9 januari 2008 -
Managers beschouwen ICT in 60 procent van de gevallen als hinderlijk en 70 procent van de ICT-projecten mislukt. Dit bericht Express.be. Een deel van de scepsis kan worden weggenomen met een beter inzicht in de ICT-kosten.
Onderlinge achterdocht staat een goede verstandhouding tussen bestuurders en ICT`ers echter vaak in de weg. Aan de origine van die blokkades ligt volgens Rob Poels van Twynstra Gudde Adviseurs de angst van bestuurders voor ICT. Bovendien is er sprake van een soort gehechtheid aan een mopperrelatie en doet vaak een tussenpersoon dienst als `leemlaag`. Poels is van mening dat de blokkades grotendeels zijn weg te nemen door een visie te ontwikkelen op de rol van ICT voor de organisatie.
Vertrouwen
Om de mopperrelattie uit te bannen, is het in de ogen van Poels van belang dat een bestuurder zorgvuldig iemand uitzoekt die hij kan vertrouwen. Vervolgens is het aan deze ICT`er om vertrouwen uit te stralen en niet meteen kritische vragen te stellen. De `leemlaag` die een intermediair vaak vormt kan onder meer worden ingedamd door de kosten voor een dergelijke bemiddelaar rechtstreeks door te belasten aan de eenheid die verantwoordelijk is voor het resultaat. Het voornaamste is eigenlijk dat bestuurders en ICT`ers op een informele manier veel met elkaar in contact komen.
Bron:Automatiserings Gids, Express.be
Waar ligt de bal?
Naar mijn idee bij de ICTers die eindelijk eens moeten gaan inzien dat ze niet de oplossing voor ieder probleem hebben. Te vaak leiden hun oplossingen tot grotere problemen.
Momenteel weer een project waar de ICTers een bedrijf dankzij hun software aan de rand van de afgrond hebben weten te brengen.
Het is inderdaad een kwestie van communicatie en ik vind dat de schuld wel bij de ICT ligt. Die spreken een bepaald jargon en ze passen zich niet aan aan het taalgebruik van de managers. Omdat de ICT om wat voor reden dan ook zaken een andere naam heeft gegeven dan al decennia gebruikt werd, is er een spraakverwarring ontstaan. Laat ICT gewoon Nederlands leren, dan communiceren we meteen een stuk makkelijker.
Op de tweede plaats moet ICT toch de plaats gaan accepteren in de organisatie, die van ondersteuner van bedrijfsprocessen. Nog steeds zie ik dat ICTers menen overal verstand van te hebben en dat is gelukkig maar aan niemand gegeven. Laat ze doen waar ze goed in zijn en laat de andere dingen over aan mensen die er wel verstand van hebben.
De wil moet dus met name komen van de ICTers, zij waren er het laatste en moeten zich dus het meeste aanpassen.
Voor de rest, als er ICTers eens een keer willen helpen zoeken naar de oplossing die echt werkt, denk ik wel dat we een gat in de markt hebben. Ik sta open voor een gesprek en ideeën.
Die oplossing is er allang. Een simpele seminar voor IT vs Non IT mgt en hoe met IT om te gaan in de praktijk en op de werkvloer. Plots gaan ineens deuren open waarvan velen het bestaan niet eens kenden.
Eigenlijk is het weer een zuchten bij een dergelijk artikel. Het is een kwestie van heldere en duidelijke communicatie tussen IT en non-IT. Dat is nu net wat er in de praktijk maar al te vaak fout gaat. Soms sprake van ego's en soms gewoonweg slechte communicatie.
Wanneer beiden zijden eens met een 'open mind' rond de tafel gingen zitten en samen bepaalden wat men denkt werkelijk nodig te hebben en van elkaar mag verwachten dan verdwijnen tegenstellingen en grijze gebieden.
Vreemd genoeg blijkt dit een hardnekkig probleem dat na decennia nog steeds bestaat. De oplossing is minder gecompliceerd dan menig manager of toeleverancier u graag doet vermoeden. Wat wel van belang is is het gegeven dat de wil er dient te zijn van beiden zijden. Wanneer die er eenmaal is is de rest vaak een a,b,c-tje.
