9 september 2008 -
Rond de vijftig zijn mensen het meest productief. Het scholen van oudere werknemers heeft dus wel degelijk zin. Dat concluderen de wetenschappers Ton Wilthagen en Sonja Bekker van de Universiteit van Tilburg op HR Praktijk.
In vorige generaties lag de piekleeftijd nog tussen het 40ste en 45ste levensjaar. De leeftijdsgrens waarop mensen nog makkelijk dingen aanleren schuift dus op.
Publiek scholingssysteem
Scholing van werkenden en werklozen is volgens de wetenschappers cruciaal in de snel veranderende wereldeconomie. De voorstellen van de commissie-Bakker aan het Nederlandse kabinet gaan in zijn ogen op dat punt niet ver genoeg. Wilthagen pleit in Trouw voor een publiek scholingssysteem zoals in Denemarken. Het baart hem zorgen dat de trend tegengesteld is; steeds minder werkenden en werklozen in Nederland volgen een opleiding of cursus. Bovendien blijkt de behoefte aan scholing juist in de ‘piekfase’ - tussen 46 en 55 jaar - relatief het laagst, zo blijkt uit onderzoek van MKB Nederland.Ook bij de werknemers zelf moet de knop dus om.
Bron:HR Praktijk
De regeringen van de laatste 10-20 jaar hebben door de VUT-regelingen etc. een beeld geschapen dat ouderen liever thuis zitten. De meeste ouderen hebben daar toen gehoor aan gegeven alsof zij liever lui dan moe waren en niet meer in staat om te werken. Dat beeld bestaat nog steeds. De jongeren van toen kwamen ervoor in de plaats. Zij hebben zeer waarschijnlijk nooit samengewerkt met ouderen van boven de 50. Hun beeld van deze groep is met de jaren niet aangevuld met positieve momenten over oudere colega's. Momenteel zijn dat de managers. Hoe kunnen die nu zonder een positief beeld open staan voor aanname van ouderen?
Helma denOudsten
|
|
10
-
09
-
2008
|
18
:
44
uur
Jaaa, eindelijk erkenning voor mijn doelgroep! Het is inderdaad zo dat ouderen oftewel 50+ bedrijven heel wat te bieden hebben!! Veel werkgevens vinden ze wel te duur! Die hebben toch liever iemand van 20+ met 10 jaar ervaring.Hahahahhh
Maar het wordt voor de ouderen steeds gunstiger op de Nederlandse Arbeidsmarkt!!!!,
Dat lees ik nu al jaren maar merk er nog maar weinig van.
Na 4 jaar solliciteren en zo'n dikke 1000, ja Duizend sollicitaties verder weet ik waar ik over praat.
Voor een deel komt dat natuurlijk door de vele No Cure _ No Pay Werving en Selectie Bureautjes die Zelf bepalen dat jongeren meer kans maken en die vinden dat ze maar beter geen oude knarren moeten voorstellen want dat tast hun eigen Imago van Jong en Snel aan.
Ze moeten immers concureren met al die andere Snelle en Jonge No Cure - No Pay Bureautjes die voor dezelfde vacature aan het werven zijn en wie het eerst komt met een flitsende kandidaat maakt de meeste kans.
Deze Bureautjes geven overigens een scheef beeld van het vacaturebestand in Nederland; ze reageren op reeds bestaande vacatures, gooien die vervolgens zelf Internet op (samen met menig concurerend Bureautje waar de gemiddelde leeftijd 25 jaar is) als zijnde een vacature ''in opdracht''.
Het is en blijft triest dat mensen die zoveel te bieden hebben die vaak meer flexibel zijn dan jongeren, verder willen reizen, langer willen werken etcetera, als eersten ''vertikaal geklasseerd'' worden bij een eerste briefselectie, zonde.
Ton
|
|
11
-
09
-
2008
|
18
:
16
uur
Hoe je het ook bekijkt, je zult mij toch met mijn 44 jaar NU nodig hebben.
Ben ik nog niet aan mijn top dan ben ik dat in ongeveer 6 jaar!
Prima artikel, heel goed.
@ Harrie: Interessante bijdrage!
@ Tom: met 50- heb je ook last van roddel en achterklap. Het probleem is denk ik niet de leeftijd maar dat er in de maatschappij veel veranderd is. Een van de zaken die verdampt zijn is respect. Ja natuurlijk respect moet je verdienen. Van de andere kant is roddel respectloos gedrag. Het doel is vaak zagen aan stoelpoten. En er is vaak maar een manier om je te verdedigen daartegen, de aanval. Helaas zijn veel mensen van uw leeftijd niet gewend aan dit soort agressief gedrag en dus het slachtoffer. Aangezien de gemiddelde leeftijd van de leidinggevenden ook steeds jonger wordt krijgt men steeds meer te maken met deze verharding. Zelfs de manager gaat mee in deze roddel en achterklap en biedt ook minder bescherming hiertegen. Immers iemand beschermen of niet mee doen aan roddel en achterklap kan je positie in gevaar brengen als jonge manager, dus waarom je nek uitsteken denkt men.
En zo worden steeds meer mensen die moraal nog iets hoger in het vaandel hebben staan het dupe van de verharding, vervlakking en immoreel gedrag.
Als je een goede leidinggevende bent dan is de kans groot dat 1 iemand met een foute attitude je eruit kan werken ondanks dat allom bekend is dat de persoon in kwestie totaal niet functioneert. Dat zijn nou de kwaliteiten van sommige managers tegenwoordig.
Uiteindelijk lopen ze wel vast, zorgen voor een flinke rommel en kunnen zelf vertrekken maar de goede leidinggevende zit dan al lang elders of bij het CWI. Hij mag verklaren bij elk sollicitatiegesprek waarom is bij de laatste werkgever is ontslagen. De manager kan fijn op zijn cv vermelden dat hij 3 jaar manager is geweest.
Beste 50+ ers, waartoe ik mijzelf ook mag rekenen.
Positief denken en het geloof in jezelf uitstralen dat is het beste medicijn.
Laten we oppassen niet in de slachtofferrol te vervallen, die ik hier en daar uit de reacties lees.
Wij laten zien dat we slagvaardig zijn. Wij laten ons niet in de hoek zetten. Denk terug in je carriere aan de momenten waarop het tegenzat, want die tijden zijn er ook geweest. Denk aan de winnende strategieen die je toen toe hebt gepast en haal die weer uit de kast.
Uiteindelijk kunnen ze niet zonder ons het is een kwestie van tijd. Gebruik de tegenslag die je nu ondervind nuttig en bezin je op je tweede carriere, want we mogen nog minstens een jaar of 17 werken en dat is veel langer dan de gemiddelde jobhopper bij een baas doorbrengt.
Ik wilde jullie deze positieve gedachte niet onthouden.
Bert Huisman (2e carriere) zelfstandig coach na 30 jaar leidinggevende ervaring.
Graag wil ik reageren op de reactie van Harrie Hommers. Zelf heb ik zo'n No Cure _ No Pay Werving en Selectie Bureautje, ben een vrouw van 50, doe dit samen met mijn dochter van 21.
Onze doelgroep is Financieel en Administratief vast personeel en graag plaatsen wij de gemotiveerde 50+er, helaas is menig bedrijf daar nog niet aan toe. De ouderwetse tendens is nog steeds, pas afgestudeerd met ervaring van een 50+er en voor weinig salaris. Het trieste is dat de pasafgestudeerde als starter bijna het zelfde salaris verwacht. Het is voor ons een dagelijks gevecht en we hebben nog een lange weg te gaan. Om de starter te overtuigen dat het zo niet werkt en de bedrijven in te laten zien, dat je aan een 50+er een super werknemer kan hebben, waar je nog jaren plezier van kan hebben, het ouderwetse goede voorbeeld kan geven, niet de hele dag tussen het werk door op Hyves of Fok.nl zit of met hun mobiel in de weer is.
Ook bij de jongere generatie zijn er zeker gemotiveerde werknemers. We kunnen veel van elkaar leren, daar zijn mijn dochter en ik een heel goed voorbeeld van.
Tom van harte man! Geef ze van katoen.
Als ik je van dienst kan zijn laat het me maar weten.
Bert
Tom van Trijen
|
|
6
-
10
-
2008
|
01
:
21
uur
Dank Bert ik hou je in gedachte. Het is weliswaar niet meer een van de topmerken zoals ik gewend ben te leiden, maar ook een b of c merk merk heeft zijn plaats in de markt. Zolang ik de overhead en personele kosten maar laag kan krijgen zijn mijn overheadkosten in ieder geval weer gedekt, en kan ik met behoud van salaris de laatste paar jaren leuk afbouwen.
Machteld
|
|
23
-
10
-
2008
|
14
:
37
uur
Was het maar waar, dat je rond je 50ste optimaal productief bent en nog makkelijk veel bij kunt leren.
Ik ben 56 en werk nog zoveel mogelijk, via een 0-urencontract, hetgeen neerkomt op zo'n 700 betaalde en zo'n 450 niet-betaalde uren (reistijd, administratie, commercie, publicaties, bij blijven e.d.) per jaar. Tot voor enkele jaren was ik gewoon in loondienst maar die lange dagen + daarnaast nog reistijd etc. waren fysiek niet meer vol te houden. 700 declarabele uren (of 50% rekening houdend met vakanties en ziekte) is voor de meeste bedrijven vandaag de dag veel te weinig.
Ik heb altijd voor mijn vak veel bij moeten leren en kan uit eigen ervaring vertellen dat het op je 50ste aanzienlijk moeilijker is om nieuwe dingen op te nemen dan op je 40ste.
Natuurlijk prijs ik me gelukkig dat ik nog 'zoveel' kan werken. Maar dat wij op deze leeftijd het meest productief zijn geloof ik niet in. Wel meer ervaring, maar onze hersens en ons gestel zijn toch minder flexibel.
We zouden dus toe moeten naar een maatschappij waarin kortere werkweken ook mogelijk zijn en waar de declarabiliteit minder heilig is. Dan kunnen veel meer ouderen echt aan het werk blijven. Want de toegevoegde waarde van de ervaring is niet te onderschatten (hoewel de 'jeugd' dat wel vaak doet, zie de eerdere bijdragen).
Beste Machteld,
Wat je schrijft is allemaal waar. Het is persoonsgebonden, bedrijf- en werkgerelateerd. We kunnen dus niet generaliseren. Natuurlijk gaat je lichaam langzamerhand protesteren bij fysieke inspanning en ik ben ook van mening dat bedrijven daaraan tegemoet zouden moeten komen. De bewering boven het artikel slaat voornamelijk op de leervermogens van 50+ ers.
Ik ben er van overuigd dat permanente educatie mogelijk is. Onderzoeken hebben aangetoond dat er met het klimmen der jaren niet of nauwelijks achteruitgang is in de leervermogens van mensen. In weerwil van wat de bedenkers van zogenaamde geheugenspelletjes beweren.
Als ik voor mijzelf spreek. Ik heb rond mijn 40e in de avonduren mijn HEAO gehaald. en vorig jaar (toen was ik 52 en bij de jongsten van de klas) heb ik een Post HBO studie afgerond. Wat ik wel merkte was dat ik er weer in moest komen en dat ik pas na 2 maanden weer in staat was als vanouds te leren.
Ik handhaaf mijn standpunt dat 50+ nodig is in de bedrijven en zij moeten net als de twintigers, dertigers en veertigers in de gelegenheid worden gesteld cursussen en opleidingen te volgen. Dat is nodig voor een evenwichtige opbouw van het personeelsbestand en voor een evenwicht tussen onbevangen jonkies en de geroutineerde rotten in het vak.
Ik blijf vooral de positieve kanten van de 50+ ers benadrukken en uitdragen.
Harie Mommers
|
|
23
-
10
-
2008
|
18
:
28
uur
Leuk deze lange reactietermijn.
Was ik op 11-9 nog somber gestemd (zie boven) over mijn toekomstperspectief, zie ik het nu weer helemaal zitten met de nieuwe kans die ik heb gekregen (na de 1038e sollicitatie).
Een week na mijn 59ste verjaardag doe ik weer mee, prima job, kei van een directeur en ik mag blijven zolang ík dat wil (nog zeker 10 jaar).
En van verminderde energie ken ik niet, elke dag half 6 op en 's avonds 6 uur thuis, net op tijd om samen met mijn vrouw (die een kwartiertje eerder thuis is)te gaan koken.
Liesbeth
|
|
24
-
10
-
2008
|
09
:
33
uur
Leuk, deze mailwisseling (geen toeval dat ik op deze site kwam.....). Ik ben 54 jaar en dreig(de) mijn baan te verliezen. Het eerste kwam de gedachte inderdaad bij mij op: 'Waar kan ik op mijn leeftijd nog een andere baan vinden?' (emotie). Tegelijkertijd besef ik dat ik misschien nog wel 10 tot 11 jaar (of langer nog) mee wil/moet draaien in de werkende maatschappij (ratio) en dat met het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd er toch ook nog carrierekansen moeten zijn voor mensen van onze leeftijd :). Ik geloof er in!
Tom van Trijen
|
|
24
-
10
-
2008
|
20
:
10
uur
Om even in te haken op Harrie Mommers en Liesbeth.
Zoals ik eerder vertelde heb ook ik het geluk gehad weer zij het op het laatste moment een baan te vinden met als geluk dat het een directeursfunctie betreft. Hierdoor hoef ik geen nieuwe truckjes meer te leren maar kan ik anderen aan sturen. Ik realiseer me wel dat ik in een ondergeschikte rol bij een jonge dynamische superieur vermoedelijk door de mand gevallen was maar nu kan ik de leeftijd gebruiken als pluspunt. Doe hier je voordeel mee en gebruik je leeftijd dan kan je onze wat minder efficient werkende grijze massa best de laaste paar jaartjes camoufleren.
