Mensen ontslaan in zware tijden is helemaal niet zo slim!
3 september 2008 -
De verleiding is soms groot om bij de eerste aanwijzingen dat er economisch zwaar weer op komst is, meteen in het personeelsbestand te gaan snijden. Maar dergelijke paniekreacties kunnen uiteindelijk duurder – en schadelijker – zijn dan proberen om de medewerkers aan boord te houden.
Dat concludeert PricewaterhouseCoopers na nieuw onderzoek. Een luchtige, flexibele benadering van het personeelsbeleid is volgens het kantoor vaak veel effectiever om slechtere marktomstandigheden te overleven. Toch tonen diverse onderzoeken aan dat banen steeds minder zeker zijn, ook niet voor topmanagers, en dat dat alleen maar erger wordt. Maar dan nog blijken bedrijven die flexibeler zijn in het managen van hun mensen vaak beter in staat hun bedrijfsstrategie te handhaven – en dus hun concurrentievoordeel te behouden.
Creatieve alternatieven
"Snijden in het personeelsbestand kan een logische reactie lijken in moeilijke tijden maar bedrijven moeten niet vergeten dat dit uiteindelijk een duur grapje kan blijken: zowel in het uitbetalen van ontslagpremies als in het later weer binnen moeten halen van nieuwe werknemers," stelt Debra De'Ath van PwC. "Bedrijven kunnen mijns inziens beter creatieve manieren verzinnen hoe ze hun medewerkers kunnen belonen en inzetten." Mogelijke alternatieven zijn bijvoorbeeld het instellen van flexibele werktijden, duobanen of parttime mogelijkheden. Ook het aanbieden van een sabbatical kan een optie zijn. Vaak willen mensen immers liever hun baan houden onder andere omstandigheden, dan hem helemaal kwijt te raken. Voor bedrijven is het voordeel dat ze, zodra het beter gaat, zonder hoge kosten toch de beschikking hebben over voldoende personeel.
Salarisdaling Aangezien personeelskosten vaak tot wel tweederde van de totale bedrijfskosten beslaan, is het niet vreemd dat bedrijven juist op deze kosten willen besparen in tijden van onzekerheid. PwC stelt echter dat er betere manieren zijn om deze kosten slim te beheren dan onbezonnen te gaan snijden in het aantal werknemers. Denk aan het reduceren van onkostenvergoedingen, het herzien van bonussen en besparen op wervingskosten (zoals minder gebruik maken van werving- en selectiebureaus). "In de praktijk kun je ook denken aan het instellen van flexibele beloningen en secundaire arbeidsvoorwaarden of zelfs salarisverlagingen. Dergelijke simpele en goedkope ingrepen kunnen tot enorme besparingen leiden zonder dat u mensen gedwongen hoeft te ontslaan," zegt De'Ath.
Bron:Management Issues
Ben het met het artikel eens.
Mis nog een optie, namelijk eigen personeel tijdelijk outsourcen, iets wat nog te weinig in beeld wordt gebracht. Hierdoor neemt de kostendruk voor je eigen bedrijf af en behoudt je de werknemer voor de toekomst, wanneer er weer betere tijden komen.
Helaas neemt de huidige manager weinig tijd om eens goed na te denken en pakt het meest makkelijke middel op.
Eigenlijk zie je dit gedrag veel te vaak bij fusies, aangekondigd als het middel om groter en goedkoper te worden, maar na een of twee jaar een grote reducering van personeel.
Recentelijk heeft b.v. Curamus in Zeeuws Vlaanderen verzorgingshuizen en bejaardenwoningen en huizen overgenomen en als eerst actie, de overbodige directeuren met een vorstelijke regeling naar huis gestuurd.
Gigantische nieuwbouw in Hulst, ten koste van de andere instellingen, want je kan geld slechts een keer uitgeven, althans dat was vroeger zo.
En ja het kon niet uitblijven na 1 jaar in de financiële problemen en natuurlijk komt dit door de overheid, die minder is gaan betalen voor de thuiszorg! Zelf hebben ze het natuurlijk heel goed gedaan, daar kan het niet aan liggen…. Ja toch?
Dus een bericht naar het personeel dat er mensen uitmoeten, dit met een vorstelijke premie van wel € 1000, -- euro wanneer je zelf ontslag neemt of lagere bedragen eenmalig, wanneer je minder uren gaat werken! Heb niets gelezen dat de heren managers zelf het goede voorbeeld geven, b.v. 50% reductie van hun salaris of betaald worden naar prestatie, dan was er misschien geen tekort geweest.
Maar wel vragen aan het personeel of het even wat uren wil inleveren of ergens anders wil gaan werken. Geen sociaal plan of een goede begeleiding in het overstappen naar een andere werkgever, nee dat is toch voor de managers iets te moeilijk. Gelukkig gebeurt dit voorbeeld in Zeeuws Vlaanderen, waar men niet de assertiviteit heeft van Nederland, anders hadden ze de OR en vakbonden tegenover zich gehad.
Wederom weer de gezondheidzorg, waar incapabele managers zorg dragen dat op papier alles klopt en in de praktijk er een onwerkzame situatie van maken.
En maar blijven zeggen dat er moeilijk personeel te krijgen is in de gezondheidszorg, logisch want wie wil er nog werken onder incapabele bestuurders?
Hoe lang kunnen managers dit soort verhaal nog verkopen in ons land, normen en waarden zowel bij overheid als bij het bedrijfsleven zijn ver te zoeken en wat mag je dan in de toekomst van je personeel verwachten, motivatie?
Wederom het bewijs dat een manager geen ondernemer is, want die zorgt dat zijn bedrijf met winst draait en hij weet dat personeel zijn bedrijf maakt of breekt!
Door schade en schande wordt men wijs en PWC ziet eindelijk in dat hun vaste advies ''ontsla mensen'' niet werkt.
Maar het is maar de vraag of de andere adviezen, allemaal kostengerelateerd wel werken.
Salarisreductie. Ik vraag me af hoe de Vakverenigingen reageren als je dat voorstelt in een sociaal plan.
Al met al vind ik de adviezen van PWC ronduit zwak.
Het beste advies is nog steeds ''je moet het dak repareren als de zon schijnt''. Maak de organisatie lean and mean in economisch goede tijden, dan hoef je niet te snijden als het even slecht gaat.
Daarnaast is flexibiliseren van de arbeid ook een optie. Bepaal de minimale, maximale en optimale bezetting en richt daar de organisatie op in. Even rekenen en je bent er.
De grijze flip flop
|
|
12
-
09
-
2008
|
13
:
25
uur
Tja,Het is mij ook overkomen op maandag 08-09-2008.De manager HM deelde me mee dit ik boven talig was ,het gesprek begon om 12:00,en om 12:25 kon ik naar huis zo deelde hij mee !Geen cijfer op papier,geen voorstel geen woord gerept over mijn Pensioen!Dat zou de volgende week allemaal wel komen.Ik kookte van binnen,en van buiten lachtte ik hem uit.Tja wat moet je anders.?
Dat ik boventalig was wist ik bij toeval al ruim een jaar,maar de US Dollar deed het laatste druppeltje in de emmer.
Dat ik ontslagen moest worden ,Oké,maar op deze manier doet mij wel héél erg veel pijn.
Geen gelegenheid gekregen om mijn werksysteem aan anderen uit te leggen(o.a) Chemie,en ARBO specialiteiten).Na 20 jaar werk ervaring heb ik veel in mijn koppie,maar had ook geen tijd meer om het een en ander netjes te notuleren,en over te dragen.N zit ik thuis en wacht op de dingen die komen gaan?
Gelukkig heb ik een begrip volle vrouw,en volwassen kinderen.Maar ja daar sta je dan als 60 + er,OP Straat.
Ik zou nu zo graag Minister Donner,en Jan Peter Balkenende willen bellen,om te vragen hoe ik aan een andere baan kom !
De grijze flip flop
|
|
12
-
09
-
2008
|
18
:
24
uur
Ad,bedankt voor je reactie.Natuurlijk zijn er emoties een beide zijden van de Tafel.Maar op 27-08-08 had ik een informatief voorgesprek met deze Manager gehad.Hierin had ik wel een beetje ''zachtjes''aangedrongen op een ontslag wijze met ruim wat geld,en ook vrijheid van leven!
Nu deed de man dit in het gesprek af als een ,Oh,ja,,,ja wil je dat houding.Daar knapte ik danig op af.
Inmiddels ben ik bezig alles op papier te zetten,en ook mijn Pensioen tekorten laten uit rekenen door Achmea,een prognose is voldoende.
Volgende week houd ik mijn mond,en teken niets.Ik heb inmiddels een jurist ingeschakeld.
En misschien neem ik inderdaad wel een adviseur mee.Bij mij liggen de emotionele sporen nog te ondiep.En daar schiet ik niets mee op.
In ieder geval laat ik op deze site van me weten.Met groet de Grijze flip flop.
NB,In totaal werk ik 39 jaar bij dit bedrijf,waarvan dus 21 jaar in de laatste functie
Het heeft geen zin om in een eerste gesprek, waar de aanzegging plaats vind meteen in discussie te gaan over het gevolg en het vervolg. Daarvoor zijn de emoties aan beide zijden van de tafel te immens aanwezig.
Het was wel netjes geweest als er wat documentatie, sociaal plan en zo, was meegegeven. Helaas weten veel bedrijven ook niet hoe ze met dit soort zaken om moeten gaan.
Bereid je goed voor op volgende week als het gesprek plaats vind. Neem desnoods een adviseur mee, iemand die de klappen van de zweep kent. Advocaten hanteren daarvoor meestal een vast tarief dat niet echt hoog is en vaak door de werkgever wordt vergoed.
Ook zijn er mensen die ''gouden handdruk bemiddeling'' als professie uitoefenen. Mogelijk is dat ook een optie.
Laat me maar weten als je hulp nodig hebt.
dragon
|
|
13
-
09
-
2008
|
10
:
11
uur
Reactie op de grijze flip flop.
Van de regering moeten we tot ons 65ste jaar werken en dat is in de toekomst nog niet lang genoeg. Ik zou wel eens aan Balkenende willen vragen hoe je als medewerker in dienst kunt blijven bij het bedrijf? Want de jeugd die de bezuinigingen moeten vormgeven gooit nu juist de ouderen eruit. Deze mensen hebben wel het bedrijf meegeholpen om groot te worden maar daar heeft men het niet over. De eerbied voor ervaringen en wijsheid die in de loop der jaren zijn opgedaan worden gewoon weggedaan. Zou dat komen omdat de jeugd alleen een weggooi matschappij kent? Ik leef met u mee en wens u sterkte in de strijd met uw werkgever.
Groet,
Dragon
De grijze flip flop
|
|
13
-
12
-
2008
|
09
:
27
uur
Nu daar ben ik weer,na een flink aantal mails,en telefoon gesprekken van de Rechtshulpverlener kan ik niet accoord gaan met de Manager HR.
Het punt is: De opgebouwde dagen,en ook overwerk en spaartijd dagen (Totaal 29 weken)konden niet aan het Prepensioen Plan van het bedrijf gekoppeld worden.Eigenlijk moest ik 6 maanden thuis blijven zitten,om dan per 01-04-2009 met Prepensioen te kunnen gaan.Dus de beroemde sigaar uit eigen doos.
Maar de Manager had nog een Idee,nl.In de WW,en dan zou het bedrijf de 30 % erbij gaan leggen.
De afrekening zou dan tot 01-09-2008 gaan lopen !
Nu deze 2 mogelijkheden heb ik na lang wikken en wegen(en slapeloze nachten !)afgewezen.Ik ben nu van begin september thuis,heb 3 maanden 100 % salaris uitgekeerd gekregen.Ik voel me nutteloos,temeer ik zomaar plotsklaps naar huis gestuurd werd.
Zonder enige vorm van begeleiding of steun,in welke vorm dan ook.(Het voelt net of ik ontslagen ben wegens diefstal,o.i.d)
Omdat ik heel veel contacten met buitenfirma’s en Instanties had,dit bouw je wel na ruim 20 jaar op.Heb ik 100 foto kaarten laten maken,en deze per post verstuurd.De warme reacties deden me goed.Ook wisten de mensen nu van de hoed en de rand.
Nu ter zaken,Ik wacht op de dingen die komen gaan ?
Waarschijnlijk de Kantonrechter ?,maar het bedrijf kan ook met een uitbetaling komen tot de laatste dag .,en wel de Prepensioen regeling ?
Ik wacht wel weer af,maar ben wel nieuwsgierig of mijn 13-de maand er bij zal zitten volgende week.Tenslotte sta ik nog gewoon op de loonlijst.
Het is straks Kerstmis,laat ik me daar maar nu even op concentreren.Familie is belangrijk.
