17 augustus 2006 -
Meer dan driekwart van de starters op de arbeidsmarkt schatten hun vaardigheden hoger in dan ze daadwerkelijk zijn. En komen van een koude kermis thuis. Britse werkgevers vinden dat jonge werknemers eerst maar eens hun zakelijke vaardigheden moeten ontwikkelen voor ze aan de slag gaan. Ze barsten van de theoretische kennis en zelfvertrouwen maar zonder de juiste vaardigheden kost dit ondernemingen meer dan het oplevert.
Dit blijkt uit onderzoek van Young Enterprise onder Britse Human Resource managers. De meeste respondenten zeggen dat werknemers onder de 22 te weinig kunnen en dat dit een grote aanslag op het opleidingsbudget van ondernemingen is.
Bijna zeven van de tien HR-managers vindt dat jongeren niet klaar zijn voor de zakenwereld. Meer dan driekwart is van mening dat jonge werknemers hun eigen capaciteiten veel te hoog inschatten. De respondenten valt met name een gebrek aan capaciteiten op het gebied van projectmanagement (50 procent), financiën (45 procent) en leidinggeven (49 procent) op. Meer dan tweederde vindt dat het afgestudeerden hun tijd niet efficiënt in weten te delen en eenderde dat het hen ontbreekt aan voldoende presentatie- en rapportagevaardigheden. Hoewel bijna de helft van alle ondervraagde HR-managers zegt dat hun jonge personeelsleden niet bang zijn de concurrentie aan te gaan, zegt 43 procent dat het deze groep ontbreekt aan ondernemersvaardigheden, 36 procent dat jongeren niet tegen kritiek kunnen en een derde dat ze niet met tegenslag om kunnen gaan.
Bedrijfsopleidingen sluiten niet aan Deze uitkomst wordt overigens niet gereflecteerd in de opleidingen die ondernemingen hun medewerkers aanbieden. Slechts zeventien procent biedt managementtraining aan in het eerste dienstjaar, 23 procent stuurt nieuwe werknemers op een financiële cursus en 26 procent biedt training op het gebied van leidinggevende capaciteiten. Daarentegen geeft driekwart van de respondenten nieuwe medewerkers een training op het gebied van teamwork, terwijl maar elf procent zegt dat er gebrek aan deze vaardigheden is.
Spanningsveld Bijna tweederde geeft de schuld aan de hogescholen en universiteiten waar volgens hen teveel nadruk gelegd wordt op theorie. Ook volgens onderzoek van het Graduate Forum van de Engelse Universiteit van Hertfordshire is een goed relatie tussen opleidingsinstituut en werkgever de beste manier om jongeren werkervaring op te laten doen. Maar het mes snijdt aan twee kanten. Eén op de drie Britse werkgevers geeft toe geen betaalde of onbetaalde stages aan te bieden, minder dan een derde heeft een goede relatie met de plaatselijke opleidingsinstituten en 29 procent heeft zelfs helemaal geen banden. Minder dan een kwart is van plan hier de komende vijf jaar in te gaan investeren.
Hoe moeilijk is het: opleidingsinstituten worden altijd gevangen in de "varkenscyclus", het fenomeen dat een varken altijd achter z'n staart aan rent. Gaan instellingen voor beroeps- of wetenschappelijk onderwijs richting theorie dan worden de praktische vaardigheden van de afgestudeerden (van welk niveau dan ook) de grond in geboord, gaan ze richting praktijk dan ontberen de pas afgestudeerden theoretische kennis. Een vicieuze cirkel die bijna niet te doorbreken is.
Lang geleden werd het probleem wat hierboven geschetst wordt opgelost doordat branches gezamenlijk een beroepsopleiding ontwikkelden. Je ziet dat nog steeds in bijvoorbeeld het vakgebied van het Nederlands recht: een WO-afgestudeerde moet nog een paar jaar doorleren om zich advocaat-procureur, officier van justitie of rechter te mogen noemen. Maar ook in de scheepsbouw was iets dergelijks héél normaal (denk aan Verolme die een complete school had).
Het is onvermijdelijk dat opleidingsinstituten geen maatwerk kunnen afleveren. Daarnaast met alle respect: wat kun en mag je verwachten van 22-jarige afgestudeerden ... of 19-jarigen die van het MBO afkomen. Het is niet meer dan normaal dat organisaties zélf de eerste jaren nog investeren in het "human capital". Het enige probleem dat zich daarbij voordoet is de angst dat jongeren - nadat zij zijn "bijgeschoold" tot vaklui - naar een andere werkgever in de zelfde branche gaan. "So what", zou je denken: als élke werkgever ongeveer even veel investeert in deze jongelui maakt het per saldo geen moer meer uit dat ze daarna gaan "job-hoppen".
Kortom: het artikel is veel geblaat en weinig wol. Tegenwoordig bestaat de neiging om vooral problemen op te zoeken zodat men daarna "oplossingen" kan verkopen. Dat heet volgens mij in commerciële termen: "een latente behoefte aanboren". Werd er maar eens wat meer gekeken richting kansen en oplossingen: soms word ik een beetje onpasselijk van dat "doemdenken"! Sommige zaken zijn nu eenmaal inherent aan het leven ... en maak er dan daarna het beste van.
heer Karel Walg
|
|
18
-
08
-
2006
|
08
:
47
uur
Dit sluit niet helemaal aan bij de Nederlandse situatie, de nieuwe starters hebben door de nieuwe Bachelor Master structuur eerder teveel zakelijke vaardigheden, dit is echter ten koste gegaan van de kennis. In de oude situatie haalde je iemand binnen om zijn/haar kennis opgedaan op de universiteit en bracht je in een aantal jaren de zakelijke vaardigheden op de vloer bij, in de huidige situatie krijg je iemand die weet hoe zich te gedragen, met een groot tekort aan theoretische kennis.
Marco Pesch
|
|
19
-
08
-
2006
|
19
:
12
uur
Ik heb met aandacht dit artikel en de reacties gelezen. Ik zal eerst mijn eigen situatie uitleggen. Na mijn middelbare school ben ik een internationale HBO opleiding in Nederland gaan studeren. Voor deze opleiding heb ik een half jaar in Finland gewoond, en een half jaar in Singapore gewerkt. Na deze opleiding ben ik naar Frankrijk verhuisd, om hier een Master opleiding te volgen, en binnen enkele weken deze af te ronden. Tijdens mijn opleidingen heb ik bestuurservaring opgedaan en heb ik meerdere competenties mogen ontwikkelen en creeren. Tevens heb ik naast mijn theoretische opleidingen praktische ervaring opgedaan (teamwerken, presenteren, organiseren, managen, etc) Op dit moment ben ik vol zelfvertrouwen klaar voor de arbeidsmarkt en ben aan het solliciteren voor een baan 'met inhoud' waar ik mijzelf verder kan ontplooien. Ik ben 21 jaar..
Ik ben van mening dat leeftijd een maatstaaf is voor kennis en kunde van een persoon, maar niet de enige. Persoonlijkheid, motivatie en ervaring tellen ook mee. Ik merk dat ik bij sollicitaties mijzelf moet verdedigen omwille mijn leeftijd. Te jong, te onervaren, niet geschikt. Maar is een bedrijf niet een levenslange school? Leren we allemaal niet elke dag bij? Ik weet heel goed dat als ik begin met werken, dat ik nog veel te leren heb en dat dit een investering voor een bedrijf wordt. Maar zou er veel verschil zitten qua inverstering voor een bedrijf tussen iemand van 25 die hetzelfde parcour als mij heeft gevolgd, maar door ongelukkige omstandigheden een paar jaar langer heeft gedaan over zijn/haar opleiding of een jonge hond die nog alle kanten opgestuurd kan worden? Elke nieuwe medewerker zal moeten worden gestuurd en opgeleid om goed te kunnen functioneren.
Ik ben het met heer Egtberts eens dat er inderdaad problemen gecreerd worden. Doemdenken, en generaliseren zijn woorden die dit tijdperk bekenmerken. Maar zoals eerder gezegd, sommige zaken zijn nu eenmaal inherent aan het leven.
Ps: Tijdens het verdedigen van mijn leeftijd tijdens het solliciteren is het 9 van de 10 keer mijn zelfvertrouwen dat mijn 'gemis' aan capaciteiten goed maakt.
Kenneth Niekoop
|
|
25
-
08
-
2006
|
20
:
55
uur
Het zo te noemen probleem dat uit de onderzoeken is gekomen is een kort en krachtig virusdenkpatroon die gekweekt , gekoesterd en gedragen is, deccennia lang. En wel binnen de door ons zo te noemen functionerende maatschappij. Elk land ondervindt de kloof tussen society, education and workingplace. De samenhang is juist wanneer de opvoeding afgestemd is op de studie en de studie afgestemd is op het moeten gaan functioneren (werken) in de maatschappij. Ik ga daarom voor een PRODUCTIE VORMENDE EDUCATIE, waardoor binnen het opvoeden zowel thuis als op school de leerling op elk nivo wordt ingeleidt op het beroep dat later zal worden uitgevoerd. Het hiaat doet zich steeds maar voor bij het hoger komen op de studie ladder. Daarnaast is de cultuur die managers opna houden over geschoold kader een van ja wat moet die nu weer, en ja als je 45 jaar geleden het werk hebt geleerd van alle kanten en nu moet meedraaien in een aangepaste tijdsgeest met gerichte studies en methodieken, dan valt het zwaar te verteren dat je kader slagvaardiger kan zijn dan jouw oer oude denken en zelf aangeleerde zaken. De onderzoeken brengen mij op een beangstigend denken van dat gecshoolde krachten niet direct welkom zijn na de studie.
Waar moeten die dan hun studietijd gaan omzetten? Moeten wij alleen maar bedrijven hebben met grijsaards en dan nadat een hele kolonie uitgestorven is mag de jionge generatie overnemen.... Daarom laten landen hun onderwijs systeem afstemmen met het bedrijfsleven en laat het bedrijfsleven openstaan met wat hun omzet anders zal laten verlopen. Ga voor Productie Vormende Educatie dan voor paniek gvoetbal middels onderzoeken.
