Meer salaris paradoxaal genoeg vaak slecht voor de betrokkenheid
8 juni 2007 -
Veel werkgevers denken dat ze de betrokkenheid en tevredenheid van hun werknemers simpelweg kunnen vergroten door ze meer geld te geven. Volgens onderzoek van de Universiteit van Leuven kan dit echter precies het tegenovergestelde effect hebben. Werknemers die zich liever bekommeren om materiële zaken, status en macht dan hun collega's zijn namelijk vaker ontevreden met hun leven en minder betrokken bij hun baan.
Het onderzoek werd uitgevoerd door psycholoog Maarten Vansteenkiste, die 885 werknemers ondervroeg over hun werkhouding en welke arbeidsvoorwaarden ze het belangrijkst vonden. De resultaten werden gepubliceerd in het Journal of Occupational and Organizational Psychology.
Materialisten zijn negatiever Uit het onderzoek bleek duidelijk dat de ene groep werknemers werk voornamelijk ziet als een kans om hun talenten en vaardigheden te gebruiken en een zinvolle bijdrage te leveren aan de maatschappij en de andere zich primair richt op financieel succes, invloed uitoefenen op anderen en het bereiken van een toppositie. Cruciaal verschil: degenen die zich laten leiden door geld en status staan veel negatiever ten opzichte van hun baan. Deze materialisten hebben vaker last van vermoeidheid en gevoelens van ontevredenheid en nemen vaker ontslag dan degenen die zich laten leiden door zelfontplooiing en groei. Ze hebben hebben bovendien vaker psychische problemen, ervaren meer conflicten in hun werk-privébalans en zijn over het algemeen ook minder tevreden met hun leven.
Afleiding "De huidige tendens om werknemers te belonen met materiële extraatjes, kan wel eens counterproductief blijken, zowel voor de onderneming als voor de werknemer," stelt Vansteenkiste. "Hoewel deze extraatjes grote motivators lijken, zijn ze dat in feite niet. Materiële zaken leiden werknemers namelijk af van andere zaken die cruciaal zijn voor hun mentale gezondheid. Denk aan een goede relatie met collega's, autonomie en werktevredenheid."
Als uit onderzoek is gebleken dat werkgevers en werknemers andere prioriteiten stellen om in levensbehoefte te kunnen voorzien dan stel ik mij in het bijzonder de vraag waarom werkgevers en werknemers de rollen niet omdraaien.
Dit zou een positieve uitwerking hebben in het denkpatroon van de huidige werkgevers en werknemers en zou als uiteindelijk resultaat kunnen hebben een beter begrip voor elkaar.
Als er eveneens openheid op finacieel gebied wordt gegeven dan zal het mij zeer benieuwen hoe een werknemer zijn of haar denkpatroon beinvloed.
Graag lees ik uw reactie.
