Werknemer opvallend vaak en kort ziek op maandag en vrijdag
29 maart 2007 -
Werknemers zijn soms wel op heel strategische dagen ziek. Dat blijkt uit onderzoek van het Belgische Securex Social Management. De eerste dag van de paasvakantie was vorig jaar de 'meest populaire' dag om zich ziek te melden.
Andere dagen die hoog scoren inzake ziekteverzuim waren vrijdag 1 december en maandag 13 februari (de dag voor Valentijnsdag).
Opvallend kort Verder wordt vooral de eerste werkdag van de maand gekenmerkt door een hoog ziekteverzuim: 2,5 keer hoger dan normaal. Op de eerste werkdag van de week is dat 2,3 keer meer. Opvallend daarbij is dat de ziekte vaak niet langer dan één dag duurt. Ook maandagen en vrijdagen zijn populair. Ziektemeldingen op vrijdag komen 1,7 keer meer voor dan op andere dagen, op maandagen 1,5 keer meer.
Dit weten we al jaren, in de tijd dat we ons niet al te druk maakten over dit onderwerp, waren er nog meer momenten dat de werknemer zich ziek meldde.
Sinds de invoering van de Poortwachterwet moeten bedrijven het zelf betalen en wordt de druk om mensen sneller weer op het werk te krijgen groter.
Dus snellere controle werkt, ook het ziek melden is bepalend.
Nu is er ook een andere optie, motiveer je werknemers dusdanig, dat ze hun verantwoording nemen in dit proces. Een goed gemotiveerde werknemer, die weet dat zijn baas hem/haar waardeert, zal niet snel de ander belazeren.
Verder mag ook de werkgever zich flexibeler opstellen tijdens feestdagen en wat begrip opbrengen voor de werknemer.
Binnen b.v. raffinaderijen heeft men de mankracht zo geminimaliseerd, dat de ploegen dusdanig bezet zijn, dat er slecht 2 mensen vrij kunnen nemen, wat nu wanneer er mensen ziek worden?
Ook worden er verlofbeperkende maatregelen genomen bij groot onderhoud en dat beslaat vaak 4 tot 6 weken in voor- en najaar.
Het betekent dat mensen uitsluitend in die periode vakantie kunnen nemen, dat kinderen op school moeten zijn.
Dan werkt ziektefraude in de hand.
Het is dus zaak dat er tussen de werkgever en werknemer begrip is voor beide partijen, maar de praktijk wijst steeds meer de werkgever als winnaar aan.
mayke
|
|
4
-
04
-
2007
|
05
:
31
uur
Ik ben het met Ron eens dat we dit al jaren weten. Ik ben toch wel benieuwd naar de situatie in Nederland. Strategisch ziek zijn betekent voor mij dat mensen niet naar het werk gaan omdat zij het bijvoorbeeld oneens zijn met hun leidinggevende of met de situatie op hun werk. Deze manier van ziek zijn schijnt vaak voor te komen in Nederland. Vraag is of deze strategie zijn vruchten afwerpt voor de 'zieke'? Werkt dit juist niet contraproductief? Een andere vraag is of er andere instrumenten zijn waarvan deze 'zieke' gebruik kan maken?
André Rohlfs
|
|
25
-
08
-
2007
|
17
:
53
uur
Als p&O-functionaris had ik ook met een variant op dit fenomeen te maken. Als FC Utrecht in het buitenland speelde, meldde zich steevast enkele fc-supporters de volgende ochtend ziek.
Een gesprek onder vier ogen, waarbij ik de optie bood dat zij verlof opnamen, onder voorwaarde dat zij op enig ander moment de opgenomen tijd weer inhaalden wanneer de werkgever er behoefte aanhad, leverde als resultaat op:
Eén werknemer verzuimde nooit meer tgv. zijn supporter zijn, een ander vroeg keurig verlof aan en haalde de opgenomen tijd keurig in, een derde week uit naar een andere vorm van grijs ziekteverzuim.
Met de laatste werd een vervolggesprek gehouden, toen kwam op tafel dat hij door collega's niet al te hartelijk behandeld werd. Deze werknemer werd overgeplaatst naar een andre afdeling op een andere locatie waar zijn collega's juist gebruik maakten van zijn specifieke vaardigheden.
Met de collega'sop de oude locatie werd een zeer diepgaand gesprek gevoerd. Temeer daar er ook anderen signalen gaven dat de collegiale samenwerking te wensen overliet. Deze interventie bleek slechts in de tijd zeer beperkt effectief. Daarom is toen voor een derde weg interventie gekozen. Beide partijen werden apart, maar tegelijkertijd uitgenodigd om koffie met gebak te nuttigen in een horecagelegenheid met een ingang op straatniveau en een terras aan de gracht,de zg. werfkelders.toen iedereen via de verschillende routes op verschillende niveau's binnen waren zonder dat men wist dat één van de andere partij ook aanwezig was, werd de groep die op straatniveau binnen zat voorgesteld om naar beneden te gaan om aan het water in het zonnetje koffie en gebak te nuttigen.Uiteraard werd aangestuurd dat beide groepen bij elkaar terechtkwamen. Vervolgens werd het doel van de bijeenkomst uitgelegd: Helder te krijgen dat de vijandelijkheden gestaakt zouden worden. Dat daarom duidelijk voor de andere partij moest zijn, waaraan de ene partij zich stoorde.
Of ieder lid van iedere partij zijn hoofdpunten van kritiek in volgorde van belangrijkheid maar op wilde schrijven. Doordat we in de publieke ruimte verkeerden (we zaten aan de werf buiten, min of meer afgescheiden van ander publiek doordat ik een gunstige plek had gereserveerd), kon niemand de fatsoensnormen overschrijden. Toen de punten opgeschreven waren, moesten de deelnemers bij toerbeurt hun kritiekpunten tegen degene waaraan het gericht was in de vorm van:Wat mij stoort aan jou is dat......... . Ik vind dat vervelend omdat ik me .......... behandeld voel door jou. Degene die aangesproken werd, moest aangeven of die zich kon herkennen, zonder nuances te wilen aanbrengen. Toen iedereen zijn punten uitgesproken had, werd van ieder lid verlangd dat die ten aanzien van wie hij kritiek punten had uitgesproken, evenveel positieve zaken te berde zou brengen.Ook deze moesten uitgesproken worden, ook hierop moest gereageerd worden door de aangesprokenen of die zich kon herkennen. Aan het eind van de sessie deelde ik beide partijen mee,dat ik verwachtte dat de samenwerking in de toekomst goed zou verlopen, gezien de positieve waarderingen die over en weer uitgesproken waren. Dat ik de eerste tijd bij de werkoverleggen eens per week aanwezig zou zijn.
Tijdens de werkoverleggen kwamen nog 3 wrijfpunten ter tafel, die een manco binnen de organisatie aan het licht brachten.Deze problemen werden op een ander niveau opgelost.
Uit dit voorval werd ik in mijn vermoeden bevestigd dat grijs ziekteverzuim een achtergrond heeft en dat het zinvol is om hieraan, zonder al te veel gedreig, aandacht aan te besteden. Anders waren we nooit op het spoor gekomen van de diepgaandheid van de vijandelijkheden tussen andere groepen, waar het tweede stuk van het verhaal overging.
Vanuit organisatie-optiek was de investering, 5x2,75 manuurvan de leden van de conflictpartijen, 12 manuur van mij voor het tweede deel, 45 euro koffie en gebak, zeer rendabel. Het aantal ziekmeldingen in de conflictpartij die als laatste in beeld kwam, daalde ook. De klantvriendelijkheid naar buiten nam ook toe bij beide conflictpartijën.
André Rohlfs
h leerdam
|
|
27
-
08
-
2007
|
16
:
37
uur
bij ons worden veel mensen ''ziek ''als ze 2 dagen vrij zijn en 3dagen moeten werken dan weer 2vrij hebben dan zijn ze lekker 7dagen vrij daardoor lopen zij die niet ziek woredn pech omdat ze nooit een schouderklopje krijgen op feestdagen horen we een cadeau te krijgen men zegt gewoon het geld is op dat is toch niet eerlijk niemand koopt ziekte maar de welwillenden moeten (mogen )bestin het zonnetje gezet worden ergens was er sprake van wie gedurende 1jaar niet ziek meldt krijgt 200 euro nou dat werkte wel
