Dokters geven bazen schuld van stijgend ziekteverzuim
13 juli 2006 -
Het is hoog tijd dat werkgevers hun verantwoordelijkheid nemen met betrekking tot de gezondheid en het welzijn van hun personeel. Dit zeggen Britse huisartsen naar aanleiding van het sterk gestegen ziekteverzuim. Als werkgevers niets doen om de gezondheid van hun werknemers te verbeteren, zullen de kosten van ziekteverzuim over niet al te lange tijd helemaal de pan uitrijzen, waarschuwen ze.
Een derde van de huisartsen heeft een sterke toename geconstateerd van mensen die langer dan zeven dagen niet kunnen werken door ziekte. Dit schrijft verzekeringsmaatschappij Norwich Union Healthcare in een rapport over gezondheid op de werkplek.
Werkgevers doen te weinig Negen van de tien artsen vinden dat bedrijven te weinig doen om ziekteverzuim te voorkomen. Een even groot aantal is bovendien van mening dat werkgevers niet genoeg doen om zieke werknemers weer aan het werk te krijgen. Vooral op het gebied van psychische klachten, zoals depressies, schieten werkgevers ernstig tekort. Zeven van de tien ondernemingen vinden echter dat de gezondheid van hun werknemers niet hun verantwoordelijkheid is. Minder dan vier van de tien vinden het welzijn van het personeel wel een zaak voor Personeelszaken, maar eveneens vier van de tien negeren gezondheidskwesties volledig en hebben geen enkel beleid op het gebied van gezondheid ingesteld.
Werkgerelateerde klachten Toch erkennen PZ-managers dat de grootste gezondheidsproblemen van hun werknemers te maken hebben met stress, rugproblemen en depressies – problemen die veroorzaakt of versterkt kunnen worden door de werkomgeving. Ook hebben meer dan vier van de tien werkgevers aan den lijve ondervonden wat het betekent als belangrijke werknemers lange tijd ziek thuis waren: langdurige werkonderbrekingen, een dalend werkmoreel en financiële verliezen. Het actief promoten van een gezonde werkplek en betere werkomstandigheden is dus zeker geen slecht idee. In bedrijven waar men dit al doet, is het ziekteverzuim aanzienlijk gedaald en de productiviteit gestegen. In plaats van elkaar de schuld geven, kunnen huisartsen en bedrijven wellicht beter samen gaan werken in de strijd tegen ziekteverzuim. Tenslotte profiteren ze beide van een betere gezondheid van werknemers.
Uiteraard kunnen werkgevers en artsen beter samenwerken om het verzuim terug te dringen. De vraag is echter over welk terugdringen we het hier hebben. Gaat erom de arbeidsongeschikte werknemer weer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen, zonder wat aan de arbeidsgerelateerde oorzaken te doen? Of gaan we kijken hoe de arbeidsomstandigheden kunnen worden verbeterd? Mijn motto is: gezond werk verzekert beter! Om die reden vind ik het ook schandalig dat de Nederlandse regering met voorstellen komt om het huidige "beschermingsniveau" voor een groot gedeelte om zeep te helpen. Waarom zet ik beschermingsniveau tussen haakjes? Omdat het huidige beschermingsniveau al het absolute minimum is. Dat de regelgeving als een last wordt ervaren, is ook geen goede zaak, maar de SER (kroonleden, werknemers én werkgevers) hadden een goed alternatief bedacht om aan bepaalde bezwaren tegemoet te komen. Van Hoof zei die adviezen over te zullen nemen, maar doet dat feitelijk niet. De werkgevers houden zich opvallend stil, maar beseffen ze wel wat de consequenties zijn? Ik denk het niet. Wellicht dat het Britse voorbeeld ze aan het denken zet. Of is dat te optimistisch gedacht en denken de werkgevers met afgunst aan de slechte arbeidsomstandigheden in India of China? Om een paar voorbeelden te noemen.
Hans Jannink
heer Hans Bruin
|
|
24
-
07
-
2006
|
15
:
51
uur
Ziekteverzuim is voor iedere werkgever een kostbare zaak, kostbaar in meerdere opzichten. Naast de kosten voor vervanging en re-integratie van de ziekte zijn er de kosten van het productieverlies door het wegvallen van een ingewerkte man of vrouw. Indien de betreffende medewerker ook klantcontacten onderhoudt, kan de afwezigheid leiden tot het vertrek van klanten, hetgeen eveneens een kostbare consequentie is.
De juiste vorm van verzuimmanagement dringt het ziekteverzuim terug met meerdere procenten. Bij de doorberekening naar geld kan dit op jaarbasis gaan om tienduizenden euro's.
Paul veen
|
|
27
-
07
-
2006
|
10
:
40
uur
Je ziet nu al dat managers en ook ondernemers helemaal gek worden van de regelgeving. Je zal er zelf bijna ziek van worden.
Goldmansex
|
|
10
-
08
-
2006
|
23
:
33
uur
Zeven van de tien ondernemingen vinden echter dat de gezondheid van hun werknemers niet hun verantwoordelijkheid is. Minder dan vier van de tien vinden het welzijn van het personeel wel een zaak voor Personeelszaken, maar eveneens vier van de tien negeren gezondheidskwesties volledig en hebben geen enkel beleid op het gebied van gezondheid ingesteld.
heer Flores Emmerik
|
|
16
-
08
-
2006
|
14
:
25
uur
Ik ben het erg eens met Arno, Nederland heeft volgens mij veel regels voor begeleiding van zieken. Het aangehaalde onderzoek is een Brits onderzoek, het zou mij niets verbazen als die cijfers in Nederland anders liggen. Natuurlijk ligt het uiteindelijke belang van een organisatie bij zaken die vooral met de prestaties van de werknemers te maken hebben en niet zozeer met hun welzijn, toch zie je veel aandacht voor dit laatste. Daarnaast is er een richtlijn van psychologen, waarin expliciet wordt gesteld dat je bij ziekte van werknemers zoveel mogelijk moet kijken naar mogelijkheden om hen zo snel mogelijk weer in te zetten. Het onderzoek lijkt nog geschreven vanuit het idee dat werk ziekmakend is, terwijl dat juist niet zo is.
Anja
|
|
15
-
08
-
2006
|
13
:
00
uur
Ik heb borderline en ben secretaresse en geen enkele werkgever wil mij of ze willen zo snel mogelijk middels ontslag op staande voet van me af, als ik weer eens een emotionele bui heb. M.a.w. als je psychisch ziek bent, kun je net zo goed een overdosis nemen, want je bent uitgekotst door de hele maatschappij.
En het ergste is dat psychische ziektes worden veroorzaakt door je eigen ouders, ook daar mag je mee leven, dat je iets hebt waar jeniet om hebt gevraagd en waar niemand begrip voor heeft. DE GROETEN en suc6 met gezonde werknemers!!!
Arno
|
|
15
-
08
-
2006
|
15
:
44
uur
Wat 'n onzin, als er een land is waar zoveel regelgeving rondom ziekteverzuim bestaat is dat wel nederland. Wij hanteren een realistisch verzuimbeleid met respect voor de medewerker en investeren veel in het voorkomen van ziekte, danwel het creeren van passend werk maar alles heeft z'n grenzen.
De huisarts is over het algemeen wel de laatste die meedenkt over terugkeer naar de werkplek, het zal hem 'n zorg zijn of de werkgever 2 dagen of 2 jaar het loon moet doorbetalen, vervanging moet regelen. hij gaat de discussie over al dan niet werken echt niet aan met zijn patienten daar heeft hij totaal geen baat bij. Zijn advies is vaak "kijkt u het nog maar eens een paar weken aan" wat de medewerker dan natuurlijk ook meestal zal opvolgen. Hebben we het nog niet gehad over de enorme wachttijden waar zieke medewerkers tegenaanlopen als er een onderzoek of behandeling moet plaatsvinden. Het stijgende ziekteverzuim wordt met name door dit soort onnodig wachten en slap beleid van huisartsen veroorzaakt
