6 augustus 2006 -
Trots meldt het kabinet een snelle daling van vooral werkgerelateerd verzuim. Niet waar, meent de FNV, toch al gepikeerd door alle snoeiplannen op arbogebied. En de werknemer zelf? Die wil vooral méér arbomaatregelen. Dát het verzuim in Nederland daalt, is een feit. Althans, in de particuliere sector. Uit de Arbobalans blijkt dat het ziekteverzuim daar terugliep van 5,2 procent in 2002 tot 4,6 procent in 2004. Bij de overheid bleef het verzuim vrijwel constant: 5,6 procent in 2002, 5,4 in 2003.
Hoe dan ook: het is nog niet zo lang geleden dat semi-overheidsorganisaties percentages van 18 tot 20 procent rapporteerden. Waaraan is de daling te danken? De Wet verbetering poortwachter? Arboconvenanten? De Arbeidsinspectie? Betere voorlichting? Of toch de economische dip waar Nederland de laatste jaren in zat? De meningen zijn verdeeld.
Baanverlies
Volgens de vakcentrale FNV is de daling te danken aan de economische malaise van de afgelopen jaren. Arboconvenanten, folders en voorlichting helpen wel, maar uiteindelijk zijn werknemers bang hun baan te verliezen en lopen ze daarom langer door met een griepje of stevige verkoudheid. Nu het economisch weer wat beter gaat, zie je het verzuim ook langzaam weer oplopen, aldus de FNV.
TNO Kwaliteit van Leven, is wat genuanceerder. Zij zegt dat de neergaande conjunctuur zeker bijgedragen heeft aan de daling van het verzuim, maar dat ook de zogenaamde prikkelwetgeving uit het begin van de jaren negentig zijn vruchten afwerpt (werkgevers werden financieel verantwoordelijk voor loondoorbetaling bij ziekte en door Pemba ook voor arbeidsongeschiktheid). TNO vertrouwt de verantwoordelijkheid voor arbeidsomstandigheden dan ook wel toe aan de werkgevers.
Stress Toch lijken de uitspraken van de 23.000 werknemers die de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden invulden, dat idee niet altijd te steunen. Zo zouden veel werknemers graag aanpassingen zien in hun arbeidsomstandigheden. Volgens de geënquêteerden valt er vooral in kleinere bedrijven veel te verbeteren. In hun werk zijn maatregelen tegen werkdruk en/of werkstress nodig, vindt gemiddeld 57 procent. In het onderwijs ligt dit percentage met 70 procent het hoogst. Ook de zorg, het openbaar bestuur, de financiële dienstverlening en het vervoer scoren bovengemiddeld. Werkgevers daarentegen zeggen in diezelfde Nationale Enquête dat ze al maatregelen hebben getroffen. Wetgeving Waar TNO de grotere verantwoordelijkheid van werkgevers en werknemers wel ziet zitten, denkt de FNV daar anders over. Zij wil dat het arbospreekuur verplicht blijft, net als de regels die zwangere werkneemsters bescherming bieden, en een verplichte werkdrukscan invoeren. Ondanks de lagere cijfers zijn ze nog steeds ernstig, aldus de vakbond: mensen ervaren een toenemende werkdruk en rsi-klachten, er zijn nog steeds 25.000 beroepsziekten per jaar, 2.500 doden door gevaarlijk werk, en 100.000 geregistreerde ongevallen per jaar. Zaken die over het algemeen beginnen met of de oorzaak zijn van teveel stress en een te hoge werkdruk. Werknemer schrééuwt om maatregelen Opvallend: waar het kabinet zich tot het uiterste inspant om zoveel mogelijk arboregels te schrappen, willen werknemers juist het omgekeerde. Op alle fronten, behalve roken, willen mensen nu meer maatregelen dan drie jaar geleden. Bij het personeel van grote organisaties leeft deze wens het sterkst, ook al zijn de risico's bij hen feitelijk niet het grootst. Boven aan het verlanglijstje staan maatregelen om de werkdruk te beteugelen. Vooral bij de overheid speelt dit sterk: onderwijs (70 procent), gezondheidszorg (64 procent) en openbaar bestuur (63 procent) willen allemaal dat de stress wordt aangepakt. Deze drie sectoren vormen ook de top-3 die vraagt om maatregelen om emotioneel zwaar werk en agressie door klanten aan te pakken.
Bron:PW Intermediair
