30 juli 2007 -
Uw baas is toch een van de belangrijkste personen waar u op uw werk mee te maken heeft. Botert het niet tussen u beide, dan kan dat ernstige consequenties voor uw carrière hebben. U hoeft niet elkaars beste vrienden te zijn maar een goede verstandhouding zal u geen windeieren leggen. Kan de relatie met uw meerdere beter? Pas de volgende tips toe.
1. Probeer niet steeds te winnen
Hij of zij heeft de macht, in ieder geval meer dan u. U wint misschien een slag, maar op het eind zult u altijd de verliezer zijn.
2. Probeer erachter te komen wat u zo irriteert
Tuurlijk, uw baas is een eikel, maar waarom heeft U daar zoveel last van? Probeer daar achter te komen. De meeste negatieve reacties komen voort uit een gevoel van onvrede met uzelf, zelfs als ze opgewekt worden door iemand anders zijn vervelende gedrag.
3. Probeer erachter te komen waarom uw baas niet gelukkig is met u
Hoe kunt in hemelsnaam iets veranderen als u niet weet wat hem of haar dwars zit?
4. Realiseer u dat het aan U is om het probleem op te lossen
Oneerlijk misschien, maar uw baas heeft waarschijnlijk wel iets belangrijkers aan zijn/haar hoofd dan uw ongenoegen.
5. Leg u erbij neer dat uw baas een vreemde vogel is
De een is een geweldige manager, de ander niet. De een kan goed communiceren, de ander niet. U kunt er zich over opwinden of dit gewoon accepteren.
6. Richt u op uw werk in plaats van op uw baas en zijn/haar zwakheden
Ruzies met bazen ontstaan vaak genoeg omdat mensen hun werk niet naar behoren hebben gedaan en hun eigen frustratie daarover.
7. Neem ontslag
Sommige werksituaties zijn gewoonweg onleefbaar en zullen nooit verbeteren. Is dit het geval, ga dan op zoek naar een andere baan.
8. Ga met uw baas lunchen buiten de deur
Op kantoor heeft uw baas een bepaalde rol te vervullen en zal hij/zij zich daarnaar gedragen. Bespreekt u uw problemen buiten dit domein, dan is de kans stukken groter dat er een constructief gesprek ontstaat.
9. Roddel niet over uw baas
Op die manier wordt het probleem alleen maar groter en wordt het nog moeilijker om de relatie met uw baas te verbeteren.
10. Geef u gewonnen
Misschien heeft uw baas wel gelijk en is zijn/haar gedrag ten opzichte van u dus volkomen normaal en acceptabel. Ja, ook u kunt de boosdoener zijn!
Het probleem is als je een baas krijgt die alles beter weet. En dus ook dramerig en standvastig is met invoeren. Als men dan positief wil mee praten zodat deze veranderingen ook effect gaan hebben en hem hierdoor ook wil verhoeden voor valkeulen. Dan ziet hij dat maar als lastig en begint zelf te dreigen met inhouding van salaris. Dan is de enige oplossing om je nergens meer mee te bemoeien en mee te kleuren als een camelion. Dan bescherm je jezelf tegen ongewenste ontwikkelingen. Maar gezond is dit niet zowel voor je eigen expressie en invitiviteit als voor het bedrijf.
Ik ben haast geneigd om hier te stellen: 'Het ligt er maar helemaal wat je eigen persoonlijkheid is' in dit hele verhaal.
Ik kan slechts voor mezelf spreken natuurlijk. Als een bepaalde verstandhouding van mijn meerdere niet meer strookt met het beoogde doel, of gemaakte afspraken, dan heb je een uitdaging.
Wanneer het een politiek gevoelige kwestie blijkt, nog een grotere uitdaging. Hoe het ook zij, er zijn veel factoren die debet zijn aan het bestaan/ontstaan van een bepaalde situatie.
Ik vind de weergave en de stellingen nogal negatief overkomen. Als voorbeeld kan ik mijzelf nemen. In mijn carriere ben ik twee maal in de omstandigheid verzeilt geraakt dat er echt sprake was van verbroken verstandhouding.
In het eerste geval was dit een 'persoonlijkheids' kwestie. De manager boven mij kon niet omgaan met mijn persoonlijkheid, ik vroeg me af waar dat hem in zat, kreeg daarvoor wel een idee maar geen duidelijk antwoord. Het speelde alleen bij deze manager, waarheid ligt in het midden zullen we maar zeggen.
Als externe heb ik hier over nagedacht en zelf een conclusie getrokken. Dit overigens ver voordat er sprake zou kunnen zijn van onwerkbare verhoudingen. Ik vind persoons of naamsbeschdiging persoonlijk het meest verfoeibaar als manager.
In het tweede geval werd deze beslissing, plotsklaps, voor mij genomen door een teamleader die vond dat hij gronden genoeg had deze stap te zetten, zelfs tegen de wens en wil van de opdrachtgever. In dat geval sta je voor een voldongen feit. Graag wilde deze teamleader mij nog iets meegeven waar ik nog iets aan zou kunnen hebben voor mijn toekomst.
Ik heb hem hier heel netjes verteld dat ik daar mijn twijfels over had. Om twee redenen. Wanneer je, op dit niveau, op een dergelijke abrupte wijze een eind maakt aan een arbeidsverhouding, in welke vorm dan ook, dan was dat op zich al een verontrustend teken.
Immers, indien er sprake is van een onwerkbare situatie dan is daar al het nodige aan vooraf gegaan en zijn er duidelijke aanwijzingen voor. Die waren er niet en wanneer je een dergelijke stap zou willen zetten dan absoluut niet op een dergelijke wijze..... dit even sans rancune.
In de tweede plaats, ook dit open en eerlijk meegedeeld, had ik niet het gevoel dat hij de kennis en kunde bezat mij iets mee te kunnen geven in het licht van deze setting. Maar voila, gedane zaken neme geen keer en je vervolgt je weg. Zaken zijn zaken.
Ik denk dat er een les hier in zit dat, zeker op zakelijk niveau, het erg verstandig kan zijn zaken zaken te laten zijn, hoe goed, of minder goed soms, je met elkaar door een deur kunt.
Persoonlijk geef ik de voorkeur dat ik in het uiterste geval alle opties zou bespreken en dan samen tot een besluit komt en die naar buiten toe communiceert. helaas is de praktijk soms even anders.
Voor mij is managen een zaak van samenwerken en kennis en kunde op elkaar aansluiten, dat hoeft niet voor een ander ook een vanzelfsprekendheid te zijn.
Het feit dat er staat relatie met uw baas, geeft aan hoe de verhoudingen zijn.
Vroeger was er de landheer en die werkte met slaven, later kwam de industriële tijdperk en toen kwamen er arbeiders, die tegen een dusdanig loon moesten werken, dat ze net niet omkwamen.
Dit waren de echte bazen!
We leven in 2007 en we weten dat honden en andere huisdieren een baas hebben en we hebben nu werkgevers en werknemers.
Het kruipen deze we vroeger zeker voor de baas, maar de huidige werkgevers mogen de komende tien jaren blij zijn, wanneer ze goed personeel kunnen binnenhalen.
Kijk ik even naar de tien tips:
1. Deze tip praat over strijd, kan je beter adviseren, ga weg bij dat bedrijf, want je bent er niet op je plaats.
2. Deze tip vind ik goed, want je neemt dan afstand van je irritatiegevoel en schept ruimte om na te gaan denken en tot een betere afweging te komen.
3. Zolang je hem als “baas” ziet, dan verandert er helemaal niets en duik je in de onderschikte (slaven)rol.
4. Helemaal mee eens, je bent ten alle tijden verantwoordelijk voor je eigen loopbaan mogelijkheden.
5. Wat wil je met deze tip, ja ik leg me erbij neer en dan???
6. Begin ik te begrijpen dat deze tips ervan uitgaan dat het allemaal aan de werknemer ligt????? Komt wel overeen met de goede oude tijden dat er nog echte bazen en slaven waren.
7. Had je al bij tip 4 moeten doen!
8. Zolang je de werkgever als “baas”ziet, dan moet je geen geld en energie gaan steken in buiten de deur wat gaan lunchen, want de baas zal het niet betalen, daar heeft hij zijn onderschikten voor.
9. Roddel over niemand, want alles slaat op jezelf terug. Zelfs mijn hond roddelt niet over mij.
10. Gelukkig tip 10 bewijst weer dat het nooit aan de baas ligt, maar aan U!
Kortom grotere onzin is er haast niet, maar het is zomer, dus we hebben wat te doen.
Ik heb gelukkig nooit onder een baas gewerkt, maar wel met ondernemers, die geld in mij staken en daar ook aan verdienden. En zolang ik het huurbedrag redelijk voor de werkzaamheden vond, bleef ik bij die ondernemer.
We werden er beiden beter van en dan doe je het gewoon goed.
Soms komt de beslissing plotsklaps van bovenaf zonder vooraankondiging.
Geen nood, werk zat en je kunt je eigen carriere beinvloeden. Wie wil er nu voor zo'n baas werken?
Kortom ontslag en geen nieuwe werkgever te vinden. Daar zit je dan jarenlang management ervaring, succes, opleiding in de techniek en op managementniveau en bergen afwijzigingen en tientallen mensen die niet geloven dat je moeilijk aan de bak komt.
De praktijk is vaak toch anders, zelfs als je een ervaren duizendpoot bent.
Waarom ik eruit moest? Joost mag het weten, het hele team snapte er niks van en protesteerde. We haalden toch met gemak alle targets en de sfeer was rechtuit geweldig op ons team. Tussen de regels door denk ik dat dat juist ongewenst was. Ik zou te kort bij de mensen hebben gestaan.
Bedankt! Fantastisch artikel. JIJ moet het verschil maken en niet je baas/manager. Wacht niet af, maar denk na wat je zelf aan de situatie kunt doen. Maak je geen zorgen over dingen waar je geen invloed op hebt of buiten jouw verantwoordelijkheden vallen....
Goed nadenken over wat jij kan verbeteren! Dit is wat wij de deelnemers leren tijdens de ViCre sessies. Een positieve attitude....
Nogmaals bedankt voor het uitzetten van deze 10 punten. Ik ga er zelf ook zeker wat mee doen!
Ronald Sluiter
ViCre - Sales Intelligence
ilse lagerweij
|
|
4
-
08
-
2007
|
12
:
02
uur
De tien tips bezorgen mij het idee dat er niks te veranderen is in de relatie met de baas, tenzij je zelf verandert. Wat op zichzelf juist is. In de interactie tussen twee mensen lokt een andere reactie een andere reactie bij de ander uit. Desalniettemin vind ik de tien tips nogal passief. Mijn ervaring na een aantal tips uitgeprobeerd te hebben (2,3,4,5 &10) was dat ik mij ongelukkig voelde en de praktijk niet veranderde. Pas toen ik in gesprek ging met mijn leidinggevende kwamen we erachter dat we dezelfde intenties hadden maar dat hij andere keuzes maakte dan ik. Nu is de situatie zo dat ik niet het gevoel heb ‘kort gehouden’ te worden. En dat ik af en toe ook eens enthousiast kan reageren op zijn ideeën. Iets pro-actiever mag ook wel. Weggaan staan iedereen trouwens vrij.
