16 augustus 2007 -
Alhoewel voor technische professionals de banen voor het oprapen liggen, ontwikkelen zij zich bij voorkeur binnen één en dezelfde werkgever. Ook groeien de meeste technici liever in hun vak in plaats van dat ze groeien in positie. En de uitdaging in het werk wordt hoger gewaardeerd dan het salaris. Dit blijkt uit het ‘Beste Plek Onderzoek (BPO)’ van Expectra naar het gedrag van technici op de arbeidsmarkt.
Werksfeer en ontwikkeling
In het onderzoek werden meer dan 450 technici met uiteenlopende opleidingen en functies ondervraagd. Werksfeer en ontwikkeling staan bij alle professionals zeer hoog in het vaandel. Ook kiest het merendeel van de technische professionals voor het werken aan een technisch mooi product in plaats van werken voor een bekend bedrijf. Er zijn echter tussen technici in verschillende functies opvallende verschillen te zien.
Uitdaging
In het ‘BPO voor technici’ werden tekenaars, constructeurs, werkvoorbereiders, calculators, projectleiders en managers en commerciële technici ondervraagd. Engineers, managers en commerciële technici zoeken uitdaging in hun werk en vinden dit belangrijker dan hun salaris. Engineers en managers zien hun werk ook als hobby, daarentegen werkt meer dan de helft van de werkvoorbereiders, calculators en commerciële technici vooral om te kunnen leven. Tekenaars, constructeurs, engineers willen groeien in hun vak en vinden hun functietitel niet belangrijk. Daarentegen wil meer dan de helft van de projectleiders en managers graag hogerop komen, zij kiezen voor groeien in positie.
Hoge verwachtingen
"Wat vooral naar voren komt is dat technici het liefst bij één werkgever groeien, of het nu in vak is of in positie. Die werkgever moet dan wel aan hun eisen voldoen. De meeste technische professionals hebben hoge verwachtingen en willen zich continue inhoudelijk ontwikkelen. Anders zijn ze snel uitgekeken", aldus Ronald van den Broek, Business Unit Manager bij arbeidsbemiddelaar Expectra engineering. "Technici moeten dus wel de juiste plek vinden om dit te kunnen waarmaken. En dat is niet zo makkelijk. Wij helpen ze daarom om op basis van persoonlijke voorkeuren en gewenste uitdaging de beste plek te vinden, die ook op de lange termijn voldoende kansen biedt om te kunnen groeien", reageert van den Broek.
Ik kan me daar volledig in vinden. Techneuten hebben weinig tot geen belangstelling voor een carriere, ontwikkeling in hun vak of discipline is belangrijk voor hen. Zelfs belangrijker dan salaris.
Dat was al lang bekend, in management literetuur van het einde van de vorige eeuw wordt dat al aangegeven.
Ik heb dan ook het idee dat veel bureaus momenteel proberen aan free publicity te komen door steeds maar weer deuren die verder openstaan dan de deuren van de stormvloedkering bij windkracht 2 open te trappen.
Expectra zal dus wel blij zijn met deze publicatie, het levert weer klicks op op hun site.
Sinds meer dan tien jaar is dit gegeven al bekend en het heeft wat dit betreft ook een duidelijke keerzijde. Het is namelijk zo dat het bedrijfsleven zich de laatste twee decennia meer en meer is gaan toeleggen op flexibilisering en internationalisering.
Dat brengt met zich mee dat lange tijd werken voor één en dezelfde werkgever niet langer meer een vanzelfsprekendheid meer is. We kennen het probleem van de techneut die, vaker dan wordt toegegeven, binnen eigen vakgebied erg moeizaam communiceert, documenteerd, en gefragmeteerd acteerd, wat door dit artikel dan ook weer in enige mate wordt bevestigd.
Het zou een speerpunt moeten worden de technici hier opmerkzaam op te maken en een flinke dosis realisme bij te brengen zodat de uitdagingen niet alleen te vinden zijn binnen één organisatie. Alleen om de genoemde redenen maar ook ter voorkoming van fragmentatie van kennis en ervaring zou hier juist meer werk moeten worden gemaakt van dit gegeven.
Als voorbeeld kan ik naar voren brengen dat er nog steeds heel wat organisaties zijn met techneuten in dienst, die zich hebben gespecialiseerd in een bepaald veld, maar vervolgens daar geen goede back up voor hebben geregeld waardoor de éne techneut min of meer koning is van een eigen koningkrijk met alle gevolgen van dien.
Gelukkig zie je ook daar een omslag ten goede door de technische kennis steeds beter in te kaderen in de geadopteerde managements methodieken zodat kennis daar blijft waar het hoort en ook wordt geborgd. Dat dit soms tegen de zin in van de techneuten plaats vind is dan een tweede. Ook techneuten moeten zich realiseren dat hun kennis en kunde zich niet mag beperken tot ´hun hoofden´ alleen maar toebehoord aan de organisatie waarvoor zij acteren.
Het zal een uitdaging zijn voor de organisaties hier oog voor te blijven houden zodat kennis en kunde van en voor de organisatie dient te worden geborgd i.s.m. de technici. Dus twee aandachtspunten voor het management. 1. Kennis conservatie en communicatie.
RC PM
Ad Beer
|
|
16
-
08
-
2007
|
14
:
18
uur
Rene,
Een techneut kan in onze R&D afdeling pas goed meedraaien na tenminste 5 jaar werkervaring. je hebt blijverts nodig.
De job-hoppers zie je veel meer in de management sectoren, de ICT (dat is ook techniek maar MS kun je zelfs een aap snel leren).
De techneut heeft een rustige omgeving nodig, liefst zo weinig mogelijk mensen rondom zich zodat hij met techniek bezig kan zijn. Hij bijt zich vast, gaat steeds verder in ontwikkeling.
Uiteraard past kennisborging in een R&D omgeving, maar ook het vasthouden van kennis en vaardigheid die in koppen zit opgeslagen. Sommige kennis kun je niet borgen en is alleen van techneut op techneut overdraagbaar.
Probeer anders maar eens een keer een wet te vinden die aangeeft hoe schuim (wat in onze stoelen zit) zich gedraagt onder de druk van een hoes.
Ik heb ervaren dat wanneer je techneuten de dicipline bijbrengt van documentatie, dit weliswaar even door de zure appel heenbijten is maar uiteindelijk wel werkt. Toegegeven dat we rekening zullen moeten houden met wijzigingen in de technische sector maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Zaak is wel dit te onderkennen als manager zijnde en bij dat gegeven pal te staan. Dat betekend een cultuur omslag bij de meeste techneuten maar dit is goed te ondervangen door ze die discipline eigen te maken. Het betreft hier overigens niet alleen IT-ers maar ook andere technische beroepen, wat je zelf ook al aangeeft.
Wat Jobhoppers betreft kan ik zelf helder en duidelijk zijn. Die haal je er al bij een eerste goed gesprek al uit en vaak spreekt een cv al boekdelen. Zoals eerder al eens aangehaald door mij, je hebt maar één naam en die behouden vraagt energie genoeg.
Persoonlijk ben ik voor kennisconservering maar dat moet niet doorschieten in een bureaucratie uiteindelijk. Het blijft wat dat betreft zoeken naar de gulden middenweg.
