Aan de manager om verschillen in goede banen te leiden
19 juli 2007 -
Managers krijgen een steeds belangrijkere rol om ruzie op de werkvloer te voorkomen. Werknemers krijgen met steeds meer typen collega's te maken. Het kan niet anders of dat leidt vaker tot ruzie op de werkvloer. Dat zegt Rob Gründemann, onderzoeksleider van TNO's werknemersmonitor.
De meest voorkomende werknemer, een oudere blanke man, verdwijnt met de aanstaande vergrijzing. Dat creëert een machtsvacuüm, stelt Gründemann, want het personeelsbestand wordt diverser, met mannen, vrouwen, jongeren, ouderen, allochtonen, autochtonen, hetero- en homeseksulen, tijdelijke en vaste krachten en full- en parttimers.
Verschillen Die mensen werken allemaal anders of hebben een ander gevoel voor humor. In een recente brochure van TNO staat dat vrouwen en jongeren zich eerder geïntimideerd voelen. Volgens Gründemann dienen managers in de toekomst een cruciale rol te spelen om de verschillen in goede banen te leiden. Zij moeten onbegrip, jaloezie en irritaties zien te voorkomen.
Als er ruzies op de werkvloer ontstaan dan is er slecht voorbeeld! Als er typische ruziemakers tussenzitten, is er al bij de selectie te kort geschoten en zeker in de begeleiding. Er wordt toch altijd over leiderschap gesproken. Leiderschap komt echter niet vanzelf en zeker niet achteraf. Als er begonnen wordt om de verschillen belangrijk te maken, worden juist de problemen gecreëerd. Een typische vorm van separatisme waar we blijkbaar gek op zijn. Hoogste tijd om aandacht aan waarden te besteden, die van het individu en die van de groep, ook van hen op de werkvloer. Niet academisch, maar heel basaal en direct. Er zijn geweldige resultaten mee te halen.
Arnold van der Beek. www.valuesonline.net
Ron Ladage
|
|
19
-
07
-
2007
|
10
:
50
uur
Lekker kort artikel, dus daar kan je goed op reageren.
Vreemd dat dit verschijnsel zich in 2007 voordoet (althans volgens TNO), ik dacht dat dit al jaren plaatsvindt.
Tijdens den Uil kwamen de eerste allochtonen naar ons land, Italianen, Spanjaarden, Turken en Marokkanen, dit was dus al heel lang geleden. Waren er toen geen ruzies?
In die jaren werd leiding nog geaccepteerd, maar in deze tijden hebben we daar nogal moeite mee.
Nu hebben we meer te maken met generatiekloven, want ouderen willen de jongeren vertellen hoe het moet en jongeren weten het gewoon beter (hun scholing is totaal anders dan vroeger) en zetten zich af tegen dat gezeur over vroeger en hoe er gewerkt werd.
Dus als leidinggevende moet je sterk in je schoenen staan en zeker met mensen kunnen omgaan. En daar zit vaak het probleem, zwakke leidinggevenden die niet durven in te grijpen of bij moeilijke situatie de sociale vaardigheden ontberen om goed leiding te kunnen geven. In technische bedrijven is de leidinggevende een goede techneut, maar dat zegt niets over zijn sociale vaardigheden.
Ik leer leidinggevenden om eerder situaties te onderkennen en niet te wachten tot er escalatie komt. En wanneer er werknemers zijn die steeds de strijd aangaan, dan moet je niet schromen om deze te begeleiden naar een andere functie of een andere werkgever.
Ron Ladage. www.Ladage-Praktijk.nl
Mormon
|
|
19
-
07
-
2007
|
16
:
14
uur
Ik denk inderdaad dat er altijd al ruzies waren. het is niets nieuws eigenlijk Generatie kloven daar kan je nu eenmaal niets tegen doen. jaloezie en irritatie zijn toch issues mens inherente aspecten. De rol van een manager is een coach een begeleider iemand die aandacht heeft zowel zakelijke als persoonlijke aspecten en die daarin een evenwicht kan brengen.
Ik zou willen weten of er onderzoek naar is geweest zeg maar 50 jaar terug in bedrijf x hoe het op de werkvloer was, en anno 2007 of er een wezenlijk verschil is. Mischien minder allochtonen, maar betekend dat minder ruzie en jaloezie en irritatie? of is er sprake van andere vormen van jaloezie en irritatie. Ik zou wel meer willen weten over het onderzoek dat gepleegd is
Icnivad
|
|
20
-
07
-
2007
|
10
:
19
uur
In vroeger tijden moest er gewoon gewerkt worden, de rest behoorde je te doen in je eigen tijd.
Als manager was je vriend én vijand, en beoordeelde je op output en prestaties. Motivatie moest je maar halen uit je beloningspakket.
Door het binnenhalen en leveren van persoonlijke aandacht is deze doos van Pandora opengegegaan en is een manager van taakgerichte groepsleider verworden tot regisseur van een sociopatische soapserie.
Ton
|
|
23
-
07
-
2007
|
05
:
32
uur
Ruzie? Wat is ruzie?
Met elkaar op de vuist gaan?
Zeggen dat je het ergens niet mee eens bent?
En natuurlijk alles wat tussen deze twee uitersten ligt?
Wat is nu ruzie, welke ruzie bedoeld men hier?
Ik heb gewerkt bij bedrijven waar opkomen voor mezelf en duidelijk laten merken waar je grenzen liggen opgevat werd als ruzie door sommige malloten.
Bij een ander bedrijf rolden soms de mensen al vechtend over de vloer en had er soms wel eens iemand een blauw.
Goed voor mij is de uitdrukking ruzie erg vaag, meer een gevoelsmatige kwestie.
Ruzie hoort erbij, waar mensen samenwerken zal altijd van tijd tot tijd ruzie ontstaan. Ruzie in welke vorm dan ook heeft te maken met teamgedrag, stress, strijd om de pikorde en dat soort zaken. De ene keer gaat men op de vuist bij het andere bedrijf wordt een ruzie subtiel uitgevochten.
Als leidinggevende heb je de taak om te voorkomen dat welke vorm van ruzie uit de hand loopt. Het is de kunst om je team te laten focussen op het werk en het wordt oncontroleerbaar als teamleden hun energie enkel stoppen in het uitvechten van ruzies en het werk hieronder gaat lijden.
Hoe dat zat me die twee die over de grond rolden en diegene met dat plotselinge blauwe oog?
Ach, nog geen uur later konden ze er over lachen en zten ze samen koffie te drinken.
Twee macho's in een stoere omgeving vechtend om het informele leiderschap en de pikorde.
De grootste macho had even duidelijk gemaakt dat hij diegene was die niet met zich liet spotten. Net wilde honden.
Ik greep niet in maar hield de vinger aan de pols en vertelde later dat bij herhaling een schriftelijke waarschuwing zou volgen. ( ik was er ook niet bij aanwezig )
Ze begrepen het wel, ze zouden het de volgende keer wel buiten de poort uitvechten, zucht...
Soms werd er ook nog wel eens gecheckd hoe stevig ik in mijn zadel zat.
Later bij andere minder ruwe bedrijven geboorde dit uiteraard ook, subtiel, tijdens vergaderingen werden dan een paar opmerkingen strategisch geplaatst of voorstellen onderuitgehaald.
Het is idee is echter hetzelfde.
Ik heb nog geen bedrijf meegemaakt maar geen ruzies uitgevochten werden. Wel heb ik genoeg managers gekend die daar niet doorheen prikten en uiteindelijk de ruziezoeker beschermden en diegene die zich verdedigde sactioneerden.
Dan ben je pas fout bezig!
Waar verschillende mensen werken daar zijn ook verschillende temperamenten. Een ruzie is niet altijd te vermijden omdat collega's vaak dicht op elkaar zitten. Jammer genoeg blijven die collega's vaak te lang met ergernissen lopen waardoor een opgekropte kwaadheid eruitkomt. Een aantal mensen kan of durft niet direct feedback te geven omdat ze de vaardigheid ontberen. Voor ontvangen geldt dit overigens ook. De kunst is om al op iritatieniveau de boel te leren bespreken. Een flinke ruzie is al te ver doorgeschoten en lastiger om uit de weg te ruimen. Leer een medewerker om zijn stress te managen en snel met zijn iritaties aan de slag te gaan. Collega's mogen daar best hulp in vragen en krijgen. Dat betekent ook dat een manager zijn of haar voelsprieten gebruikt om non verbale signalen op te vangen en deze te valideren. Dat kan een hoop ellende voorkomen. Richt de energie vooral op het talent en ook op het serpent.
Setting: Een team van 18 collega's in een Zorginstelling, zomaar ergens in het midden van het land. Achtergrond: Langslepende conflicten, roddel, achterklap die uiteindelijk fatsoenlijk functioneren van het hele team lam heeft gelegd. Tot tweemaal toe heeft het management aldaar besloten om een powerdag te laten organiseren om te bezien of de kou hiermee uit de lucht kon worden gehaald. Beiden zonder resultaat. Ten lange leste werd een onafhankelijk consultant ingeschakeld die uiteindelijk binnen 3 uur klassikaal de pijnplekken bloot legde. Resultaat na 4 weken? Er moesten helaas twee medewerksters worden vervangen, die eerder op gedrag en inzet waren aangesproken doch niet veranderde. Zo kan het natuurlijk ook nog eens.
Lang verhaal kort, meningsverschillen mag, is een gezonde zaak, escalatie naar ruzie, laat staan lichamelijk geweld, niet te tolereren.
Een manager moet daar gewoon pal voor staan en daar helder in zijn en blijven. Hoe de samenleving ook in elkaar moge steken.
