Bestuursvoorzitters zullen nog wel twee keer nadenken voor ze blind hun handtekening zetten onder de grote stapels documenten die ze dagelijks moeten tekenen.
23 mei 2006 -
Echt rustig slapen kunnen de topmannen van Nederlandse bedrijven niet na de uitspraak in de Ahold-rechtszaak eergisteren. Natuurlijk, de Vereniging van Effectenbezitters klaagde dat de bestuurders van Ahold er met lichte straffen vanaf kwamen. Maar in het vonnis zit een passage die elke bestuurder in Nederland tot nadenken moet stemmen.
"Van der Hoeven heeft steeds gezegd: 'Ik ben verantwoordelijk, maar niet schuldig'. De essentie van dit vonnis is: 'U bent verantwoordelijk, dús schuldig'", zegt Kees Cools, hoogleraar corporate finance aan de Rijksuniversiteit Groningen in NRC Handelsblad. De rechter stelt daarmee volgens hem een nieuwe norm voor álle Nederlandse ondernemingen. Het betekent dat de rechter ook in het strafrecht een soort van ministeriële verantwoordelijkheid voor bestuurders heeft gecreëerd.
Niet verschuilen Waar gaat het om? Van der Hoeven heeft feitelijk leiding gegeven aan valsheid in geschrifte door omstreden sideletters blind te teken, aldus rechter Frans Bauduin in zijn vonnis. Financieel topman Michel Meurs stelde de omstreden sideletters en control letters weliswaar op, maar Van der Hoeven mag zich daar niet achter verschuilen, vinden de rechters. Ook het feit dat Van der Hoeven en de ook veroordeelde bestuurder Jan Andreae hun handtekeningen zetten onder het jaarverslag, terwijl ze ten minste hadden kunnen weten dat er niets niet klopte, wordt ze aangerekend.
Niet nieuw Helemaal nieuw is het overigens niet, volgens Jan Kalff, voormalig topman van ABN Amro en commissaris bij onder meer Stork en Hagemeyer. "Al in het Slavenburg-arrest uit 1986 werd de top verantwoordelijk gehouden, of ze nu wisten wat er gebeurde onder hun leiding of niet. Maar dat kan niemand zich nog herinneren", zegt hij. "Maar u kunt er zeker van zijn dat na deze uitspraak raden van bestuur en commissarissen daar opnieuw bij stil zullen staan."
Hopen op hoger beroep Bestuursvoorzitters zullen nog wel twee keer nadenken voor ze blind hun handtekening zetten onder de grote stapels documenten die ze dagelijks moeten tekenen. Dat was één van de argumenten van Van der Hoeven, waarmee hij zich verdedigde voor het feit dat zijn handtekening onder een van de sideletters stond. Voor de Nederlandse topmannen is het te hopen dat hun oude kameraad Van der Hoeven inderdaad in hoger beroep gaat, zoals hij gisteren aankondigde.
Weliswaar moet het handelen van een verdachte wettig en overtuigend bewezen worden geacht door de zittende magistratuur, ik kan mij werkelijk niet voorstellen dat Michel Meurs binnen het Ahold concern carte blanche had om naar eigen goeddunken, sideletters te creëren. Dit soort kwesties, hoe verwerpelijk ook, maakte strategisch onderdeel uit van de cijferexercitie van een kleine groep ingewijden.
Bestuursvoorzitters en hun secondanten, incluis de commissarissen dienen zich voor eens en voor altijd te realiseren dat bedrijfsresultaten niet altijd tot de hemel reiken. Ethiek dient de norm te zijn, niet "slechts"de gunst van de aandeelhouder. Eenmaal in zo'n doordenderende trein gestapt, komt elke uitstapplaats te vroeg.
Diefstal in dienstbetrekking is een delict met een verzwarende omstandigheid. Het is mijn overtuiging dat valsheid in geschrifte, gepleegd binnen de verantwoordelijkheid van de functie, eveneens als een gekwalificeerd delict dient te worden aangemerkt.
In de ogen van een aantal lieden in de Nederlandse samenleving zijn de vergoedingen van bestuursvoorzitters volstrekt te laag, dit in vergelijking tot het Amerikaanse model. Men dient zich te realiseren dat sommigen daardoor de druk niet kunnen weerstaan, excessieve edoch fictieve resultaten te boeken.
H. de Groot - Lunteren
Randy Kiemeney
|
|
28
-
05
-
2006
|
13
:
18
uur
Natuurlijk is er niets nieuws onder de zon. De Belastingdienst stelt toch ook al jaren dat je als ondernemer zelf verantwoordelijk bent voor je financiële verslaglegging ook al heb je dit aan een accountant uitbesteed? Veel ondernemers moeten blind vertrouwen op hun accountant of administrateur omdat ze dit zelf niet kunnen.
Van een topmanager mag je toch verwachten dat er sprake is meer dan gemiddelde bedrijfs- en dus ook financiële kennis?
En zogenaamd lage vergoedingen justificeren natuurlijk nooit dat je je dan maar aan immorele of onwettige zaken mag vergrijpen. Je ziet overigens steeds meer buitenlandse topmanagers in Nederlandse bedrijven opduiken, dus met die lage vergoedingen zal het wel meevallen.
Roger Boers
|
|
29
-
05
-
2006
|
12
:
41
uur
Vaak wordt er een vergelijking getrokken met de VS. Nederlandse bestuurders zouden dusdanige kwaliteit leveren dat men volgens Amerikaanse maatstaven beloond dient te worden. Wel, de verantwoordelijken voor het Enron-debacle zijn onlangs schuldig bevonden door de jury. Een celstraf van 20 jaar lijkt het minimum te worden. Ik ben benieuwd of de heren van Ahold nu ook volgens Amerikaanse maatstaven "beloond " willen worden. Aangezien Cees van der H. al vond dat hij genoeg was bestraft, wil hij plotseling terugvallen op Nederlandse maatstaven.
De Dikke van Dale heeft hier een keurige omschrijving voor: hypocriet!
