12 juni 2007 -
Dat managers de afgelopen jaren massaal hun soft skills moesten inzetten en mensgerichtheid steeds belangrijker wordt, is algemeen bekend, maar er is meer: een goede manager laat zijn gevoelens zien.'Emotioneel managen blijkt een zeer effectief sturingsmiddel'.
Dat blijkt uit onderzoek van Frederic Damen, die daarop promoveert aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij concludeert dat het voor leidinggevenden juist effectief kan zijn om boos te worden op werknemers - op voorwaarde dat ze die boosheid ook echt voelen.
Boosheid werkt motiverend "Bij crisissen en in reorganisaties treden bijvoorbeeld vaak heftige emoties op. Die zijn er niet voor niets, die hebben een sterke functie." Damen zegt dat je woedeaanvallen natuurlijk moet voorkomen, maar dat 'normale' boosheid tegenover werknemers juist motiverend kan werken. "Medewerkers wachten vaak tot er iets gebeurt, tot er knopen doorgehakt worden. Een boze baas schept duidelijkheid, dat vinden ze prettig." Damen verwijst daarbij ook naar experimenten waarin acteurs leidinggevenden speelden. "Als een acteur pissig was, werd dat vaak geïnterpreteerd als 'ik wil actie' en pakten de ondergeschikten meteen hun agenda's en gingen aan de slag. Als de acteur zich lauw opstelde, namen de medewerkers dezelfde boodschap met een korreltje zout en gingen ze verder zoals ze begonnen waren. Het komt wel goed, werd er dan gedacht.
boosheid is een slecht gestuurde emotie, waarin vaak mensen fout worden gemaakt. en daardoor meestal wordt gehandeld uit angst. Met andere woorden zal het in eerste instantie effect hebben. maar op de lange baan zal de psychische veiligheid danig worden verstoort tussen medewerker en leidinggevende . wees oprecht en authentiek aan je zelf. dat zal meer effect hebben. En geef in concrete bewoording aan waarom het jou zo raakt. Plus het effect op het bedrijf. Maar ben je zelf erg bewust van je non verbale communicatie, de impact kan namelijk erg groot zijn bij de medewerker. “Succes is pas succes als je het kunt delen”. en zo is het andersom ook!
heer P. Huijbers
|
|
12
-
06
-
2007
|
11
:
59
uur
Boosheid een effectief sturingsmiddel? Dat kan er bij mij niet in: uit onderzoek en praktijk is al jaren bekend hoe schadelijk en contra-effectief boosheid kan werken. Alleen als een manager voldoende krediet heeft bij zijn medewerkers, kan hij (zij) incidenteel eens zijn “boosheid” (echte, geen gespeelde!) inzetten. Jammer dat de redactie van managersonline.nl daar waar het gaat over de Erasmus Universiteit slechts een link geeft naar het algemene adres daarvan. Kennelijk denkt men dat belangstellenden het verder zelf maar moeten uitzoeken. Welnu, dit bericht intrigeerde mij, en ik heb het verder uitgezocht. En zie: het ligt inderdaad allemaal toch wat genuanceerder dan het oppervlakkige advies “Wordt maar boos, dan lopen ze voor jou”.
Wat zegt promovendus Damen namelijk: “In een crisissituatie is boosheid een gepastere emotie dan enthousiasme. […] Voorwaarde hiervoor is wel, dat de medewerkers zelf op dat moment niet gebukt gaan onder spanningen of stress. In dat geval doen ze niets met de vaak subtiele emotionele informatie van hun manager.”
En aangezien er meestentijds geen crisis is (dat zou wijzen op een structureel falen van het management) is het gebruik van boosheid dus in het algemeen juist NIET op zijn plaats! Gebeurt dat toch, dan trekken de medewerkers misschien wel hun agenda’s maar gaan vervolgens gewoon tot sabotage over. Morgen is de baas immers toch niet meer boos. De werkelijkheid is dus weer eens minder sensationeel en meer genuanceerd dan de media ons willen doen geloven.
LINK EUR: (Klik hier)
heer Johan Falix
|
|
12
-
06
-
2007
|
12
:
19
uur
Hoogstwaarschijnlijk is het begrip boosheid te eng omschreven. De eigen ervaring leert dat een gecontroleerde evenwichtige wijze om misnoegen(s) te uiten zeer effectief werkt. Het komt vaak voor (veel te vaak soms) dat medewerkers niet gefixeeerd zijn op het beste resultaat.
Vooral managers die een totale verantwoordelijkheid hebben (dat er cash flow is en tegelijk de productie en of werkresultaten gericht op de financiele stroom effectief moeten begeleiden) zien vaak dat medewerkers alleen (uitsluitend) interesse hebben voor het loon. Soms is de indruk dat ze in principe alleen het geld wensen te innen en daar eigenlijk niets voor willen presteren.
Om dat redelijk op te vangen is in onze onderneming bij de Human Resource Management als geintegreerd onderdeel quality & performance management. Hierbij wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van een volgsysteem. Het effect is dat bij een nauwkeurige monitoring misnoegens en verschillende dissonanten op vele fronten (intrinsieke en zelfs extramurale) beperkt en vermeden kunnen worden. In situaties die heel erg gevoelig zijn wordt de monitoring in heel kleine (korte) tijdsintervallen gepleegd. Het devies en de attitude dat "het beste niet genoeg is" werkt hierbij als een elixer.
heer A.P. Knijf
|
|
12
-
06
-
2007
|
14
:
57
uur
Mee eens: als het bij tijd en wijlen eens een keer voorkomt/ ''moet'' voorkomen danheeft het resultaat. Gebeurt het met grote regelmaat, dan is er iets mis met de (werk)relatie onderling. Ik geef zelf altijd aan dat mensen ''wandelende emotiepilaren'' zijn incluis de baas.
Teamspirit, loyaal en integer zijn voor mij de belangrijkste pilaren binnen het bedrijf en we zijn nu eenmaal allemaal mensen.
Als aanvulling:
De boosheid mag/ kan ook weleens over klanten/ andere bedrijven gaan, waarbij je als DGA best mag uiten richting medewerkers. Een stuk meer betrokkenheid is vaak het gevolg, en het verklaart ook je eigen gesteldheid.
Ingrid Kraai
|
|
12
-
06
-
2007
|
16
:
52
uur
Boos zijn hoort er ook bij.
Ja, dat is een emotie die er net zo goed bij hoort, ook op je werk. Als het serieus is, nodig ik collega's uit om eens even ruzie te maken en daar wordt vaak verwonderd op gereageerd. Waarom? De ander weet dan precies waar hij/zij aan toe is en ook op een goede manier ruzie maken is voor veel mensen schijnbaar een probleem. Waarom? Nadat we elkaar eens even goed verteld hebben wat we er beiden van vinden, is de lucht weer geklaard en dan kun je het met elkaar eens zijn of niet. Voor mij is het daarna klaar en drinken we een bakkie en gaan weer aan het werk. En dat is iets wat veel mensen niet kunnen. Het wordt liever achter je rug besproken met andere collega's en soms merk je wel iets en als je geluk hebt kom je er misschien een keer achter, ik verwacht dat volwassen mensen elkaar aanspreken. Als ze dat niet doen ben ik niet degene die achter alle roddels aan moet. Maar ja, ik doe geen concessies aan mijzelf om bij een groep te horen.Volwassen mensen kunnen elkaar gewoon aanspreken en soms is daar een zekere boosheid voor nodig om door te dringen bij die ander. Maar ik weet uit eigen ervaring dat er dan wel goed naar je geluisterd wordt. Kom a.u.b. dan niet met van die "domme"vragen als "Je bent wel boos, hé. Onnodige vraag want als je dat nog bevestigd wilt hebben kan het ook nog een graatje erger maar dat doe ik maar niet op mijn werk.
Een vreedzame wereld is niet een wereld zonder conflicten. Conflicten zijn wezenlijk voor het leven; waar leven is, is strijd. (Bernard V.A. Röling)
Michel Hoetmer
|
|
12
-
06
-
2007
|
18
:
33
uur
Er is volgens mij niets mis met af en toe eens boos worden, het is een gewone menselijke emotie. Hoort er gewoon bij. Uiteraard moet je er mee oppassen. Alleen boos worden wanneer daartoe voldoende aanleiding is. Zie verder mijn artikel 'Hoe motiveert u medewerkers' van deze week waarin ik betoog dat er meer managementinstrumenten (dus o.a. ook boosheid en sancties) zijn dan het uitdelen van complimentjes.
Speciaal voor de heer Joost Prinsen: wat bedoelt u precies met authentiek? Ik hoor deze kreet te pas en te onpas. Kun je wel autentiek zijn?
En wat moeten mensen doen met uw advies 'maar ben je zelf erg bewust van je non verbale communicatie'. Dit laatste is bijzonder lastig omdat wij onze eigen non verbale communicatie nooit zien!
sandra
|
|
13
-
06
-
2007
|
07
:
31
uur
Alleen jammer dat vrouwen zich vaak op de werkvloer niet mogen uiten in hun boosheid. Daarin kun je vaak zien welke mannen nog niet gewend zijn aan vrouwen op de werkvloer. Er is nog altijd een verwachtingspatroon van SOMMIGE ouderwetse mannen dat vrouwen altijd lief en zorgzaam moeten zijn. En zeker niet boos mogen zijn.
heer joost prinsen
|
|
13
-
06
-
2007
|
16
:
33
uur
authenticiteit. de grond beginsel van je bestaan. Of te wel “echtheid”. Het feit dat je zegt dat je boos bent. ben je al niet meer dicht bij jezelf. En laat je je leiden door de omstandigheden . Negatieve emotie wordt bepaald vanuit je eigen referentie kader en is dus een mechanische handeling en niet”echt” aan je persoon. Je bent niet boos maar je doet boos.
Non-verbale communicatie. het is bekend dat het non-verbale 70% van het communiceren is, en dat mensen dat het meest bij blijft “niet wat je zegt maar hoe je het zegt” het heeft een hele grote impact op mensen. En kan veel kwaad doen. het klopt dat je niet erg bewust bent van je eigen doen. En daarom zou ik het advies willen geven, neem je zelf is op in een presentatie en kijk er eens kritisch na. En wordt bewust van je eigen non verbale communicatie
Ron van Rijswijk IP Coaching
|
|
15
-
06
-
2007
|
00
:
05
uur
Boosheid als bewijs van echtheid / authentiek gedrag heeft volgens mij inderdaad effect. Maar dan wel vanwege het echte/authentieke en vanwege de duidelijkheid waarnaar mensen op zoek zijn. En niet vanwege de uiting van boosheid op zich. Want daarvoor geldt hetzelfde als voor de vrijheid van meningsuiting: het is volkomen natuurlijk (en authentiek) maar er hoort ook de verantwoordelijkheid bij om het op een beheerste manier in te zetten...
