28 augustus 2007 -
Managers moeten vaak verschillende rollen spelen. Ze sluiten deals, maar geven ook leiding aan personeel. Ze kunnen op een zijspoor raken door de timing, toon en houding van een klacht van een werknemer. Ze gaan als het ware af door een zijdeur omdat ze niet rolvast genoeg zijn. Een goede leider weet voor een wisselend publiek steeds rolvast te zijn op mentaal, fysiek, spiritueel en emotioneel vlak. Ze ‘spelen in feite verschillende vormen van leiderschap.
Theaterovereenkomsten
Enkele overeenkomsten tussen theater en leiderschap: een script wordt geschreven om een bepaalde respons te creëren onder het publiek, net als de presentatie van een CEO. Het optreden volgt een vast patroon waar iedereen aan gewend is, maar juist dan kan een komische noot de verwachtingen doorbreken; serieuze zaken worden beter verteerbaar door een grapje. Verder komt improvisatie zowel in het theater als in de directiekamer van pas. Er kan altijd een onverwachte reactie komen, of een net binnengekomen bericht kan de gang van zaken verstoren. Ook moeten managers niet voortdurend aan het woord zijn. Minder is vaak meer en mimespelers produceren de puurste vorm van theater. Ten slotte moet de manager natuurlijk wel weten welk publiek hij voor zich heeft.
, MD Weekly
Het is inhoudelijk wel een te begrijpen stelling doch in de praktijk een beetje te kort door de bocht. Toegegeven, hoe hoger in de boom des te groter de belangen. Geen enkele organisatie is gebaat bij een 'acterende' manager of hoger.
Natuurlijk moet een manager gevoel voor verhoudingen hebben binnen een diverse organisatie. Van een beetje manager wordt nu eenmaal verwacht dat hij/zij oog heeft voor wat er op de vloer, maar zeker een etage hoger speelt. Maar als je sommige artikelen mag geloven moet een modern manager zo ongeveer een duizenpoot zijn.
In de praktijk geld voor een manager hetzelfde als elke andere werknemer. Hij/zij zal in een organisatie moeten passen en gevoel voor verhoudingen moeten hebben zonder zichzelf te verliezen. Me dunkt kan dat alleen maar om voeling en binding te blijven houden met diverse organisatie onderdelen en gewoon jezelf zijn. Pas je dan is dit mooi meegenomen maar het kan ook zo zijn dat je niet past.
Acteren heeft dus weinig effect omdat dat je als manager niet geloofwaardiger zal maken. Daarnaast zal daar bijzonder veel energie in gaan zitten. Ik denk dat het zinvoller is dat de organisatie gewoon accepteerd dat er managers zijn die misschien net even iets anders tegen zaken en uitvoering aankijken en die ruimte ook mogen krijgen.
Op die manier verkansel je ook niet snel goed talent.
RC PM
Alexandra
|
|
29
-
08
-
2007
|
18
:
01
uur
Voor de perfectie: accepteert moet met een 't' in deze zin...
