Werknemers met kinderen voortrekken leidt tot wrijving
26 juli 2006 -
Werkgevers die werknemers met kleine kinderen voorrang geven bij het vrijaf geven tijdens de zomervakantie, riskeren een aanklacht wegens discriminatie. Zes van de tien werknemers zijn het niet eens met het voorkeursbeleid dat in veel bedrijven heerst ten aanzien van ouders en verzorgers. Werkgevers daarentegen denken juist dat het getuigt van goede wil als ze zich 'welwillend' opstellen tegenover ouders, die gemiddeld 40 procent van het personeelsbestand uitmaken.
Ongelijke behandeling van ouders en niet-ouders kan in het Verenigd Koninkrijk echter leiden tot kostbare rechtszaken wegens directe en indirecte (sekse)discriminatie. Dit zegt juridisch adviesbureau Croner, gespecialiseerd in arbeidsrecht.
Seksediscriminatie Het woord seksediscriminatie valt in dit verband omdat zorgtaken nog het meest door moeders op zich genomen worden. Mannelijke werknemers kunnen zich dus achtergesteld voelen als hun werkgever hun vrouwelijke collega's een voorkeursbehandeling geeft met betrekking tot vrije dagen. Kinderloze mensen kunnen zich bovendien indirect gediscrimineerd voelen als mensen met kinderen 'voorgetrokken' worden door de werkgever. Gelijke maatstaven De meeste mensen willen vakantie gedurende de zomermaanden, of ze nu kinderen hebben of niet. Werkgevers staan daarmee voor het dilemma wie prioriteit krijgt bij het toekennen van vrije dagen. Ze staan daarbij onder druk van ouders, die het liefst vrij willen gedurende de zes weken durende schoolvakantie van hun kinderen. Maar werkgevers die te toegeeflijk tegen ouders zijn, kunnen door de rest van hun werknemers beschuldigd worden van discriminatie en dat kan dure gevolgen hebben. Natuurlijk moeten persoonlijke omstandigheden in overweging worden genomen, maar dan wel voor iedereen in gelijke mate en werkgevers moeten niet klakkeloos alle ouders wel vrijaf geven en de rest niet. Gezinsverplichtingen geven immers niet automatisch recht op vrije dagen in een bepaalde periode, hoe redelijk dit ook mag lijken.
Beleid Werkgevers moeten bovendien niet zo bang zijn vakantieverzoeken af te wijzen als daar een dringende zakelijke redenen voor zijn, zoals werk dat af moet of kantoren die bemand moeten worden. Als een groot aantal werknemers tegelijkertijd op vakantie wil, moeten werkgevers hier duidelijke regels bij volgen die bij iedereen bekend zijn. Bijvoorbeeld door vrije dagen toe te kennen op basis van het principe 'wie het eerst komt...', vragen wie op vrijwillige basis wil blijven werken, een jaarlijks roulatiesysteem in te stellen of simpelweg 'lootjes te trekken'.
Ik ben vrijgezel en heb geen kinderen. Ik kan me goed indenken dat ouders tijdens de schoolvakanties vrij willen nemen want buiten deze vakanties om kunnen hun kinderen moeilijk vrij krijgen van school. En volgens mij is het vaak niet mogelijk om als ouders alleen op vakantie te gaan, dus zonder je kinderen. Wie wil en kan er een week op je kinderen passen?
Trouwens waarom wil iedereen tijdens de zomer vrij hebben? Ik werk in een bibliotheek en in de zomer hebben we veel minder klanten. Het is de ideale periode om grote projecten en klussen voor elkaar te krijgen. Ik neem daarom maar een weekje vrij tijdens de zomer en ga buiten het dure hoogseizoen langer op vakantie.
Hans Dekker
|
|
27
-
07
-
2006
|
09
:
48
uur
Het lijkt me bijzonder sterk dat "seksediscriminatie" in dit geval hard gemaakt kan worden. Willen alleen de vrouwen dan met de kinderen op vacantie? Volgens mij is het zo dat zowel mannen als vrouwen met kinderen aan bepaalde vakantieperiodes gebonden zijn.
heer F. Bogaarts
|
|
27
-
07
-
2006
|
09
:
51
uur
Helemaal mee eens. Ik heb (nog) geen kinderen en erger me al jaren aan het voortrekken van collega's die wel kinderen hebben. Het beleid speelt hier inderdaad een belangrijke rol bij. Ik hoor het vaak. Iemand wil graag de vakantie in februarie vastleggen. Moet vervolgens wachten tot iedereen van die afdeling de vakantie heeft opgegeven. En hoort tenslotte maanden laten dat zijn of haar vakantie niet doorgaat. Want de collega met kinderen die (na herhaaldelijke verzoeken om het indienen van de vakantie) de vakantie in juni heeft opgegeven krijgt voorrang.
Ik vindt het begrijpelijk dat er tot op zekere hoogte rekening wordt gehouden met de schoolvakanties. Maar volgens mij geeft het moment van inleveren van vakantiedagen toch al aan hoe belangrijk iemand dit vindt.
Een werkgever die in februari al met een verzoek voor vakantie komt zal er meer waarde aan hechten als iemand die dat pas vlak voor de vakantieperiode doet. Waarom zou zo'n vroege aanvraag niet gehonoreerd kunnen worden.
Ruud Oppel
|
|
27
-
07
-
2006
|
09
:
59
uur
Het blijft echter wel een feit dat ouders van schoolgaande kinderen voor de zomervakantie gebonden zijn aan de schoolvakanties dit in tegenstelling tot mensen die geen zorg voor kinderen (meer) hebben. Uiteraard dienen de lusten en lasten van zaken daar te liggen waar ze horen. Het nemen van kinderen is primair een eigen keuze. Echter In het kader van de verdergaande vergrijzing vevullen de ouders ook een maatschappelijk nut en is het niet handig extra hordes voor het ouderschap op te werpen. Het weigeren van vakantie in de schoolperiode aan mensen met schoolgaande kinderen heeft bovendien tot gevolg dat deze mensen niet op vakantie gaan. Het er even "uit zijn" is er dan niet bij en de batterij wordt minder geladen om er weer fris tegenaan te gaan wat uiteindelijk tot extra uitval zal leiden. In het kader van ''lang leve het individualisme'' gelijkheid en anti discriminatie dreigen we op veel gebieden door te slaan. We hebben dan ook geen oog voor het feit dat voor een ieder min of meer gelijke levensfasen bestaan waar voor iedere fase weer andere wensen en behoeftes bestaan. Het negeren er van is kortzichtig en slecht voor een evenwichtige maatschappelijke benadering.
heer Karel Walg
|
|
27
-
07
-
2006
|
10
:
51
uur
Niet opvallend dat er irritatie is over het voortrekken van mensen met kinderen, wel opvallend dat mensen zonder kinderen juist in de (dure) zomer weg willen.
Overigens haalt Managersonline weer eens een Brits onderzoek aan, is dit wel representatief voor Nederland?
vmaas60
|
|
27
-
07
-
2006
|
16
:
34
uur
Mensen kunnen dan wel een klacht indienen maar de kans dat deze toegewezen wordt in bijzonder klein. Feit is namelijk dat ouders met schoolgaande kinderen volledig gebonden zijn aan schoolvakanties - gezien de leerplichtwet in Nederland.
Ook eventuele andere faciliteiten mbt mensen met kinderen liggen wettelijk vast. Mocht iemand daar klachten over hebben dan zou deze persoon er beter aan doen zich te wenden tot de tweede kamer om te proberen tot wetswijziging te komen.
Voor die tijd zullen klachten zeer zelden toegewezen worden.
mmars
|
|
1
-
08
-
2006
|
22
:
41
uur
Wat te denken van (alleenstaande) ouders met kinderen die om financiële redenen helemaal niet met vakantie kunnen? Ook van die ouders hebben de kinderen schoolvakantie, terwijl de ouders het hele jaar al aan het goochelen zijn om de zorg van de kinderen te kunnen combineren met werk. Moeten die ouders ook gedurende de hele schoolvakantie van 6 of meer weken hun kinderen "wegstoppen", terwijl ze dat het hele jaar al moeten doen, met alle bijbehorende schuldgevoelens.
Werk is veelal geen vrije keuze meer maar bittere noodzaak en bovendien een maatschappelijke verplichting (alleenstaande ouders vanuit de bijstand..). Ik heb zelf geen jonge kinderen meer maar mijn collega's met jonge kinderen hebben wat mij betreft absoluut voorrang tijdens de schoolvakanties. Ik heb tegenwoordig namelijk de luxe positie om zelf te kunnen kiezen wanneer ik vakantie wil opnemen, met alleen de beperking van het (dure)hoogseizoen.
Deze discussie vind ik typerend voor deze tijd. M.i. is het niet meer dan fatsoenlijk om ouders gedurende de korte schoolvakanties het recht te geven in het bijzijn van hun kinderen te zijn, of ze nu wel of niet elders dan thuis hun vakantie doorbrengen.
dhr Saris
|
|
9
-
05
-
2007
|
22
:
25
uur
Ik ben zelf van mening dat er wel degelijk ouders voorgetrokken worden in het toekennen van vakanties. Maar is dit werkelijk zo erg? Hun kind brengt al vele extra lasten mee, die ze graag accepteren. Maar mogen ze dan niet van de positieve kanten van hun kinderen genieten?
Als dit al een discussie is die gevoerd moet worden, waar gaat de wereld dan heen? Overal kan je wel zeggen dat iemand voorgetrokken wordt om een bepaalde reden. ex-criminelen, oudere mensen, vrouwen, allochtonen en andere mensen die vanwege hun geloof, sekse, afkomst, seksuele voorkeur en andere redenen ongelijk behandeld worden hebben het zwaarder dan die ouders zonder kinderen. Want een slechte baan, helemaal geen baan, onderbetaalde baan, slechte arbeidsomstandigheden, moeilijkheden bij sollicitatie-gesprekken, zijn allemaal een stuk erger dan "Dat je misschien een keertje minder op vakantie zou kunnen in de periode die je graag wilt."
Marion
|
|
14
-
05
-
2007
|
12
:
12
uur
@Jolande,
Poeh, jij trekt hard van leer en wellicht terecht.
Met zo'n houding als jij beschrijft is elke moeder bij ons méér dan van harte welkom.
En het moge duidelijk zijn dat ik in geen geval een personeelslid met een instelling als jij schetst heb omschreven.
Zelf ben ik ook moeder. Ik ken het probleem van balanceren tussen carriere en moederschap dus uit de eerste hand. Heb totaal geen probleem met medewerksters die zwanger worden. Wij geven zelfs een 'babyshower' op het bedrijf.
Nee, daar gaat het dus niet om.
Het hebben van een baan én kinderen vraagt een ijzeren dicipline en dito planning.
Moeders die ouderschapsverlof nemen om voor hun kind te zorgen. Geweldig toch. Daar hou ik van, lekker 'recht door zee'.
Dat is toch heel wat anders dan je ziekmelden omdat je kind een snotneus heeft en een beetje dreinerig is?
Jouw werkgever zal zijn handen dichtknijpen met jou als teamlid. Want dat ben je dan werkelijk, ongeacht je privé omstandigheden.
Zowel het krijgen van kinderen als het hebben van een baan is een keuze. Je kind(eren) mogen natuurlijk niet lijden onder het feit dat je een carrière najaagt maar aan de andere kant mogen je collega's ook niet de dupe worden van het feit dat je hebt gekozen voor het moederschap.
Het is naar beide zijden een kwestie van commitment en in goed, open en eerlijk overleg is er altijd van alles bespreekbaar en mogelijk.
De hoofdlijn van dit verhaal is dan toch wel dat je als moeder niet je werkgever laat opdraaien voor de snotneus van je kind. Dat is toch geen irreële vraag?
En voor wat betreft de vakantieplanning? Wie het eerst haalt, het eerst maalt. Er is geen standaard voorraang voor ouders met (schoolgaande) kinderen. Lijkt mij niet meer dan eerlijk.
Jolande
|
|
12
-
05
-
2007
|
18
:
43
uur
@Marion
Vriendelijke reactie, alles over een kam scheren ook.
Ik ben een alleestaande hardwerkende moeder, ik ben nooit ziek als mijn kind ziek is, ik heb in de 6 jaar die hij nu is - en enkel omdat er geen andere oplossing zo snel voor handen was - 2x een dag ouderschapsverlof opgenomen.
Zieke kinderen zijn namelijk ook niet welkom bij de opvang..........en oma is ook nooit altijd stand-by.
Telefoontjes naar de oppas/creche heb ik nooit gedaan, mocht er wat zijn dan bellen ze mij wel en in het ergste geval zal ik dan een snipperuurtje moeten nemen wellicht, maar dat is ook nog maar 1x gebeurt dat ik een uurtje eerder vrij nam omdat ik mijn kind met koorts op moest halen bij de creche.
Hetzelfde geldt voor de rest van mijn collega`s met kinderen.
Onze werkgever houd rekening met ons en dus houden wij rekening met hem, hart voor de zaak.
Ik denk dat je de verkeerde werkneemster hebt wellicht.
Leuk hoor, voor jou worden kosten en lasten van werknemers met kinderen zwaar ?
Ik moet verplicht in de zomervakantie vrij nemen, gelukkig beschouwen mijn collega`s die zelf die periode al achter zich hebben dit wel als vanzelfsprekend, en mijn werkgever ook,ik begrijp het probleem niet eens , wil wil er nu in de zomervakantie weg ?! Het is duur, druk, getver geloof mij, als ik de keuze had ging ik echt wel buiten deze gedwongen periode om.
En wat te denken van de kosten die ik moet maken om me voor mijn werkgever een slag in de rondte te werken, ik kan een groot deel van m`n salaris zo inleveren voor de creche.....en zoals nieuw onderzoek weer eens aangetoond heeft, de partimers verrichten vrijwel evenveel werk in een 4 urige dag als hun fulltime collega`s in een 8 urige. Als ik klaar ben om 2 uur dan begint de rustige periode en zitten m`n collega`s min of meer duimen te draaien, terwijl ik me over de kop hebben zitten te werken tijdens de spits........ik werk 2x zo hard om binnen de tijd zoveel mogelijk af te krijgen..........
Nee we moeten allemaal kinderen krijgen om de vergrijzing tegen te gaan toch, zolang er maar niemand last van heeft behalve jezelf........lekker makkelijk,
er bestaat anno 2007 niet eens voorschoolse opvang ! als je vroeg moet beginnen.
De opvang gaat om 6 uur weer dicht dus even overwerken om iets af te maken kan ook niet.
Maar als ervaren, gekwalificeerd hardwerkend personeel zoals ik en hetzelfde geldt voor alle andere moeders onze baan op zouden zeggen zodat de werkgevers maar geen last meer zouden hebben van die lastige moeders dan was het personeelstekort niet te overzien en dan kun je daar weer over klagen, bovendien zijn straks al die kinderen weer de toekomstige werknemers dus daar mag best wel iets voor geinvesteerd worden, van beide kanten.
Jij hebt ze tenslotte straks ook weer nodig........
Dus een werkgever als jij die zou niet lang gebruik kunnen maken van mijn diensten, ik zou in no tome weggevlucht zijn ,vandaar waarschijnlijk dat je met zulk niet betrokken personeel blijft zitten of omdat je geen enkel begrip of flexibiliteit voor moeders kunt opbrengen waardoor ze zich liever ziek melden dan een vakantiedag in leveren, want zo werkt het natuurlijk ook................
samen spelen samen delen
Marion
|
|
11
-
05
-
2007
|
14
:
28
uur
Wat te denken van de extra belasting die werknemsters met kinderen met zich meebrengen voor de werkgever.
Te beginnen net na de geboorte v/h kind. Verplicht gelegenheid geven om te voeden cq. kolven. Dat kost 3x per dag een uur!? De vele telefoontjes naar de oppas, 'of alles goed gaat'. Kind ziek, moeder ziek! want dat kost tenminste geen vrije dagen. Als de oppas het bericht brengt dat het kind 'een beetje dreinerig' is ervaren wij steevast dat de moeder zich opeens niet zo erg lekker voelt.
Misschien hebben wij het gewoonweg niet erg getroffen met onze medewerkster die een kind hebben gekregen maar, alleen daarom al zullen de werknemsters als boven omschreven bij ons nooit standaard voorrang krijgen voor het boeken van de vakantie in het hoogseizoen. Er is al genoeg wrevel jegens hen bij het andere personeel.
Leuk hoor, kinderen maar de kosten en lasten worden op deze manier wel heel erg zwaar. Laat staan de ergenissen. En de boeking van de zomervakantie wordt dan als vanzelfsprekend beschouwd?! Geen denken aan!
Jolande
|
|
14
-
05
-
2007
|
18
:
21
uur
@Marion,
Dat werkgever op zou moeten draaien voor snotneus van kind, nee dat vindt ik ook niet, maar ken in mijn omgeving ook geen moeders die zich ziekmelden voor zoiets. Kreeg een beetje de indruk dat jij dacht dat iedereen het zo regelde ;-(
Dus wellicht heb je het niet getroffen met je personeelslid, maar volgens mij zijn die in de minderheid (gelukkig maar), helaas is dat wel vaak het eerste waar een werkgever bang voor is/of aan denkt als het gaat om werkende moeders, dat vindt ik wel jammer.
Wie het eerst haalt, het eerst maalt, bij vakantieplanning vindt ik ook nooit zo`n succes, wij hebben ook zo`n type die in januari al een waslijst aan vrije dagen en vakantie indiend voor het aankomend jaar, terwijl wij nog niet bekomen zijn van de kerstdagen......Maar gelukkig werkt het bij ons niet zo, al heeft ze dat nog steeds niet helemaal door geloof ik, als er iemand vrij vraagt wordt iedereen gevraagd of ze voorkeur/wensen hebben en dan bekijken we het eens naast elkaar, dan wordt er soms nog wat geschoven en dan is iedereen tevreden. Ik hoef ook maar 2 weken in die 6-7 weken verplichte zomervakantie, en is bij ons geen kwestie van standaard voorang maar van overleg en rekening willen houden met elkaar met elkaars mogelijkheden en wensen.
Toen ik geen kind had werkte ik fulltime en gingen collega`s met kids in de zomer, nu is het mijn tijd voor een tijdje , ( tot mijn kind wat ouder is), en dat is eigenlijk nooit een probleem geweest.
(Ik kan bijna niet wachten tot ik weer lekker rustig en goedkoop in het voorseizoen op vakantie kan ! )
Maar ik werk er dan ook al 17 jaar, en op deze manier lukt dat er nog wel 17 hoop ik ;-)
Groetjes,
Anne
|
|
13
-
08
-
2007
|
13
:
49
uur
Voor mij gaat de discussie verder: wij hebben nl nog geen kinderen, maar mijn partner heeft (helaas)geen keuze in het opnemen van vakantie. Het hele bedrijf waar hij werkzaam is ligt tijdens de bouwvak stil en er wordt dan ook maar verwacht dat je tijdens deze drie weken vakantie opneemt. Hebben mijn collega's dan voorrang om samen vakantie te mogen vieren omdat ze kinderen hebben? Ik en mijn partner werken ook 40 uur in de week en volgens mij hebben we net zo veel recht op die paar weken per jaar samen vakantie dan een stel met kinderen. Ik heb meerdere keren discussie gehad met collega's hierover en ik heb me er sterk over verbaasd dat zij vinden dat ze meer recht hebben op een gelijktijdige vakantie omdat ze voor kinderen hebben gekozen. Ik persoonlijk vind dit erg egoistisch, maar de discussie zal blijven.....
Liesbeth
|
|
13
-
08
-
2007
|
15
:
07
uur
@Anne, dat heb ik ook. Verplicht vrij in de bouwvak. Gelukkig is dat de laatste jaren geen probleem meer, maar ik heb een tijd gewerkt op een afdeling waar ik in de maand september geen vrij mocht nemen. Toen ik daar in vaste dienst was, werd dit ineens juni, juli, augustus en september. Na enkele jaren niet gezamenlijk op vakantie te zijn geweest, was ik het zo spuugzat, dat ik in overleg met collega's 2 weken vrij heb genomen tijdens de bouwvak. Het gaf wel wat gezeur, maar ik heb er op het werk geen last mee gehad. Wel vond ik het mezelf te verwijten, dat ik al die tijd zo slaafs ben meegegaan met een bedrijfsregel, die ter plekke verzonnen was (en alleen op mij van toepassing, omdat ik toevallig hoofd van die afdeling was)
