Top zeven redenen waarom starters snel vertrokken zijn
4 september 2007 -
90 procent van de starters is binnen een jaar al weg bij de eerste baan. Dit blijkt uit onderzoek van Ad Rem Young Professionals onder 527 respondenten. Tevens blijkt uit hetzelfde onderzoek dat meer dan de helft van de starters binnen twee maanden na het afstuderen een baan heeft gevonden. Het merendeel hiervan is echter binnen een jaar dus ook al weer weg.
Niet kritisch genoeg
"Opmerkelijk," vindt Ramses Serno, directeur van Ad Rem Young Professionals. "Het lijkt wel of starters te gemakkelijk een eerste baan accepteren en weinig kritisch zijn bij hun keuze. Vervolgens komen ze er dan al snel weer achter dat dit niet de baan van hun dromen is." Een slechte oriëntatie op de arbeidsmarkt laat dus haar sporen achter.
Krapte
"Het heeft ook alles te maken met de krapte op de arbeidsmarkt en daadkracht waarmee werkgevers potentiële werknemers proberen over te halen aan de slag te gaan. Dit leidt tot snelle en slecht gefundeerde beslissingen en uiteindelijk tot verkeerde keuzes," aldus Serno. "Young Professionals moeten in de huidige arbeidsmarkt juist ruim de tijd nemen bij het kiezen van een eerste baan en zich goed laten voorlichten en adviseren." Opmerkelijk is dat dertien procent van de starters aangeeft weg te gaan omdat juist de functie inhoud te beperkt is. "De huidige HR-manager richt zich teveel op het ‘binnenhalen’ van de werknemers met secundaire voorwaarden en goede voorlichting over de functie schiet daar kennelijk bij in," verklaart Serno.
Vrouwen kritischer Opvallend is dat hoe jonger een afgestudeerde is, hoe langer er gezocht moet worden naar een baan. Over het algemeen worden mannen sneller aangenomen dan vrouwen. Serno: "Vrouwen zijn wellicht kritischer in hun keuze en doen er daarom iets langer over. Zij vinden over het algemeen hun eerste baan ook meer bepalend voor de rest van hun carrière dan mannen. Het snelle verloop is echter bij mannen en vrouwen nagenoeg gelijk."
Redenen van vertrek
De respondenten geven aan wat de reden is van vertrek bij hun eerste baan. Hieruit blijkt dat doorgroeimogelijkheid en functie inhoud erg belangrijk is. Starters verlaten hun eerste werkgever omdat:
1. Geen doorgroeimogelijkheden (veertien procent)
2. Functie inhoud was te beperkt (dertien procent)
3. Te weinig uitdaging (elf procent)
4. Geen goede werksfeer (tien procent)
5. Te weinig begeleiding (zeven procent)
6. Verantwoordelijkheid te beperkt (zes procent)
7. Te sterke hiërarchische verhoudingen (zes procent)
En nu maar hopen dat werkgevers en vooral managers hier rekenschap van nemen.
Verder zou het goed zijn als Ad Rem YP dit onderzoek jaarlijks zou uitvoeren, dan kun je zien of werkgevers er iets van leren.
Hoewel de kans groot is, dat ze denken: ''Ik hoef hier niets mee, want die starters zijn niet kritisch genoeg bij de selectie van de nieuwe functie.'' Maar dan zouden ze twee punten voor ogen moeten nemen. Ten eerste wordt je tijdens je opleiding niet geleerd om kritisch te kijken naar je eerste functie. Ten tweede heeft de Nederlandse maatschappij als norm zo snel mogelijk aan het werk na je opleiding. Dat stimuleert natuurlijk ook niet echt een kritische houding.
Verder zouden veel werkgevers natuurlijk ook naar hun eigen ervaring in hun eerste baan kunnen kijken. Zijn zij daar lang in blijven zitten?
En misschien voelen werkgevers zich sterker gemotiveerd om kritischer om te gaan met starters, als ze zich bewust zijn van het feit dat werving en selectie geld kost. Maar ja, dan worden de meeste managers ook niet gemotiveerd om iets te doen aan verloop, ze worden nu eenmaal niet afgerekend op het verloop, maar op het werk dat gedaan wordt. Waarbij die managers wel vergeten dat het verloop invloed heeft op de kwaliteit van het werk dat gedaan wordt. Verder leidt het natuurlijk tot cynisme bij de overige medewerkers ten aanzien van starters. Waardoor de steun aan starters op een laag pitje komt staan en je een vicieuze cirkel creëert, waarin de reeds aanwezige medewerkers de kat uit de boom kijken. Wat er toe leidt, dat de starters het gevoel krijgen dat het geen leuke werkplek is. Waardoor beide partijen afstandelijk met elkaar omgaan en de starter, degene met de minste belangen, er na een jaar mee stopt.
Conclusie zou deze situatie doorbroken kunnen worden door beide kanten actiever om te laten gaan met de eerste werkplek? De werkgever neemt een ondersteunende houding aan naar de starter. Daarbij ondersteuning biedend tijdens de selectieronde en na de aanname. De starter neemt een actievere houding aan tov. de nieuwe werkplek waar hij terecht is gekomen. Hij stelt bijvoorbeeld meer vragen, stelt zich kwetsbaarder op tav zijn werkzaamheden.
Maar misschien is de eenvoudigste oplossing wel het toekennen van een mentor aan de starter en een introductieprogramma van meer dan een dag. Bijvoorbeeld iedere maand een dagje rondkijken op een andere afdeling of meelopen met een collega, waar je niet direct mee te maken hebt.
peter zwart
|
|
4
-
09
-
2007
|
12
:
18
uur
Ik ben ook iemand die precies een jaar bij zijn eerste werkgever heeft gewerkt. In eerste instantie wilde ik mezelf direct kunnen onderhouden in mijn levensbehoefte (met alles wat hierbij aan kosten komt). Ten tweede wilde ik mezelf niet blind staren op een eerste baan en mijn opties open houden.
Ik heb uiteindelijk het geluk gehad dat mij een baan werd aangeboden want ik had echt wel een goede 'eerste' baan waar ik ook (in zelfs een dergelijke korte periode) veel geleerd heb.
Het was voor mij dan ook de uitdaging van de nieuwe functie die mij heeft doen besluiten om over te stappen.
Henk
|
|
6
-
09
-
2007
|
13
:
27
uur
Ik ben ongeveer 4 maanden geleden begonnen met mijn eerste 'echte 'baan. Afgelopen week hebben we in samenspraak besloten het half jaar contract niet te verlengen. Dit heeft niks met het niet functioneren te maken maar met een andere functieinvulling van de ene kant en een ander verwachtingspatroon van mijn kant. Wat is er mis met het zorgvuldig om je heen kijken m.b.t. werken? Het is van beide kanten niet wat we ervan verwacht hadden, maar dat wil niet zeggen dat ik en het bedrijf er niks van hebben geleerd. Deze ervaring neem ik weer verder mee in mijn carriere. Ik heb nog een aantal maanden te gaan en kan dus rustig om mij heen kijken voor iets nieuws. Afgelopen dinsdag hebben we het besluit genomen en op dit moment heb ik al twee sollicatiegesprekken ingepland.
@Henk, vanuit het standpunt van de werknemer is er niets op tegen om voor afloop van het contract met wederzijdse goedkeuring te vertrekken.
Als werkgever kun je dit soort situaties echter niet teveel hebben. De kosten voor vervanging van een vertrekkende werknemer liggen namelijk vrij hoog, ongeveer 1,5 keer het jaarsalaris is de laatste berekening die ik las. En met dat geld kun je leuke investeringen doen, die weer geld opbrengen.
En het zegt ook wel iets over de kwaliteit van het selectieproces van een organisatie, als er veel verloop is.
Herman
|
|
9
-
09
-
2007
|
09
:
39
uur
Ikzelf ben na mijn studie begonnen en heb het uiteindelijk tot het hoogst bereikbare niveau binnen dezelfde organisatie geschopt. Dat is waarschijnlijk uitzonderlijk maar niet bijzonder. En mijn eerste jaar was vreselijk! De manager had duidelijk alleen maar als doel gehad mij aan te nemen, en verder niks. Ik besloot zelf de weg te zoeken naar de functies in het bedrijf die mij boeiden. Weggaan en opnieuw beginnen met het risico weer een jaar te verliezen, en daarna misschien weer een jaar leek mij helemaal niks.
Uitendelijk heeft mijn eigen ambitie me verder gebracht, soms te langzaam soms te snel, maar altijd door naar beste vermogen te werken.
Beginners moeten m.i. zorgvuldiger solliciteren en hun latere afwijsredenen beter meenemen in hun selectie. Eenmaal een contract ondertekend moeten ze meer verantwoordelijkheid bij zichzelf leggen om te slagen. Je moet in een bedrijf toch zelf je weg vinden en niets van anderen verwachten. Dat is ook wat de manager van een beginner verwacht; zit er wat in of zeurt 't alleen maar?
Rob van Elburg
|
|
22
-
10
-
2008
|
17
:
30
uur
Hiermee nogmaals het nut van een goede en stevige recruitment afdeling bewezen! Dan niet van het kaliber ''binnen is binnen'' maar juist en goed gematched op alle criteria en verwachtingen!
