3 oktober 2007 -
Hedendaags leiderschap kan meer salsa, soul en spirit gebruiken. Dit stelt Juana Bordas, president van Mestiza Leadership International en auteur van het boek `Salsa, Soul, and Spirit: Leadership for a Multicultural Age.` De conclusie van Bordas` boek is dat de West-Europese leiderschapsstijl niet meer past in een wereld die steeds globaler en divers wordt.
Diversiteit
Bordas` boek is een pleidooi voor diversiteit en salsa is daar de metafoor van. Salsa is hier een manier van leven waarin mensen hun relaties en werk koesteren en bijdragen aan andermans welzijn. Salsa brengt vitaliteit en energie en zorgt voor een sociale component, een gemeenschapgerichte benadering en mensgecentreerde processen.
Verantwoordelijkheid
De noodzaak tot een nieuwe culturele oriëntatie van leiderschap brengt Bordas ertoe verschillende principes voor multicultureel leiderschap te formuleren. Belangrijk zijn onder meer het kennen van de eigen geschiedenis en die van anderen te respecteren; een focus op het collectief ten koste van de doorgeschoten individualiteit; het cultiveren van spirituele vrijgevigheid en het terugbrengen van een leidersstatus tot die van `primus inter pares`. Ook moet leiderschap weer gezien worden in termen van het nemen van een sociale verantwoordelijkheid.
, MD Weekly
Zie het maar zo,stel dat een stad als Amsterdam met haar multicultureel karakter, slechts zou bestaan uit twee restaurants, waarvan de keus op de menu kaart steeds dezelfde is, wat doet dat met je!!??
Durf over de grens te kjken en te proeven wat je nooit eerder hebt geproeft. Daag jezelf uit.
Want als je altijd doet wat je gedaan hebt zal je altijd krijgen wat je gekregen hebt.
Juist luitjes
Laat mij het kort en krachtig zeggen.
It's not how good you are, its how good you want to be....
Jauna Bordas ik ben blij met je.....
Asha
|
|
3
-
10
-
2007
|
23
:
44
uur
Ik ben zelf van zuid amerikaanse/indiase achtergrond en ben trainer coach...voor mij is salsa niets anders dan passie. Dansen vanuit je kern. Leiderschap is inderdaad al dansend anderen aansporen hun passie te ontdekken.
Ik kom in mijn werk teveel leiders tegen die werken en handelen vanuit hun hoofd en te weinig vanuit het hart. Salsa dansen doe je vanuit je hart. Leiderschap is 1 van de meest schaarse natuurlijke hulpbronnen zoals Mandela zegt. Onze conditioneringen houden ons tegen grensen te verleggen, nieuwe werelden te ontdekken en buiten onze kaders te treden.
Er is zoveel te ontdekken als wij een sprong maken in het onbekende. Zien doen doet volgen. Waar zijn onze leiders bang voor?
Jauna Bordas, Harvey en Asha ik ben het helemaal mee jullie eens!
Mijn voorstel is al langere tijd, dat op multiculturele scholen aandacht besteed wordt aan de geschiedenis = cultuur van de verschillende culturen die op de school te vinden zijn, zelfs als de leerlingen de tweede generatie in Nederland zijn.
Triest is echter te weten, dat de eigen Nederlandse geschiedenis al een ondergeschoven kindje is. Er zal dan zeker geen ruimte voor de andere geschiedenissen zijn.
Bij geschiedenis en cultuur hoort taal. Het maakt het leren en begrijpen van cultuur spannend als er ook aandacht aan de talen wordt besteed. Dan moet je echter wel voldoende aandacht aan de nationale taal besteden.
Collectief en individualiteit wordt als tegenstelling gezien. Daar ben ik echter een andere mening. Het collectief hoeft niet te leiden onder individualiteit, tenzij er afzondering in egoïsme en ik eerst ontstaat.
Leiderschap in de zin van dienend leiderschap is per definitie sociaal georiënteerd. Helaas wordt leiden vaak gelijk gesteld met zeggenschap en macht i.p.v. dienen.
Asha heel waar, meer hart dan hoofd, van binnen naar buiten en niet exclusief andersom.
Angst is de voornaamste bron voor de tekortkomingen bij leiders. Angst om vele redenen, maar vooral om de afhankelijkheid van de korte termijn. Niet durven te verliezen wat men heeft, niet leven wie men is, maar zoals anderen het verlangen. Angst die tegenstellingen voedt en tot verder separatisme leidt.
Of dit alleen typisch voor het West-Europese leiderschapstijl geldt betwijfel ik ten zeerste, maar dat maakt het thema niet minder belangrijk. Belangrijk is dat we hier in West-Europa de moed moeten vinden echt te veranderen.
