5 maart 2007 -
Volgens de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) en de ondernemersorganisatie VNO-NCM moeten werknemers flexibeler worden om de concurrentiepositie van Nederlandse bedrijven te verstevigen. Maar verschillende groepen werknemers krijgen door flexibiliteit minder kansen. Dit stellen een aantal hoogleraren in Trouw.
Volgens Justus Veenman, hoogleraar economische sociologie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, krijgen herintredende vrouwen, allochtonen en lager opgeleiden juist minder kansen als de arbeidsmarkt flexibeler wordt. Deze groepen kunnen zich moeilijker aanpassen aan de veranderende arbeidsmarkt. Niet iedereen is in staat om goed om te gaan met een grotere eigen verantwoordelijkheid, een andere structuur en het nemen van de juiste beslissingen.
Zekerheid
Michiel Kompier, hoogleraar arbeidspsychologie aan de Radbouduniversiteit in Nijmegen, stelt dat de meeste mensen behoefte hebben aan zekerheid en niet zitten te wachten op een flexibele arbeidsmarkt. Flexibiliteit moet van twee kanten komen en werkgevers moeten zorgen voor een goede werkomgeving en dito beloning. Als de balans tussen wat een werknemer moet presteren en wat hij er voor terugkrijgt, verstoord raakt, raken mensen gedemotiveerd en gestresst.
Bron:P&O Actueel
Het fenomeen flexwerk heeft natuurlijk twee verschillende kanten. Binnen onze groep werken we met diverse disciplines, maar het zijn hoofdzakelijk flexwerkers. Op het kantoor van Faros werken de vaste medewerkers.
De mensen die voornamelijk op diverse opdrachten zitten zijn voorheen jarenlang werkzaam geweest in een vaste betrekking, ook dit hebben ze met veel plezier gedaan. Nu ze door de Farosgroep op diverse opdrachten worden geplaatst zijn ze erg flexibel, dit vinden ze ook zeer prettig. Zonder dat we er ooit erg in hebben zijn we toch flexibel, het is onjuist om te stellen dat alleen hoger opgeleide medewerkers flexibel zijn, integendeel ook lager opgeleide medewerkers zijn erg flexibel en zij voelen zich hier erg prettig bij. Onze maatschappij gaat zich steeds meer inrichten op flexibele medewerkers, het is een kwestie van gewenning. We kunnen ons alle nog de tijd herinneren dat we zeiden dat je boven de 40 jaar niet zo snel van baan moest veranderen, je koos voor zekerheid. Wij hebben de laatste 2 jaar binnen non profit organisaties diverse verander trajecten uitgevoerd, waarbij mensen een andere werkplek moesten zoeken. Indien mogelijk binnen de organisatie en anders buiten de organisatie. Nu hebben we deze mensen gevolgd en recentelijk geďnterviewd, wat bleek 89 % van de mensen was erg gelukkig in hun nieuwe job en waren blij dat zij de organisatie hadden verlaten. Vooraf gaande aan de nieuwe job hebben ze allen een workshop genoten bij Faros, met daarin het thema, hoe ga ik om met een veranderende werkomgeving. Van deze 89% wat 74% ouder dan 40 jaar. Veel van de mensen stelden zich dan ook heel anders op voor een verandering. Dus flexwerk kan heel goed, maar begeleid de medewerker en heb begrip voor de mens hierachter.
Dus ga er verstandig mee om.
Kees Dirks, namens Faros
Ton
|
|
5
-
03
-
2007
|
11
:
38
uur
Flexwerk, ik zie er weinig in. Het heeft weinig voordelen voor de werknemer.
De meesten die Flexwerken, tenminste die ik persoonlijk ken, willen allen zo snel mogelijk een vaste aanstelling of een direct contract bij de werkgever.
Flexwerkers krijgen ook vaak de vraag waarom ze zoveel wergevers hebben gehad tijdens sollicitaties. Kennelijk zijn de werkgevers niet eens bewust van de effecten die hun beleid heeft op de arbeidsmarkt.
Ron Ladage
|
|
9
-
03
-
2007
|
11
:
45
uur
Ben blij met de reactie van Kees Dirks.
werknemers zijn erg bang wanneer je praat over veranderingen. Het veranderen van je werkwijze, je dagelijks leven geeft angst. Op het moment dat deze mensen door welke omstandigheden in een andere situatie komen, verandert op termijn hun wereld en gaat er vaak een nieuwe wereld voor hen open.
Zelf heb ik 1997 tot 2000 binnen een bedrijf met de Lerende Organisatie (Peter Senge "De Vijf Disciplines") mogen introduceren.
In die jaren waren de Nederlandse bedrijven wel geďnteresseerd, maar er moesten (helaas is dat nog steeds) wel snel zichtbare resultaten zijn.
Dus kwamen de gevestigde grote adviesbureaus langs met de kreten mobiliteit, flexibel werken, zelfsturende teams etc.
Veel van deze onderwerpen zitten in de Lerende Organisatie, maar er is een verband tussen deze zaken, door het uit elkaar te halen werkt het niet verbeterend is het bedrijf.
Ook is deze tijden zijn de branche organisaties vol van flexibel werken en multifunctionele werknemers en natuurlijk stellen ze daar geen extra beloning tegenover. Wel de lusten, maar de lasten voor de werknemers.
Op deze wijze is er geen positief beeld te krijgen van de voordelen van flexibiliteit voor mensen, want het moet wel voor beide kanten voordelen opleveren.
Dat het met een goede aanpak en met een duidelijke gedeelde visie heel positief kan werken, getuigt Kees zijn verhaal.
Samen (werkgever en werknemer) praten over de toekomst, gebruik maken van elkaars inzichten, deskundigheden en creativiteit, stelt het bedrijf en zijn medewerkers in een betere posities dan de concurrent.
Bedrijven met een goed personeelsbeleid, waarin ook de werknemer verantwoordelijk kan zijn voor zijn eigen loopbaanperspectieven en leertrajecten, bewijzen dit dagelijks.
Dus ik zeg met Kees mee, ga er verstandig mee om, creëer je kansen en wees succesvol.
