25 oktober 2007 -
Het is een nieuw fenomeen in het Duitse bedrijfsleven: medewerkers die hun leidinggevende ‘mobben'. Schrikbarend veel Duitse managers wordt het leven zuur gemaakt door hun ondergeschikten. Mensen brengen geruchten de wereld in, saboteren, schrijven anonieme dreigbrieven en stelen vertrouwelijke bedrijfsinformatie.
Reputatie
De meeste managers lijden in stilte: het is geen onderwerp waar ze graag over praten. Managers die worden gepest, zijn bang om zwak over te komen, om te worden gezien als iemand die niet kan leiden - kortom, als een incompetente manager. En dat is slecht voor de eigen reputatie.
Verhard
Volgens het Duitse Manager Magazin wordt 'chefmobbing' veroorzaakt doordat de werkcultuur verhard is: meer uren, stagnatie in de beloning, continue reorganisaties, minder baanzekerheid, de werknemer als kostenpost. Dat heeft het moreel beschadigd. En het heeft - kennelijk - bij sommige mensen de drempel verlaagd om hun frustraties uit te leven op de chef.
Minder betrokken Zou het bedrijfsleven er inderdaad zelf schuldig aan zijn? Logischer is te veronderstellen dat werknemers dankzij de florerende economie steeds minder afhankelijk zijn van hun werkgever en zich daardoor minder betrokken voelen. Nog maar een schamele 13 procent van de Duitse werknemers is volledig gecommitteerd aan baan en bedrijf. 68 procent doet wat moet, maar meer ook niet. 19 procent heeft "innerlijk ontslag" genomen, zo blijkt uit onderzoek van Gallup.
Tja is het erger geworden of wordt er openlijker over gesproken en dus ook onderzoeken gedaan: dat is mijn vraag?
Verder blijf ik wac hten op recente nederlandse onderzoeken in dit thema: aangezien ik me met dit thema aktief bezig houd lijkt het in Nederland nog minder bekend te zijn of denken wij dat het hier minder is.
Alhoewel ik heb me vandaag nog verwonderd, op een andere managemensite, hoe een leidinggevende (NB werkzaam bij een vakbond in Nederland) via mobben en pesten een werkneemster ontsloeg: het geheel werd onderstreept met een plaatje waar een vrouw met pistool stond dan denk: Dit is Nederland wij schrijven er gewoon over hoe we het doen.............
Geen artikel wat me echt doet verbazen.
Nu zal er een duidelijk verschil zijn tussen de Duitse cultuur en de onze, maar ook hier is merkbaar dat werknemers minder bij hun werk zijn betrokken.
Een goed jaar gelden stond er in de kranten dat de werkgevers weer het “familiegevoel” terug wilden zien in hun bedrijven.
Dus een softere reactie dan wat het artikel aangeeft.
De afgelopen 15 jaar worden de werknemers geconfronteerd met reorganisaties, fusies, joint-ventures, sluiting van de bedrijven en zelfs bij de overheid moeten er duizenden eruit.
Nu staat weer TNT in de picture, daar moeten duizenden postbodes weg, terwijl laatst de NS heeft bewezen dat privatisering voor de werknemers geen voordelen opleverd.(ook niet voor de reizigers!)
Door de privatiseringsdrang van de overheid zijn er duizenden banen verdwenen en de particuliere bazen betalen gewoon minder en verslechteren de secondaire arbeidsvoorwaarden.
Hierdoor voelt de werknemer zich bedreigd, ondergewaardeerd en zal zich niet meer aan het bedrijf verbonden voelen.
Het laatste schepje op deze situatie zit in de koker van onze geweldige minister Donner, die de vogelvrijheid voor het afschieten van zekerheden d.m.v. versoepeling van het ontslagrecht nog groter maakt.
De toekomst zal uitwijzen hoeveel oudere werknemers dit hun baan gaat kosten.
Dus kijk niet vreemd op dat ook in Nederland de werknemers zich minder loyaal opstellen, want van hun baas moeten ze het in deze tijden niet meer hebben.
Zoals de managers met hun mensen omgaan, zo krijgen ze het ook terug betaald. Dus stop met klagen en draag zorg dat werknemers op een juiste wijze gewaardeerd worden en tijdens hun werkzame leven bij het bedrijf, steeds geschoold blijven, zodat ze een toegevoegde waarde voor zichzelf en een eventueel ander bedrijf krijgen.
Dan is er voor beide partijen wat te verdienen en dit zal de sfeer onderling verbeteren.
