Sollicitanten wijzen slechte werkgevers af – op alle fronten
53 procent van de werkzoekenden met een slechte sollicitatie-ervaring zal nooit meer iets kopen van het betreffende bedrijf!
13 maart 2007 -
Iedereen heeft zijn mond vol over het creëren van een goed imago als werkgever en hoe moeilijk het is goed personeel te vinden. Toch is de deprimerende werkelijkheid dat een kwart van de werkzoekenden vindt dat ze slecht behandeld worden door een potentiële nieuwe baas. En dat kost bedrijven hun goede naam en bovendien omzet.
Uit onderzoek van het Britse Capital Consult blijkt namelijk dat 53 procent van de werkzoekenden geen producten of diensten af zal nemen van een onderneming waar ze een slechte ervaring mee hebben gehad. Nooit meer.
Sneeuwbaleffect En daar blijft het niet bij. Bijna een derde van de ontevreden werkzoekenden vertelt drie tot vijf anderen over hun slechte ervaring, een kwart vertelt het aan meer dan zes mensen, een tiende aan tien anderen en één procent gaat zelfs zover om het bedrijf op internet aan de schandpaal te nagelen.
Gebrek aan communicatie De belangrijkste grieven van werkzoekenden betreffen gebrek aan communicatie. De helft baalt ervan dat er geen reden gegeven werd voor een afwijzing; de andere helft is vooral geïrriteerd over het uitblijven van feedback op het sollicitatiegesprek. De helft van de werkzoekenden krijgt niet eens een ontvangstbevestiging van hun sollicitatie, iets dat als ronduit onbeleefd wordt beschouwd. Nog een veelgenoemde grief was het moeten beantwoorden van niet ter zake doende of stomme vragen tijdens het sollicitatiegesprek of het uit moeten voeren van irrelevante testen.
Sollicitanten zijn ook klanten Geen goede resultaten in tijden waarin het vinden van goed personeel al moeilijk genoeg is! Marisa Kacary, marketing manager van Capital Consulting: "De sollicitatieprocedure is een goede mogelijkheid om je imago te versterken. Al die tijd en moeite die in reclamecampagnes gestoken wordt, zou doorgetrokken moeten worden naar het wervingstraject. Behandel je sollicitanten slecht, dan verlies je ze namelijk meteen als klant. Bovendien vertellen ze anderen maar al te graag over hun slechte ervaringen en dat leidt tot nog meer reputatieschade."
Ik wordt afgewezen op mijn accent, terwijl iedereen mij goed kan verstaan. Op uiterlijk wordt zeer zeker gegeken.
Maar ik ben echt depresief van alle afwijziging tot nu toe.
Koen Roozen
|
|
13
-
03
-
2007
|
08
:
27
uur
Ik loop al vele jaren mee als recruiter en merk meer en meer dat kandidaten zich, vaak ten onrechte, als klant gaan gedragen. Vanzelfsprekend moet een bedrijf procesmatig goed georganiseerd zijn (ontvangstbevestiging, snel uitnodigen, snel uitslag terugkoppelen), maar bij solliciteren hoort nu eenmaal de kans dat je afgewezen wordt. En natuurlijk, een afwijzing is zeer vervelend, het past in het moderne tijdsbeeld om de oorzaak vooral buiten jezelf te zoeken en slechte uitvoering van recruitment is dodelijk voor je relatie met de kandidaat.
De vergelijking kandidaat als klant gaat dus (ten dele) mank.
Kortom: werkgevers moeten beter hun best doen in deze tijd, maar enige nuance richting dit onderzoek is op zijn plaats.
heer A.W. Schouten
|
|
13
-
03
-
2007
|
08
:
42
uur
Ik onderschrijf de uitkomsten van het onderzoek ten zeerste en ben verbaasd dat die niet alom reeds bekend zijn.
Het begint met window dressing. Internet is daarvoor een regelrechte zegen. Een ‘vacature’ wordt op alle vacature-sites (door)geplaatst. Daardoor ontstaat het beeld energzijds dat er een overweldigend banenaanbod bestaat en anderzijds dat het met die organisatie wel heel goed moet gaan, want je komt haar overal tegen.Veel vacature-omschrijvingen zijn niet meer dan verkapte commercials om te laten zien hoezeer die organisatie groeiende is en geen last heeft van het economisch tij. De vacature bestaat niet en is de kapstok. Sollicitanten krijgen een nietszeggende afwijzing, een enkele keer.
Kríjg je een uitnodiging voor een gesprek, dan is het meer regel dan uitzondering dat je aan tafel zit met volstrekt incompetente, incapabele interviewers, die solicitatiegeprekken op hun bord krijgen geschoven tegen wil en dank. Vaak ook mensen van een lager niveau dan jouw functie. De vragen die je gesteld worden zijn veelal van een dusdanig laag allooi en deerniswekkend dat de neiging om uit het gesprek te stappen steeds sterker wordt. De vragen en opmerkingen kunnen ook onheus worden. Kortom je geniet als sollicitant niet eens het basis-respect, terwijl je het wederkerig wel moet opbrengen.
Met name uitzendbureau’s en werving-/selectiebureau’s hebben de neiging om een kandidaat zo op gesprek uit te nodigen. Louter om te zien wie zij/hij is, onder het aureool dat er een passende vacature is. Ik verdenk die bureaumedewerkers er meestal van dat, bij gebrek aan opdrachten, zij zo aan managers kunnen tonen hoe druk ze het wel niet hebben. Dat kandidaten behoorlijke reiskosten moeten maken als ze zo door het hele land reizen deert niet, want die kosten betalen ze niet.
Tot slot (maar er is nog veel meer) van deze reactie de uitnodigingen ‘for the record’. Het gebeurt meer dan eens dat kandidaten worden opgeroepen, zodat de zoekende manager aan de voorwaarden, die een OR stelt, voldoet. Via achterdeuren en –kamers is een kandidaat – tegen de geldende procedure in – al aangenomen. Om de opinie tevreden te stellen worden een aantal kandidaten uitgenodigd. Sommigen worden zelfs voor een tweede gesprek uitgenodigd, daarmee verwachtingen wekkend. Dat deze gesprekken tot niets leiden en volstrekt fake zijn blijkt op het eind. Regelrechte misleiding!
Zelf heb ik dit persoonlijk mogen ondervinden. De namen van deze (ook grote) organisaties houdt ik gevoeglijk maar even voor mij. Delen met anderen levert soortgelijke verhalen en ervaringen op. En ja, deze organisaties beseffen niet dat ik nooit meer iets met ze te maken wil hebben, noch privé noch zakelijk. En, ik zeg het voort!
N. Dragt
|
|
13
-
03
-
2007
|
10
:
53
uur
Het is dus een heel proces.
Eerst je vacature opstellen vanuit de marketing gedachte dat je jezelf als bedrijf moet verkopen.
Vervolgens het sollicitatieproces voeren alsof de sollicitant een klant is.
Daarna het sollicitatiegesprek voeren alsof je met een klant aan tafel zit.
En als de sollicitant eindelijk binnen is en op zijn nieuwe plek zit, moet je hem de nazorg geven die je een klant ook zou geven.
En dan lees je zo'n artikel waaruit blijkt dat er genoeg bedrijven zijn, die niet zien dat sollicitanten ook klanten zouden kunnen zijn of zijn. Ik vraag me wel af wat er dan de oorzaak van is, dat bedrijven solllicitanten zo onheus bejegenen? Zouden ze het te druk hebben? Of passen ze bij hun sollicitanten het Pareto principe toe. Je moet 80% van je tijd steken, in de 20% van de sollicitanten die interessant zijn voor de functie. Maar wat doen ze dan met die resterende 20% aan tijd, voor die 80% sollicitanten, waarvan je direct weet dat ze het niet worden?
D. Lammers
|
|
13
-
03
-
2007
|
08
:
06
uur
Het resultaat van dit verbaast mij in het geheel niet.
In de afgelopen 4 jaar heb ik als 53-57 jarige enige honderden sollicitaties verricht. Ik heb er geen statistiek van bijgehouden, maar zeker 30% van de brieven zijn onbeantwoord gebleven. Als ik om een motivatie vroeg van een afwijzing, dan bleef het steevast stil. Recentelijk heb ik zelf weer een medewerker aangenomen en één van de afgewezen kandidaten bedankte mij n.b. voor de correcte en sympathieke wijze waarop ik hem behandeld had. En dat alleen omdat ik de moeite nam mijn afwijzing te onderbouwen.!!
Ron Ladage
|
|
13
-
03
-
2007
|
11
:
23
uur
Mijn reactie op dit artikel is dat het klopt.
Maar je moet zaken zeker nuanceren. In Nederland gebeurd dit zeker ook, de wet schrijft aan bedrijven voor dat ze niet mogen discrimineren op leeftijd, afkomst en soms dat er een voorkeur voor een bepaalde groep moet zijn.
Bij een vacante functie solliciteren dus alle gegadigden, terwijl het bedrijf al weet welke competenties deze functie vereist, ze weten al welke leeftijd ze willen binnen halen en of het een man of vrouw moet zijn. Ze weten heel goed wat ze niet willen hebben.
Daar kan het fout gaan, in een sollicitatiegesprek moet je heel goed oppassen wat je vanuit het bedrijf zegt, anders heb je een aanklacht tegen het bedrijf te pakken voor discriminatie.
Vanuit het UWV/CWI krijgen alle werklozen de opdracht om minimaal één sollicitatie per week te verzenden ook wanneer je 55 jaar of ouder bent.
Zelf heb ik een cliënt die in 2005 meer dan 200 afwijzingen kreeg, met de standaard mededeling u past niet in het profiel etc. Dus de logica van de overheid gaat zeker niet op, iedereen heeft recht op werk, maar werkgevers nemen zelden ouderen aan. Laat deze groep dan niet op deze onzinnige wijze solliciteren, dit geeft frustratie en demotivatie bij de werkzoekenden en heel veel administratie bij de bedrijven.
Wel ben ik het ermee eens dat iedereen die een sollicitatie opstuurt op zijn minst een reactie terug moet hebben. Uit ervaring reageert meer dan 70% en de rest geeft geen reactie.
Verder heb je dan de gesprekken, die kunnen denk ik best wat beter, dit van beide kanten, het bedrijf moet relevante vragen stellen en de sollicitant moet zich goed voorbereiden voor dit gesprek.
Het testen van kandidaten moet alleen gebeuren, wanneer de keus bijna op hen is gevallen, zodat er niet teveel mensen het gevoel krijgen dat ze gebruikt zijn. Wanneer een sollicitant door de eerste selectie komt en later afvalt, mag het bedrijf zeker de reden vermelden, waarom ze in dit stadium de sollicitatie stoppen met de kandidaat.
Dat een bedrijf heel slechte reclame bedrijft bij slecht gedrag bij sollicitaties is logisch, niet alleen de goede zaken komen in het daglicht, maar juist de zaken waarin ze niet goed zijn worden onder de aandacht gebracht, zeker door mensen die niet goed zijn behandeld.
daves@xs4all.nl
|
|
13
-
03
-
2007
|
17
:
44
uur
Helaas moet ik ook concluderen dat het rapport al te dicht bij de waarheid ligt.
Ik ben recentelijk zelf aan het soliciteren en heb ook helaas meegemakt dat na een afwijzing ook geen reden gegeven werd.Ik heb een nette e-mail gestuurd met de vraag waar ik "aan te kort" kwam en zelfs daar werd niet op gereageerd.
Op 18 februari reageerde ik op een andere functie en desondanks dat ik op 7 maart nog een e-mail stuurde vragend naar het verloop van de werving/selectie procedure, heb ik nog steeds geen antwoord mogen ontvangen.En dit van een organisatie dat in hun product reclame refereert naar hun hoge kwaliteit dat gerealisserd wordt door steeds hogere eisen te stellen die mogelijk gemaakt wordt door "fantastische collega's".
Dat zijn zeker de collega's die wel een antwoord kreeg op hun solicitatie brief !!!
1 week geleden reageerde ik op nog een functie en ook hiervan heb ik nog steeds geen bevestiging van ontvangst gehad.
In mijn huidige functie maak ik ook regelmatig deel uit van onze werving en selectie procedure en ik ben zeer bewust van het feit dat kandidaten dagelijks hun mail controleren, hopend op ten minstens een bevestiging van hun solicitatie.
Dat de goede naam van mijn werkgever hier aan gekoppeld is, is voor mij vanzelfsprekend en daarnaast een reactie word gestuurd pur uit fatsoenlijkheid.
Kortom: Een werkgever die slecht of helemaal niet communiceert richting een potentieel nieuwe medewerker is bezig om zijn dure bedrijfs reclame en (mogelijk) goed naam teniet te doen.Hoe competent zijn dus PZ afdelingen en of managers die hier niet van bewust blijken te zijn ?
tiMoon
|
|
13
-
03
-
2007
|
13
:
01
uur
Pfff... Dit lijkt me weer een logisch verhaal. Was hier een onderzoek voor nodig? Bedrijven zijn de weg een beetje kwijt.
Er wordt enkel en alleen op korte termijnen gedacht. Bedenk eens welke gevolgen het zou hebben als u op een dergelijke manier zou worden behandeld. Als een bedrijf mij als een wegwerpproduct behandeld, dan zou ik in ieder geval een totale afkeer krijgen van dat bedrijf, haar producten en haar medewerkers en dat mag iedereen dan ook weten. En een beste brugman die dat slechte beeld dan nog uit mijn hoofd gaat praten. Ik ben een mens en geen onderdeel van een machine. Je kunt mij niet zonder opgaaf van reden afbestellen of zonder een greintje fatsoen behandelen.
Sommige bedrijven zweven op een wolk van arogantie en denken dat ze ongestraft sollicitanten kunnen opkauwen en uitspugen. Dit komt door de arogantie van sommige managers en P&O'ers. Deze gevallen goden, die denken dat ze tot de nieuwe aristocratie behoren, ze denken dat iedereen op zijn knieen ligt om bij hen op audientie te mogen. Ze vinden zichzelf helemaal te gek en halen ze hun neus op voor de in hen ogen vervangbare werknemer. In hun ogen beslissen ze als goden over de toekomst van anderen. Totaal onbewust van het feit dat ze zelf ook vervangbare stervelingen zijn.
Je oogst wat je zaait.... Wanneer leert men anderen nou eens te behandelen zoals ze zelf ook behandeld zouden willen worden? We zullen zien hoe u over uw eigen sollicitatieprocudure denkt als u ooit nog eens moet gaan solliciteren.
ER ZIJN OVERIGENS WEL BEDRIJVEN DIE HET HEEL GOED DOEN. Heel goed..., tot ze deze glibberige managers in dienst gaan nemen.
NEDPOINT INNOVATIE
|
|
13
-
03
-
2007
|
11
:
44
uur
RECPECT EN ELKAAR IN ELKAARS WAARDE LATEN. JE HEBT ELKAAR TENSLOTTE NODIG. DUIDELIJK, EERLIJK OPEN NAAR ELKAAR TOE IS EEN BELANGRIJK ITEM OM VERTROUWEN OP TE HEBBEN.
heer S andvink
|
|
13
-
03
-
2007
|
12
:
18
uur
Vooral bij interne sollicitaties (bij ons bedrijf) merk je dat mensen willen weten waarom de keus niet op hun is gevallen. Indien dit niet gebeurt roepen mensen al snel dat er "vriendjespolitiek" heerst.
Maar aan de andere kant logisch dat als je op een negatieve manier behandeld wordt dat mensen hieraan niet herinnert willen worden. Dus dan neem je ook geen product of dienst die je eraan herinnert.
Peter Turien
|
|
14
-
03
-
2007
|
11
:
44
uur
Jammer dat de nadruk nu ligt op de slechte ervaring en wat daar het gevolg van is. Andersom is namelijk ook waar.
Wanneer het bedrijf zich laat zien als een A-merk. Dat wil zeggen helder boodschap rondom strategie van het bedrijf, heldere bedoelingen met de sollicitant (tijdens het sollicitatie proces en na in diensttreding).
Dan hebben kandidaten waardering wanneer bedrijven dit goed doen en gaan zelfs zover om, zelfs na afwijzing, collega's aan te sporen om bij bedrijven te solliciteren.
Peter
|
|
1
-
05
-
2007
|
15
:
36
uur
Als ik samen met vele anderen de slechte werkgever van het jaar mag benoemen dan komen we zeker 3x uit op LogicaCMG.
Jack
|
|
5
-
08
-
2008
|
03
:
14
uur
Ik ben het eens, dat een vele grote werkgevers compleet de weg kwijt zijn in het te voeren personeelsbeleid en strategie.
Ik ben 14 jaar zelfstandig ondernemer geweest, om persoonlijke redenen zocht ik een nieuw avontuur in de mode branche. Ik heb bewust bij 4 verschillende onebrand stores gesolliciteerd, betrekkelijk grote bedrijven dus.
Wat mij direct opviel is, dat alle werkgevers hele mooie verhalen vertelden in hun personeelsadvertentie. 3 van de 4 werkgevers waren niet eens instaat om correct te reageren of reageerden zelfs helemaal niet. Zelf er achteraan heeft geen enkele zin, ze vertelden me dan, dat ze binnen enkele dagen zullen reageren.
Er zijn al meerdere reacties, die vertellen dat dit soort praktijken slecht zijn voor het bedrijfsimago, klandizie en het aabod van sollicitanten. Persoonlijk vind ik het nog veel erger, dat het hele Nederlandse bedrijfsleven op lange termijn ten onder zal gaan door kwalitatief en kwantitatief gebrek aan human capital. Het proces van langzaam sterven gaat niet gebeuren, maar is allang aan de gang!!! Denk aan de volgende grote ondernemingen, ABN-AMRO, KLM, AHold, Fokker, Hoogovens, NedLoyd, Laurus..... Allemaal voorbeelden van incompetentie met afzonderlijke redenen.
Het hele Nederlandse bedrijfsleven klaagt, dat er geen competente, goede werknemers te vinden zijn, maar zelf doen ze er weinig aan om goede mensen op te leiden en te werven. Heb je dan nog het recht om te klagen? Begin weer eens bij het begin, zorg voor een goede selectie en werving procedure, besteed je geld aan opleiding en begeleiding. Dit zal op termijn weer leiden tot competente managers. Die dure marketingpraatjes en allelei vormen van advertenties leiden tot niets, als je niet instaat bent om je beloftes waar te maken. Stop met mooie verhaaltjes en maak je beloften waar. Bovenal zijn integriteit, moraliteit en loyalteit de belangrijkste kernwaarden van een onderneming, of zijn de meeste bedrijven die waarden kwijt geraakt onderweg naar winst bejacht op korte termijn? Als we toch over geld praten, dan weten jullie ongetwijfeld dat het opvijzelen van beschadigde bedrijfsimago vele malen meer kost dan het opzetten van goede procedures en het integer te handelen.
Ik roep alle grote werkgevers op om even stil te staan en na te denken, of wachten we nog effe totdat alle bedrijven op de AEX in buitenlandse handen zijn en dat we alle ceo's uit het buitenland moeten halen?
Sollicitanten, die slechte ervaringen hebben beleefd, noem die bedrijven gerust bijn naam. Je beschadigt ze er niet mee, maar je helpt ze er alleen maar mee op lange termijn.
Als reintegratiecoach heb je hier heel vaak mee te maken.
De laatste tijd komt het steeds vaker voor dat clienten geen reactie of ontvangstbevestiging ontvangen. Helemaal bij lagere, uitvoerende functies. Clienten raken gedemotiveerd en voelen zich onheus bejegend als ze geen reactie ontvangen. Vanaf de start van het traject bereid ik mijn kandidaten voor op deze teleurstelling en afwijzing. Tegenwoordig lijkt de kans dat je geen reactie ontvangt immers groter dan dat je een bevestiging ontvangt.Ik wijs ze er op dat het van hun kant bekeken haast niet mogelijk is om wekelijks echt geschikte vacatures te vinden waar ze op kunnen reageren. Vaak zitten er dus sollicitaties bij om het solliciteren, omdat het moet. Daar hebben bedrijven dan weer mee te maken. Zeker in een tijd van grote werkloosheid ontvangen bedrijven honderden brieven op vacatures, waarvan een groot deel niet aan de criteria voldoet. Een duideljke afwijzing na een gesprek, zou wel getuigen van zorgvuldigheid en respect.
Slechte werkgevers zijn er genoeg en zien ook geen reden om slecht gedrag te beteren, omdat niets slechte werkgevers daartoe aanzet of streker nog dwingt.
Dit is waarom benadeelde werknemers hun krachten moeten bundelen, om een volumineuzer geluid te kunnen produceren.
Wij hebben een werksfeer beoordeling site opgericht, waar werknemers, slechte werkgevers kunnen onderscheiden van de goede werkgevers door werkgevers beoordelingen te plaatsen of te lezen met krachtige zoek en sorteerfuncties.
Marcel
|
|
13
-
03
-
2009
|
22
:
07
uur
Ik ben ooit een keer benaderd door een werving & selectiebureau voor een interessante functie bij een voor mij op dat moment onbekend bedrijf. Als kandidaat wilde ik me echter goed voor kunnen bereiden en zocht op het internet n.a.v. het profiel en kwam uit bij Oxxio. Tijdens het googlen kwam ik ook uit op fora waarbij consumenten klaagden over de agressieve manier waarop het bedrijf aan hen als klant was gekomen. Ik heb het wervingsbureau gebeld met de mededeling dat het intakegesprek niet door ging omdat ik me niet thuis voel bij een organisatie die zo met klanten (en ongetwijfeld met medewerkers) omgaat. Wat me daarbij opvalt is dat Oxxio, naar mijn mening, managers met redelijk hoge salarissen en emolumenten tracht te werven. Zou dat door de branche komen of door de slechte reputatie?
Ik zal nooit klant en/of medewerker worden van bedrijven als Oxxio, UPC en vergelijkbare slechte servicegerichte bedrijven.
Een ander punt is de slechte tot matige manier waarop werkgevers reageren op sollicitanten en/of hen afwijzen. Deels heeft het met de mate van respect te maken die een werkgever op wil brengen (of niet). Maar deels heeft het ook te maken met de belachelijke regel dat werklozen elke week tenminste één keer per week (schriftelijk) MOETEN solliciteren. Dat is een behoorlijke administratieve last voor overheden en bedrijfsleven met als gevolg een slechte afhandeling van sollicitaties.
Ronald
|
|
9
-
07
-
2009
|
14
:
10
uur
Beste mensen, ik ben een zeer ervaren controller, goed opgeleid en 55 jaren jong, rij in een snelle auto en ga 3x per jaar op vakantie. Doe veel aan sport en hou van rockmuziek. Bijgaand een paar mailtjes die ik ontving op mijn sollicitaties. Keep smiling?
Wat denken jullie hiervan?:
Quote
From: Christel Doornekamp
To: (aan mij dus)
Sent: Monday, February 18, 2008 10:00 PM
Subject: RE: Controller
Voor de functrie van controller in Almelo vind ik hem niet geschikt, eerlijk gezegd te oud, maar wil hem wel spreken voor een intake.
Een vriendelijke groet van,
EQIB | recruiting professionals
Christel Doornekamp-Lesscher
Unquote
Nog eentje? Hier komt ie:
Quote
Beste Ronald,
Dank voor je reactie. Je bent inderdaad te oud, Ronald. De gemiddelde leeftijd is nog geen 30 jaar. Voor de functie van senior Business Controller gaa de voorkeur naar een kandidaat met een leeftijd van maximaal 35 jaar.
Als je het CV in Word instuurt kan ik kijken of ik een functie heb welke minder leeftijd-gevoelig is. Ik zie het graag tegemoet.
Ik hoop je hiermee naar behoren te hebben geinformeerd.
Met vriendelijke groet,
Steven Adam
recruitment consultant
DEEN
Unquote
Dit is het topje van de ijsberg. Ben je in Nederland wit, zwart, moslim, jood, buitenlander, jong, onervaren, ervaren, oud,
duur, goedkoop: ze moeten je niet.
Succes met het vinden van een nieuwe baan.
Ronald
Jo
|
|
10
-
07
-
2009
|
10
:
05
uur
Ik ben 52 jaar en sinds kort zoekende op de arbeidsmarkt. Ik deel de ervaringen zoals die in het rapport staan. Alleen vraag ik me af of we hier niet te maken hebben met het spreekwoordelijke ''kip-ei'' verhaal. Generaliserend: hoe moet je nu van incompetent werving en selectie personeel kunnen verwachten dat zij competent personeel kunnen onderscheiden van competent personeel.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat dit mij het meest opvalt bij met uitzend en detacheringsbureaus. Er is hier weinig diepgang te bespeuren in kennis van de arbeidsmarkt.
bobbie
|
|
25
-
08
-
2011
|
00
:
17
uur
Ik had een halfjaar contract in een bedrijf dat LOGOPLASTE (Elst)heet nou ik werk mijn hele leven al maar hoe je daar zonder reden aan de kant gezet wordt schandalig, er wordt je van alles beloofd en niks nagekomen ik kan er brieven van 10 kantjes over schrijven maar ik denk dat niemand daar wat aan heeft wel het feit is ga daar nooit werken want er is totaal geen communicatie en er wordt je daar niks verteld, ook willen ze voor 1 euro op de eerste rij zitten, alleen met de directe colega's is samenwerken oke'. Maar de manager(s)is te lui dat die je wat verteld en is met hele andere zaken dan z'n werk bezig. Iedereen liep er over te klagen. Maar daar zal die zijn bouw wel aan te danken hebben. Hier laat ik het maar bij, even mij frustratie de loop laten gaan. Ik ben er niet inhoudelijk op ingegaan al zou ik dat wel willen maar moet ook aan me zelf denken.
