21 maart 2008 -
De introvert heeft de tijdgeest tegen. Dat stelt hoogleraar persoonlijkheidspsychologie Boele de Raad. Halverwege de twintigste eeuw werden introverten nog geprezen als erudiete geesten en stond extraversie synoniem aan geestelijk armoedig en oppervlakkig.
Is ook heel logisch dat introverte mensen die leiding moeten geven het een stuk moeilijker hebben dan extroverte mensen.
In de technische industrie zie je vaak de deskundige techneut als manager wordt aangesteld.
Dit vooral vanwege hun absolute kennis van hun vak.
Helaas moet hij dan ook mensen aansturen, aanspreken, motiveren en ga zo maar door.
Dan sturen we hem op cursus zodat hij sociale vaardigheden krijgt.
Tenminste dat hopen we.
De schade die aangericht wordt bij de mensen die onder zijn leiding wordt alleen maar groeten.
Is er dan geen hoop?
Ja, zet een goede coach naast hem neer, die werkt met gevoel, emotie en geloof in de manager, dan kan het gaan werken.
Of los het heel simpel op, draag zorg dat er een assistent manager of iets dergelijks wordt aangesteld, die met de introvert kan werken en die zelf mensen kan aansturen en motiveren, kost wat duurder, maar dan heb je ook wat!
Hans Hof
|
|
21
-
03
-
2008
|
17
:
39
uur
We leven dan ook in een geestelijk armoedig en oppervlakkig tijdperk. De conclusie van Boele de Raad ligt dus voor de hand. Ik word helemaal gek van de goed-nieuwsshow van allerhande managers in spé, die hun producten of die van hun opdrachtgever aan mij willen slijten. Introvert of extravert zijn slechts kwalificaties, maar duiden niet op kwaliteit!
Een onderzoek naar de relatie met kwaliteit lijkt mij daarom meer op z'n plaats.
Marcel van Vliet
|
|
25
-
03
-
2008
|
08
:
45
uur
Wat is er ineens mis met introverte mensen?
Trouwens, het begrip is natuurlijk relatief, niemand is 100% introvert of extravert. Het is een mix waarbij allerlei andere karaktereigenschappen mede een rol spelen.
En ja, ik ben een introvert zoals u dat pleegt te omschrijven. Weliswaar op emotioneel gebied maar dat betekent niet dat ik niet succesvol zou kunnen zijn. Integendeel, ruim 25 jaar in een varieteit aan commerciele functies EN leidinggevend.
Neem een extravert, heerlijk veel herrie en filter er maar uit wat de persoon werkelijk bedoelt. Geef mij maar een goede mix van beiden.
Stefan Block
|
|
25
-
03
-
2008
|
19
:
41
uur
De stelling ''Extravert floreert in deze tijd'' lijkt mij ook helemaal waar. Volgens mij is dit ook altijd al zo geweest ook.
Extraversie bevordert de communicatie. Waar het interactiegehalte hoger is, kennen mensen elkaars behoeften, doelstellingen, gedachtenpatronen en beleving beter en dan kunnen zij ook beter samenwerken aan een (gemeenschappelijk) doel.
Wellicht dat het in deze tijd meer aan de orde is (in het vrije westen) dat extraversie een belangrijkere succesfactor is geworden omdat we nu meer vrijheid hebben in ons uiten. In adere landen, waar (relatief) meer klassenscheiding is, zien we dat zwijgen cultureel gesproken ook hoger gewaardeerd wordt. Wellicht is er een verband te leggen tussen het niveau van sociale stratificatie in een land en de culturele perceptie van extraversie?
Machiavelli schreef in de (17de eeuw?) al: ''Velen kunnen zien wat men schijnt, slechts weinigen kunnen voelen wat men zijt''. Extraverte mensen zijn wellicht beter in staat om een bepaald ''imago'' om zichzelf te creeren en daarmee ook meer succes te behalen.
Hier wringt denk ik wel de schoen een beetje. Extraverte mensen brengen niet noodzakelijkerwijs meer inhoud mee. Een component die toch wel degelijk meetelt, óók wanneer men als manager geacht wordt ''het proces te begeleiden''. Het zal niet de eerste keer zijn dat een ''vlotte'' manager inhoudelijk hele verkeerde beslissingen maakt.
Ach ja, een brutaal mens heeft de halve wereld. Luidruchtige mensen eisen de ruimte op en krijgen weinig tegengewicht van introverte mensen. Ik denk persoonlijk dat het een ''fact of live'' is.
Niettemin lijkt het mij best interessant om eens te onderzoeken welke managementrollen geschikt zijn voor extraverte mensen, en welke meer voor introverte (doch inhoudelijk sterke) mensen. Zo kan ik me voorstellen dat het aansturen van arbeidsintensieve, repeterende standaardprocessen gebaat is bij een extravert ''sergeantje''. Rollen in de verkoop / relatiebeheer evenwel.
Echter, het besturen op strategisch niveau vereist mijn inziens meer visie en inhoud. Bij het benoemen van generieke succesfactoren, het positioneren op een altijd dynamische markt, etc. denk ik dat een stukje bedachtzaamheid, reflectie, overzicht en inzicht onontbeerlijk is. Maar probeer dat niveau maar eens te bereiken als ''Intro''...
Overigens vind ik dat we niet alleen naar het uitingsvermogen van onze medemens zouden moeten kijken. Introverte -wellicht meer inhoudelijke- mensen zouden een stuk waardevoller kunnen zijn als wij met zijn allen beter zouden luisteren. Dan zouden enkele spaarzame woorden meer waarde kunnen hebben dan een bloemrijke kakofonie der extraverten waar we dan uiteindelijk de constructieve waarde weer uit mogen distilleren.
De doelmatigheid zal in stilte zegenvieren...
Leuk onderwerp, waar volgens mij nog lang over doorgepraat kan worden. In algemene zin is het erg interessant om te zien welke menselijke gedragseigenschappen nu uiteindelijk welke wezelijke effecten hebben.
Uiteindelijk: ''Wat schijnt verdwijnt en wat zijt dat blijft...''.
