurend mij af te zeiken en elke week het vertrouwen op te zeggen, te roepen dat er geen basis is en je geen meerwaarde ziet. Om vervolgens met het verwijt te komen dat ik niet vrolijk ben, geen zelfvertrouwen heb, geen uitstraling en te zeer voor de medewerkers ben.
Grappig genoeg bleek ik mijn werk, beter te doen dan verwacht, de cijfers waren beter dan ooit en mijn medewerkers hielpen me en waren blij dat ze voor en met mij konden werken.
Dat bleek ook uit mijn exitgesprek en afscheid. Iedereen vond het jammer dat het zo was gelopen en gaf aan dat het niet aan mij had gelegen. Dat kreeg ik zelfs van PZ en de directie te horen.
Goed toen ik die houding aannam van bekijk het ff, ik doe wat ik doe en past je dat niet dan maak je maar een keuze.
Toen was hij zijn macht kwijt. Het duurde nog een 3 tal weken en toen had hij zijn keuze gemaakt. Ik kreeg de zak geld.
Echter de 3 weken was ik het meest succesvol. Het maakte mij niet uit wat het resultaat was maar ik kon eindelijk excelleren in mezelf zijn dan die leidinggevende te zijn die ik wil zijn.
Achteraf ben ik apetrots dat ik dit heb gedaan.
Ik koos uiteindelijk voor mezelf en dat moet je altijd doen.
Helaas Peter zoals zovaak krijg je meestal later pas in de gaten wat voor vlees je in de kuip hebt. Heel vervelend als je inkomen ervan afhankelijk is. Maar als je zelfrespect en zelfvertrouwen kapotgemaakt wordt door zoiemand dan ben je er nog erger aan toe. Dat is mij ooit overkomen en dat gun ik werkelijk niemand. Stom genoeg had ik dit ook nog verteld aan deze sadist, die dat natuurlijk aangreep om mij te breken. Helaas had hij er niet op gerekend dat ik na het terugwinnen van zelfvertrouwen en respect sterk kon zijn dan ooit tevoren.
hugo carsten
|
|
28
-
09
-
2008
|
11
:
03
uur
20%??? Psycholoog Robert Hare bedoelt zeker
80%!!!
ronin37
|
|
29
-
09
-
2008
|
09
:
53
uur
er zijn veel militairen en een bijzondere groep is de KMA- en KIM-officieren.
Zij leren in internaatsverband een cultuur die het best vergeleken kan worden met kenmerkende italiaanse families, waain de machts- en zwijgcultuur de belangrijkste peiler is.
Als iemand die daar is opgevoed de burgermaatschappij in gaat moet zijn adaptatievermogen al heel erg groot zijn wil hij goed kunnen functioneren.
De meesten zal dat niet lukken en gaan door met de cultuur die hen het meest eigen is.
Met alle gevolgen vandien.
Blijf uit hun buurt.
MvdPasch
|
|
29
-
09
-
2008
|
12
:
15
uur
Psychopaat, geestelijke stoornis. Bevinden zich hieronder ook degenen die moeten integreren? Want hier hoor ik niets over. Of leggen zij geen gewicht in de schaal? Anders wordthet verhaal weer anders.
peter
|
|
29
-
09
-
2008
|
20
:
28
uur
@mvd pasch
ik zou graag antwoord willen geven, ware het niet dat de vraag van u mij niet helemaal duidelijk is, kunt u deze nader toelichten ?
M van de Pasch
|
|
14
-
01
-
2010
|
16
:
15
uur
Dan wil ik graag jullie mening. Na 10 jaar werkzaam te zijn bij een ziekenhuis als med.secr. krijg wordt mij medegedeeld we hebben geen 5 dagen werk meer. Misschien hooguit 3 dagen. Of ik wel eens had gedacht aan de OBU of de FLEX. Nee natuurlijk niet. Ik voel me prima was mijn antwoord. Ik moet nog 2 jaar tot mijn pensioen. Ik heb zelfs al die jaren nog werk erbij gekregen van de administratie omdat ze tot over hun oren in het werk zaten. Nu moet een gedeelte terug. De analisten hebben weinig werk te doen omdat een gedeelte naar een ander ziekenhuis is overgeheveld. Ik wil pensioenbreuk voorkomen anders zou ik al die jaren voor niets hebben gewerkt. Het scheelt immers een paar honderd euro als ik eerder stop. We kunnen hooguit naar PZ om samen te kijken of die 2 dagen eventueel te overbruggen zijn op andere afdelingen. Maar dat is niet zeker werd mij gezegd. Je staat met de rug tegen de muur. Wat er nu gebeurt is dat de analisten zich met de administratie gaan bemoeien. Reden om maar bezig te zijn. De Abvacabo gebeld. Alles moet op papier gezet worden en ik mag niets toegeven. Vraag me toch af of dit zo wel mag. Zonder juridische ondersteuning red ik het niet.
gerben brakbeens
|
|
11
-
01
-
2010
|
18
:
17
uur
psygopatische persoonlijk heden weten goed hoe ze kunnen manipuleren en komen er altijd weer uit met een smoesje of zo ze zijn inteligent
.LIEFFE MENSEn
H.
|
|
11
-
01
-
2010
|
20
:
48
uur
Hehe, snap ik eindelijk waarom mijn ex manager van die vreemde trekjes had. Zij moet bij die 20% horen. Alleen maar op een ziekelijke manier macht willen afdwingen, iets dat notabene als een van de belangrijkste valkuilen voor managers wordt gezien. Met macht dwing je geen respect af!! Helaas hebben ze dat bij het desbetreffende bedrijf nog steeds niet in de gaten, en hebben er al 10 personen op deze afdeling ontslag genomen in een jaar (inclusief mezelf). En de manager zit er nu nog.
Ongelooflijk dat niemand het wil zien, en niemand er iets aan heeft gedaan, ondanks aangeven in HR gesprekken. En maar adverteren als een van de beste financiele werkgevers van NL...zucht..
g van brussel
|
|
12
-
01
-
2010
|
00
:
20
uur
let nu even goed op en denk na. Er zijn dictatoriale en democratische systemen.
Een militaire organisatie is principieel geen democratisch systeem omdat het uitgaat van onvoorwaardelijke discipline en een staf- / lijnorganisatie in oorlogstijd. Befehl ist Befehl en als je het er niet mee eens ben kun je achteraf in bezwaar gaan.
Bij democratische systemen die zelden voorkomen en ook niet in Nederland, de UK of USA bestaan alhoewel men ons anders wil doen geloven, is er sprake van inspraak maar geen gezamelijke besluiten.
Dus als je een baas/chef hebt met een militaire achtergrond, verwacht dan niet dat hij reageert zoals jij dat als NuKuBu (Nutteloze K.t Burger in zijn woordenschat) gewend bent.
Als je het boek ''Ve3rtel dit toch aan niemand. Leven aan het hof.'' leest, weet je ook het systeem in de militaire gemeenschap.
Succes met overleven.
Wil je hem kwijt, dan kan dat via een georganiseerde actie. Vorm een groep van ontevredenen en vraag de directeur een onderzoek te doen naar zijn functioneren omdat niet met hem is samen te werken. Indien de problemen niet opgelost worden kunnen jullie niet meer functioneren en ga je weg. Dat gebeurt ook met trainers in de voetbalwereld.
Het werkt als een trein, hoewel die bij slecht weer tegenwoordig ook wel eens niet rijden. Dat was vroeger wel eens anders! Ha, ha, ha.
MvdP
|
|
12
-
01
-
2010
|
07
:
57
uur
H. Heel herkenbaar ja. Daarnaast nog het achterbakse gedoe. Als 1 iemand over de ander kletst en bij de leigingevende naar binnen gaat dit gelijk wordt gelooft. Levensgevaarlijk. Zo zijn er inderdaad meerdere vertrokken. Dat zegt iets over leiding. Managementcursussen beloven nog geen eerlijkheid. Ellebogenwerk en een pokerface daar kun je een hoge stoel mee bereiken. Ben zo blij dat ik anders ben.
Hugo Carsten
|
|
12
-
01
-
2010
|
16
:
36
uur
Maar 20%???
60% is meer geloofwaardig!!!
MvdPasch
|
|
13
-
01
-
2010
|
08
:
24
uur
Ik ken een groep van ontevredenen die inderdaad de koppen bij elkaar had gestoken. Allemaal bewijs de leidinggevende deugde niet. Die kerel ging met een gouden handdruk weg van een paar ton. De groep van ontevredenen had het nakijken want de volgende gast was weer zo. Corruptie bestaat
Maria
|
|
13
-
01
-
2010
|
10
:
52
uur
PSYCHOPATEN GROOTSTE OORZAAK ONDERWIJSFALEN
De uitkomsten van dit onderzoek heb ik met name veelvuldig in het onderwijs ondervonden en is de laatste twintig jaar erger en erger geworden. Wat me echter verbaasd is, dat er door inspectie en ARBO niets mee gedaan wordt. Veel slachtoffers in het onderwijs zijn het gevolg. Hierdoor ontstond een leegloop van leerkrachten, met name de beter opgeleide kritische goede leerkrachten met hart voor de leerling, vertrokken. Dit probleem bij de bron aanpakken, schijnt heel ongebruikelijk te zijn bij overheid en instanties.
De ARBO arts heeft een schat aan informatie over de machtspelletjes van de managers en de ziekte-gevolgen bij het personeel van de scholengemeenschappen. Ook de inspectie zegt niets te kunnen doen in dergelijke gevallen die talloos zijn, maar onderkennen de problemen wel. De managers hebben zelfs meer macht gekregen door zelf met de financiele middelen te mogen goochelen. Het enige wat een toekomstig leerkracht kan doen om te voorkomen bij een psychopatische manager te werken is niet solliciteren op een school waar heel vaak vacatures zijn, vooral door het jaar heen gooien ze er al mensen uit. Een goede school heeft een HR-manager waar personeel niet weg wil en er ook geen vacatures zijn daardoor. De psychopaten verschuilen zich achter het lerarentekort dat ze voor een groot deel zelf gecreeerd hebben. Ook het welzijn van de leerlingen telt niet op zulke scholen. Een docent met kennis en een analytisch en kritisch persoonlijkheid moet eruit, ook tijdens het schooljaar, waardoor de leerlingen de dupe worden. Het enige wat telt is, dat de psychopaat alleen meelopers als personeel wil, anders is het te bedreigend voor de macht van de psychopaat. De meelopers moeten zelfs met hem meeliegen om bewijzen te kunnen verzamelen voor ontslag van collega's. Doe je hieraan niet mee dan kom je op zijn zwarte lijst. In Purmerend zag ik in de beginjaren van 1990 op deze manier tientallen goede docenten de school verlaten. De gevolgen zijn nog steeds merkbaar en de macht van de psychopaat is nog groter geworden met alle gevolgen van dien. Inspectie zou veel meer instrumenten moeten inzetten om achter wantoestanden te kunnen komen veroorzaakt door psychopaten die manager spelen. De software hiervoor is in ruime mate aanwezig maar wordt niet ingezet omdat ...de managers en besturen medewerking weigeren uit angst voor verlies van macht. De UVA onder leiding van prof. dr. De Wolf heeft zonder resultaat dergelijke intstrumenten proberen in te zetten in het onderwijs in 1995. Reden van mislukken is wederom het kenmerk van de psychopaat die geen kritiek duldt en geen macht uit handen geeft. Hij wil macht, goed onderwijs en welzijn personeel is hieraan ondergeschikt. En zo blijven deze scholen altijd bestaan en komen deze managers zelfs aan het hoofd van hele grote scholengemeenschappen door fusies.
Het sneeuwbaleffect naar andere scholen is hierdoor veroorzaakt en zo zijn er nauwelijks nog mogelijkheden om deze wantoestanden aan tepakken.
Het was voorspelbaar als je de omschrijving van een psychopaat kent en weet dat er veel in het onderwijs werkzaam zijn.
Helaas doet niemand iets met de informatie.
M van de Pasch
|
|
13
-
01
-
2010
|
12
:
35
uur
Maria dit fenomeen doet zich niet alleen in het onderwijs voor. Het verspreidt zich als een olievlek naar alle bedrijven. Steeds meer psychisch gestoorden mag je wel zeggen lopen los rond en hebben zelfs leidinggevende functies. Als het werk maar gedaan wordt. Men is niet meer voor mens en welzijn. Bepaalde gekken onder ons waarvan je toch wel mag zeggen met een laag IQ of op 1 bult, trekken aan de touwtjes en degene waarvan het EQ op de goeie plek zit hebben het nakijken. We leven in een soort twilight zone. Normaal zijn is niet hot meer.
g van brussel
|
|
13
-
01
-
2010
|
14
:
33
uur
Maria, je hebt gelijk met je analyse.
Zelf heb ik als oud-directiesecretaris bij de overheid een diskette met excel-bestand van een loopbaan-/carriëreplanning t.b.v. een directeur bijgehouden. Het was zijn persoonlijke planning van de loopbaan voor ondergeschikte staffunctionarissen. In Excel werd een blad aangemaakt met organieke functies, de datum waarop de zittende functionaris op deze functie was gekomen, de naam van de functionaris, en in de volgende 3 kolommen de opvolgers in volgorde van prioriteit (1-3), tenslotte een kolom met bijzonderheden waarin gedachten stonden over een toekomstige functie voor de zittende functionaris.
Raakte de zittende of toekomstige functionarissen in diskrediet dan werd er een lagere prioriteit aan de functionaris toegekend zodat hij eventueel niet of later promotie kreeg.
Omgekeerd konden er ook nieuwe personen op de lijst komen.
Het was ook mogelijk dat een functionaris eerder naar een andere functie ging omdat hij in de ogen van de directeur beter had gepresteerd.
Verder zag ik dat er mensen waren die niet voldeden aan de functie-eisen, maar dan zogenaamd tijdelijk op de functie werden gezet en daarbij de mogelijkheid werd geboden om tegelijkertijd via studie/opleiding op termijn aan de functie-eisen te voldoen.
Dit is niet direct verkeerd, ware het niet dat mensen die wel aan de functie-eisen voldeden zonder duidelijke reden werden gepasseerd.
In het directie-overleg werden dan (volgens een bepaald patroon) links en rechts wat oppervlakkige en diskwalificerende opmerkingen over de persoon gemaakt of zogenaamd opties voor een andere toekomstige functie genomen, waardoor de persoon niet de meest geschikte was voor de bestaande vacature.
Directieleden wisten van elkaar voor wie ze als belangenbehartiger/kruiwagen optraden en speelden elkaar de bal toe.
Objectiviteit is nooit 100% en het laatste deel van de besluitvorming is altijd subjectief.
Wie ja-knikkers zoekt, kiest de persoon die
hem het meeste vertrouwen geeft. Dat is een gevoelskwestie.
Maria
|
|
14
-
01
-
2010
|
10
:
20
uur
Geachte heer van Brussel,
Erg bedankt voor uw reactie. Het is voor mij een eye-opener dat dit zo systematisch opgezet wordt. Uw reactie voegt zeker iets toe aan mijn beleving en maakt me weer iets minder naief.
Groet Maria
g van brussel
|
|
14
-
01
-
2010
|
11
:
39
uur
Er is nog iets. Normaal volgt op een vacature een vacaturepublicatie, maar niet altijd. Dan wordt er een spel gespeeld en krijgt de waarnemende functionaris alle tijd om zich te bewijzen. Als er dan uiteindelijk toch een vacature-publicatie is wordt de waarnemend functionaris met enkele(bewust gekozen)niet gelijkwaardige sollicitanten uitgenodigd voor de sollicitatie-gesprekken (selectie). De functionele chef en de personeelsfunctionaris weten hiervan en kiezen in het selectie-verslag de waarnemend functionaris. De toewijzing van de functie wordt schriftelijk door de directeur bekrachtigd. De niet gekozen sollicitanten krijgen een afwijzingsbrief die willekeurig uit een boek of bestand met standaardbrieven (juridisch afgezegend) wordt gekozen. De inhoud van de afwijzingsbrieven komt vaak neer op:
- u voldoet niet aan de gestelde eisen voor de functie (persoonlijke kenmerken,kennis, ervaring, dienst/vakgroep); of
- u bent niet de meest geschikte kandidaat (mindere positie of rang, ouderdom in rang, persoonskenmerken, sociaal gedrag, uitstraling, vertrouwen etc).
Soms wordt een kandidaat ook aangedragen door een bekende van of een hoger geplaatst persoon
dan de directeur.
De directeur wordt dan medegedeeld dat : ''De hoger geplaatste persoon het leuk zou vinden dat kandidaat Y de functie zou krijgen...''
Maria
|
|
14
-
01
-
2010
|
14
:
34
uur
Geachte heer van Brussel,
Wederom bedankt voor uw toegevoegde reactie.
Ik was tot nu toe nog in de veronderstelling dat ik door studie en perfectie in uitvoering van taken, waardering en promotie zou krijgen. Dit bleek keer op keer een teleurstelling. Nu veel te hoog opgeleid door die verkeerde aanname, word ik wel ingehuurd met een beetje geluk maar al gauw word ik of uitgewoond door taken te moeten doen die niet bij mijn functie horen, of als ik daar iets van zeg gewoon op straat gezet met leugens die een mens kapot maken bij te weinig veerkracht. Juridische strijd verlies je altijd vanwege de geslepenheid in het misbruik maken van wetten en grote ervaring in dit handelen van managers en besturen.
Het is hoog tijd om deze praktijken te keren naar een menselijker en kwalitatief beter niveau voor een ieder. Ik kan me niet voorstellen dat een manager rustig slaapt met in zijn hoofd de schrijnende gevolgen van zijn gedrag in omgaan met zijn personeel. Dus ook voor de manager is het beter om aan een onderzoeksintrument te worden onderworpen dat zijn kwaliteit van handelen meet naast die van ander personeel. Het fenomeen besturen in het onderwijs en hun taak is voor mij al helemaal vaag. Het lijken erebaantjes met heel erg veel te veel macht.
Dan schijnt er ook nog een rotary-club actief te zijn waar het netwerken wordt vorm gegeven. Dit is niet bereikbaar voor vrouwen waardoor ze altijd minder mogelijkheden houden en de gelijkwaardigheid ver te zoeken is.
Alles valt en staat dus niet bij kwaliteit maar het hebben van een netwerk dat je als kruiwagen kan inzetten. Triest omdat het ten koste gaat van de ontwikkeling van onze kinderen in het onderwijs.
Nogmaals bedankt voor het delen van uw kennis hieromtrent.
Groet,
Maria
g van brussel
|
|
14
-
01
-
2010
|
15
:
20
uur
Maria, ik denk dat velen net als jij in deze valkuilen trappen omdat er geen reguliere opleiding of studie is waarin je wordt geleerd welke sociale of juridische spelletjes er op de werkplek worden gespeeld. Dat is bijzonder voordelig voor werkgevers, want de benadeelde moet dan naar een jurist of Juridisch loket om advies en hulp te krijgen. Als je de zaak wint, dan verlies je toch omdat wegens de ontstane situatie je contract niet wordt verlengd of je wordt weg-gereorganiseerd of domweg ontslagen. De werkgever zal meestal eerst proberen zijn schade te beperken door je vervelend werk te geven of werk dat niet bij je opleiding hoort (niveau, kwaliteit, kwantiteit) zodat je vanzelf wegsolliciteert.
Verder volgen juridische medewerkers of leidinggevenden cursussen Algemene Wet Bestuursrecht die precies in kaart brengen en bijbrengen welke juridische mogelijkheden er zijn om personeel in de hand te houden, onder druk te zetten of te ontslaan.
Als medewerker moet je dit sociale en juridische spel leren om voldoende te kunnen reageren en anders moet je je aanpassen/onderwerpen of vluchten/ solliciteren.
Helaas is dit de wet van de praktijk, die ik echter ethisch verwerpelijk vind.
Jean-Yves
|
|
15
-
01
-
2010
|
13
:
38
uur
Wel erg makkelijke opmerkingen allemaal...
De manager staat onder constante druk om de zaken rendabel te maken en zeker in deze crisisperiode om de salarissen van medewerkers aan het einde van de maand te kunnen betalen en heeft meer dan eens te maken met mensen die zich continu ziek melden, geen zin hebben etc terwijl de 'zaken' al zo moeilijk gaan. Het is niet altijd makkelijk om medewerkers op een positieve manier te stimuleren. Ik vind het bovendien te makkelijk om de gehele verantwoordelijkheid bij de manager te leggen zo van:''zorg jij maar dat ik het hier naar mn zin heb''. Je wordt betaald om bepaald werk zo goed mogelijk te doen, anders moet je ergens anders gaan werken.
Ook 'medewerkers' moeten zich realiseren dat ze onderdeel van een systeem zijn, die bij slecht functioneren van onderdelen, in elkaar kan storten(cq failliet gaan), waardoor alle medewerkers weer gedupeerd zijn, die daar dan vervolgens ook weer boos over zijn. Er zijn over en weer genoeg voorbeelden te bedenken van slecht functionerende managers maar minimaal zoveel van slecht functionerende medewerkers die de manager de schuld geven.
De (zakelijke) belangen van medewerkers en werkgevers zijn verschillend en dan ben je per definitie een sukkel (of erger). De rest is paranoia. Kijk maar naar politieke leiders: Balkenende, Obama, volgens de meesten inmiddels allemaal sukkels, toch?? Ik weet zeker dat de meeste mensen die dit roepen zelf geen manager zijn, maar in ieder geval geen flauw benul hebben (minder dan 1%) met welke beslissingen, informatie, dilemma's deze mannen te maken hebben, maar wel als schapen elkaar naroepen: Obama is hier een geweldig voorbeeld van. Van hero naar zero.
Mbt de trekjes: ik denk dat iedereen wel zn trekjes heeft, zowel managers als medewerkers, maar dat managers meer in de gaten worden gehouden en daarom een makkelijk mikpunt zijn en men hier in organisaties makkelijker over roept dan over collega's. Je gaat mij niet wijsmaken dat sommige van je collega s deze trekjes niet hebben, je zegt het alleen niet, omdat je dan zelf een collega wordt genoemd ' met trekjes' .
g. van brussel
|
|
15
-
01
-
2010
|
14
:
38
uur
Jean-Yves, een goede manager is nog geen goed leider. Niet alleen is er semantisch verschil maar ook in de opleiding/studie zijn er grote verschillen.
Een goed leider heeft de loyaliteit en steun van zijn groepsleden en heeft daarom minder behoefte aan macht en dwang. Hij communiceert open en helder voor de hele groep en neemt in alle eerlijkheid alle beslissingen. Hij zorgt en helpt zwakkere leden om mee te blijven doen in het belang van de groep.
Een goed manager heeft veel meer oog voor de organisatie en minder voor individuele medewerkers. Hij is meer klinisch bezig en vervangt zwakke medewerkers door sterkere in het belang van het bedrijfsresultaat of te wel de winst.
Vanuit mijn eigen ervaringswereld weet ik dat er weinig echte leiders zijn en meer managers.
Ik denk dat de groepsdynamica hierbij een grote rol speelt. Een leider die het vertrouwen heeft van een groep kan meer bereiken dan een manager die leeft op basis van toegekende macht en regelgeving.
Maar ja, dat zul je misschien zelf ook kunnen hebben ervaren. Of niet, soms ?
Hugo Carsten
|
|
15
-
01
-
2010
|
15
:
51
uur
Hoi Jean-Yves
je bent zeker in het jaar 1910 geboren.
S. Huges
|
|
15
-
01
-
2010
|
20
:
07
uur
Een goede manager regelt dingen zodanig dat de bedrijfsvoering goed verloopt en wijst mensen direct op fouten of bijv. zeer slechte productiviteit zonder bazig te zijn.
Veel managers gaan regels opstellen omdat 1 werknemer bijv. steeds rondmailt: opeens mag er niet meer rondgemaild worden of mogen er zelfs geen sneeuwballen gegooid worden. De manager doet dan niet zijn werk maar stelt idiote regels op. Door dit gedrag moet hij steeds baziger worden en wordt het personeel steeds minder betrokken met het werk waar het om gaat: klanten helpen of productie bijv.
Het is ook niet makkelijk voor een manager maar aan een baasje(psychopaatje) heb je niets als ie niet normaal kan managen.
Jean-Yves
|
|
15
-
01
-
2010
|
20
:
57
uur
@Hugo. Lekker genuanceerd verhaal van je, gefeliciteerd en bedankt voor je bijzonder intelligente bijdrage...
@ dhr van Brussel: ik ken de management en leiderschaptheorieen beter dan u zult verwachten, maar kijk realistisch naar de werkelijkheid en zie dat alle politieke en niet politieke 'leiders' meestal niet, zeer kort of pas na hun dood gevierd worden.
Schijnbaar ZIJN er dus geen goede 'leiders' OF managers als je de mening van degenen die hier niet toe behoren mag geloven? Men is pas een goede manager in de ogen van deze mensen als hij topsalarissen geeft, overal ja op zegt EN het bedrijf niet failliet laat gaan. Dat dit een onmogelijkheid is boeit schijnbaar niemand.
Zelfs een LEIDER, een inspirator en initieel GEVIERD persoon als Obama blijkt even later een incapabele niksnut te zijn, omdat hij niet even in een paar maanden een internationale crisis kan temmen. Ik ben erg benieuwd: wie is volgens u dan een echte leider? U zelf wellicht en denkt u dan niet bekritiseerd te worden door uw personeel? Door verschil in belangen, zullen er altijd impopulaire beslissingen genomen moeten worden. Het verkopen (of wellicht niet verkondigen) van deze impopulaire maatregelen zal van invloed zijn op zijn populariteit.
Jammer genoeg is deze bovenstaande stelling mi voldoende om alle kritiek van kwaad sprekende personen teniet te doen en is de enige mogelijke reactie zoals die van Hugo: klagen zonder kennis/inhoud.
Uiteraard (!) zijn er slechte managers en leiders, dat zal ik niet ontkennen. Er zijn ook meer dan genoeg slechte medewerkers... Om echter een oordeel over leiders EN managers (of over WIE dan ook) te KUNNEN hebben, moet men eerst wat beter geinformeerd zijn dan de gemiddelde persoon die deze personen bekritiseren omdat hun manager (of leider) toevallig een keer iets doet wat hen niet uitkomt/bevalt (extreme gevallen daargelaten)
Daarom: lekker makkelijk gesproken allemaal...
Peter
|
|
15
-
01
-
2010
|
23
:
21
uur
Jean-Yves,
Dit artikel (waar ik al meer dan een jaar geleden op gereageerd heb !! en opeens weer zie opduiken afgelopen week) ging echter over de managers, niet over medewerkers (daar valt ook van alles over te zeggen, zeker !)
Echter tussen medewerkers en managers zit 1 wezenlijk verschil en dat is de gezagsverhouding (en die heb je wanneer je een goede coordinator !! > in mijn ogen is dat een goede manager< ) of een machtsverhouding en in dat geval heb je wel een manager die zaken delegeert, maar weinig tot geen respect zal afdwingen.
Dat kan komen door onkunde, door onwil of soms door de neiging om echt de macht uit te willen oefenen.
En jawel, er zijn goede managers, ik heb er zelfs meerderen gehad en in alle gevallen waren dit mensen die in de 1e plaats betrokkenheid toonden en daarmee vanzelfsprekend bijna dat terugbetaald kregen.
gvbrussel
|
|
16
-
01
-
2010
|
01
:
07
uur
Jean-Yves, je laat me echt uitbundig lachen.
Je hebt waarschijnlijk nog nooit in je leven meegemaakt dat personeel hun leven aan je toevertrouwd anders zou je deze onzin niet uitkramen. Het opvoeren van poltici als norm is zonder meer verwerpelijk omdat daar populisme de hoofdtoon voert.
Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ik misschien dan volgens jouw normering een uitzondering op de regel ben, alhoewel ik dat niet zo ervaar.
Als je een goede leider ben dan heb je het vertrouwen en de loyaliteit van je personeel en gaan ze voor het groepsdoel door het vuur.
Er van uitgaan dat je dat niet hebt is een zwaktebod, omdat elke leider of manager zijn eigen personeel kiest, of niet soms ?
Waar was je toen de sollicitatie-procedures werden gevoerd en wat was je inbreng bij de beslissing om iemand aan te nemen ?
Wat zag je toen in je toekomstige medewerker ?
Toch geen disfunctionerende kracht optermijn ?
Waar was je oordelingsvermogen en mensenkennis op dat moment ?
Zo kan ik nog even doorgaan, maar dat levert geen toegevoegde waarde op. Belangrijk is dat je mensen diskwalificeert, die je eerder zelf als meerwaarde heb ingeschat. Wat is er daarna verkeerd gegaan ?
Graag een eerlijk antwoord van je !
Teamleider Close protection Team
Prins Charles,Prins Bernhard en Premier Major
Sarajevo, Bosmië, 1996
Hugo Carsten
|
|
16
-
01
-
2010
|
09
:
32
uur
Hoi Jean Yves,
Graag gedaan en bedankt.
jean-yves
|
|
16
-
01
-
2010
|
11
:
23
uur
@Peter: helemaal eens met je. Managers zijn net mensen: er zijn goeie en slechte, net als medewerkers. De machtsverhouding en verschillende belangen maakt hun relatie moeilijk. In dat kader moeten alle bovenstaande zaken geplaatst worden.
@gvanbrussel
Ik dacht dat je in eerste instantie wat sterker ingeschat, ik vertel dan misschien onzin, maar ben in staat inhoudelijk antwoord en argumenten te geven op gestelde vragen, zonder te vervallen in ongenuanceerde en niet gefundeerde kritiek of algemeen management gezwam en jezelf op de borts kloppen, waarbij totaal geen oog is voor de werkelijkheid. Jammer dat je dit op de man speelt ipv op de inhoud, ook erg makkelijk, maar ik zal toch een poging wagen je te antwoorden:
- waarom geef ik politieke voorbeelden: omdat dit voorbeelden zijn die iedereen aanspreken/kent. Als ik het heb over managertje X bij bedrijfje Y dan zegt dit niks, is dit niet meetbaar, niet controleerbaar. Als je een goede manager/leider was zou je dit begrijpen. Het feit dat je dit als populistisch bestempelt is JUIST MIJN HELE VERHAAL. Het is erg makkelijk om leiders het mikpunt te maken. Net zo makkelijk geef ik voorbeelden bij organisaties: Scheepbouwer, Kleisterlee, zeg t maar, voetbalcoaches?? You name it. Elk van deze vaak toch zeer bekwame figuren moet aanhoren hoe slecht zij het in de ogen van, het vaakst hiervoor ongekwalificeerde mensen, doen, terwijl deze laatste totaal ONGEINFORMEERD, terwijl ze (bij wijze van) op de pot zitten tot het BRILJANTE idee komen dat een '' manager niet functioneert....''
- mbt ''het kiezen van personeel'': hier is wel een boek over te schrijven, maar zal het kort proberen te houden. Ten eerste: wellicht dat in de special teams waar je schijnbaar in zat, je ''je eigen team'' kiest en dit jouw idee van de werkelijkheid verdraaid heeft, maar in commerciele organisaties is het lang niet zo dat de manager zn personeel kiest hoor! :) Ik denk dat jouw beeld van de manager meer die van de kruidenier op de hoek is! Die neemt inderdaad zn eigen personeel aan. SCheepbouwer (je begon zelf over leiderschap) heeft niet het personeel aangenomen hoor, hij heeft een aantal mensen die hem omringen medeaangenomen. Reken maar dat mensen (vergelijkbaar met mensen uit dit forum) hem vervloekt hebben: hij is in hun ogen ongetwijfeld incapabel, heeft trekjes, etc. Het feit dat je hieraan meedoet en dit gooit op gebrek aan training of wat dan ook, maakt je wat mij betreft geen manager en zeker geen leider.
Ik ben inderdaad directeur van een middelgrote onderneming (specialist ogv management) en denk dat we een erg fijn team van mensen hebben waar we goed mee samenwerken en goed presteren. Ik WEET echter dat als ik b.v. mensen moet ontslaan, ik voor de ogen van desbetreffende verander van een ''redelijke en sympathieke vent'' naar een ''incompetente klojo wellicht zelfs met trekjes'' :) al heb ik dit laatste overigens nooit gehoord (maar dat zegt niet perse iets). Als je daar niet mee eens kunt zijn, staat dat je vrij, maar heb je mi een behoorlijk grote ''blinde vlek'' en heeft verdere discussie geen zin.
gvbrussel
|
|
16
-
01
-
2010
|
15
:
34
uur
Jean-Yves, ik wil helemaal geen persoonlijke discussie met je.
Geen oog voor de werkelijkheid is de plank in dit geval helemaal mis slaan, want m.b.t. een politiek ''leider'' zoals Balkenende heeft de Commissie Davids gezegd dat hij juist in een crisissituatie als Irak geen leiding heeft gegeven en verder samen met anderen een illegale oorlog is begonnen, waarbij aan beide zijden vele burgers en militairen zijn gesneuveld. Noem dat maar goed leiderschap !
Van het kiezen of vervangen van personeel weet ik als oud-Hoofd Personeel & Organisatie toevallig ook heel veel. Ik heb hier nog wel wat reorganisatie-projecten in mijn archief liggen. Ach ..... je zegt dat een bepaalde taak geen bijdrage meer levert aan het bedrijfsresultaat, je maakt dat ''hard'', schrijft een reorganisatieplan en voert dat uit. Het kan ook zijn dat je de onderneming verkoopt zonder dat het personeel wordt overgenomen. Zo zijn er legio voorbeelden, die ook bij de vakbonden bekend zijn.
Verder heb ik ook gewerkt met Werving en Selectie van personeel. Ik ken de sollicitatieprocedures, de testen, de sollicitatie-gesprekken en de -beoordelingen.
Het gaat vaak goed maar ook vaak slecht. Niet iedereen wordt aangenomen op zijn expertise en motivatie. Soms zijn er zgn. ''kruiwagens op luchtbandjes'' die invloed uitoefenen. Maar als een manager of leider een sollicitant niet wil hebben, was het einde oefening voor die sollicitant. Als dit in jouw situatie anders is, wil dit nog niet zeggen dat dit bij anderen ook zo zou moeten zijn.
Verder wens ik je veel succes met je job met al dan niet gewenste medewerkers.
Mark
|
|
16
-
01
-
2010
|
16
:
17
uur
Managers, leidinggevende het houdt de gemoederen bezig. Zo ook voor mij. Mijn laatste leidinggevende was een ex-militair, die zijn lievelingtjes had, die net zo koud en emotioneeloos waren als hij zelf. Heel veel medewerkers in de afdeling en daar buiten konden niet met hem werken. Hij zag altijd twee jaar op bepaalde interne klussen omdat hij dan weer weg moest, omdat hij imcapabel. Zijn directe leidinggevende en zijn boys network hield hem de handen boven het hoofd, omdat mijn leidinggevende hem met een mooi verhaal over dat hij leiding gaf over een fegat van 300 man. aar ik geloof dat hij dat gewoon loog, zoals hij vaker loog. Naast liegen, maniuleerde, kraakte ieders werk af, was aggressief, overheersend en hij wil de altijd gelijk. Een nummer één klootzak die wel allemaal kunnen missen, maar ik verwijt niet alleen hem maar ook de cultuur van management. Teveel militaire gedrag is overgeheveld naar het leidinggeven van bedrijven, maar in oorlogtijd stuur je je mensen de dood in en in het bedrijfsleven leven ze nog. Tevens Darwinisme - the survival of the fittest- maar
word wel helemaal verkeerd geintrepreteerd maar wel verkeerd toegepast als zijnde dat
bazig, dictator gedrag wint bij de survival. Nou dat ik helemaal nog niet gezegd. Ook is het zodat hoge gepositioneerde leidinggevende vaak met dezelfde gedragskenmerken omhoog zijn gekomen en verliefd zijn op zichzelf en mensen kiezen die net zoals hen zijn. En op deze manier zet zich dit door. Mijn voorstel om dit te eindigen zou kunnen zijn door de eigen ondernemers hun leidinggevende te kiezen, of een kleine delegatie. Of twee leidinggevenden.
Een bedrijf is als een stam, we moeten niet altijd oorlogvoeren willen voeren en onze mensen afmaken.
Ik hoop dat er nog een keer een omslag komt in dit soort leidinggeven, dat we niet langer worden beheerst door madmen, narcisten. Dat we niet beoordelen met het hoofd maar met het hart.
Jean-Yves
|
|
18
-
01
-
2010
|
11
:
36
uur
@iedereen
Mijn insteek was om wat nuance te brengen in alle negatieve en eenzijdige verhalen over managers (wat overgeslagen is over een discussie over managers en leiders). Het is niet altijd makkelijk beslissingen te maken (geldt ook voor onze Balkie). Soms MOET je beslissingen maken met alle druk, incomplete informatie (hoewel het uiteraard je taak is om deze zoveel mogelijk te vergaren), dubbele agenda's van mensen die deze informatie aanleveren etc... Uiteraard zijn er slechte managers en leiders, maar de beoordeling hiervan is eigenlijk vaak niet zichtbaar voor de grootste groep mensen, vanwaar ook enquete commissies etc...
Managen is echt niet makkelijk (een leider zijn nog moeilijker) en je doet het nooit goed in de ogen van iedereen, zelfs als je open en eerlijk je best doet. Ik wilde dit wat nuanceren en eindig bij deze mijn betoog...
Bedankt voor ieders input
gvbrussel
|
|
18
-
01
-
2010
|
15
:
02
uur
Jean-Yves,
alle verzachtende omstandigheden zijn geen voldoende motivatie voor het overtreden van internationaal of nationaal recht. Dat geldt ook voor Balkenende en consorten.
Jij ook bedankt voor je input die enkele zaken wat duidelijker voor het voetlicht heeft gebracht.
Maria
|
|
18
-
01
-
2010
|
15
:
16
uur
Geachte Jean Yves,
U ook bedankt voor uw bijdrage.
Het is inderdaad niet makkelijk om manager of leider te zijn. Er zullen ook altijd managers zijn die het beste voorhebben met de organisatie waarvoor hij of zij werkt.
Het gaat in dit geval door de aard van het artikel waarop we reageren, meer om de groep managers die een persoonlijkheidsstoornis hebben en met name de psychopaten die willens en wetens personeelsleden elimineren die een andere kijk hebben of zelfs kritiek op het gevoerde beleid. Het zou daarom beter zijn dat handelen getoetst wordt, zodat ook managers zichzelf kunnen verbeteren en blinde vlekken kunnen aanpakken of gericht op cursus gaan. Bij sommige onderzoeksinstrumenten rollen er aan de hand van de uitkomsten automatisch de interventies uit die nodig blijken te zijn als men wil verbeteren in het behalen van targets. Welk integer persoon wil dat nou niet? Je zou zo heel gericht zwakke plekken in de organisatie kunnen aanpakken en daar zijn managers voor toch? Lijkt mij altijd de targets van het bedrijf ten goede komen. Ik hoop dat dit eens gemeengoed wordt en dat de psychopaten onder ons getakkeld worden.
Ik hoor je antwoord al 'keep dreaming' en dat doe ik dan ook maar. Ook al heb ik erg veel aan jullie reacties als niet-manager maar wel toegewijd personeelslid, dat keer op keer de kous op haar kop krijgt, ondanks integere intenties, harde werken en genoeg opleiding en bruikbare parate kennis. Ik ben weer iets wijzer geworden. Dank daarvoor.
