Nederlander werkt structureel over en is hard op zoek
8 augustus 2007 -
De helft van de werknemers in Nederland werkt structureel over. Wekelijks maakt een werknemer zo'n zeven overuren: bijna een hele werkdag. Uit de laatste Randstad Werkmonitor blijkt dat 52 procent dagelijks overwerkt. Verder denken steeds meer werknemers erover om van baan te wisselen.
Positief effect
Uit het WerkMonitor onderzoek van Blauw Research, komt naar voren dat veel werkenden merken dat het goed en vaak zelfs beter gaat dan vorig jaar met de organisatie waarvoor ze werkzaam zijn. Dat heeft een positief effect op hen, zo blijkt. Want doordat het organisaties beter gaat, stijgt het vertrouwen van werknemers in het vinden van werk elders (77 procent). Tegelijkertijd is de angst voor ontslag gedaald: slechts drie procent van de werkenden acht de ontslagkans groot.
Open voor iets nieuws
Werkenden kijken nadrukkelijk om zich heen, zo blijkt verder uit het onderzoek. Zes op de tien werknemers hebben enigszins tot sterk het gevoel dat collega's openstaan voor iets nieuws. Bovendien denkt bijna de helft (45 procent) dat de mate waarin collega's hier voor open staan het afgelopen jaar (sterk) is toegenomen. Kijkend naar de directe omgeving heeft eveneens bijna de helft (45 procent) dan ook het gevoel dat er steeds meer gesolliciteerd wordt.
Overwerk
De groei is er en het zelfvertrouwen neemt toe, maar er wordt ook - meer nog dan in 2006 - hard gewerkt. Dit blijkt ook uit het overwerk. Structureel de helft van de werknemers werkt over (52 procent), gemiddeld maar liefst zo'n zeven uur per week. Vorig jaar werkte nog 34 procent regelmatig over. Toen ging het om gemiddeld zes uur per werkweek. De manier waarop en de mate waarin werknemers hiervoor gecompenseerd worden is ten opzichte van vorig jaar echter niet veranderd. Eén op de vijf werknemers met minimaal drie werkdagen per week ervaart de situatie momenteel als 'te druk'.
Personeel behouden belanrijker dan ooit
Gesterkt door de toenemende kansen op de arbeidsmarkt en het vertrouwen in het vinden van werk elders stelt de helft van de werknemers dat hun baas het komende jaar een stapje meer moet doen om hen te behouden voor de organisatie. Bijna de helft merkt het wel dat de werkgever er iets of zelfs alles aan doet, maar eveneens de helft merkt dit niet of nauwelijks. Maar liefst 28 procent zegt ontevreden te zijn over de feitelijke doorgroeimogelijkheden. Daarbij noemen werknemers die vooruit willen nadrukkelijk drie wensen: zij verwachten dat ze cursussen mogen volgen, dat er concrete doorgroeivoorstellen op tafel komen en dat de arbeidsvoorwaarden kunnen worden verbeterd.
Nog meer conclusies:
- Werkgevers zijn actiever personeel gaan werven. Daarbij worden ook werknemers in loondienst bij een andere organisatie direct en indirect benaderd om te solliciteren. 42 procent van alle werknemers in loondienst heeft het afgelopen half jaar zo'n aanbod gekregen om te solliciteren. De helft van de werkenden is het afgelopen jaar zelfs actief benaderd via vrienden, uitzendbureaus en headhunters.
- Werknemers zoeken nieuwe uitdagingen veelal in een ander takenpakket (hetzij bij de huidige werkgever, hetzij bij een nieuwe werkgever). Dit betekent dat indien werknemers binnen de organisatie 'in beweging' kunnen blijven hun loyaliteit ten opzichte van de werkgever mogelijk vergroot wordt. Door intern deze ruimte te bieden, zouden in theorie dus meer werknemers voor de organisatie behouden blijven.
Als ik mezelf als voorbeeld neem kom ik waarschijnlijk met gemak boven de genoemde uren uit. Niet dat die allemaal worden geschreven want het is soms ook zo dat je met een gezonde ratio de uren in vrij kan verdisconteren.
Soms moet je privé binnen kantooruren ook nog wel eens iets doen en soms ben je thuis ook nog wel eens een uurtje langer bezig. In de regel is dit een stilzwijgende verhouding tussen de opdrachtgever en mijzelf.
Van belang is wel dat je, wanneer het maken van oveuren structureel wordt, dit met de opdrachtgever bespreekt. Immers, in de praktijk kan het soms zijn dat bepaalde zaken worden bijgesteld waardoor de druk van het maken van overuren gewoon wegvalt.
Niettemin speelt zeker het interessant houden van de werkomstandigheden het laatste half jaar zeker mee. We moeten het momontum van de markt zeker in ogenschouw nemen en proberen kennis en kunde in huis te houden.
Wil iemand tenslotte toch een andere weg in slaan dan zie ik het als een schone taak ook hier medewerking aan te verlenen. Niemand is immers gebaat bij een negatieve verstandhouding. Daarnaast vind ik het persoonlijk bijzonder prettig te vernemen wat iemand motiveert om toch weg te gaan.
Elk zichzelf respekterend manager weet dat hij/zij maar zoveel kan en soms net niet dat wat iemand voor de organisatie kan blijven behouden.
Het actief werven van potentieel kapitaal voor de organisatie speelt ook nu een grotere rol en een manager mag en kan hiervoor zich niet afhankelijk opstellen van interne HR of PZ. Immers, en manager weet precies wat nodig is en beter nog, wie. Het onderhouden van een uitgebreid netwerk kan soms tijdrovend zijn maar betaald zich absoluut een keer terug.
Naast deze taken ben ik twee jaar geleden al begonnen de mensen met wie ik samenwerk te wijzen op herinrichting van taken en soms ook rollen. Door dit eens per drie maanden te doen krijg je als manager vitale feedback waardoor je met het hele team flexibel kan blijven door rollen en verantwoordelijkheden te blijven toetsen en samen bij te stellen.
Deze korte sessies zijn bijzonder leerzaam en interessant en houden iedereen de ogen naar elkaar toe open. Let hier wel op dat dergelijke sessies geen collegiale praatsessies zijn doch uitsluitend is gericht op bijstelling en aansluiting op elkaar, maar wel met elkaar.
RC PM
Trojan
|
|
8
-
08
-
2007
|
14
:
47
uur
Allemaal leuk en aardig, maar wie denk je dat er aan het einde van de week in zijn vuistje lacht en in zijn dikke mercedes naar zijn kapitale villa rijdt terwijl zijn werknemers zich tot op het tandvlees kapot werken om de hypotheek voor hun twee onder één kap huisje te betalen?
Dus omdat 50 procent van de Nederlanders overijverig is en geen privé-leven heeft, of wenst te hebben, moeten de overige 50 procent ook maar overwerken?
Niets mis met overwerken, maar als je iedere week 7 of 8 uur overwerkt... wie steekt die centen dan in zijn zak? Daar komt bij dat als 50 procent dat doet, dan spaart de baas minstens een volledige functie uit en dat is dus wel mooi even 30.000 euries op jaarbasis.
Als er vijf overwerkers rondlopen zijn er dus al vijf dagen onbetaald werk binnen. Het is prima dat bedrijven mensen zoeken die geen 9 tot 5 mentaliteit hebben, maar het is toch te zot voor woorden dat bedrijven hier zo langzamerhand misbruik van maken en er grof geld mee verdienen!?
Ik begrijp wat je bedoeld.....maar, hier komt het....
Zoals je wellicht hebt kunnen lezen in mijn commentaar is een manager capabel genoeg om, wanneer er structureel sprake is van overwerken, dit aan de kaak te stellen en dit te bespreken.
Over het algemeen, wellicht een tip, worden dergelijke zaken vooraf besproken en op papier gezet. Veelal maakt dit deel uit van de secundaire voorwaarden.
Het is nu eenmaal realiteit dat een directeur, zakelijk eigenaar, bestuurslid, aandeelhouder, natuurlijk een aanmerkelijk financieel belang hebben. Dat is heel gezond.
Indien ik niet tevreden zou zijn met de beloning dan kan ik alleen bij mezelf te rade gaan waarom dit zo is en daar iets aan doen. Dat neemt niet weg dat er inderdaad mensen zijn die zich een dure mercedes kunnen veroorloven.
Met de huidige stand van zaken op de markt heb je bijvoorbeels als freelancer hele brede mogelijkheden om de beloning te vragen die je denkt waar te zijn. Zo zit nu eenmaal de markt in elkaar. Wat het 'onbetaald overwerken betreft heb ik in mijn commentaar uitgelegd dat het een gezonde zaak is, van vertrouwen zo je wil, dat je af en toe eens een uurtje inhaalt die je op een bepaald moment hebt opgenomen.
Op dit niveau absoluut niet ongewoon daar je uiteindelijk moet worden afgerekend op resultaat. Wanneer er in de planning zaken mis gaan zoals een onverwachte uitloop heb je als manager de verantwoordleijkheid hier iets mee te doen uiteindelijk.
Als je het idee hebt dat bedrijven hier werkelijk misbruik van maken moet ik je zeggen dat ik die ervaring absoluut niet heb. Toegegeven, er zijn werkgevers die onevenredig het onderste uit de kan willen hebben. Ervaring leert hier dat die zichelf tegen komen namelijk, ontevreden werknemers die een eigen koers gaan varen of zelfs vertrekken.
Ergo, als ik op dit gebied niet tot een vergelijk kan komen met mijn opdrachtgever/werkgever dan heb ik een keuze. Welkom in de wereld van een manager wat dat betreft.
