Bijblijven in innovatie? Stimuleer uw werknemers te ondernemen!
13 maart 2007 -
Steeds meer multinationals laten werknemers met een verregaande mate van autonomie projecten uitvoeren onder de vleugels van het moederbedrijf. Dat past in de trend dat medewerkers meer verantwoordelijkheid willen in hun baan, zonder dat ze de risico's van het ondernemerschap hoeven te dragen.
"Saneringen hebben werknemers doelgericht, maar volgzaam gemaakt," zegt Harry Starren van het managementcentrum De Baak. "De multinationals bulken nu van het geld, maar hebben weer behoefte aan daadkracht en creativiteit."
Innovatie Inmiddels stimuleren alle grote, beursgenoteerde bedrijven dit intern ondernemerschap, om bij te blijven in innovatie. Ondernemingen mogen het eng vinden de controle uit handen te geven, willen ze hun getalenteerde en ondernemende mensen binnenhouden, dan moeten ze wel.
Initiatieven Maar het kan ook veel opleveren. Het Nederlandse telecomconcern KPN, zette de afdeling KPN Idee Management (KIM) op, dat medewerkers stimuleert om actief initiatieven te nemen. Het door een medewerker ontwikkelde programma 'Annet', dat internetstoringen analyseert en zelf oplost, zal in de volgende 5 jaar zo'n € 50 miljoen besparen voor KPN. De ontwikkelaar zelf kreeg een bonus van € 10.000.
De controle uit handen geven noemt men delegeren. Taken en verantwoordelijkheid moet je geven aan mensen die daar een behoefte aan hebben. Wanneer een medewerker vrij spel krijgt om iets te ontwikkelen, te realiseren dan zal je vaak als bedrijf er gunstig uit komen. Ik kan verstaan als bedrijf dat het moeilijk is om liever vertrouwen te koesteren dan wantrouwen.
Danny Buma
|
|
13
-
03
-
2007
|
13
:
03
uur
Intern ondernemerschap is een illusie. Een werknemer die de gedragscompetenties heeft van een ondernemer zal enerzijds niet lang in loondienst werken en anderzijds tegen een muur van niet-begrijpende managers aanlopen. Ondernemers zijn eigenwijs, roeien tegen de stroom in, zijn fexibel met hun werktijden, niet bang om onderuit te gaan en vaak ook bereid om tegen de algemeen geldende conventies in te gaan. Niet echt eigenschappen en gedrag van een medewerker waar een gemiddelde manager op zit te wachten. Leuke beoordelingsgesprekken worden dat!
Wat dat betreft zit ik meer op het spoor van Bill Jensen met zijn boek Work 2.0. Als meer organisaties deze 'aanbevelingen' zouden volgen, staan ze er al veel beter voor m.b.t. de creativiteit, loyaliteit en innovatievermogen van hun medewerkers.
En...50 miljoen verdienen voor de werkgever en zelf 10 mille ontvangen? Niet echt een ondernemersbeloning lijkt mij!
heer W. Nierop
|
|
13
-
03
-
2007
|
14
:
33
uur
Als het de beloning per bespaarde miljoen euro maar 200 euro opleverd dan zal dit inderdaad zeker niet genoeg motiveren om moeite te doen om je plan door te voeren. Het grootste voordeel dat ermee te behalen valt is dat het leuk op je cv staat.
Ron Ladage
|
|
13
-
03
-
2007
|
12
:
06
uur
Toch grappig dat KPN in deze tijd genoemd wordt in het positieve, dus ze kunnen wel gebruikmaken van creatieve ideeën van hun personeel, laat ze dit nu ook even doen met het internetbellen en met hun storingsdienst.
Bedrijven die gebruik maken van de deskundigheid en creativiteit van de werknemers, hebben al jaren een voorsprong.
De aflopen jaren is de focus geweest op kostenbesparingen, vermindering van personeel, automatisering etc.
Hierdoor is de binding tussen bedrijf en de mensen onder druk komen staan en is de motivatie om met ideeën te komen verminderd.
Op dit moment zijn de grote (industriële) bedrijven weer bezig om een ideeënbus in het bedrijf te plaatsen en het samenstellen van werkgroepen om op een andere wijze te kijken naar de hedendaagse gang van zaken.
Laten we hopen dat we weer creatief met onze werknemers aan de slag kunnen slaan en ook wereldwijd weer wat meer in beeld komen.
Wouter Jansen
|
|
13
-
03
-
2007
|
19
:
36
uur
Ondernemen doe je uit vrije wil. Het verhaal van Harry Starren is op zich juist, maar voegt weinig toe. Ondernemerschap kun je vergroten door op meer menselijke schaaal te gaan ondernemen. Dit betekent denken in klantgerichte `businessflows` en handelen vanuit kleinere entiteiten c.q. werkeenheden. Op www.samenondernemen.nl wordt dit op een heldere wijze uiteengezet.
heer F Schophuizen
|
|
14
-
03
-
2007
|
07
:
36
uur
Intern ondernemerschap is volgens mij een relabeling van:
"Het management geeft onvoldoende strategische en operationele sturing aan de werkers, maar maakt hier de werkers zelf verantwoordelijk voor."
Of krijgen die interne ondernemers een budget wat ze naar eigen inzicht in de onderneming mogen investeren? Delen ze ook mee in de opbrengst van dat budget?
heer Thomas Blekman
|
|
8
-
04
-
2007
|
18
:
37
uur
Intern ondernemen doe je niet alleen vanuit vrije wil maar vanuit passie! En dan maken die knikkers helemaal niets uit.
De adrealine die je voelt bij het behalen van succes, die is verslavend. Net als bij serial entrepreneurs, zijn er serial intrapreneurs. Medewerkers die veel liever met nieuwe dingen bezig zijn dan met bestaande werkzaamheden omdat ze graag de waarderen krijgen en zich graag goed voelen wanneer ze een klus geklaard hebben. En of dat hen zelf nou direct meer oplevert zou ze een biet wezen. Echte interne ondernemers gaat het om de kick om een doel te bereiken om iets te flikken want anderen niet hebben gedurfd of waarvan ze hebben aangegeven dat het niet mogelijk was. De truc, het handigheidje waardoor je het zelf wel van de grond krijgt, dat voed de passie die zich uit in ondernemend gedrag!
Er is geen medewerker die ik ken die niet de mooiste ideeën heeft wanneer hij of zij met een nieuwe baan begint. Vol met passie en het zelfvertrouwen om het te gaan doen! Maar waar (grote) organisaties een antwoord op (zouden moeten)zoeken is de vraag "waar zit het putje waardoor deze ambitie wegvloeit?".
Zelf heb ik ook jaren voor een grote organisatie gewerkt, maar ben uiteindelijk voor mijzelf begonnen. Ik ken dus beide kanten van het verhaal. Zowel die van interne ondernemer als die van zelfstandig ondernemer. Mijn gedrag is trouwens niet anders. Ik was graag bij de grote organisatie blijven werken. Want grote organisaties bieden namelijk vele voordelen. Niet de minst belangrijke zijn middelen om doelen na te streven. Redenen voor mij om te vertrekken waren echter wel de beperkingen die mij werden opgelegd, letterlijk. Mijn nevenfunctie werd afgewezen. Onderbouwing van de afwijzing: het risico van imagoschade en belangenverstrengeling. Imagoschade... als of ik in porno ging handelen... mijn
Intern ondernemerschap is als sleutel voor innovatie net zo hard nodig in het sociaal werk en het welzijnswerk. Daar deden wij in 2009-2012 praktijkgericht onderzoek naar – inhoud en noodzaak daarvan, mogelijkheden en belemmeringen ervoor - bij vijf zorg- en welzijnsinstellingen. Innovatie is nodig vanwege het sterker aansturen op participatie, meedoen en het zelf zaken oppakken door cliënten en burgers. Voor zover dit kan. Dit brachten de Wmo, Welzijn Nieuwe Stijl en de bezuinigingen. In ons onderzoek bleek overduidelijk dat meer intern ondernemerschap voor sociaal werkers niet zonder veranderingen in de organisatie lukt (delegeren van bevoegdheden, andere stijl van leiding geven, professionele ruimte, en zo meer). Intern ondernemerschap is zo ook een vraagstuk van organisatieverandering. Hierover schreef dr. Petra Biemans (lector HRM), op basis van dit onderzoek, in het boek ´Ondernemen in Welzijn´ een zinnige bijdrage over de wijze waarop intern ondernemerschap in organisaties geborgd kan worden. Maar ook andere belemmeringen - vanuit teams, vanwege sterke protocolisering van diensten en te bureaucratische verantwoording, en door een te egalitaire bedrijfscultuur - komen in dit boek gedetailleerd aan de orde. Die bevindingen worden deels algemener ondersteund door resultaten van wetenschappelijk onderzoek ( De Jong en Wennekers, 2008). Als die organisatieverandering uitblijft, lukt het ´intrapreneuren´ niet. En dan bestaat de kans dat de uitvoerenden die veel ondernemender willen werken - en die zijn er ook - weglopen. Al zijn er ook uitvoerenden die juist graag vanuit een organisatie willen ondernemen. Omdat zij zich met het goede imago van de instelling identificeren en bij hun ondernemen ook graag gefaciliteerd worden. Gelukkig maar dat zulke uitvoerenden er ook zijn, want zij zijn de motor voor de noodzakelijke veranderingen.
