28 april 2008 -
Bij psychopaten wordt vaak gedacht aan extreme gevallen zoals seriemoordenaars. Maar ook binnen organisaties vinden psychopaten hun weg; zelfzuchtige personen die alleen geïnteresseerd zijn in zichzelf, het leven ervaren als machtspel en geen geweten hebben.
Zorgelijk is dat ze momenteel weinig moeite hebben een organisatie binnen te komen. Dit komt vooral door zwakke selectieprocedures. Dit stelt Suzanne van de Graaf, studente psychologie aan de Universiteit van Amsterdam, in haar scriptie 'Psychopaten in organisaties'.
Herken de psychopaat
De Graaf stelt dat psychopaten egoïstisch, manipulatief en onverantwoordelijk zijn en geen goed werk zullen leveren. Deze eigenschappen proberen ze te maskeren. Omdat ze goede toneelspelers en verhalenvertellers zijn lukt dit ze vaak. Wanneer de psychopaat eenmaal de organisatie is binnengeslopen lopen zowel de organisatie als de werknemers gevaar. De psychopaat zoekt binnen een organisatie de invloedrijkste werknemers op die toegang hebben tot belangrijke informatie. De psychopaat houdt geen rekeningen met anderen en is in staat fraude te plegen, te stelen, werknemers tegen elkaar uit te spelen en conflicten te veroorzaken. Het is daarom voor een organisatie erg belangrijk psychopaten te kunnen identificeren.
Selectie
De selectiemethoden die veel organisaties gebruiken vormen geen bescherming tegen psychopaten. Psychopaten kunnen bijvoorbeeld een rijk cv creëren. Hier wordt in de selectieprocedure vaak veel nadruk op gelegd. Vooral in snel groeiende bedrijven worden mensen aangenomen waarvan gedacht wordt dat ze leiderschapspotentieel hebben. Het is niet moeilijk voor de psychopaat de interviewer ervan te overtuigen dat hij leiderschapspotentieel bezit.
Gewilde karakteristieken
Een ander punt is dat de karakteristieken waar het bedrijf op zoek naar is in een kandidaat, juist de karakteristieken zijn die de psychopaat bezit. Vaak worden leiderschapslabels toegeschreven aan psychopathische gedragingen. Bijvoorbeeld de baas willen spelen, het nemen van beslissingen en anderen jouw taken laten uitvoeren. De veranderingen die zich afspelen in de organisaties dragen tevens bij aan het aannemen van meer psychopaten. Mensen die worden aangenomen moeten in staat zijn snel in te spelen op verandering. Verder moet men van deze persoon de verwachting hebben dat hij in staat is om grootse dingen teweeg te brengen. Hierdoor lijken psychopathische eigenschappen, zoals het zelfverzekerde overkomen en de charme, erg aantrekkelijk. Egocentrisme en ongevoeligheid worden acceptabel, als de juiste talenten en vaardigheden maar worden verzameld om te kunnen overleven in een snel groeiende zakenwereld.
Bron:Scriptiewinkel.nl
Prima onderwerp voor een scriptie-onderwerp en heel herkenbaar in het proces van mobbing: het zij er misschien niet veel maar de psychopaten in een een bedirjf maken veel meer kapot dat menig bedrijf of organisatie weet. Juist omdat ze bepaalde karktertrekken hebben die voor bepaalde managementfuncties zeer aantrekkelijk zijn.
kees
|
|
28
-
04
-
2008
|
19
:
45
uur
Hebben we het nu over de politiek of het bedrijfsleven, mijn inziens slaat het perfect op de politicie.
Vooral het gewetenloze en de manier waarop ze via mooie praatjes over de ruggen van andere naar boven klauteren, vooral het stukje ''herken de psychopaat'' kun je zo op de ruggen van onze volksvertegenwoordigers plakken en deze zelfde spychopaten zien we later in het bedrijfsleven op de hoogste funties niet omdat ze verstand van zaken hebben maar vanwege hun gewetenloosheid in combinatie met hun netwerk.
Niek
|
|
29
-
04
-
2008
|
08
:
31
uur
Cruijf zei het al: ''Elk nadeel heeft zijn voordeel''. In enige mate heeft nagenoeg elk mens een paar trekjes van een psychopaat (of narcist?) in zich. Lijkt nodig te zijn zowel in het bedrijfsleven als binnen de overheid. Probleem is inderdaad wanneer dergelijke personen zich omhoog manipuleren zonder daadwerkelijk de benodigde kennis en vaardigheden te bezitten. Ze kunnen een bedrijf, organisatie en mensen behoorlijk beschadigen. Wellicht kunnen deze mensen gespot worden door in een assesment een stevige EQ-test op te nemen. Ik vraag me overigens wél af of we het hier werkelijk hebben over een psychopaat of een narcist. Omdat ik in mijn nabijheid te maken heb met een persoon met dergelijke persoonlijkheids- en gedrags-kenmerken ben ik eens gaan zoeken en vond een site, geschreven door een narcist t.b.v. partners, hun kinderen en ieder ander die met ze te maken heeft. Voor de geïnteresseerden hierbij de link: (Klik hier)
Zeer interessant en leerzaam om te lezen.
Misschien helpt het door hun gedrag beter te begrijpen er beter mee om te gaan. En is het niet dat alles weten is alles vergeven? Kom je in je privéleven b.v. een geliefde tegen met deze kenmerken zoek dan snel je zevenmijlslaarzen en ren heel hard weg. Blijf je, dan is raadzaam zelfonderzoek toe te passen. Op de werkvloer is het wat lastiger om weg te rennen maar er is met een gebruiksaanwijzing wél mee om te gaan.
Bruno
|
|
29
-
04
-
2008
|
09
:
32
uur
Dit is een gevaarlijk artikel. Het is breed en generiek beschrijvend en lijkt daardoor op veel mensen uit de werkomgeving betrekking te kunnen hebben, CEO's en bestuursleden incluis. Om te bepalen of iemand psychopaat is heb je specialisten nodig, en bepaald niet een artikel dat veel mensen onnodig in het verdachtenbankje kan zetten. Dit artikel valt voor mij helaas onder stemmingmakerij.
Ik ben vijf jaar werkzaam geweest als psychiatrisch verpleegkundige. Met name op de gesloten opname-afdeling en ik heb gewerkt met psychopaten. Later sprak men liever over de antisociale persoonlijkheid. Het gaat hierbij wel over chronisch gedrag en men stelt wel dat het in de kindertijd al begonnen dient te zijn. Ieder mens heeft wel eens last van een of meerdere kenmerken, die toegeschreven worden aan schizofrenen, borderliners, psychopaten, manisch-depressieven, enz. Hetzelfde geldt voor de kenmerken die de Graaf
hier noemt. Laten we uiterst voorzichtig en zorgvuldig zijn met het plakken van etiketten en stellen van diagnoses. Daarbij nog geconfronteerd wordend met een stelsel van ziektebeelden volgens DSM die tot veel discussie leidt bij professionals.
In het bedrijfsleven constateerde ik in de zeventien jaar dat ik daar werkzaam was, o.a. in diverse staf- en managementfuncties, dat de mensen binnen en buiten de psychiatrie wel overeenkomsten vertoonden, zonder verwaarlozing van de wel degelijk aanwezig zijnde verschillen. De werelden verschilden niet vel van elkaar. Sinds 1992 als zelfstandig counselor, partner- en relatietherapeut, loopbaanprofessional, (executive)coach en teamcoach werkzaam zijnde constateer ik dat er vele leiders en managers en medewerkers met onverwerkte en verdrongen problemen en angsten rondlopen en daardoor ongewenst gedrag vertonen.
Om nu net te doen of de wereld vol psychopaten zit gaat veel te ver. Je haalt er wel de pers mee en het is op zich zinvol om aandacht te besteden aan ziekelijk gedrag, binnen en buiten organiosaties. In mijn boek ''de mens in de 21e eeuw'' geef ik een onderbouwde en genuanceerde visie weer op de schijnpersoonlijkheid en de ware persoonlijkheid van de mens en de oorzaken van asociaal gedrag en de duurzame oplossingen daarvoor. Bewustwordingsmanagement biedt inzichten en concrete handvatten. Gelukkig wordt het boek als bruikbaar werkboek en naslagwerk gewaardeerd. Herkennen van het gedrag van anderen begint bij het herkennen van ons eigen schijngedrag. Daar hebben we handen tekort voor. Wie de ''psychopaat'' in zichzelf heeft ontdekt, gaat genuanceerd en zeer terughoudend in oordeelsvorming en met liefde en waarheidsgericht naar de medemens uit: partner, kind, ouder, collega, manager, medewerker, concurrent, politicus, medeburger, of wie dan ook.
Bert-Jan van der Mieden.
Judessi
|
|
29
-
04
-
2008
|
13
:
23
uur
Wel wel wel, ik heb precies zo'n psycophat te maken hier op het werk.....jammer dat zulke mensen niet worden ontmskert.
Goed dat dit gesignaleerd wordt, ik meende me ook al een boek te herinneren dat heet 'Snakes in suit', dat ook over dit onderwerp gaat. Het artikel meldt de gevaren (en dus het belang van dit onderwerp), maar niet de mogelijkheden om te onderkennen wie door de mazen van het selectienet is geglipt. En ook niet hoe je de selectie beter kunt organiseren. En evenmin wat je moet doen als je het vermoeden hebt dat iemand zich in deze zin misdraagt.
Zeer herkenbaar, het werk in de scriptie. Mag ik er iets aan toevoegen? Het bedrijf als systeem is er medeschuldig aan dat deze psychopaten de ruimte krijgen. Het zijn juist de ongezonde organisaties (psychotisch, sociopatisch of neurotisch) die dit gedrag in stand houden. Ik heb er veel over gepubliceerd op mijn website, www.revelation.nu
Marisela Flemming
|
|
1
-
05
-
2008
|
15
:
41
uur
Interesant artikel waar ik graag meer van wil weten. In mijn werk kom ik vrjwel dagelijks mensen tegen die op psychopaten lijken.
Carla
|
|
2
-
05
-
2008
|
00
:
30
uur
Inderdaad mensen onderschatten dat deze mensen de sfeer flink verpesten en zelfs een afdeling kunnen beschadigen. Het verbaast mij soms hoever deze mensen kunnen gaan. Ik heb te maken met een roddeltante op de afdeling (weet niet of je het een psychopaat moet noemen). Zij wilde mij aan het begin al niet inwerken, en wat ze mij wel vertelde bleek achteraf niet goed te zijn. Mijn chef hield al die tijd een hand boven haar hoofd omdat zij met elkaar konden opschieten. Vlak voor haar zwangerschapsverlof had ze al het een en ander aan negatieve verhalen over mij verteld ook aan klanten. Met deze mensen moest ik nog samenwerken. Je kan dan begrijpen dat dit een moeizaam begin voor mij werd. Klanten reageerden bijvoorbaat al bot. Toen ik er pas werkte dacht ik dat het aan mij lag, maar later bleken er al 3 voor mij weg te zijn gegaan. Over andere collega's had zij ook allerlei verhalen. Ik begreep nu waarom de samenwerking intern zo moeizaam ging. Dit werd allemaal veroorzaakt door een persoon die gewoon zijn gang kan gaan. Nu ze met verlof is is de sfeer aanzienlijk verbeterd. Ik merk dat de andere collega's met angst en beven op haar terugkomst zitten te wachten.
Niek
|
|
21
-
11
-
2008
|
16
:
32
uur
Dit artikel is slechts een samenvatting van een scriptie van rond de honderd pagina's. Voor nuances en selectiecriteria zal je dus de scriptie moeten lezen en niet moeten afgaan op wat er in deze kleine samenvatting staat. De scriptie zelf is uitermate genuanceerd en bruikbaar voor het bedrijfsleven.
