11 juli 2007 -
Heeft u ook werknemers die om de haverklap opbellen dat ze 'ziek' zijn, maar ondertussen wel gezond genoeg blijken om gezellig een terrasje in de zon te pakken? Dan bent u niet de enige. Slechts één op de vijf ziekmeldingen is 'echt', zegt een kwart van de Europese werkgevers. Dit blijkt uit Europees onderzoek van Mercer Human Resource Consulting.
Het ontslaan van een zieke werknemer is niet iets waar veel werkgevers graag naar uitzien. Toch kan het soms bittere noodzaak zijn.
Ontslagmogelijkheden Het Nederlands recht biedt zes ontslagmogelijkheden voor een zieke medewerker: · Met instemming van de werknemer · Reorganisatie · Verzwijgen medische beperkingen · Niet meewerken · Verstoorde arbeidsverhouding · Veiligheidsrisico's Regels Als werkgever staat u veel sterker dan u denkt, maar het blijft daarbij wel een kwestie van goed voorbereiden en alle regels goed navolgen. Om de kans dat de rechter de arbeidsovereenkomst ontbindt een stuk kleiner te maken, voordat iemand (ziek of niet ziek) voor ontslag wordt voorgedragen, moet u: · De werknemer aanspreken op zijn gedrag en hem wijzen op de gemaakte afspraken · Communicatie en eventuele (vervolg)afspraken vastleggen in het personeelsdossier · Bij herhaalde overtredingen van de verzuimregels de werknemer schriftelijk wijzen op de mogelijkheid dat u zijn loon op kan schorten en zelfs kan inhouden. · Hierna het loon ook daadwerkelijk opschorten of inhouden en alle acties schriftelijk aan de medewerker melden. In de brieven de reden van de sanctie en de eventuele termijn van hoe lang de sanctie duurt en/of uitleg over een volgende sanctie vermelden. · De laatste sanctie: voordragen voor ontslag.
en dan nog zit je bij zeer rood gekleurde rechters in nederland. die bijna altijd naar de zwakere partij kijken.
het ondslagrecht moet heel snel op de heling!
b.j.p.mieden@pyramide.nl
|
|
11
-
07
-
2007
|
09
:
12
uur
Je komt van spijbelende werknemers af door naar ze te luisteren. Google eens naar de essentie van luisteren. Er is minstens 25% - 50% verbetering te halen door dit probleem door een externe (team)coach samen met leiding en management aan te pakken. Direct resultaat op korte en lange termijn. Curatief, maar vervolgens ook preventief. De spijbelaars zijn er blij mee!! Die krijgen eindelijk de aandacht die ze verdienen. De werkgever ontdekt alsnog hoe waardevol die spijbelaar is. Klinkt ongelooflijk in een aantal gevallen, maar de praktijk wijst het uit. Een voorwaarde: leiders en managers moeten wel het probleem willen aanpakken en oplossen. De realiteit is dat betrokkenen outplacement de beste oplossing vinden. Ook dan kan de situatie zo worden dat er alsnog op een positieve manier over de werkgever wordt gesproken. Niets doen kost goud geld. Ook door al het gecommuniceer erover door de (nog) aanwezigen.
Toepassing van bewustwordingsmanagement(klinkt softer dan het is) doet heel wat innerlijke motivatie aan de oppervlakte komen en levert heel wat en verrassende resultaten op. Mede doordat het ook in de privesituatie van mensen positief doorwerkt en dat is wel zo mooi meegenomen en werpt weer positieve vruchten af in de werkomgeving.
Mr M.K. Berge
|
|
11
-
07
-
2007
|
09
:
25
uur
Bij de gegeven regels staat: "Om de kans dat de rechter (...) ontbindt een stuk kleiner te maken..." MAAR DAT MOET ZIJN om de kans GROTER te maken!
Verder is van belang de reflexwerking van het ontslagverbod bij ziekte, en leert de praktijk dat zieke werknemers die voor ontslag worden voorgedragen, toch plotseling specialisten blijken te kunnen vinden die verklaren dat zij wel degelijk ziek zijn, en dan riskeert de werkgever weigering van de ontbinding.
Ook wordt het instituut van de second opinion door het UWV niet genoemd, hetgeen in twijfelgevallen een bijzonder bruikbaar instrument is, door een neutrale instantie.
Mvrgr.,
Martijntje van den Berge,
arbeidsrechtadvocaat te Den Haag
heer RM Minneboo
|
|
11
-
07
-
2007
|
10
:
39
uur
Het is goed om te lezen dat je van notoire spijbelaars af kan komen. Echter wat ik mis in dit artikel is het feit dat de samensteller van dit artikel zich niet (althans niet hardop) heeft afgevraagd waarom de andere 4 mensen zich ziekmelden.
Mijn ervaring is nl. dat een deel (nl 2) van deze 4 mensen zich ziek melden, omdat dezelfde leidinggevende die nu wordt gemaand om de regels goed toe te passen, daar zelf een prominente rol in speelt.
Veel ziektemeldingen zijn terug te voeren naar het feit dat de rol die de leidinggevende zou moeten spelen, slecht wordt uitgevoerd. Ik doel hierbij niet op werkzaamheden die als vervelend worden ervaren, maar toch gedaan moeten worden. Ik doel hierbij op dingen als: wel toezeggen, maar niet waarmaken, geen jaarlijkse functioneringsgesprekken houden, niet duidelijk zijn, niet consequent zijn, op een verkeerde manier feedback geven, empatisch gehandicapt zijn, etc etc.
Dit alles kan door medewerkers als zeer belastend worden ervaren. Een aantal mensen zien " spijbelen" dan ook als enige uitweg om te onstnappen aan dit leidinggevend "gepruts" te ontsnappen.
Helaas ontsnapt de medewerker ook dan vaak nog niet aan de slechte leidinggevende, omdat veel leidinggevende zich ook geen raad weten met deze vorm van "protest".
Is dit oke? Nee. Is dit te begrijpen? Als ik de kwaliteit van sommigen in de leidinggevende laag zie, Ja.
M.a.w. misschien zijn veel ziektemeldingen te voorkomen door niet de " spijbelende" medewerkers te ontslaan, maar door de slechte leidingevende te wijzen op zijn/haar gedrag. In het ergste geval kan je beter 1 leidinggevende de deur wijzen dan een aantal andere medewerkers. Wellicht kan de (intern gehouden) reden van onstlag een signaal zijn voor de andere leidinggevenden in het bedrijf.
RV
|
|
11
-
07
-
2007
|
23
:
38
uur
Ik vind dit allemaal mooi, maar eigenlijk komt het daar op neer, dat de ziektewet, misbruikt wordt.
Wat de onderliggende reden, die uiteindelijk bij misbruik niets met ziekte te maken heeft, ook moge wezen, diegene waarvoor de wet dient, zullen uiteindelijk het slachtoffer worden, door het gedrag van die spijbelaars, indien de wet verstrengd wordt. Collega's zijn ook het slachtoffer, want die mogen te pas en te onpas, inspringen voor de plotse afwezigheid.
Uiteindelijk zijn er andere manieren genoeg om duidelijk te maken dat leiding niet naar behoren is. En mocht de leiding dan de oorzaak zijn van de "ziekte", dan zal uiteindelijk een gerichte psychologische aanpak wonderen doen, waarbij een afwezigheid van enkele dagen niet aan de orde is. Misbruik van macht, kan tot nader order ook nog altijd via arbeidsgeneesheer aangeklaagd worden.
Goedpraten van dit misbruik kan niet. Het verkrachten van een bescherming voor zwakkeren, is even erg als het "gepruts" van de leiding, en kan ook niet door de beugel.
sandra
|
|
12
-
07
-
2007
|
09
:
58
uur
Toch vind ik wel dat je ook moet kijken naar de leidinggevende. Je kunt wel iemand "LEKKER MAKKELIJK" ontslaan,maar wat als die precies hetzelfde heeft. Word je eens bewust van dit soort dingen,want dan loop je ook niet tegen dezelfde personen aan. Het is om een voorbeeld te noemen als vrouwen die mishandeld zijn geweest en uit elkaar gaan. Die komen ook weer iemand tegen die ze mishandeld. Tenzij ze er iets van leren en hier bewust van worden. Dan komen ze dit soort mannen niet meer tegen.
Pak de kern van het probleem aan ipv om de symptomen te bestrijden,want dan komt het nooit goed.
Ontslaan is wel de makkelijkste oplossing. Maar ook niet goed voor je bedrijf. Praat met de gene en luister vooral. Vooral SOMMIGE mannelijk managers hebben moeite met luisteren. Leer dat eerst en pak het probleem aan,eventueel met hulp van PZ.
heer karel vervaeke
|
|
12
-
07
-
2007
|
11
:
15
uur
Veel spijbelaars zouden best wat meer volwassen omgaan met hun persoonlijke problemen. Veelal een kwestie van emotionele maturiteit. Te veel aandacht voor het "ik".
Door hun falend werkgedrag moet de chef de problemen in de werkplanning opvangen, moeten collega's overuren doen... En wat doet de vakbondsdelegué? Klagen bij de directie over de overdreven werkdruk, dreigen met actie, maar de spijbelaars best niet aanspreken op hun gedrag...omwille van de sociale verkiezingen.
De leiding is de boeman. Functioneringsgesprekken, evaluatiegesprekken, aangetekende brieven sturen, dossiers bijhouden..., want als tot een sanctie komt, dan gaat het niet meer over het werkgedrag en de feiten, maar over de procedure en de omgevingsfactoren...
Waar haalt de chef nog de tijd om zijn eigenlijk werk te doen?
mevrouw L. Weijel
|
|
12
-
07
-
2007
|
22
:
08
uur
Ik ben het gedeeltelijk met vorige spreker eens. Ook mij verbaasd het dat ik uit bovenstaande reacties lees dat voldoende "pamperen" de mensen wel op het werk houdt. Natuurlijk vang je met honing meer vliegen dan met azijn, maar spijbelaars zouden veel meer op hun eigen verantwoordelijkheid moeten worden aangesproken. Anders creer je een sfeer waarin er vooral geluisterd wordt naar degenen die tegenwerken, zeuren en oncollegiaal zijn. Ik ben voor het belonen van goed gedrag: nooit ziek, een collega uit de brand geholpen? Bedankt, wat kunnen we voor jou doen?
b.j.p.mieden@pyramide.nl
|
|
13
-
07
-
2007
|
09
:
31
uur
Ziekteverzuim in welke vorm dan ook is een verantwoordelijkheid van alle betrokkenen: de ziekmelder, de leiding en zelfs de niet zieke. Het gaat om het nemen van de eigen verantwoordelijkheid en het delen van verantwoordelijkheid, daarop aangesproken willen worden en elkaar daarop kunnen aanspreken. Dat begint met luisteren. Door iedereen en naar iedereen. Bewustwordingsmanagement heeft met pamperen niets te maken. Luisteren naar de (ook zogenaamde) tegenwerkers, zeurpieten kan een hele zinvolle investering zijn. Een goede leider en manager neemt alle (ook onderliggende) motieven in ogenschouw, doet er wat mee en laat negatieve tendenzen niet onuitgesproken en onaangepakt dooretteren. Doe ook wat met negatief en negatief lijkend gedrag. Een kwestie van verantwoordelijkheid nemen. Ook als leidinggevende.
mevrouw P. Bleker
|
|
13
-
07
-
2007
|
12
:
55
uur
Mevrouw Weijel, ik ben het geheel met uw laatste zinnen eens. Persoonlijk ben ik verbijsterd over het geneuzel en het zeurgehalte van collega's om me heen. Niet dat ik een heilige ben of zo, maar kom op mensen, waar gaat het nou om. Veel mensen houden elkaar in de gaten, want stel je voor dat je iets meer doet dan de ander, dat kan niet. En houd vooral de beloning in de gaten. Verwend? Ga eens kijken in landen waar mensen geen dak boven hun hoofd hebben en geen nagel om hun ... te krabben. Ik gun iedereen comfort en het allerbeste hoor, maar het is een beetje doorgeschoten in de zin van het zien als een verworven recht. En inderdaad: Word met z'n allen nou eens volwassen alsjeblieft en neem verantwoordelijkheid in plaats van te wachten op wat een ander gaat doen...
