12 december 2006 -
Zo normaal het in de VS is om honderden of zelfs duizenden kilometers verderop te gaan wonen voor een baan, zo hopeloos mislukken de inspanningen van de Europese Unie om werknemers te bewegen te verhuizen naar een andere lidstaat om op die manier de krapte op de arbeidsmarkt aan te pakken.
Dit blijkt uit het rapport 'Managing Mobility Matters 2006' van PriceWaterhouseCoopers. Meer grensoverschrijdende mobiliteit zou echter een enorme impuls zijn voor de Europese concurrentiekracht.
Lage emigratiebereidheid Het vergroten van de mobiliteit van goed opgeleid personeel was een van de kerndoelstellingen van de Lissabon Strategie om van Europa in 2010 de meest dynamische en sterke economische eenheid ter wereld te maken. Hoewel werkgevers hun personeelstekort waarschijnlijk perfect op kunnen lossen met personeel uit andere EU-landen, blijft de emigratiebereidheid van hoog opgeleide Europeanen, met uitzondering van Scandinaviërs, Ieren en Britten 'teleurstellend laag'.
Obstakels Slechts een derde van de 445 ondervraagde werkgevers uit veertien landen ontvangt sollicitaties van managers en specialisten uit een ander EU-land. Een van de grootste obstakels is de taal, gevolgd door verschillen in belastingstelsels, ziektekostenvoorzieningen en secundaire arbeidsvoorwaarden, het ontbreken van Europese arbeidswetgeving en het niet erkennen van diverse diploma's en kwalificaties in een ander land dan dat van herkomst. Praktische zaken blijken overigens bijna net zo ontmoedigend voor vele professionals, aldus het rapport. Denk aan carričremogelijkheden voor de partner, de beschikbaarheid van huizen en scholen en de afstand tot familie en vrienden. Bovendien is er een groot gebrek aan positieve berichtgeving over en bekendheid met werken in het buitenland waardoor het nog meer lijkt alsof werken in een ander land een extreem moeizaam proces is.
Inzicht Volgens Kevin Delany van PWC zoekt nu nog maar dertien procent van de Europese bedrijven over de grenzen naar personeel terwijl dat in 2001 nog 21 procent was. En dat ondanks het feit dat de meeste van hen erg tevreden zijn over hun buitenlandse werknemers; ze doen meer hun best om erbij te horen en werken harder dan de rest. "De grote vraag is nu of de doelstellingen van Lissabon te optimistisch of onrealistisch zijn", aldus Delany. "Alle Europese ondernemingen zouden profiteren van meer mobiliteit. Dit onderzoek is dan ook bedoeld om de Europese Commissie en werkgevers inzicht te geven in de huidige obstakels, zodat die aangepakt kunnen worden. De resultaten maken bijvoorbeeld duidelijk dat bedrijven die hoog opgeleide mensen uit andere landen aan willen trekken, er goed aan doen die te helpen met het begrijpen van de voor hen onbekende belasting- en arbeidsregels en hen actief te begeleiden bij het vinden van een woning en een school voor hun kinderen. Het niet erkennen van diploma's en andere kwalificaties is al heel lang een struikelblok, maar dit probleem wordt inmiddels breed aangepakt. Goederen, diensten en kapitaal gaan al vrijuit de grenzen over. Als dat ook gaat gelden voor werknemers, levert dat bedrijven grote economische voordelen op."
Het is onzin om 100den kilometers te gaan verhuizen voor een andere baan eigenlijk is het vaak helemaal niet nodig.
Afgelopen week een reportage gezien over arbeiders uit polen. Polen komen naar Nederland, vervolgens komen Bulgaren naar Polen en Roemenen naar Bulgarije.
Kunt u mij dan uit leggen wat er dan is bereikt..?
