Charismatische topmanager is er wel, maar je ziet hem niet
25 maart 2008 -
Charismatische topmensen blijken in Nederland moeilijk te vinden."De uitstraling van de meeste topmanagers in Nederland is kraak noch smaak, zonder originaliteit. Je ziet het Nederlandse calvinisme er in terug."
Dit zegt Dick Buschman, oprichter van het interactief merkenbureau Achtung! In Management Team. De uitstraling die vanuit de Nederlandse boardroom naar buiten komt, is de afgelopen jaren eerder verzwakt dan sterker geworden. Het lijkt of de tijd van de ‘zonnekoningen' na de beursschandalen ten einde is. "Kenmerk van de zonnekoningen is dat ze actief de publiciteit zoeken. Dat zie je de laatste tijd nauwelijks meer", zegt Kees Cools, hoogleraar bedrijfsfinanciering en partner bij de Boston Consulting Group.
Ondefinieerbaar
Er zijn boeken volgeschreven over charisma of de ‘x-factor', zonder dat de eigenschap te definiëren is. Het heet niet voor niets x-factor, een onbekende factor. Volgens de boekjes is de x-factor een essentieel onderdeel van leidinggeven. Maar waar zijn de charismatische mensen gebleven? "Charismatische mensen zijn er net zo veel als vroeger. Het is een menselijke eigenschap. Verschil is dat er de laatste jaren scherper op bepaalde eigenschappen wordt gelet bij het werven en aanstellen van de nieuwe CEO.
Media
En er wordt voorzichtiger met publiciteit omgesprongen. Vroeger trad de CEO zelf op de voorgrond maar na de beursschandalen zijn bedrijven alerter geworden," zegt Cools. Bart Maussen, imagodeskundige en eigenaar van The Dutch PR Group, signaleert zelfs dat bedrijven in toenemende mate verzekeringspolissen afsluiten tegen onder andere kidnapping: "In de voorwaarden staat vaak dat de CEO zich terughoudend in de media dient op te stellen. De CEO mag soms gewoon niet naar buiten treden."
Het resultaat is dat maar weinig topmensen te zien zijn in actualiteitenprogramma's op tv. Hierdoor lijkt het alsof charismatische toppers verdwenen zijn. "Er zijn maar weinig topmanagers te porren voor een uitzending. Het gebrek aan charisma is niet het probleem. De bedrijven gaan gewoon erg voorzichtig met de media om. Ik vind dat jammer," zegt Herman Meijer, eindredacteur bij talkshow Pauw & Witteman. Volgens Meijer lijken managers te denken dat zolang ze niks zeggen, hun niks kan overkomen."
Bron:Management Team
Is het wel zo dat de topmensen vanwege de beursschandalen meer op de achtergrond blijven of is het vanwege de maatschappij waarin we leven, waarin vooraanstaande mensen gewoon een groter risico lopen op kidnapping en aanslagen?
Is dit weer een artikel waarbij de harde waarheid vanwege ''politiek correct'' taalgebruik niet verteld wordt?
Aan de andere kant heeft Witteman gelijk, de idioten die vanwege een of ander ''ideaal'' de meest verschrikkelijke misdaden begaan kennen hun potentiele slachtoffers echt wel.
Ron Ladage
|
|
25
-
03
-
2008
|
11
:
46
uur
Charismatische topmanager
Heb dit artikel met belangstelling gelezen en heb hier toch wat reacties op.
Inderdaad is er geen goede definitie van een charismatische topmanager gelukkig niet, want dan gaan we managers in nog meer keurlijven duwen, dan wat we al doen.
Vroeger hadden we ondernemers en zelfs charismatische ondernemers, die vanuit hun ondernemersschap dachten. Door nu managers op te leiden en hun zogenaamde kennis bij te brengen, zie je een soort eenheidsworst ontstaan en merk je dat het woord ondernemersschap minder in beeld komt.
Ook de macht van de aandeelhouders en hun spelletje richting de manager werken ook niet meer mee om risico met uitspraken te nemen.
Zelf heb ik ooit mogen werken met een echte charismatische topmanager.
Op het moment dat hij binnen kwam merkte je dat gelijk. Hij vroeg hoe hij zich het beste aan het personeel kon voorstellen en hun zijn visie voor de toekomst te vertellen en we adviseerden hem om een zeepkist te nemen en alle afdelingen op de zeepkist toe te spreken. Natuurlijk met de gedachte, dat doet hij toch niet, maar een uur later stond hij op de zeepkist en deed zijn woord.
Zelden zo snel een contact zien komen tussen de manager en zijn werknemers.
Zijn beleid was een ervaring, zijn werkwijze was uniek.
Echte topmanagers zoeken de pers niet op, maar de pers zoekt hem op!
Dan de vraag waarom de topmanagers niet vaak in praatprogramma’s op de tv te zien zijn.
Lijkt me heel logisch, zoals Ad Beer al aangaf hoe beter je herkend wordt, hoe groter de kans op ontvoering etc. want de politie komt nooit op tijd en wie wil nog zo’n risico in dit land lopen?
Verder hebben topmanagers het predikaat groot verdieners te zijn, ze vullen hun zakken ten koste van de arme werknemers en klanten.
Dat kan toch niet, zeker in onze linkse pers, die bijna alle praatprogramma’s in hun macht hebben. Zelf Pauw en Witteman zijn een beetje kritisch naar links en geheel kritisch naar rechts. NOVA daar wordt je als rechtsdenkende afgeslacht bij voorbaat.
Welke gek wil nog in dit soort programma’s optreden. En dit hopeloze kabinet heeft als nieuwe hobby het jagen op topinkomens, want de achterban van Bos wil graag al het geld aan hun kiezers geven. Werken is goed, maar deel het geld met mensen die niet werken, dit noemde men vroeger communisme en daar werden ook een paar mensen schatrijk van.
Dus dit artikel heeft meer nuances dan je wel op het eerste gezicht denkt.
Steek je nek uit in dit landje en je weet zeker dat de zeis de kop eraf maait.
