Profielsites spelen steeds grotere rol bij sollicitatie
28 november 2007 -
Eén op de vijf werkgevers zoekt online naar gegevens over sollicitanten. 59 procent zegt dat de gevonden informatie doorslaggevend is om iemand wel of niet uit te nodigen voor een eerste gesprek. Zo wijst een kwart van de hr-verantwoordelijken kandidaten af na het vinden van bepaalde informatie op het internet. Slechts in dertien procent van de gevallen valt een online onderzoek door de toekomstige werkgever gunstig uit. Dit blijkt uit onderzoek van Viadeo.
Negatieve invloed Daarnaast blijkt dat veel mensen zich niet bewust zijn van de negatieve invloed die online persoonlijke informatie op hun carrière kan hebben. Internettoepassingen zoals blogs of sociale netwerken geven allemaal een ander beeld van de persoon achter een cv. Vandaar het groeiend succes van Hyves, Facebook en MySpace, en van websites als YouTube. Deze sites maken het online vinden van informatie steeds makkelijker. Deze informatie blijkt echter lang niet altijd een positief beeld te geven en verkleint in veel gevallen zelfs de kans op de arbeidsmarkt. Zo kwam een werkgever erachter dat een kandidaat gezocht werd door de politie, andere bedrijven ontdekten drankmisbruik en andere onethische zaken.
Foto’s
Tegenwoordig lijkt het wel of iedereen online is en persoonlijke ervaringen wil delen. Uit het onderzoek van Viadeo blijkt dat 31 procent van alle leeftijdsgroepen persoonlijke informatie online plaatst en dat dit niet alleen is voorbehouden aan jongeren tussen de achttien en 24 jaar. Dertien procent van de respondenten heeft foto’s van feestjes online staan, in de leeftijdscategorie achttien tot 24 is dit zelfs 54 procent. Maar wat nog opvallender is, is dat in deze leeftijdscategorie 53 procent zegt dat anderen zonder toestemming foto’s van hen online publiceren. Slechts negen procent van de respondenten gebruikt zakelijke profielsites om zichzelf zakelijk te promoten.
Ook na verwijdering zichtbaar "De cijfers zouden iedereen die slordig met zijn of haar online imago omgaat, wakker moeten schudden", zegt Eric Didier, COO van Viadeo. "Mensen staan er niet bij stil dat er online informatie over hen beschikbaar is, die niet bevorderlijk is voor hun carrière. Ook hebben ze niet door dat deze informatie vaak gecached wordt en dus na verwijdering nog steeds in de zoekmachines staat."
Aan het onderzoek van Viadeo namen 2.447 volwassenen en 597 managers en directeuren deel. Het onderzoek is online uitgevoerd.
Het is voor mij de vraag of het opzoeken van gegevens op het internet wel rechtmatig is.
Voor mij staat in ieder geval vast dat het onethisch is.
Mensen plaatsen informatie op het internet met het doel vrienden, kennissen, familie, te informeren over prive zaken. En daar draait het om. Mag informatie wel worden gebruikt voor een ander doel dan waarvoor het geplaatst is? De wetgeving is daar duidelijk in, de eigenaar van de informatie moet daarvan op de hoogte worden gesteld en dat gebeurt dus niet.
De vraag die openblijft is of het ook onwettig is. Want er mag ook worden gesteld dat alle informatie op het Internet behoort tot het publieke domein.
Voor bedrijven rest de vraag of ze hun imago in de waagschaal zetten door stiekem de gegevens van mensen na te trekken. Wil je wel werken voor een bedrijf dat er dergelijke praktijken op na houdt?
Gelukkig lees ik in de krant dat de overheid met wetgeving wil komen, over 6 tot 10 jaar is het probleem dus uit de wereld.
Louise
|
|
29
-
11
-
2007
|
08
:
57
uur
En hoe zit het met mensen aanspraken omdat ze een profiel pagina hebben?
In mijn bedrijf zijn mensen inmiddels al ondervraagd omdat ze aangemeld zijn op een profielpagina (red. Hyves)
Tevens zijn er mensen ondervraagd over het feit dat er een prive pagina is (zonder toestemming van de beheerder word je geen lid) waar gesproken word over het slecht functioneren van de managers.
De managers zijn niet lid van deze pagina, maar hebben wel (illigaal?) toegang verkrgen dat de berichten die erop staan. Hierna hebben we weer boos een aantal mensen op het matje geroepen.
Mag dit gebeuren? Mag een manager inbreken op een site en vervolgens boos worden over het feit dat daar iets over hem staat? Wij breken ook niet in op zijn kantoor lezen ons persoonlijk dossier (waar hij waarschijnlijk ook dingen over ons opschrijft)Is dit niet schending van de privicy?
MC
|
|
29
-
11
-
2007
|
09
:
18
uur
Beste Beer,
Natuurlijk check ik sollicitanten en andere contacten via bijvoorbeeld Google. Zo krijg ik eenvoudig een beeld van de persoon. Het heeft mijns inziens niets met ethiek te maken. Het is gewoon praktisch. Ik vind dat u het wel zwaar opneemt.
Mvg.
MC
Ad de Beer
|
|
29
-
11
-
2007
|
12
:
35
uur
@MC
Het gaat er niet om of ik het zwaar opneem of niet, het gaat erom of het ethisch juist danwel rechtmatig is wat u doet.
De Privacywetgeving is er nogal duidelijk in en de overheid is niet voor niets aanvullende regelgeving aan het opstellen.
Als U informatie raadpleegt die als doel heeft U te informeren, bijvoorbeeld als u de website van mijn bedrijf naleest, dan is er niets aan de hand. Het gaat om informatie die een andere doelstelling heeft.
Als het nazoeken van privezaken van uw medewerkers, sollicitanten of leveranciers kan binnen uw waarden en normen, dan kan het zijn dat dit een negatieve invloed heeft op het imago van uw bedrijf.
Zie ook de reactie van Louise in deze.
jan camus
|
|
29
-
11
-
2007
|
12
:
38
uur
zou iemand die er een gewoonte van maakt naakt, dronken of gekkebekkend over straat te lopen zich moeten verwonderen voor bepaalde jobs geweerd te worden omdat zijn reputatie al vooraf ging ?
waarover zou die als die net hetzelfde doet op een electronische multimedia-straat zich dan wél moeten verwonderen?
Sandra
|
|
29
-
11
-
2007
|
13
:
15
uur
MC en wat als je iemand checkt die iemand anders blijkt te zijn. Handig he? Lekker dom!! Op die manier mis je wel je doel. Want die kandidaat kan wel heel veel voor het bedrijf betekenen.
Terwijl blijkt dat je iemand anders met dezelfde naam hebt gecheckt
Ik vind het super dom om mensen via internet te checken. Je weet nooit of het de juiste persoon is die je checkt. Er zijn meer hondjes die vicky heten Gelukkig maar
Sandra
|
|
29
-
11
-
2007
|
13
:
21
uur
Oja nog een opmerking,gelukkig kunnen werknemers ook steeds meer een bedrijf checken. Kijk maar eens op www.indewandelgang.nl & www.gezondstebedrijf.nl/
Ik zal zelf niet gelijk een bedrijf afwijzen die daar negatief op staat. Maar als ik een rot gevoel heb bij de sollicitatie en het bedrijf staat ook nog bekend als vervelend,dan heb ik toch naar mijn gevoel geluisterd.
Ad Beer
|
|
30
-
11
-
2007
|
06
:
43
uur
@Jan,
Liederlijk gedrag zou een reden kunnen zijn om mensen af te wijzen. Maar gaat een personeelsboer in het weekend kijken in het uitgaanscentrum wat de medewerkers doen? Gaat hij door het raam van de huizen kijken wat voor feestjes er worden gegeven? Zou jij het leuk vinden als jouw baas dat zou doen?
Zou je het leuk vinden als hij in de supermarkt even komt kijken wat je allemaal in je wagentje gooit of dat hij je kliko aan de rand van de weg (dus even openbaar als het Internet) even na ging kijken om op basis van je afval een beeld van je te vormen?
Daar gaat het om, op Internet en zeker in bepaalde sociale netwerken geven mensen veel informatie over zichzelf, informatie die niet de bedoeling heeft om als informatie te dienen voor een werkgever. Ben dan netjes en blijf eraf!
@ ad
''Ben dan netjes en blijf eraf!'' is wishfull thinking. Onze bedrijfscultuur is nog steeds op dictatoriale en niet op democratische leest geschoeid, zolang we in die mentaliteit geen verandering teweegbrengen zullen de business ''machthebbers'' zich steeds boven de regels achten.
Marcel
|
|
2
-
12
-
2007
|
16
:
46
uur
Kandidaten kunnen maar beter bewust zijn van het feit dat online informatie gebruikt KAN worden. Maar het zegt meer over de werkgever / manager die er gebruik van maakt, als die inderdaad al de juiste persoon heeft gegoogled.
Zo werd ik een keer overvallen tijdens een intakegesprek bij een bank voor een project opdracht. De projectmanager had mij gegoogled en had gezien dat ik op een forum gereageerd had over boodschappen doen op zaterdag. Hij bracht dat midden in het gesprek ineens naar voren. Was het doel om te zien hoe ik reageer op onverwachte situaties? Bij mij kwam het idee op dat de beste man niet helemaal spoorde. Wat was het belang?
Het kan ook omgekeerd. Een wervingsbureau had een match voor mij met een energiebedrijf. Ik was geinteresseerd en ging me voorbereiden. Bij het googlen viel me de grote hoeveelheid negatieve berichten over dit bedrijf op over agressieve manieren van klantenwerving. Ik heb toen afgezien van verdere sollicitatie.
Het valt mij op dat de online aanwezigheid weer in het negatieve wordt getrokken. Het wijzen op gevaren van het rondstrooien van al te wilde verhalen is een goede zaak, maar om het op te blazen...
De andere kant dat steeds grotere groepen mensen een zeer leuke baan aan hun internet aanwezigheid overhouden is de andere kant van de medaille.
Als Consultant/Researcher ben ik een zeer groot deel van de dag bezig met via allerlei netwerk sites ontmoete kandidaten. Met wat handigheid is elke vacature op die manier gericht in te vullen.
En natuurlijk zit er wel eens een vuiltje op iemand. Zeker als je er speciaal op gaat zoeken. Maar zolang het de spuigaten niet uitloopt vindt ik dat je als werkgever wat ''gebalanceerder'' moet reageren als veel artikelen laten zien.
Huurde u voordat het internet bestond een detective in om toekomstige personeelsleden te screenen??
Daarnaast is de generatie 20 - 35 nu zo gewent aan online netwerken en zijn ze vaak zo open dat een werkgever met een mentaliteit als boven straks een groot probleem heeft om nog ''maagdelijke'' kandidaten te vinden.
En zelfs dan.... ga ik graag de uitdaging met hem aan of ik toch niet ergens een hint over liederlijk gedrag kan vinden.....
Jos A.M. van Gorkum
|
|
13
-
12
-
2007
|
00
:
45
uur
Het feit dat veel persoonlijke informatie op Internet te vinden is, vraagt om verstandige HR-managers en om verstandige sollicitanten. Een goede HR manager weet van een kandidaat prive en werk te scheiden en laat zich niet leiden door een verdwaald filmje op You-Tube of wat schuine moppen op een dito site.
Maar een verstandige sollicitant zorgt dat hij ook geen aanleiding geeft voor ''twijfel''. Als iemands naam veelvuldig terugkomt op allerlei pret-sites en met name in entries tussen 8.00 en 17.00u (lees: werktijd!), dan kan dat wel eens een verkeerde indruk wekken.
Ook opruiende artikelen over ''de dictatuur van het kapitaal'' en ''bedrijven platleggen'' op een neo-anarchistische website, zijn natuurlijk ook geen bijster goede referentie.
Ik kan aan sollicitanten dus alleen maar aanraden: waar geen rook is, is ook geen vuur; gebruik gewoon je hersens (of een pseudoniem).
Jouw verhaal hoor ik inderdaad steeds meer recruiters vertellen. Kijk maar eens op HRLog waar de recruiters het ene wilde verhaal na het andere vertellen hoe ze toch wel een mensen denken te kunnen komen.
Als mogelijk target van deze recruiters krijg je het wel knap benauwd, want als je de verhalen leest dan zijn ze echt wel bereid om verder te gaan dan de doorsnee viagra spammer, die alleen maar zoekt naar emailadressen.
Als ik daar lees dat een recruiter al een negatief gevoel krijgt als hij alleen maar het emailadres leest van een kandidaat, dan is het ook niet echt verwonderlijk dat het imago van de recruiters met de dag slechter wordt.
Het is ook geen recruitment meer, eerder headhunting.
En nee, ik heb in de 30 jaar dat ik in het HR vak zit nooit een detective in gehuurd. Wel heb ik met veel mensen goede gesprekken gevoerd, ook als ze in de problemen zaten of problemen veroorzaakten. Daardoor kwamen mensen ook met hun problemen naar me toe en heb ik nooit google nodig gehad om wat meer van mensen te weten te komen.
Arno R. Rach
|
|
13
-
12
-
2007
|
14
:
50
uur
Eigenlijk best interessant allemaal:een profiel dat je werktoekomst bepaalt... Ik denk dan aan 1. die achterdochtige, liegende, niet vertrouwende man; 2.die moordenaar die ook nog eens stotterde en geen verantwoordelijkheid wilde nemen; 3.die hoer uit het vijandige kamp; 4.die moordende overspelige legerleider en koning; 5.die wispelturige niet loyale verloochenaar; 6. die groepen-moordende religieuze fanatiekeling.
Geen kandidaten die je zomaar in dienst neemt, laat staan essentieele functies van levensbelang daarin laat vervullen. En dan toch: Abram(ad 1.,later Abraham),vereerde stamvader van een uiterst effectief en succesvol volk. Mozes(2),vriend van God genoemd, gever van de Wet (waarop de onze als de meeste gebaseerd is). Rachab(3), van hoer naar geëerde, in de geslachtsregisters genoemde voorgeslacht van de grootste positieve beďnvloeder aller tijden (Zijn geboorte wordt binnenkort weer gevierd). Koning David(4), zgn 'man naar Gods hart', kon blijkbaar die titel verwerven door 7x70 aangeboden kansen (middels tig psalmen geuit) zich te ontplooiien tot die waarde. Ad 5: na 3x de haan te hebben horen kraaien in diepe ellende van eigen falen wordt daarna elk haaiegekraai anders: de opening van steeds een nieuwe dag als eerste grote kerkleider, omdat Petrus(5) ondanks alles de kudde mocht hoeden. En na menig christengroep te hebben geliquideerd mag Saulus als Paulus(6) in dienst treden bij diezelfde eertijds door hem vervolgde groep: als leider en grootste apostel ooit...
Zou de nog altijd uiterst succesvolle Clinton ook van die genade ontvangen hebben?.... Misschien gedachten om bij te filosoferen onder het genot van een sigaar...
Ps: i.v.m. mijn 'online profiel': ik rook niet! ;-)
