Slechte werk-privé balans wijst op onderliggende ontevredenheid
7 december 2007 -
Werknemers klagen alleen over een slechte balans tussen hun werk- en privéleven als ze ontevreden zijn over andere aspecten van hun baan. Als managers de grondbeginselen dus goed weten te regelen, wordt flexibel werken meteen een veel minder groot issue. Uit Amerikaans onderzoek van Sirota Survey Intelligence blijkt dat werknemers die tevreden zijn over hun werk-privé balans trotser zijn op hun werkgever, eerder geneigd zijn hun bedrijf aan te bevelen bij anderen en betrokkener zijn.
Tevredenheid groter dan gedacht
De onderzoekers trekken in twijfel dat de meeste werknemers ontevreden zijn over de balans tussen hun werk- en privéleven, zoals zovaak gedacht wordt. Ze ontdekten namelijk dat bijna driekwart van de ondervraagden over het algemeen wél tevreden is met die balans. Van deze personen zijn bijna negen van de tien tevreden met hun werk en trots op hun werkgever. Van degenen die niet tevreden zijn over hun werk-privébalans zijn dat er slechts zes van de tien. Van degenen die blij zijn met hun werk-privébalans beveelt 88 procent hun werkgever aan bij anderen, van degenen die niet tevreden zijn is dit maar tweederde.
Te weinig werk erger dan teveel
Verder bleek maar weer eens dat niet alleen teveel werk een probleem is, maar dat te weinig nog veel erger is. Van de werknemers die aangeven dat ze te weinig te doen hebben is slechts 44 procent tevreden met zijn baan; van degenen die zeggen dat ze het te druk hebben is 70 procent wel gelukkig.
Tweerichtingsverkeer
Mensen die blij zijn met hun werkgever, het gevoel hebben dat ze zinvol en uitdagend werk doen, waardering krijgen en zich eerlijk behandeld voelen door hun baas zijn in feite helemaal niet bezig met de balans tussen werk en privé. Dat wordt eigenlijk pas een issue als ze niet blij zijn met andere aspecten van hun baan. In bedrijven die goed presteren heerst vaak een basaal vertrouwen dat het succes van de onderneming afhankelijk is van het succes van de werknemer en andersom. Zowel professioneel als persoonlijk. Je ziet bijvoorbeeld vaak dat wanneer een manager zich echt inspant om werknemers met persoonlijke problemen te helpen, deze moeite zich dubbel en dwars terug betaalt in dubbel zoveel inzet. Bovendien zijn werknemers dan nog eerder geneigd hun werkgever aan te bevelen bij vrienden en kennissen zodra er een vacature is. Des te belangrijker nu de krapte op de arbeidsmarkt nog wel even een feit blijft.
Ik mis hier wel enige tips of leidraad om de balans terug te herstellen. Wat als die balans niet in evanwicht is door net dat gebrek aan erkenning van je baas. Zo komt een burn-out echt wel om de hoek kijken. Trek je dit open, ook al herkent je baas niet het gebrek aan erkenning? Ga je nog een stapje hoger om dit verder open te trekken?
Ik hoor graag jullie mening!
A.Welten
|
|
16
-
12
-
2007
|
22
:
41
uur
Nadine ik deel je mening, dat het heel moeilijk is om de balans in zo'n geval te herstellen. Dit rehabilitatieproces dient snel en accuraat te verlopen. Gebeurt dit niet dan is de schade onherstelbaar groot met als gevolg een mogelijke burn-out of een zwaar verstoorde arbeidsverhouding.
