21 januari 2008 -
Nederlanders die in het buitenland zaken willen doen, verliezen contacten en omzet door hun botte, directe gedrag. Dit stelt consultant Francoise Clijsen. Met do’s en dont’s-lijstjes denken ze wel even binnen te komen bij een Arabier of Chinees. Maar dat kunnen ze vergeten.
Clijsen raadt zakenmensen vooral aan zich te verdiepen in de ander. "Werknemers die hier dankzij hun harde, directe werkwijze succesvol zijn, kunnen daarmee in het buitenland echt bot vangen omdat dergelijk gedrag daar heel anders overkomt."
Reisgids niet genoeg
Veel werknemers en zelfstandigen komen teleurgesteld terug. Ze lazen snel nog wat in het vliegtuig, maar het bleek niet genoeg. Clijsen: "Nederlanders ontdekken door schade en schande dat cultuur en geschiedenis vaak bepalend zijn bij het toekennen van een contract. Als je weet waarom die zaken gevoelig liggen en hoe je ermee om moet gaan, kom je aantoonbaar verder."
Vragenvuur
Dat een riant etentje helpt om het ijs te breken, weten Nederlanders inmiddels wel. "Maar vervolgens denken ze toch in het tweede gesprek met een spervuur aan vragen te kunnen komen. Bijna in de hele wereld voelen anderen zich daardoor erg ongemakkelijk. Nederlanders denken dat ze lekker snel en functioneel zakendoen, maar bij anderen doet dit vaak de deur voorgoed dicht. Ook de strakke agenda van Nederlanders levert problemen op. Chinezen zijn er bijvoorbeeld meesters in om jouw tijdsdruk geraffineerd te misbruiken."
Een Nederlander doet ook weinig aan reflectie. "Hoe je overkomt verschilt per cultuur. Je daarvan bewust zijn en weten hoe je ermee om kunt gaan, is al de halve winst."
Direct
Dat we geld mislopen door onze directheid blijkt uit diverse onderzoeken. Hollanders zijn in de ogen van buitenlanders nog steeds kortaf, bot. Soms is dat gedrag nuttig, vaak niet. Maar dat gedrag verander je ook niet," stelt oud-ondernemer André Kuiper, die zestien jaar zaken deed in Latijns-Amerika, Midden-Oosten en Zuid-Europa. "Wel kun je leren jezelf te verplaatsen in anderen. Heb bovendien geduld. Mijn allerbelangrijkste ervaring is dat ik heb geleerd dat niet iedereen hetzelfde is. Verdiep je in de ander, dat is relevant omdat je in het buitenland vaak maar één kans krijgt. Lees over het land. Besef dat het historische gevoel en trots van een Iraniër of Chileen vele malen groter is dan dat van ons. Maak je hun geschiedenis eigen. Weet ook hoe zij jou zien en wat in je nadeel werkt. Anders dan we denken, vinden buitenlanders ons bijvoorbeeld heel ongedisciplineerd; wij lopen door rood licht."
Snel en zakelijk
Nederlanders blijken vaak in ’taken’ en ’functies’ te denken. Welke persoon bij een zakendeal aan de andere kant van de tafel zit, doet eigenlijk niet ter zake, als die deal maar wordt gesloten. Clijsen: ,,Als je met een Belgische bankier spreekt, praat dan niet voortdurend over geld. Weet je nou ook iets interessants over een Vlaamse schilder, dat wel iets verdergaat dan de reisgids, dan praat dat makkelijker en zet een Vlaamse bankier de deur open." Wat de deur steevast dichtdoet is de rechtlijnigheid, het gelijkheidsdenken van een Hollander. Clijsen: "Tussendoor vragen stellen opbouwende kritiek leveren lijkt ons nuttig, zelfs logisch. Maar in bijvoorbeeld een Frans bedrijf geeft het je alleen de zekerheid dat het contact daarmee ophoudt."
Bron:De Telegraaf
Mevrouw Clijsen heeft het helemaal bij het rechte eind! Ik ken ook veel verhalen van Hollanders die bot vangen in het buitenland. Zelfs hele handelsmissies keren soms teleurgesteld terug! Toch is er veel hulp te krijgen en in te huren. Als starter in het buitenland is men echter meestal zo druk met alle regelgeving, dat er geen tijd meer is om zich ook nog in de cultuur te verdiepen..... Gelukkig doen steeds meer bedrijven dat wel, en die krijgen dan de orders - meestal wat later ;-)
Allemaal waar wat er in dit artikel geschreven wordt en het lijkt mij toch voor veel ondernemers en ondernemende managers niet nieuw. Als we naar de vele andere artikelen en boeken over dit onderwerp kijken kunnen we ons afvragen waarom een aantal mensen zich kennelijk nog steeds niet voldoende inleven en aanpassen aan andere leefomgevingen en gewoonten. Laten we het met elkaar eens hebben over het verkleinen van de ''knowing-doing gap'', dat is nog interessanter dan iedere keer weer vaststellen dat het anders moet, terwijl we het allemaal allang weten.
Helemaal mee eens met het artikel. Wij als Hollanders denken vaak door ons directe manier van communiceren dat we eerlijk zijn en dat we alles gewoon kunnen uitflappen. Dit komt in andere culturen heel bot en niet respectvol over, vooral als je in gezeldschap van meerdere mensen bent.
