Angst voor beschuldiging seksuele intimidatie bekoelt werkrelaties
10 oktober 2006 -
Mannen zijn zo bang geworden voor beschuldigingen van seksuele intimidatie dat ze `een glazen muur' optrekken tussen zichzelf en hun vrouwelijke collega's. Dat schrijft de Engelse krant The Sunday Times. Met de komst van vertrouwenspersonen die klachten moeten behandelen, dreigen de vertrouwde passionele relaties tussen collega's op het werk snel tot het verleden te gaan behoren.
Merkwaardig genoeg schaadt die `muur' juist de carrièrekansen van de vrouwen. Omdat zo'n klacht de carrière van de aangeklaagde man kan schaden, stelt die zich volgens het onderzoek van de Amerikaanse wetenschapper Kim Elsesser steeds voorzichtiger op tegenover vrouwelijke collega's.
Drie op de vier mannen zou voortdurend het risico van een klacht in het achterhoofd hebben tijdens contacten met vrouwelijke collega's.
Ongunstige gevolgen "Hoewel het vooral mannen zijn die erg oppassen met wat ze doen of zelfs zeggen, heeft dat jammer genoeg ongunstige gevolgen voor de loopbaan van de vrouw, want ook gewone vriendschap wordt hierdoor bemoeilijkt en aangezien mannen doorgaans de macht hebben op het werk, is dat een hinderpaal voor de doorstroming van de vrouw,'' aldus Elsesser in het tijdschrift Human Relations.
Bron:De Standaard, Express.be
Vertrouwenspersonen hebben alleen de functie te luisteren naar mensen die zich geintimideerd voelen. Vertrouwenspersonen kunne nooit een bedreiging zijn voor wie dan ook. De komst van vertrouwenspersonene in bedrijven kan niet leiden tot de angst aangeklaagd te worden. Vertrouwenspersonen klagen niemand aan, dat is helemaal hun taak en rol niet!!
Mannen en vrouwen die collegiaal met elkaar omgaan voelen zich niet bedreigd, daar ben ik van overtuigd. Zelf werk ik als vertrouwnespersoon en ook verzorg ik intervisie en trainingen voor vertrouwenspersonen.
In mijn dertigjarige ervaring ben ik niet tegengekomen dat iemand onterecht een klacht indient. De meeste mensen (mannen en vrouwen) die ik sprak voelden zich geintimideerd en wisten niet hoe ze daar mee om moesten gaan. Als vertrouwenspersoon adviseer ik mensen om als dat mogelijk is eerst een gesprek te hebben met hun leidinggevende. Dat is degene die verantwoordelijk is voor de werksfeer en degene die preventieve maatregelen kan nemen. Vaak is het al voldoende dat er iemand luistert. Een klacht indienen is een uiterste stap, in geval van nood! In principe levert het indienen van een klacht immers alleen maar verliezers op.
heer Eric de Vries
|
|
10
-
10
-
2006
|
10
:
20
uur
Dit artikel is volledig niet relevant voor de nederlandse situatie.
M Zijlstra
|
|
10
-
10
-
2006
|
11
:
40
uur
De reactie van mevrouw H. Kraan is op zijn minst bijzonder. Ik vraag me af hoe mevrouw Kraan in staat is voor anderen te bepalen wat ze wel en niet bedreigend kunnen vinden.
heer M.P.D. Odijk
|
|
10
-
10
-
2006
|
12
:
23
uur
Niet relevant? Ik ga absoluut anders om met mijn vrouwelijke collega's dan met de mannelijke. Dit kan ik nog eens een schouderklopje of een por geven, maar vrouwen op mijn werk raak ik nooit aan. Hierdoor is er inderdaad meer ruimte voor een vriendschappelijke band met mijn mannelijke collega's dan met de vrouwelijke, dus in zoverre herken ik het artikel wel...
Wat betreft het bericht van Hannie: Het kan wel zo zijn dat je nooit een onterechte klacht mee hebt gemaakt, maar in dit geval gaat het niet om de slachtoffers, maar om de mogelijke daders. Er zijn echter een paar voorbeelden van (terchte of onterechte) melding van sexuele intimidatie in het nieuws geweest, en ik neem gewoon geen enkel risico.
Dennis
|
|
10
-
10
-
2006
|
17
:
27
uur
ik vindt het zwaar overtroffen. het is volledig normaal om je vrouwelijke collega als volwaardig collega te behandelen en te benaderen. Op de manier van "ik neem geen enkel risico" loop je op eierschalen en werk je met een masker.
