3 augustus 2007 -
Werkzoekenden met tattoos of piercings hebben het wel degelijk moeilijker om een baan te vinden. Dat meldt Express.be naar aanleiding van een onderzoek van het Amerikaanse recruteringsmagazine Vault.com. Volgens 85 procent van de ondervraagde personeelsleden verkleinen lichaamsversieringen de kans op het vinden van een nieuwe baan.
Stereotypes
"Ongeacht de werkelijke persoonlijkheid van een persoon, zullen stereotypes over tattoos en piercings van invloed blijven," vertelde een deelnemer aan de enquête. "In het algemeen worden mensen met tattoos en piercings beschouwd als ruwer en minder opgeleid."
Bedekt
Uit het onderzoek bleek trouwens dat meer dan de helft van de werknemers hun tattoos op de werkvloer bedekt houden. De onderzoekers kwamen tot de ontdekking dat 42 procent van de ondervraagden een tattoo of een piercing had. Van die groep had 40 procent één of meer tattoos, maar slechts twintig procent had één of meer piercings. Een kwart van alle tattoos werd aangebracht op de armen.
Bron:Managing21, Expres.be
Nav. wat mijnheer Welters schreef:
''Het is daar zelfs een teken van 'bij een groep horen'. Dan maakt het dus wel degelijk uit of je een tattoo hebt.''
Mijn inzien is het ook zo en niet anders. Een tattoeage is niets anders dan een onderscheidend teken van bij een groep te horen; net als voor andere mensen kleding, hoofddoekje, merk gsm of auto of lintje van de koningin.
Als iemand zich op een dusdanige opvallende en opdringende manier wenst te onderscheiden tav. andere mensen en groepen en deze onderscheiding is dominanter dan (de gewenste uitstraling van) de bedrijfscultuur dan hoort iemand, ongeacht zijn of haar kwaliteiten daar niet thuis en moet diegene maar op zoek gaan naar een bedrijfscultuur alwaar deze onderscheiding wel gewenst is. En o, ja niet zeuren over discriminatie. Immers diegene onderscheid zichzelf dus discrimineerd zichzelf.
Zoals mevrouw Nanette schreef is het inderdaad een goed idee dat bedrijven duidelijke richtlijnen hanteren wat wenselijk is om gezeur te voorkomen. Alleen denk ik dat de huidige ''gut wat zielig'' politiek onder leiding van de Partij voor de (geestelijke) Armoede daar dan weer op reageer met meegaande maatregelen voor de ''slachtoffers''.
Overigens blijft het mij verbazen dat veel mensen hun lichaam verminken met tattoages en pircings welke symboliek voort gekomen is uit een teken van onbeschaafdheid en tegen burgelijk moraal. Onze (tot voor kort?!)hoogstaande cultuur en samenleving is juist voortgekomen uit die ''burgelijke bekrompenheid''.
En laten we ook niet vergeten dat de plaats, en kleur van het onderzoek (US, vault.com) in dit geval wel belangrijk kan zijn.
Zonder te willen discrimineren, of we moeten een nieuwe discussie over iets anders willen starten, maar zijn The U of A voor ons, Europeanen een lichtend voorbeeld in denk- en doe-wijze?
groet,
Marc Paul
Tamara van Zantvoort
|
|
3
-
08
-
2007
|
08
:
05
uur
Ik heb meerdere tattoo's, maar ik heb een baan waar ik in ben gerold terwijl ze ervan wisten.
Blijkbaar vinden ze mijn skills beter dan het feit dat ik als stereotype neer wordt gezet.
Voor een groot deel verberg ik het wel, maar kan het niet altijd verbergen. Ik schaam me er tenslotte ook niet voor.
heer Ron Ladage
|
|
3
-
08
-
2007
|
10
:
07
uur
Dit geldt ook in Nederland en België.
Bij banen waarbij je voor het bedrijf met klanten en zakenrelaties moet omgaan, zijn zichtbare tattoe’ s en piercings niet gewenst.
Bij werk waarbij je binnen het bedrijf b.v.magazijnwerkzaamheden moet doen, is dit geen probleem.
Kijk maar op Kermissen, havenbedrijven, statenmakers, bouwvakkers etc.
De tijd dat we dachten dat deze groep minder opgeleid en ruwer zijn, ligt een beetje achter ons.
Ouders waarschuwen vaak hun kinderen om deze zaken niet op hun lichaam aan te brengen, maar iedereen op school heeft het en andere argumenten beperken het nadenken van de jeugd.
Dus wanneer je wat wil aanbrengen, doe het dan op plaatsen die je ook kan bedekken, verhoogt de kans op die baan die je graag wilt hebben.
Indien ik een sollicitant krijgt die zichtbaar dit soort zaken heeft, zal hij/zij weinig kans hebben op de baan, ook ik moet zorg dragen dat mijn klanten hierop niet kunnen reageren.
Ton
|
|
3
-
08
-
2007
|
18
:
29
uur
Ik geloof ook wel dat het bij bepaalde kringen niet echt geaccepteerd worden om piercings en tatoeages te hebben en dat de meeste mensen nog steeds vooroordelen hebben die ervoor zorgen dat je op een bepaalde manier ingeschat wordt door menigeen.
Eerlijk is eerlijk, ik neig hier ook toe maar merk ook vaak dat ik me sterk laat misleiden door mijn vooroordelen.
Toch ben ik blij dat mijn ouders mij verboden om mijn lichaam te versieren in mijn wilde jaren. Ik ben ervan overtuigd dat ik veel hinder zou ondervinden van stoere lichaamsversieringen.
Prins Bernard was trouwens ook voorzien van een prentje op zijn arm....
J.L
|
|
4
-
08
-
2007
|
09
:
49
uur
Heb zelf ook diverse tattoo's en ik werk in een winkel met veel klanten.
Gelukkig heeft mijn baas er geen problemen mee, hij heeft zelf ook zijn armen vol.
alex
|
|
5
-
08
-
2007
|
17
:
28
uur
quote = heer Ron Ladage
Bij banen waarbij je voor het bedrijf met klanten en zakenrelaties moet omgaan, zijn zichtbare tattoe’ s en piercings niet gewenst.
... Kijk maar op Kermissen
[/quote]
En kermismedewerkers werken niet met klanten?
heer Ron Ladage
|
|
5
-
08
-
2007
|
19
:
16
uur
Beste quote = Alex, noem gelijk een naam staat wat sympathieker.
Ik kan er nog meer noemen, verkoper van piercingsieraden, werken bij Tattoo Bob, werknemers in b.v. attractieparken, werknemers die tuinonderhoud doen of verbouwingswerkzaamheden.
Dus ik sta open voor discussie, maar weet uit eigen ervaring dat bij veel beroepen het zichtbaar dragen van tattoo en piercings niet gewaardeerd wordt.
Het blijft gelukkig voor de verantwoording van de individuele mens of ze wel of niet hieraan mee willen doen.
Wanneer ze afgewezen worden, moeten ze dan ook niet klagen, maar dit dan ook accepteren dat er anders denkenden zijn. Verder heb ik geen vooroordeel tegen mensen die zelf bepalen hoe creatief zij met hun eigen lichaam willen zijn.
Wanneer ik niet zakelijk bezig ben, dan loop ik ook in die zaken die ik prettig vind.
Het was niet mijn bedoeling om als reactie een boekwerk neer te zetten, maar wat zaken voor een eventuele discussie neer te zetten.
Nanette
|
|
6
-
08
-
2007
|
07
:
44
uur
Ik wilde al ruim 25 jaar een tattoo, dacht altijd dat het mijn 'werkomgeving' negatief zou beďnvloeden.
Vorig jaar heb ik na zo lang wachten toch een kleine spin op mijn rechter schouder blad laten tattoëren. ''de spin in het web'.
Daarna ben ik anders gaan kijken naar mensen met Tattoo's, wat mij is opgevallen dat er veel lelijke tattoo's zijn, maar ook veel prachtige met een bijzonder verhaal.
Sinds 2 maanden heb ik op mijn linkerschouder een prachtige lotusbloem laten zetten (die symbool staat voor mijn overleden vrienden).
Mijn tattoo's hebben geen enkele 'externe' invloed op de kwaliteit van mijn werk, geen enkele invloed of mensen wel of niet met mijn bedrijf in zee willen gaan.
Het heeft wel invloed gehad op mijn persoonlijke groei en authenticiteit. Meisje van 50, wars van 'so cald' regels, vrij om te denken, te werken, te zijn, zaken te doen zoals ik wil.
Er zullen namelijk altijd redenen zijn waarom mensen wel of niet zaken met je willen doen. Vrouw, te oud, te dik, te dun, sproeten ach verzin het maar. Mensen werken graag met iemand die doet wat ze willen, of ze kiezen voor iemand die durft te zijn.
Op mijn laptop staat 'mensen met tattoo's zijn asociaal'. Mijn bedrijf houdt zich bezig met maatschappelijke participatie en sociale cohesie. Hoezo vooroordelen t.o.z. van mensen met tattoo's? Dan zijn mensen met dyslexie zeker allemaal dom?
Je kunt je afvragen of 'voor'oordelen niet altijd je eigen denken en wereld beperkt?
Het is warm weer ik laat met trots mijn tattoo's zien...... Leef je leven en laat je niet leven!
Bijna 20 jaar geleden werkte ik in de reiswereld. We kregen uitgebreide instructies dat piercings, tattoos e.d. niet gewenst waren.
Waarom?
Het zou minder representatief zijn.
Sindsdien ben ik er op gaan letten, en vooral met goed weer is het interessant.
Bepaalde bevolkingsgroepen hebben blijkbaar een hogere tattoo-dichtheid dan anderen. En inderdaad, die doen dan bijvoorbeeld schoonmaakwerk, staan op de kermis, of schoffelen plantsoenen. Gaan deze personeelsleden minder met mensen om? Of is de benadering van ons, als klant, dat het niet uitmaakt, die tattoo?
In Engeland bijv. heeft zowat iedereen die gevaren heeft een tattoo, en zelfs de mensen met een hogere officiers rang in de marine. Het is daar zelfs een teken van 'bij een groep horen' . Dan maakt het dus wel degelijk uit of een tattoo hebt.
In America is het daarentegen heel gebruikelijk om als ex-con (gedetineerde)een tattoo te hebben.
Het ligt er natuurlijk ook aan wat voor een tattoo: een groot aantal jonge vrouwen heeft tegenwoordig een tribal tattoo op de 'onderrug' , zichtbaar als lage broeken gedragen worden.
Ik denk dat er dus een verbinding is tussen
- wat voor een tattoo
- waar de tattoo al dan niet zichtbaar zit
- in welke cultuur, in welk land
- in welke functie, beroep, branche
en dat in het samenspel hiervan een tattoo storend/ ongewenst is, of misschien wel stimulerend.
Tenslotte: een tijdje terug maakte ik het zelf mee: in een situatie met top-specialisten (en dan heb ik het over het hogere segment adviesbureaus, en niet janssen bv ict-box-schuivers) bleek een deftige en zeer geleerde en serieuze dame plots stoere plaatjes op haar armen te hebben. Werd pas zichtbaar bij het korte mouwen weer!
groet,
Marc Paul welters
Tamara van Zantvoort
|
|
6
-
08
-
2007
|
11
:
43
uur
Je zou eens moeten weten onder al die strakke pakken en lange kleding hoeveel mensen er tattoo's hebben die ze uit zichzelf al verbergen.
Ik ben naast personeelsmanager ook nog eens schoonheidsspecialiste en ga dus veel met mensen om.
Met dit warme weer kun je toch tattoo's zien van me maar krijg geen commentaar.
Doe ik in mijn werkzaamheden toch iets goed!
Nanette
|
|
6
-
08
-
2007
|
12
:
26
uur
Aansluitend op de vorige schrijver, wil ik ook opmerken dat er er inderdaad een grote groep hoogopgeleiden een verborgen tattoo blijken te hebben. Die inderdaad pas zichtbaar wordt als het warm weer is.
Tattoo; kwestie van smaak?
(ik vindt 7 van de 10 niet mooi of slecht gekozen plek)
Het belangrijkste mijn inziens is: tattoo wel of niet, zou een HR manager/baas/chef niet mogen beďnvloeden of iemand wel of niet capabel is voor een bepaalde functie.
Als er richtlijnen zijn binnen een organisatie dan is het wenselijk dit transparant te maken bijvoorbeeld:
geen zichtbare tattoo's
geen hoofddoekjes
geen blote armen
geen slippers
altijd een pak
altijd bedrijfskelding
etc etc etc
Dan is er keuze om wel of niet te solliciteren bij 'deze organisaties'. Voorkom je een hoop 'verloren babbeltijd'.
take care
Samanthaá
|
|
19
-
08
-
2007
|
19
:
36
uur
Ik vind het echt zo matig dat het niet kan. ik wilde al heel lang een labretpiercing. nu kan ik er eindelijk 1 laten zetten, mag het niet op mn werk en moet ik hem onder werktijd uit mn lip halen. Mijn tattoo die ik heb, die zit er met een persoonlijke reden. Ik vind niet dat je mensen daarop af kan wijzen. niet iedereen zet een piercing of tattoo om ergens bij te horen. Sommige mensen hebben er een reden voor. Die labret piercing zat ook een reden achter. Dus ik vind het echt onzin. En toch een soort van discriminatie !
Ik heb mijn tattoo's ook om een reden.
Ik ben blij dat mijn baas het geen probleem vindt.
Maar vind het inderdaad bekrompen dat men zo nog denkt over tattoo's en piercings.
Je moet eens op een zomerdag aan het zwembad of strand kijken. Als je geen tattoo hebt ben je bijna een uitzondering :D
mpr welters
|
|
20
-
08
-
2007
|
08
:
18
uur
Samanthaa,
Met alle respect, maar hoe komt het dat je niet begrijpt dat je werkgever een bedoeling heeft met zijn of haar verbod? Net zo legitiem als jouw persoonlijke reden voor je piercing of tattoo.
En omdat er van gelijkwaardigheid geen sprake is (werkgever en werknemer), zul je je moeten confirmeren, of inderdaad ander werk moeten zoeken.
Ik ben het per definitie oneens met je, dat je spreekt over discriminatie. Dat is het maken van onderscheid, onterecht en ongeoorloofd op grond van kenmerken die er niet toe doen (op het moment dat je onderscheid maakt). De wet heeft het over: geloof, ras, geslacht, leeftijd.
De tolerantie en 'alles-moet-kunnen' mentaliteit in Nederland heeft er bij veel mensen voor gezorgd dat ze een ''NEE'' niet meer kunnen accepteren.
Nanette
|
|
20
-
08
-
2007
|
09
:
52
uur
denken
meer denken
uitdagend denken
kritisch denken
simpel
1. is het waar wat ik denk?
2. hoe weet ik dat het waar is?
3. en als het waar is wat betekend dit voor mij?
1. oordeel ik op feiten of oordeel ik op gevoel?
2. waar is mijn gevoel op gebasseerd? Is het werkelijk waar wat ik 'denk'?
3. ik hou niet/wel van tattoo's '' is iemand met tattoo's niet geschikt om carriere te maken?''
de eerste 3 vragen komen oorspronkelijk vanuit de Griekse filosofie ' Epictetus' is de grondlegger van heel veel ' new' therapieen/trainingen etc.
laten we het klein houden en bij ons zelf blijven, deze vragen keer op op keer onszelf stellen? Gedrag van anderen kun je niet veranderen door te zeggen wat wel en niet mag, wel met ' eigen' gedrag............
'a'sociaal, burgerlijk, hoogopgeleid?
oordeelvrij is volgende stap
in hoeverre durf je oordeelvrij te ontwikkelen?
(is wellicht de volgende vraag?)
RB
|
|
20
-
08
-
2007
|
10
:
44
uur
Ikzelf ben HR Manager bij een middelgrote consultancy firm en heb 3 tattoo's. Allen niet direct zichtbaar, maar met warm weer (buiten werktijd) soms wel. Ik krijg bijna altijd shock-reacties als mensen ze zien omdat niemand het bij mij verwacht. En als ze me na het zien van mijn tattoo's minder serieus nemen, is dat hun bekrompen probleem (maar eerlijk gezegd heb ik dat nog nooit meegemaakt). Ik ben wie ik ben, met of zonder tattoo's. Ze hebben geen hersenen weggehaald bij het zetten van de tattoo's :-).
Ik begrijp en respecteer mensen die mijn tattoo's niet mooi vinden of eng, want het is nou eenmaal zo dat merendeel van de mensen in de wereld een tattoo hebben om anderen te intimideren of bij een groep te horen. En ik pas me graag aan aan onze maatschappij door mijn tattoo's te verbergen tijdens werktijd. Daar heb ik totaal geen probleem mee. Mijn tattoo's zijn ook vooral voor mij bedoeld en niet om indruk te maken op anderen...
Ik durf wel van mezelf te zeggen dat ik vrijwel oordeelvrij ben en dat moet ik ook zijn met mijn werk. Het blijft een moeilijke discussie, want wat is representatief en wie bepaalt dat? Ik heb ooit bij een bedrijf gewerkt waar in het repre-protocol stond dat je geen witte laarzen aan mocht. Bij navraag bleek de directeur een afkeer te hebben van witte laarzen... Tja...
MPR welters
|
|
20
-
08
-
2007
|
11
:
43
uur
Nanette,
Byron Katie!
groet,
Marc Paul
Jopie
|
|
20
-
08
-
2007
|
12
:
02
uur
@ Eduard
Wat een ongefundeerd en belachelijk commentaar. Het is ook weinig empatisch tov mensen die werkelijk verminkt zijn om te zeggen dat een tatoeage verminkt, daarmee degradeer je de term.
Ik had ooit een collega die dat ook zei tegen mij (ik had hem verteld dat ik tatoeages had). Die meneer at drie vette snacks per dag, had een buikomvang van 160 cm en een mondgeur die zo sterk was dat ik het niet langer dan 1 minuut op zijn kamer uithield. Ergo, wat is verminking?! (hij heeft zich inmiddels een behoorlijke diabetes gegeten en de kans verkleint om zijn kleinkinderen ooit te zien opgroeien).
Als iedereen elkaar wat meer zou accepteren en niet anderen zou beledigen met hun ongenuanceerde en vaak ongevraagde meningen dan zou de wereld een prettiger plaats zijn. Overigens, ik heb 3 tatoeages en ik bedek ze allemaal omdat er idd veel weerstand is in het zakelijke leven. Geen probleem hoor, mijn tatoeages zijn voor mij en niet voor de rest vd wereld.
Samanthaá
|
|
20
-
08
-
2007
|
12
:
05
uur
mpr welters,
Ik kan een nee best respecteren. Maar als je dan deze reden te horen krijgt: dat komt straatschofterig over.
Vind ik dat toch een vorm van discriminatie. Waarom zou je hem dan wel in je tong mogen? Want dat is wel toegestaan. Dat is voor mij hetzelfde hoor.
En Tamara,
Ja inderdaad. Als je op het strand loopt zie je niks anders. Tegenwoordig is het gewoon ''normaal''. niet eens om erbij te horen ofzo.
Ik vind dat mensen je niet moeten beoordelen om je uiterlijk bij een baan. Maar ze moeten kijken hoe je het doet. Ze moeten je gewoon een kans geven. En dan kan je zeggen dat ze niet altijd naar het uiterlijk kijken, maar dat is wel zo. Want als je iets dikker bent, of je hebt acne dan nemen mensen je ook niet snel aan. En dat is ook geen discriminatie?
Als je de baas of de collega's eens wilt testen of de effecten van tattoo's en piercings wilt ervaren tijdens een sollicitatie of klantgesprek zou je dit costuum eens kunnen kopen en aantrekken.
Het betreft hier een grote hoeveelheid nep piercings en een tattooshirt en een half masker.
Leuke discussie hoor. Ik heb een fraaie tattoo op mijn schouderblad en werk als topmanager in de NGO sector.
In principe loop ik er niet mee te koop, net zo min als ik mijn haar los laat hangen of grote oorringen in doe. Dat doe ik wel in mijn vrije tijd. Op het werk ben ik in ''uniform''. En als op een warme dag eens een stukje schouder blootvalt krijg ik vaak opvallend positieve reacties. Mannen blijken het dan wel spannend te vinden dat de executive bitch een warmbloedige vrouw is. En dat is dan best weer goed voor de werkrelatie (jaja de 7 ondeugden van de vrouwelijke manager ;-)
Jana
|
|
20
-
08
-
2007
|
20
:
26
uur
@ mpr welters
Quote: ''En omdat er van gelijkwaardigheid geen sprake is werkgever en werknemer, zul je je moeten confirmeren, of inderdaad ander werk moeten zoeken.''
Zullen we er van maken ''conformeren''?
Persoonlijk hecht ik bij de selectie van hoger personeel meer aan een goede beheersing van de Nederlandse taal dan aan uiterlijke kenmerken.
Nanette
|
|
20
-
08
-
2007
|
22
:
45
uur
Byron Katie
Albert Ellis
Rene Diekstra
Wayne Dyer
etc etc etc
het kritische denken van Socrates
het oorspronkelijke denken van ' Epictetus'
Einstein etc etc
alle woorden zijn gebruikt,
alle combinaties gemaakt.........
zijn wie je wil zijn
durf te zijn
met of zonder
tattoo
hoofddoek
piercing etc etc.......
nooit meer 'werken'
leven van je passie
met of zonder.........
uiteindelijk is ons leven oneindig simpel
er is maar een ding zeker en dat is dat we
dood gaan (alleen is vaak het moment nog niet bekend)
waarom tijd verdoen aan vergaren, oordelen, discussies?
dialoog? samen?
simpel
je vindt het iets of niets.........
meer is er niet ;-)
Tamara
|
|
21
-
08
-
2007
|
08
:
27
uur
@Nanette
Ik weet niet wat voor functie je doet maar ik vind eerlijk gezegd je posts een beetje raar. Alsof je mening niet uit je hoofd komt maar uit een boekje....
De namen zeggen me eerlijk gezegd ook niks.
@Jana
Ik heb dan niet dat ik in ''uniform'' moet en ik kan mijn haren wel los dragen maar ik bedek ze zelf ook en houdt er wel rekening mee.
En ik heb ook gehad dat ik mijn haren vast had en mijn tattoo in mijn nek wat zichtbaar was. Je wordt gelijk anders (in positieve zin) gezien. Reakties als: Jij tattoo's? Dat had ik niet achter je gezocht maar wel gaaf dat je ze hebt.
Ik vind nog steeds dat veel mensen bekrompen denken. Voor mij zijn dit starre mensen die niet mee gaan met de toekomst en de moderniteit ervan. We leven in 2007 en niet in 1940-1960.
Een beetje flexibiliteit hierin mag best
MPR Welters
|
|
21
-
08
-
2007
|
08
:
37
uur
Jana,
Oeps, je hebt gelijk ...
Vind het wel een leuke lapsis: bevestigen, of aanpassen.
Mijn stelling is overigens:
Als je met één vinger naar iemand wijst, wijzen 4 vingers naar jezlef. Wijzen zegt dus meer over jezelf dat datgene waar je naar wijst.
Martin Stelten
|
|
22
-
11
-
2007
|
23
:
37
uur
Het zal er denk ik ook aan liggen wat voor tattoo je hebt. Is het een gewone of een extremistische, zoals een hakenkruis. En de plaats uiteraard. Zelf wil ik graag een tattoo op mijn rug, maar mijn moeder zegt dat dat nadelig kan zijn met het vinden van een baan als ze dan bij de sollicitatie de tattoo zouden zien. Ja, maar dan moet ik al in een haltershirtje oid gaan solliciteren en persoonlijk denk ik dat ik dan al op de kleding alleen zou worden afgewezen.
Edwin
|
|
23
-
11
-
2007
|
09
:
20
uur
Persoonlijk heb ik erg veel moeite met mensen die een overtuiging hebben en zodra deze dan niet overal toegestaan is beginnen over discrimineren.
Er zijn vele bedrijven, bv bank en verzekeringswezen waar het niet gewaardeerd wordt dat je een opzichtige tattoo of piercing hebt en naar mijn inziens terecht. Je kan thuis bijna alles doen en laten wat je wilt, binnen het bedrijf gelden bepaalde regels en die weet je al voordat je er gaat solliciteren. Als je het er dus niet mee eens bent ga je er niet werken. Heeft niets met jaren 60 menthaliteit te maken. Is puur een professioneel bedrijfsbeleid dat er voor zorgt dat niet iedereen , omdat hij of zij een bepaald idee heeft over uiterlijk vertoon dit ook ten toon spreid op de werkvloer.
Ik heb geen behoefte aan het zien van piercings , om wat voor reden ze ook geplaatst zijn. Zoals men aangeeft je doet het soms om persoonlijke redenen, hou deze dan ook persoonlijk op een plek waar mensen 8 uur per dag om je heen werken en er mogelijk geen behoefte aan hebben om jou piercing, tattoo te aanschouwen.
Je hebt nog ongeveer 16 uur per dag om deze wel tentoon te spreiden.
Martin Stelten
|
|
23
-
11
-
2007
|
18
:
16
uur
Geachte Edwin,
ik respecteer uw mening, maar dan moet men in (bijvoorbeeld) het bank- en verzekeringswezen wel consequent zijn. Daar bedoel ik mee dat, ondanks dat men deze mensen niet als personeel wil, deze bedrijven deze mensen wel graag als klant willen.
Persoonlijk zie ik het als een verrijking voor het bedrijf, daar het aannemen van dergelijke mensen (mits gekwalificeerd voor de baan uiteraard) toch zorgen voor een betere afspiegeling van de maatschappij binnen een bedrijf. De grote uitzondering hierop zijn natuurlijk alle bedrijven waar piercings, ringen, kettingen, los, lang haar etc. een probleem vormen voor de veiligheid.
J. Ricks
|
|
26
-
11
-
2007
|
08
:
03
uur
Al je handelen heeft gevolgen. Een zichtbare aanpassing aan je uiterlijk heeft gevolgen. Misschien in de vorm van commentaar of misschien in je kansen bij een sollicitatie. De omgeving waar je gaat solliciteren is natuurlijk ook van invloed bij je kansen. Een cultuur waar het veel voorkomt zal het zonder moeite accepteren.
Ik vind dat een wenkbrauw of neuspiercing in het gezicht van een gesprekspartner me afleid. Ik vind het niet onsmakelijk, of ordinair, maar het leid me af. Ik zal er dus ook naar staren. Een labretpiercing brengt vaak schade toe aan je tandvlees, waardoor je je ondertanden zelfs kunt verliezen door terugtrekkend tandvlees.
Een tattoo op een arm, schouder of in de hals leid me even weinig af als kleding en sierraden.
Waar ik problemen mee heb is het feit dat men wel kiest voor een piercing/ tattoo en dan vervolgens niet de consequenties voor lief neemt.
Als je in een bepaalde bedrijfscultuur werkt, dan pas je je ook aan. Je acties hebben gevolgen en ook deze keus zal een gevolg hebben.
Edwin
|
|
26
-
11
-
2007
|
15
:
13
uur
Martin Stelten, met het zelfde respect voor uw mening ben ik het toch oneens met de strekking wat u schrijft.
Als je als bedrijf een bepaalde (professionele) uitstraling wilt, hoeft dat niet te betekenen dat je product niet verkocht mag worden aan mensen met een andere uistraling dan je personeel. Ik zie niet veel in het aannemen van zoveel mogelijk verschillende mensen, met tattoo's, piercings zodat alle mogelijke variaties in het bedrijf aanwezig zijn.
Een gemiddeld restaurant heeft ook bedrijskleding, dat betekent echter niet dat elke klant zich zoals hun dient te kleden.
Verder kan ik me erg vinden in wat de heer J. Ricks heeft geschreven. Je maakt een bepaalde keuze, het moet dan niet zo zijn dat het bedrijf zich aanpast aan jou keuze.
AvdH
|
|
27
-
11
-
2007
|
09
:
18
uur
Piercings en tatoos zijn slechts 2 van de VELE opvallende uiterlijke aspecten van mensen. Hiervoor kies je, maar veel andere verschillen (rolstoel, erg lang of kort, bijzondere gezichtskenmerken, enz.) heb je zonder dat je daarvoor kiest. Wanneer een bedrijf zich laat leiden door uiterlijk, laat de PO afdeling zich in feite leiden door angst, namelijk de angst dat deze uiterlijke kenmerken de klant zal afschrikken. Een organisatie met groot vertrouwen in de kwaliteit van de diensten, zal dan ook GEEN ENKEL ONDERSCHEID maken bij het aannemen van mensen gebaseerd op uiterlijk. Wie door de verschillen durft heen te kijken, ziet pas wat!
AvdH
|
|
27
-
11
-
2007
|
10
:
33
uur
Piercings en tatoos zijn slechts 2 van de VELE opvallende uiterlijke aspecten van mensen. Hiervoor kies je, maar veel andere verschillen (rolstoel, erg lang of kort, bijzondere gezichtskenmerken, enz.) heb je zonder dat je daarvoor kiest. Wanneer een bedrijf zich laat leiden door uiterlijk, laat de PO afdeling zich in feite leiden door angst, namelijk de angst dat deze uiterlijke kenmerken de klant zal afschrikken. Een organisatie met groot vertrouwen in de kwaliteit van de diensten, zal dan ook GEEN ENKEL ONDERSCHEID maken bij het aannemen van mensen gebaseerd op uiterlijk. Wie door de verschillen durft heen te kijken, ziet pas wat!
Edwin
|
|
27
-
11
-
2007
|
12
:
12
uur
Avdh, zoals u zelf aangeeft kies je voor een piercing of tattoo, de andere verschillen zijn geen keuzes en ik ben het ook met u eens dat daarop niet geselecteerd zal moeten worden. Maar zodra je de keuze maakt voor een piercing of tattoo die zichtbaar is vind ik het terecht dat je de kans heb bij bepaalde ondernemingen dat je daarop niet als representatief gezien kan worden.
Ron
|
|
27
-
11
-
2007
|
13
:
39
uur
Verbazingwekkend al de reactie van voor- en tegenstanders.
Je bepaalt zelf wat je met je lichaam doet, andere bepalen of ze het wel of niet mooi genoeg vinden binnen hun bedrijf.
Ieder mens is verantwoordelijke voor zijn keuzes, maar sommige mensen hebben niets te kiezen, maar worden met een handicap geboren.
Door deze groep in deze discussie te betrekken, ga je in mijn ogen wel erg ver.
Het is bekend dat werkgevers moeizaam deze groep in dienst nemen, mensen die zelf de keus maken, moeten niet hun keuze opdringen aan anderen en niet klagen, wanneer ze daar voor- of nadeel van hebben.
Martin Stelten
|
|
1
-
12
-
2007
|
01
:
45
uur
Na dit zo eens doorgelezen te hebben, kan ik eigenlijk maar tot 1 conclusie komen: Tattoo of niet, het maakt niets uit. Tuurlijk, er zullen altijd mensen zijn die daar over vallen, maar dat heb je overal bij. Dezelfde argumenten die bij tattoo's en piercings gebruikt worden, kun je ook toepassen op haardracht, en dan niet alleen de ''extreme'' kapsels. Mag een man lang haar hebben voor een functie? En een vrouw met kort haar? Kan zij representatief genoeg zijn? Kom je naar je sollacitatie op een motor, wordt dat geaccepteerd? Of in een wat oudere auto? Al deze dingen kunnen een rol spelen. En ja, ook een handycap kan een rol spelen bij de discussie over representativiteit, hoe vervelend het ook is. Om even terug te komen op discriminatie, wanneer je stelt dat je niet op godsdienst mag discrimineren, mag je m.i. ook niet op tattoo's discrimineren. Beiden zijn n.l. keuzes die je zelf maakt. Je wordt niet als christen, moslim, jood, hindoe etc. geboren, maar je wordt het omdat je weet/gelooft/denkt dat dat bij je past en dat dat de waarheid is. Dit verschilt niets van het nemen van een tattoo omdat je weet/gelooft/denkt dat je een bepaalde tattoo moet hebben.
Jos van Gorkum
|
|
2
-
12
-
2007
|
23
:
45
uur
''In het algemeen worden mensen met tattoos en piercings beschouwd als ruwer en minder opgeleid.”: een vooroordeel waar je je druk over kunt maken, maar daar schiet je niets mee op. Een slimme P&O manager vraagt een beetje door om de man/vrouw achter de tattoo te leren kennen. Het is immers ook in zijn belang om de beste kandidaat eruit te pikken, met of zonder tattoos. Een een slimme sollicitant doet gewoon een hemd met lange mouwen aan.
Daartegenover kun je, in een representatieve functie, gewoon niet teveel aan je lijf hebben dat kan afleiden of afschrikken. Daar is nu eenmaal niets aan te doen. Dus, als je het niet kunt bedekken, zit er maar een ding op: weg laten halen of een andere baan zoeken.
tamara
|
|
24
-
01
-
2011
|
22
:
19
uur
kom je een gezondheidskeuring door met een tattoo
Ray
|
|
7
-
02
-
2011
|
13
:
44
uur
Ik weet niet of jullie het weten,
maar vroeger in de oud heid had Gods volk ook een tattoo om zichzelf te kunnen onderscheiden.
(Volk dat uit Egypte vluchte, naar het beloofde land).
Levens antwoorden zitten in de bijbel/geloof als je het aan mij vraagt, en niet in wat mensen denken.
Gods wetten kunnen met gemak verbroken worden.
Die van de mens niet... Slimme filosofie.
Want kijk waar we zijn terecht gekomen;
als alle mensen zo slim zijn, waarom bestaat er dan nog armoede. Wij in het westen gooien met gemak eten weg..
Als iedereen er voor elkaar zou zijn, zou dit wereld een veel mooiere plek zijn.
Want ondanks tattoo's en piercing's zijn we allemaal mensen.
En verdienen we allemaal om beoordeeld te worden om onze daden, goedheid en wijsheid. Zonder vooroordelen.
Want laten we eerlijk zijn, we zijn geen van allen een helderziende..
Ik ben iemand met een tattoo, en ik probeer te leven voor iedereen.
In de bijbel staat dat God liefde is, dus het belangrijkste lijkt mij, dat we allemaal liefdevol met elkaar om zouden moeten gaan.
Dus zonder verdeeldheid.
Maar ja, wij zijn volgens mij al te diep weg gezonken, vanwege te materialistische denkwijzen..
