20 februari 2008 -
Een fusie of overname gaat altijd gepaard met spanning en stress. Maar het is geen wonder dat negen van de tien Europese overnames niet aan de verwachtingen voldoen als het maar liefst 74 dagen duurt voor er een nieuw managementteam is.
Volgens onderzoek van Hay Group duurt het vaak meer dan twee en een half jaar voor de bedrijfsprocessen weer op volle toeren draaien na een fusie of overname. Vooral het gebrek aan leiderschap leidt ertoe dat de nieuw gevormde onderneming lange tijd stuurloos en zonder strategische richting opereert. Een kwart van de 200 grote Europese ondernemingen die sinds 2003 in elkaar overgingen zijn drie jaar na de deal nog steeds niet volledig geïntegreerd. Van degenen waar dat inmiddels wel het geval is, duurde het gemiddeld anderhalf jaar voor het zover was.
Dit betekent dat meer dan negen van de tien overnames hun strategische doelen of een deel daarvan niet behalen. Nog zorgwekkender is dat meer dan driekwart van de onderzochte overnames nog steeds geen extra waarde hebben opgeleverd.
Weinig aandacht
Na eerder gepubliceerd onderzoek over dit onderwerp in november vorig jaar, heeft Hay Group nu diepgaander onderzoek gedaan naar het management omtrent Europese fusies en overnames. De conclusie: er heerst een alarmerend gebrek aan aandacht voor leiderschapskwesties, zowel voor de overname tot stand komt als daarna. Meer dan de helft van de opkopende ondernemingen houdt zich hier van tevoren niet mee bezig en slechts een kwart stelt meteen na overname een nieuw managementteam samen. En dat terwijl een effectieve integratie van twee bedrijven daarmee staat of valt. Evenals de productiviteit en bedrijfscultuur.
Succes
Bedrijven die leiderschap wel prioriteit geven zijn na overname bijna vier keer zo succesvol als degenen die dat niet doen. Bijna een vijfde van die succesvolle ondernemingen stellen dat hun overname volledig succesvol verlopen is; slechts vijf procent van de rest stelt hetzelfde. Ondernemingen met grote aandacht voor leiderschap rapporteren bovendien een hogere mate van werknemersmotivatie; een kwart van de anderen signaleert juist een afname daarvan. Meer dan tweederde van de ondernemingen die veel aandacht besteden aan leiderschap zijn na overname tevreden tot enthousiast over de bedrijfscultuur; de helft van de anderen ervaart juist een vernietigende sfeer. Een kwart beschrijft die nog mild als ‘cultuurshock’, maar eveneens een kwart spreekt van een regelrechte ‘loopgravenoorlog’.
Al die problemen en tegenvallende resultaten bij overnames en intergratietrajecten. Dan zou je toch door schade en schande over een andere benadering moeten gaan denken. Een er van is het model van de joint venture. Minder bedreigend voor partijen maar desalniettemin gevolgd door een machtsstrijd. Het vertrekpunt is een zekere gelijkwaardigheid (best of both worlds) maar intern onderhuids en op iets meer afstand staan de ego's elkaar toch naar het leven.
Het ''gezond'' en succesvol fuseren, overnemen en intergreren zou door special samengestelde onafhankelijke multi-disciplinaire (interim) teams moeten worden gedaan. Dus niet door eigen overnemend management. Kapitaal en toegevoegde waarde vernietiging om reden van ''wie is hier nu eigenlijk de baas'' zijn we op het huidige niveau van professionaliserend en gobal ondernemerschap toch al lang gepasseerd? Wordt ook niet meer gepikt in multiculturele en grensoverschreidende gemeenschappen. Daar gaat het om de dialoog van de feitelijkheid en het creeren van een nieuwe standaard / norm voor succes voor de mensheid of de hele organisatie. De individu(-en) of een bedrijfsonderdeel is daar geen issue. Vertrekpunt is het totaal, de business, in zijn context (geografische omgeving, culturen, M-verantwoord ondernemen, milieumaatregelen, kennismanagement....)
Als je de essenties of doelstellingen van fusies en overnames wilt bereiken en je vliegt dit als bestu(u)r(en) wat anders aan, rechtvaardigt het genereren van deze toegevoegde waarde de inzet van bedrijfsonafhankelijke en onbevooroordeelde (interim)fusie- en overnameteams. Beter cherry picking dan dogfights.
Dit nieuwe vakgebied zou een leerstoel rechtvaardigen.
Willem van Druten
|
|
20
-
02
-
2008
|
17
:
33
uur
Sorry, leest misschien wat moeilijk. Maar de haakjes open en sluiten vallen weg bij definitieve publicatie.
