15 augustus 2008 -
Het woord ‘talent' is de afgelopen tien jaar door goeroes en consultants zo ‘misbruikt’ dat het zijn oorspronkelijke betekenis kwijt is. Vroeger was het iets zeldzaams; vandaag staat het eigenlijk gewoon voor ‘mensen'.
De schuld hiervoor ligt bij McKinsey die tien jaar geleden begon te spreken over ‘the war on talent'. Dat zegt Edward Lawler van de University of Southern California en auteur van het boek ‘Talent: Making People Your Competitive Advantage' op Express.be.
Bedrog
Teveel bedrijven zeggen dat ze hun mensen als hun belangrijkste kapitaal beschouwen, maar in werkelijkheid worden die mensen niet zodanig behandeld. Terwijl juist dat het verschil kan maken. Denk aan Google, Goldman Sachs, Starbucks, Dell en Whole Foods Market. Zij steken ten eerste enorm veel tijd in de selectie van nieuwe werknemers, op elk niveau. Ten tweede monitoren ze de prestaties - ook die van het topmanagement – continu en consequent. En dat heeft ze overduidelijk geen windeieren gelegd. Komt bij dat deze HR-centrische organisaties geloofwaardige HR-managers hebben. En ook dat is een zeldzaamheid.
Bron:Financial Times, Express.be
Leuk artikel! De neiging om steeds weer 'nieuwe' termen te kiezen die extra krachtig onderschrijven wat wordt bedoeld, denk ook maar es aan het woord 'tsunami' zorgt er inderdaad voor dat mooie termen verworden tot niet veelzeggende kreten. Prima om af en toe bij stil te staan.
De opmerking over HR Managers is ook zo'n voorbeeld van populistisch taalgebruik. Ja, het onderwerp 'Management onderschrijft de waarde van HR maar mist (te) vaak de toegevoegde waarde van de HR afdeling' houdt me danig bezig vanuit de behoefte daar een positieve wending aan te geven. En ik onderken ook stellig het waarheidsgehalte van de beléving van die stellingen.
Dat de genoemde HR centrische organisaties (ook een mooie term!) toppers hebben op het vlak van HR geloof ik direct.
Dat geloofwaardige HR managers een zeldzaamheid zijn vind ik onzin van hetzelfde kaliber als dat de meeste managers machtswellustelingen zijn of (iets meer realiteitsgehalte) per definitie grote moeite zouden hebben met opbouwend confronteren.
Dat neemt niet weg dat de noodzaak om management en HR in discussie te laten gaan over de wijze waarop de toegevoegde waarde van HR weer tot bloei of beter tot zijn recht kan komen hoog nodig is...maar al te veel praten we óver elkaar in plaats van met elkaar.
Zin in die discussie of wil je 'm volgen? Wordt lid van deze LinkedIn groep; (Klik hier)
